سرکوب در عربستان به خارج از مرزهای آن کشیده شده است
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۹۳۶۲۲۳
روزنامه لوفیگارو در گزارشی درباره اوضاع عربستان نوشت، بیپروایی و بیتجربگی محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان و حمایت ترامپ از او، سرکوب در این کشور را به خارج از مرزهای آن کشانده است.
به گزارش ایسنا، لوفیگارو مینویسد، این بیتجربگی و بیپروایی در برخی از اقدامات محمد بن سلمان از جمله اقدام اخیر وی در رابطه با بازداشت "جمال خاشقجی"، روزنامه نگار منتقد رژیم سعودی دیده میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در همین راستا، جورج مالبرونو، نویسنده، خبرنگار و محقق مشهور فرانسوی معتقد است که بازداشت خاشقجی در کنسولگری عربستان در استانبول همراه با رویدادهای دیگر، تصویر محمد بن سلمان در غرب را مشوش میکند که آیا این فرد همانی است که امید میرفت این کشور سنتی و بسته را به کشوری پیشرفته و باز تبدیل کند؟ و یا اینکه وی پادشاهی است مستبدتر از پادشاهان پیشین این کشور؟
مالبرینو در پاسخ به این دو سؤال میگوید: محمد بن سلمان کمپین دستگیری را راه انداخت که هیچ فردی، چه لیبرال و چه افراد مذهبی و حتی فعالان در زمینه دفاع از حقوق زنان از آن در امان نماندهاند و برخی از این افراد را به ارتباط با قطر متهم کرده که از نظر وی "خیانت" است.
وی ادامه داد، دستگیری شاهزادگان برجسته و تاجران و همچنین اخاذی از این افراد برای آزادی و مجبور کردنشان به اقرار به بدهکار بودن به حکومت، به محمد بن سلمان در جمع آوری بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار کمک کرد.
این "انفجار بزرگ" نه تنها منجر به فرار بخشی از سرمایه این کشور شد، بلکه باعث ایجاد تنش در داخل خانواده حاکم بر عربستان شد که تصمیمات خود را به اتفاق آرا اتخاذ میکرد.
نه به دموکراسی
این نویسنده فرانسوی در ادامه گفت: تمامی این اتفاقات باعث شد تا ملک سلمان بن عبد العزیز، پادشاه عربستان در مقابل برخی از اقدامات پسرش از جمله قرار دادن سهام شرکت "آرامکو" در بورس بایستد و به طرح صلح آمریکا برای فلسطین و رژیم صهیونیستی موسوم به "معامله قرن" که پسرش و جارد کوشنر، داماد و مشاور ارشد ترامپ بر روی آن حساب باز کرده بودند، اعتراض کند.
مالبرونو افزود: در رابطه با آن دسته از کشورهایی که جرات انتقاد از او را دارند، محمد بن سلمان با تهدید به لغو قراردادهایی که پیشتر میان عربستان و این کشورها منعقد شده در ادامه مسیر اخاذی تردید نکرده و در این زمینه موفق بوده است.
آلمان و همچنین اسپانیا به دنبال تهدید ولیعهد عربستان به خروج بخشی از سرمایهگذاری خود از این کشورها مجبور به از سرگیری روابط خوب با عربستان شدند. این درحالی است که فرانسه زمانی که ریاض سفیر کانادا را اخراج کرد در مقابل این تصمیم سکوت کرد و یک دیپلمات فرانسوی در این باره گفت که "هیچ کاری در این رابطه از دستمان بر نمیآید".
مالبرونو به نقل از یک منبع مطلع در خاندان سعودی میگوید، بن سلمان مشروعیت خود را از سرکوب میگیرد و اجازه نمیدهد که حتی در خارج از عربستان در کارش دخالت کنند.
بن سلمان دوست ندارد که دموکرات نامیده شود، چرا که وی پیشتر در جریان دیدار با یکی از مقامات بینالمللی در ریاض گفته بود که " من را با حقوق بشر تحریک نکنید، چرا که این موضوع برای من مهم نیست".
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استخدام عربستان لوفیگارو محمد بن سلمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۹۳۶۲۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رابطه دردسرساز سحر دولتشاهی و پیمان معادی خارج از اتاق درمان
محمدرضا مقدسیان منتقد و کارشناس سینما شب گذشته نهم اردیبهشت با حضور در برنامه «سینمازاویه» درباره سریال «افعی تهران» و نسبت آن با سینمای جنایی گفت: در سینمای جنایی حرکت در عمق خیلی بیشتر است. مهمتر از اینکه جنایت را چه کسی انجام داده این مهم است که جنایت چرا انجام شده و آن کسی که این جنایت را مرتکب شده دچار چه پیچیده گیهای شخصیتی بوده است. در اینجا برای تحلیل سرسخت و عمق پیدا کردن ماجرا این ضرورت که فهم دقیقی از تحلیل موقعیت و روانکاوی داشته باشیم، اهمیت پیدا میکند.
