تمايل ايران براي برگزاري ديدار دوستانه با تيم ملي فوتبال بلاروس
تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۰۷۳۹۶۵
خبرگزاري آريا - وزير ورزش در ديدار با سفير بلاروس گفت: مايليم تيم ملي فوتبال ايران ديداري تدارکاتي با بلاروس برگزار کند.
به گزارش خبرگزاري فارس و به نقل از پايگاه خبري وزارت ورزش، مسعود سلطانيفر وزير ورطش و جوانان ديدار با سفير بلاروس داشت.
سلطاني فر در اين ديدار به سفير بلاروس گفت: مايليم تيم ملي فوتبال ايران قبل از جام ملتهاي آسيا بازي تدارکاتي با تيم ملي بلاروس در تهران برگزار کند و فدراسيون فوتبال پيگيري مي کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
انتهاي پيام/ا
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۷۳۹۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تولدت مبارک، تاثیرگذارترین دختر ورزش ایران
به گزارش ''ورزش سه''، درست ۹۵ روز از آسمانی شدن یکی از تاثیرگذارترین زنان ورزشکار تاریخ ایران می گذرد. ملیکا محمدی، ملی پوش ۲۳ ساله فوتبال زنان که قبل از فوت کردن شمعهای ۲۴ سالگی اش در یک سانحه تصادف دلخراش درگذشت. دختر شیرازی فوتبال ایران که بعد از چند سال اقامت در آمریکا برای زندگی کردن رویاهایش و درخشیدن در لباس تیم ملی زنان ایران، به وطن بازگشت.
ملیکا اگر زنده بود امروز باید ۲۴ ساله شدن خود را در کنار هم تیمیهایش جشن میگرفت اما افسوس که او هرگز حتی ثانیهای از ۲۴ سالگی را زندگی نکرد.
با نگاهی به صفحه اینستاگرام ملیکا، پست مربوط به تولد ۲۳ سالگی او را میبینیم. عکسی از دوران کودکیاش منتشر کرده و کپشن همین عکس گویای همه چیز است. گویای همه شخصیت ملیکا محمدی که نزدیکانش آن را با همان ویژگیها به یاد میآورند.
متولد ۹ِ فروردین
شیراز، اطلسی، بقل نونوایی فرزین
خوشاخلاقو مردمی مثه مرحوم فردین
ترسی ندارم ازین
که زندگی ۱ روزایی واسم بشه غمگین
چون بودم از بچگیم همین
غد، گاهی لجباز، ولی تلاشِ سنگین
از بچگی عادت داشتم
نهالُ کاشتم گل برداشتم
از بچگی رویا و هدف داشتم
هر کاری کردمُ خودم خواستم
خودم خواستم که تنهایی برم
تو خلوت خودم هم گهگاهی بگم
که چرا توم خالیه با اینکه دورمپره
چرا روزام تکراری و مث هم شده
چرا باید داشته باشم من همش دلهره
صبا پاشم هر روز ۷ صب
صبونه رو سریع بزنم و بعدش خب
باید برم سر کلاس تا قبل ناهار
بعدش تمرین، خونه، خواب
۱ زندگی روتین وار
ولی همه اینا زمستون بوده
و الان, واسه من ديگه اومده بهار
گذشتن همه روزا خوب یا بد
روزا رفتن ولی خاطره هاش موند با من
که بم یاد بدن هیچی موندنی نی
زندگی همیشه شیرین مثه بستنی نی
ولی قشنگیش اینه که بعدِ سختی
میاد برات حال خوب، کیف و خوشبختی
واسه همین ناامیدی هیچوقت نبودِ تو کارم
الانم خیلی از چیزای که خواستمُ دارم
نمیگم نوکِ قلم اون بالا بالا ها
چون واسه رسیدن به همه آرزوهام
کار دارم حالا حالا ها
ولی راضیم از حال خوب الانم
این که تنم سالمِ و آرومه روح و روانم
البته اینم خوب میدونم
که الان یکم جوون و کلی دیوونم
قطعا عوض میشه بعدا طرز فکرم
ولی دوس دارم خودم بگیرم درس عبرت
نمیخوام بم بگن باید چیکار کنی
نمیخوام بشنوم مثه آدمای بیکار شدی
نمیخوام بشنوم فوتبال نمیشه نون و آب
همه موفقا چسبیدن به درس و کتاب
اصن موفقيت چيه؟! اينه كه پول دار باشي؟!
شب تو ويلا بخوابي و صب تو پنت هاوس پاشي؟!
نميگم پول بده و زندگي بدون پول ميشه
ولي پول همه چيز هم نبوده هميشه
نميكنم كاري كه ندارم بش علاقه
حتي اگه بم بگي همه كارام خلافه