شرط عجیب ازدواج زن مطلقه با پیرمرد با زخم بستر!
تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۰۷۴۸۴۸
سربار پدر و مادرم بودم و آن ها مرا در مخارج زندگی یاری می کردند با وجود این باز هم برای پرداخت اجاره بها دچار مشکل می شدم دیگر چاره ای نداشتم تا در میان سالی باز هم نزد خانواده ام بازگردم چرا که بعد از طلاق مشکلات زیادی پیدا کرده بودم تا این که به پیشنهاد برادرم به عقد پیرمردی درآمدم که در بستر بیماری قرار داشت و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش شریان نیوز،زن 50 ساله ای که برای شکایت از فرزندان همسر مرحومش راهی کلانتری شده بود درحالی که بیان میکرد آن ها حق مرا تضییع می کنند در شرح سرگذشت خود به مشاور و کارشناس اجتماعی کلانتری سپاد مشهد گفت: 27 سال قبل با جوانی پای سفره عقد نشستم که شغل و درآمد خوبی داشت همه اطرافیانم به ازدواج من با آن جوان غبطه می خوردند و من هم خودم را دختری خوشبخت می دانستم مدتی بعد زندگی مشترکمان را در تهران آغاز کردیم و همسرم همه امکانات را برایم فراهم کرد اما طولی نکشید که دشمنان دوست نما دور و برش را گرفتند و او را به دام اعتیاد کشاندند به همین دلیل خیلی زود سرنوشت من نیز تغییر کرد چرا که همسرم موقعیت شغلی حساسی داشت و مدیرانش به محض این که از ماجرای اعتیادش آگاه شدند او را از کار اخراج کردند و بدین ترتیب زندگی ما در مسیر سقوط Fall افتاد آن زمان در منطقه بالای شهر تهران زندگی می کردیم و در حالی که صاحب دو فرزند شده بودیم با کمک همسایگان به عنوان سرایدار یک خانه شروع به کار کردیم با وجود این همسرم به تن پروری عادت کرده بود و من به ناچار همه کارهای سرایداری را به تنهایی انجام می دادم ولی روزگارمان به سختی می گذشت و من نمی توانستم علاوه بر تامین هزینه های زندگی مخارج اعتیاد همسرم را نیز بپردازم این بود که دیگر چاره ای جز طلاق نیافتم و درحالی که دست فرزندانم را گرفته بودم خجالت زده و شرمنده به مشهد بازگشتم ابتدا سعی کردم به طور مستقل در مشهد زندگی کنم تا سربار خانواده ام نشوم اما تلاش هایم بی فایده بود چرا که نمی توانستم به راحتی هزینه های زندگی را تامین کنم بالاخره با هر سختی بود دخترم را سروسامان دادم و با رفتن پسرم به خدمت سربازی، خودم نیز نزد پدر و مادرم بازگشتم تا حداقل اجاره بهای منزل را پرداخت نکنم در شرایط بدی، روزگار می گذراندم تا این که شش ماه قبل به پیشنهاد برادرم به عقد پیرمرد بیماری درآمدم که دچار زخم بستر شده بود. آن روز شرط کردیم چشم داشتی به اموال پیرمرد نداشته باشم اما بعد از مرگ او حقوقش را دریافت کنم همه فرزندانش با این شرط موافقت کردند و من هم عاشقانه به پرستاری از پیرمرد پرداختم به طوری که طی دو ماه زخم بسترهایش بهبود یافت و او بسیار از من راضی بود ولی در این میان یکی از فرزندان پیرمرد که معتاد Addicted بود خیلی مرا اذیت می کرد و با توهین و فحاشی آزارم می داد به طوری که مجبور شدم از او شکایت کنم اگرچه باز هم از شکایتم گذشتم ولی آن ها خانه پدری شان را به فروش گذاشتند و مرا دوباره آواره کردند در این شرایط یکی از فرزندانش همسرم را نزد خودش به شهرستان برد اما حالا که همسرم فوت کرده است و من برای گرفتن حق و حقوقم به اداره ذی ربط مراجعه کردم فهمیدم که فرزندان مرحوم با ادعای این که من منزل همسرم را ترک کرده ام اجازه نمی دهند حقوق او را دریافت کنم درحالی که عقدنامه محضری من و شرط ازدواجم خلاف گفته های آنان است و ... حالا نمی دانم باچه رویی دوباره باید نزد خانواده ام بازگردم.
