یادبود خواننده درگذشته؛ گلچین هیچگاه استاد آواز نداشت
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۹۳۲۱۱۱
مراسم یادبود نادر گلچین با حضور چهرههای موسیقی و با گرامیداشت یاد و خاطره این خواننده، در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد. ۱۴ مهر ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۱ فرهنگی موسیقی و تجسمی نظرات
به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، مراسم یادبود زندهیاد نادر گلچین عصر جمعه 13 مهرماه با حضور هنرمندانی همچون کامبیز روشنروان، عباس خوشدل، معصومه مهرعلی، فاضل جمشیدی، سالار عقیلی، حریر شریعتزاده، عزتالله رمضانی فر، افلیا پرتو، علی ایزدی، پوران وفادار، سیما مافیها، علی اصغر شاه زیدی، میلاد کیائی، خانواده منصور نریمان، شهرام صارمی، بیژن بیژنی، هاشم احمدوند، ابولفضل صادقی نژاد، آرش نصیری، حریر شریعت زاده، حامد فومنی، علی رستمیان جواد ماهری نیا، سبحان مهدی پور، یدالله کابلی خوانساری، سیدعباس سجادی، داوودحیدری، مهران مهرنیا، مرتضیگودرزی، کاسعلیاکبرپور و جمعی از علاقمندان موسیقی در سالن خلیج فارس فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در آغاز این مراسم که به مناسبت نخستین سالروز درگذشت نادر گلچین برگزار میشد، فاضل جمشیدی که اجرای برنامه را بر عهده داشت ضمن خوش آمدگویی به حاضران گفت: « به حق میتوانیم نادر گلچین را از نوادر موسیقی امروز بدانیم.»
سپس عباس خوشدل، آهنگساز و رهبر ارکستر طی سخنانی گفت: در آواز ایرانی میتوان از سه شخصیت نام برد: بنان، اکبر گلپایگانی و نادر گلچین که صدایشان رنگ خاصی دارد و از این جهت شاخصند. صدای نادر گلچین پدیده خاصی است و مشابهی برای آن نمیتوان یافت. هنرمند باید به جایی برسد که احساسش بر تکنیکش حاکم باشد و گلچین به این جایگاه رسیده بود. چیزی که امروزه ما کمتر شاهد آنیم.
آهنگساز «نوای کاروان» در ادامه افزود: من یکی از قدیمی ترین افرادی هستم که سابقه همکاری با او را داشتم. آنقدر استادی و تبحر داشت که به ترانه ها روح می بخشید، با عشق می خواند. عظمت صدا داشت.
خوشدل در پایان گفت: قطعه زمانی ماندگار می شود که آهنگساز، شاعر و خواننده با هم هماهنگ باشند چیزی که امروز کمتر شاهد آنیم. امیدوارم نسل جدید نیز به این امور توجه کنند تا ماندگاری موسیقی ایرانی بیش از پیش حفظ شود.
سخنران بعدی مراسم کامبیز روشنروان بود که در وصف استاد نادر گلچین گفت: گلچین هیچ گاه استاد آواز نداشته، فقط صدای اساتید را میشنیده و تکنیکهای آنها را به کار میبرد. اما به چه دلیل این تبحر و استادی را داشت؟ شاید کمتر کسی بداند که استاد گلچین پیش از آنچه که خواننده باشد هنرمند تئاتر بود، و همین امر به او کمک کرد تا کلمات را صحیح ادا کند، غلتهای زیبا بیافریند و حس کلمات را درست منتقل کند به گونهای که بر دل و جان مخاطب مینشست.
وی در ادامه افزود: گلچین حافظه قوی داشت و این لازمه یک هنرمند است. گلچین ژن و شَم موسیقی داشت و همواره تلاش و ممارست میکرد و این رمز ماندگاری او بود. امیدوارم روزی تمام خاطرات هنرمندان به کتابی تبدیل شود تا آیندگان بدانند و زندگی و منش و روش بزرگان عرصه هنر برای آیندگان همچون گنجینهای حفظ شود.
