قاچاق سوخت از شیراز تا پاکستان
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۰۲۳۳۰۲
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس، این روزها بازار خرید وفروش و حتی اجاره کارتهای سوخت گازوییل در فضای مجازی و برنامههای خرید و فروش داغ است.
عمده فروشندگان کارتهای سوخت کامیون دارانی هستند که ماشین هایشان یا دراختیار ارگانهای خدماتی است و پیمایش انچنانی ندارند و یا باکامیونهای خود کار نمیکنند و یا کارتهای سرگردان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این کارتها که معمولا سهمیههای ۱۵۰ و ۲۰۰ و ۴۰۰ لیتری هستند هر کدام با قیمتهای متفاوت بین لیتری ۵۰۰ تا ۹۰۰ تومان در بازار سیاه به فروش میرسند.
خریدارن این کارتها علاوه بر رانندگان تریلرهایی که همیشه در جادهها تردد دارند و سوخت کم میآورند، برخی جایگاه داران عرضه سوخت هم هستند که به نوعی دلال محسوب میشوند.
اما خریدارن اصلی گازوییل چه از جایگاه داران وچه در فضای مجازی، به صورت عمده رانندگان اتوبوسهای مسافر بری هستند.
اتوبوسها با افزایش گنجایش باک خودروهای خود این فراورده نفتی را به خارج از مرزها قاچاق میکنند.
باک معمولی این اتوبوسها بین ۴۵۰ تا ۵۰۰ لیتر است که برای تامین سوخت یک مسیر هزار و ۵۰۰ کیلومتری کافی است.
ولی رانندگان این اتوبوسها با تغییر باک اتوبوس خود از ۴۰۰ لیتر به بیش از دوهزار لیتر که در برخی باک سازیها انجام میشود ضمن خرید کارتهای سوخت متعدد بیش از دوهزار لیتر گازوییل بارگیری و با انتقال به استانهای مرزی این فراورده نفتی را قاچاق میکنند.
اتوبوسهای مسیر شیراز به زاهدان و بندرعباس بیشترین آمار قاچاق سوخت را به خود اختصاص داده اند.
آنها گازوییل را در شیراز هر لیتر ۹۰۰ تومان خریداری وبا انتقال به شهرهای مرزی لیتری سه هزار میفروشند.
گازوییل قاچاق از شهرهای مرزی به خارج از مرز با وانتهای تندرو، موتورسیکلت و چهار پا منتقل و در آن سوی مرزها لیتری ۱۰ تا ۱۷ هزار تومان فروخته میشود.
بر اساس آمارها روزانه بین ۲۵ تا ۳۰ میلیون لیتر بنزین و ۱۰ تا ۱۵ میلیون لیترگازوییل از مرزهای کشور به خارج قاچاق میشود.
به نظر میرسد که برای مبارزه با قاچاق سوخت باید از مبدا و دراستانهای کشور اقدام شود نه در مرزها. کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: قاچاق سوخت گازوییل فارس شیراز بازار سیاه فراورده های نفتی خرید و فروش خبرگزاری صدا و سیما مرکز فارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۲۳۳۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درآمد قاچاقچیان سوخت ساعتی ۱۰ میلیارد تومان!/ رکورد مصرف بنزین اسفندماه شکسته شد
به گزارش تابناک، بحران حوزه انرژی فراتر از بنزین است و کل حاملهای انرژی ما اعم از بنزین، گازوئیل، گاز، برق و همه حاملهای دیگر، در حال حاضر در مرز ناترازی قرار دارند یا به عبارت دیگر میتوان گفت شرایط فعلی حاکی از بروز ناترازی در این زمنیه است.
هوشنگ فلاحتیان معاون برنامهریزی وزارت نفت در این باره عنوان کرد: سرانه مصرف انرژی در ایران نسبت به کشورهای همدما بیش از دو برابر است و شدت مصرف انرژی در چند دهه اخیر همواره صعودی بوده، یعنی منابع هیدروکربنی در ایران به صورت غیربهینه مصرف میشود و خلق ارزش نمیکند .
وی افزود: متاسفانه در کشور ما، اجرای استانداردهای تولید تجهیزات موردغفلت قرار گرفته است. سالانه بیش از یک میلیون خودروی جدید به ناوگان حملونقل اضافه میشود که به ازای هر 100 کیلومتر میانگین 11 لیتر بنزین مصرف میکنند درحالیکه طبق استاندارد جهانی باید این میزان حداقل 40 درصد کاهش یابد .