به گزارش رادیو گفتگو، وی ادامه داد: پیمان معادی یک ضرورتی را در سینمای ایران حس کرده و آن هم تنوع داستانها و موقعیت هاست چراکه در سینمای ایران داستانهای جنایی که استخوان دار باشند و تنه به کمدی نزنند زیاد نداشته ایم.
مقدسیان درباره نحوه نمایش درونیات شخصیت در «افعی تهران» گفت:، اما معادی یک رندی کرده و همان تلاشی که باید انجام میداده تا در موقعیتهای مختلف، در جهان شخصیت ورود کند و او را به مخاطب معرفی کند به اتاق درمان آورده است. طبیعی است هر کسی که در اتاق درمان قرار میگیرد، درمانگر تلاش کند درونیات او را شناسایی کند. اما اگر قرار بود در اتاق درمان این اتفاق نیفتد باید موقعیتهای پیچ در پیچی میساخت که اطلاعات درباره شخصیت کم کم به مخاطب منتقل بشود.
این کارشناس، سینما را به عنوان یک تلنگر برای اهمیت بیشتر به سلامت روان مهم دانست و افزود: واقعیت این است که در همه جای دنیا کمپینهایی تشکیل میشود که آدمها بیش از پیش به سلامت روان خود اهمیت بدهند. اگر سینما بتواند تلنگری بزند یا روان درمانی به امری تبدیل شود که آدمها به آن اعتماد کنند و به آن روی بیاورند، اتفاق خیلی مثبتی روی داده است.
مقدسیان درباره انتخاب رواندرمانگر و شیوه مواجه سریال با این مساله گفت: دغدغه پیمان معادی در این سریال جدای از اینکه به او کمک کرده درونیات شخصیت را با حضور در اتاق درمانگر به مخاطب منتقل کند، کمک کرده تا او یک نوع فرهنگ سازی هم انجام بدهد. اما همان طور که روان درمانی و سراغ گرفتن از درمان گر مسالهای است که باید روی آن فرهنگ سازی بشود، مسلح شدن به انتخاب روان درمان گر درست هم باید اتفاق بیفتد.
وی افزود: ما به اندازه روان درمانگران کاربلد، روان درمانگرانی داریم که کم عمق و کم دانش هستند و احساس مسئولیت نمیکنند و این آسیب زاست. برای همین است که نظام روان درمان گری در دنیا استانداردهای سفت و سختی دارد که باید مانند یک میثاق پزشکی رعایت بشود.
مقدسیان پاشنه آشیل سریال را در انتخاب روانگر درست دانست و گفت: سریال در این نقطه اشتباه میکند. مناسبات اتاق درمان به درستی منتقل نمیشود و ارتباط بین مراجع و روان درمانگر خارج از اتاق درمان مردود است.
وی با بیان اینکه رفتن به سراغ اتاق درمان برای جذابتر شدن درام، استانداردهایی هم دارد افزود: ماجرا این طور نیست که یا ما نباید سراغ اتاق درمان برویم یا اگر رفتیم هر طور شد آن را جذاب کنیم. یک سری خط قرمزها در اتاق درمان وجود دارد.
مقدسیان ادامه داد: اطلاعات شخصی روان درمان گر با مراجع نباید در میان گذاشته شود و آشنایی به غیر از آشنایی اتاق درمان با روان درمان گر نباید اتفاق بیفتد. او فقط باید شنونده باشد همدلی کند، اما در نقش روان درمان گر. ممکن است جایی که مراجع درک میشود، احساس وابستگی به درمانگر پیدا کند. اینجا درمانگر یا باید از تکنیکها استفاده کند و برای مراجع واضح بشود که این رابطه عاطفی در نقش درمانگر است و لاغیر. اگر این اتفاق نیفتد باید مراجع به درمانگر دیگری معرفی کند.
این کارشناس سینما استانداردهای اتاق درمان را مهم دانست و افزود: این مهم است که استانداردها را رعایت کنیم چراکه ممکن است کسی بعد از کشمکشهای زیادی با خودش بپذیرد که درمان بشود، ولی با این اتفاق، نتیجه درخوری نگیرد و اعتماد شخص به روان درمانگر از بین برود و هیچ وقت در زندگی به روان درمانگر مراجعه نکند.
مقدسیان در پایان درباره نقاط مثبت و ضعف اثر گفت: «افعی تهران» در بخش توجه به روان درمان گری موفق است، اما در تصویر کردن اتاق درمان و شیوه رفتار سحر دولتشاهی به عنوان درمان گر و ارتباط عاطفی که بین او و مراجعش (پیمان معادی) تصویر میکند، از اساس بر ضد روان درمان است. اینجا دانش و توانایی فیلمنامه نویس کم بوده، او عشق آن را داشته که به این موضوع بپردازد، اما علم آن را نداشته است. برای جذاب کردن درام هم مولفههای دیگری بود که بدون زیر پا گذاشتن استانداردها و خط قرمزها میشد از آنها بهره برد.