سخنران بعدی مراسم معصومه مهرعلی، از شاگردان محمدرضا شجریان بود. او در سخنانی گفت: الان که صدای استاد پخش میشد نتوانستم احساساتم را کنترل کنم، چرا که عشق او به موسیقی با تمام وجود بود. گلچین از نوادر موسیقی بود. من از استاد بسیار آموختم. من معتقدم تقلید از گلچین عملی نیست. برای من ایشان از دنیا نرفتهاند، او زنده است و ما همه دوستش داریم.
در ادامه برنامه سهیل محمودی شاعر و منتقد ادبی، طی سخنانی گفت: اوایل دهه هشتاد با استاد گلچین آشنا شدم. اولین نکتهای که در برخورد با استاد میدیدیم و حتی همین اواخر هم وجود داشت این بود که گلچین با خود و با جهان به صلح رسیده بود، هیچ کینه، بخل و تندی نمیورزید. این به دلیل دمخور و مانوس بودن او با ادبیات و شعر بود. وی تربیت شده شعر بود. او شعر را درست میخواند. با همه عالم به رحمت برخورد میکرد. این رحمت نیاز جامعه امروز است، جامعه امروز به تحمل یکدیگر و امنیت رفتاری من و شما نیاز دارد.
محمودی در پایان سخنانش برای حاضران به شعر خوانی پرداخت.
در ادامه مراسم سالار عقیلی خواننده موسیقی ایرانی به همراه نی«وازی فردین لاهورپور به اجرای چند قطعه روی صحنه پرداخت.
عقیلی پیش از اجرای خود گفت: من متاسفانه آخرین نسلی هستم که استاد را از نزدیک دیدم، متاسفم که نتوانستم بیشتر در خدمت ایشان باشم، اما برای من مایه مباهات است که در مراسم یادبود این هنرمند میخوانم. استاد نادر گلچین یکی از تاثیرگذارترین افراد عرصه موسیقی بود.
در پایان مراسم نازنین دلدار گلچین، فرزند استاد نادر گلچین پیام تشکر خانواده این هنرمند را قرائت کرد و در نهایت از اعضای خانواده زندهیاد گلچین دعوت شد تا ضمن حضور در جایگاه یاد و خاطره این هنرمند فقید گرامی داشته شود.
انتهای پیام/
R33357/P1439/S4,40/CT12 واژه های کاربردی مرتبط موسیقیمنبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۹۳۲۱۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مظلومتر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/ تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، کنسرت «اشعار نو از نغمههای کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شبهای پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیفها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودیهای قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.
صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفتوگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را میخوانید:
لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .
کنسرت نغمههای کهن یا اشعاری نو از نغمههای کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمههای با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمههایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیینهای مناطق مختلف هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمههای آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.
چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟
از سویی به جهت حمایتهای فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم
درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟
اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق میافتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبهای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.
با توجه به مبالغ بالای کنسرتها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟
در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینههای کنسرتها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار میشود اگر بخشی از هزینهها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر میشود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانههای دولتی با حمایتهایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.
ما امروز میبینیم که حتی خوانندههای شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقیهای الکترونیک و موسیقیهای غیر ایرانی میآورند، حتی به نظر من آن موسیقیها موسیقیهای پاپ نیست همانطور که بهتر از من میدانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی میتواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقیهایی که توسط بعضی از خوانندهها اجرا میشود و به روی صحنه میرود موسیقیهای پاپ نیستند.
البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آنها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقیها منجر به این میشود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما میشنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد، این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.
متأسفانه به دلیل ذائقهای که توسط عدهای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،عود، سازها کوبهای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخههای موسیقی اصیل ایرانی هستند.
شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت میکند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.
به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشتهام میگویم، که اتفاقاً مردم در مناسبتهای آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آوازها هستند، اگر این آوازها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.
ما انسانها دارای حالتهای مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالتها موسیقی خاص خود را طلب میکنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگها که از دل فرهنگ خودمان بیرون میآید ادای دین میکنیم و به آن اصالت میدهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالتها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.
بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد میشود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو میشویم، در حال حاضر کنسرتهایی که در سالنهای مجلل برگزار میشوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازهای که کارمان راه بیافتد.
انتهای پیام/