قیمت بنزین در ایران ارزان است و این موضوع باعث عدم صرفه اقتصادی برای ورود سوختهای جایگزین دیگر به سبد سوخت کشور می شود. به عنوان کثال در حال حاضر صنعت سیانجی، حدود ۲۵ میلیون متر مکعب در روز، معادل ۲۵ میلیون لیتر بنزین در روز ظرفیت دارد و میتواند به ناترازی بنزین کمک کند اما به دلیل یکسان بودن قیمت هر دو سوخت لزومی برای استفاده از سی ان جی در سبد مصرف سوخت احساس نمیشود.
وقتی با ناترازی انرژی مواجه هستیم بدین معنی است که یک ظرفیتی برای استفاده از انرژی و برای تولید ثروت داریم که از بین رفته است و از کشور ارزبری میکند.
در ایران، ۱۲۰ میلیون لیتر مصرف و ۱۰۵ میلیون لیتر تولید بنزین داریم. حدوداً ۱۵ میلیون لیتر ناترازی داریم. تا ۱۰ سال آینده این ناترازی بنزین به ۱۱۵ میلیون لیتر در روز میرسد؛ یعنی ما باید ۲۵ میلیارد دلار، نصف ظرفیت درآمدزایی از صادرات نفت خود را مصرف کنیم تا بنزین وارد کنیم.
دهک دهم ۱۷ برابر بیشتر از دهک اول از انرژی بنزین بهرهمند است. در گاز و در برق هم بهره مندی سه برابری وجود دارد.در بحث مصرف در صنایع،گاز با قیمت کمی ارزانتر برای ایجاد مزیت رقابت در صنایع پتروشیمی توزیع می شود،که در نهایت متانول که یک ماده نیمهخام است بدست می آید. ارزش این ماده نیمهخام از ارزش صادراتی گاز کمتر است.از سوی دیگر ارز عایدی در دست پتروشیمی ها است و در واقع سود این انرژی ارزان به پتروشیمیها و سایر بخشهای دیگر مثل فولادیها میرسد.فولادیها با رانت انرژی که در اختیار آنها قرار گرفته است،همان زنجیرههای ابتدایی را توسعه دادند و نیمهخام فروشی انجام میدهند .
تا وقتی انرژی دولتی باشد، صنعت به سمت بهرهوری حرکت نمیکند۱۵ درصد از سوخت مایع شامل گازوئیل و مازوت که به نیروگاهها داده میشود قاچاق میشود. همچنین روزانه حدود ۱۰ میلیون لیتر بنزین قاچاق میشود و درآمد قاچاقچیان ساعتی ۱۰ میلیارد تومان است .
ایران سومین تولیدکننده بزرگ گاز دنیا است و همچنین سومین تولیدکننده بزرگ نفت اپک است، ولی تخمین زده می شود در ۱۰ سال آینده منابعی برای صادرات انرژی ندارد. در گاز به ناترازی سنگین خوردهایم.ما سال ۹۹ سه میلیارد دلار بنزین صادر کردیم. الآن طبق براوردهایی که داریم سه میلیارد دلار باید واردات داشته باشیم. در گاز هم به همین صورت، ما حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون متر مکعب در روز ناتراز هستیم .
ظرفیت بهینهسازی کشور حدود ۲۰ میلیارد دلار صرفهجویی گاز در سال است. همین ناترازی که حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون مترمکعب است ناشی از همین عدم بهینهسازی است که در واقع دارد سالانه ۲۰ میلیارد دلار به کشور خسارت وارد میکند .
طبق گزارش ستاد راهبری تحول دولت مردمی، در سال ۹۸، معادل ۷۲۱ میلیون بشکه نفت خام، انرژی در کشور قبل از رسیدن به مردم و در شبکه تولید تا توزیع هدر میرود.این میزان هدررفت انرژی، معادل فروش نفت ایران در شرایط غیرتحریمی است که به دلیل قیمت یارانهای انرژی در زنجیره هدر میرود.طبق این گزارش، حدود ۱۵.۵ درصد از گاز تولیدی کشور معادل ۱۵۲ میلیون متر مکعب در روز، قبل از رسیدن به مصرفکننده خانگی، صنایع و نیروگاهها در شبکه تولید، انتقال و توزیع هدر میرود .
این اعداد به ما هشدار میدهند و زنگ خطری هستند برای کشوری که منابع زیادی در اختیار دارد اما در حوزه ی صنعت ناتوان عمل میکند و به میزان قابل توجهی هدر رفت انرژی را تجربه می کند.صنایع دولتی تمایل و انگیزه ی کافی را برای توجه و رسیدگی به روند تولید و نگهداری تجهیزات ندارند.غربی ها مدت هاست یافتهاند،نفع شخص با پیشرفت و توسعه رابطه مستقیم دارد.جلوگیری از هدررفت منابع بهترین راه جبران ناترازی در همه ی حوزه های انرژی است و این جز با ایجاد سازوکاری خصوصی امکانپذیر نخواهد بود.