برچسب هاشکایتمشهدعقدزندگیتهرانروزگارفرزندپیرمردمنبع: شریان
کلیدواژه: شکایت مشهد عقد زندگی تهران روزگار فرزند پیرمرد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۷۴۸۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای نجات خودم شوهرم را کشتم
اردیبهشت سال ۱۴۰۲ زن جوانی به نام مریم، هراسان از خانهاش خارج شد و در حالی که از قتل شوهرش خبر میداد از همسایهها کمک خواست.
دقایقی بعد مأموران پلیس پاکدشت در محل حاضر شدند و پس از بررسیهای اولیه مشخص شد که مرد ۴۲ سالهای به نام کریم با ضربه کارد به قلبش جان باخته است.
همسر مقتول پس از حضور در پلیس آگاهی به قتل همسرش اعتراف کرد و در تشریح ماجرا به مأموران گفت: ۴ سال پیش با کریم ازدواج کردم، اما از همان روزهای اول زندگیمان به اختلاف خوردیم و مدام باهم دعوا میکردیم تا اینکه خانوادههایمان توصیه کردند اگر بچهدار شویم اختلافهایمان حل میشود. دوسال بعد صاحب فرزند شدیم. اما همسرم هر روز بداخلاقتر از قبل میشد و ما همیشه باهم درگیر بودیم. او سر هر موضوعی من را به باد کتک میگرفت. کار درست و حسابی نداشت و ما همیشه با مشکلات اقتصادی روبهرو بودیم.
وی درباره روز حادثه نیز گفت: صبح خواب بودم که همسرم با کتک بیدارم کرد و از من خواست تا بهسرعت برایش صبحانه آماده کنم. در حال درست کردن چای بودم که به دلیل مخارج نوزادمان با من دعوا کرد و گفت که چرا بچه را از شیرخشک نمیگیری و چرا از پوشک استفاده میکنی؛ من پول خرید شیرخشک و پوشک ندارم و... بعد هم به من گفت که باید گوشی تلفنم را به او بدهم تا آن را چک کند، وقتی من مخالفت کردم به جانم افتاد و کتکم زد، با دستانش گلویم را فشار داد بهطوری که چشمهایم سیاهی رفت، درحالی که برای نجاتم تقلا میکردم دستم به چاقویی خورد و آن را برداشتم و ضربهای به او زدم که روی زمین افتاد و غرق در خون شد.
در این میان پزشکیقانونی نیز در گزارشی علت مرگ را پارگی شریانهای قلب و خونریزی شدید داخلی اعلام کرد.
با تکمیل تحقیقات و اعتراف صریح متهم، صحنه جرم بازسازی شد و پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در دادگاه چه گذشت
در ابتدای این جلسه پدر و مادر مقتول از طرف خود و نوه خردسالشان درخواست قصاص کردند.
پدر کریم به قضات گفت: متهم برای تبرئه خودش دروغ گفته، پسرم هیچگاه او را کتک نزده بود. ما نمیدانیم که واقعاً چه اتفاقی افتاده و عروسمان چگونه با بیرحمی پسرمان را به قتل رسانده است، اما هرگز حاضر به مصالحه نیستیم و درخواست قصاص او را داریم.
پس از آن متهم به جایگاه رفت و به قضات گفت: روز حادثه با شوک ضربههای کریم از خواب پریدم بعد هم سر موضوعی با من درگیر شد و گلویم را گرفت، داشتم خفه میشدم و از آنجا که همسرم مرد تنومندی بود، نمیتوانستم خودم را از دستش نجات دهم و چشمهایم سیاهی رفت.
دستم را روی زمین میکشیدم که به یکباره دستم به کارد میوهخوری خورد و آن را جلوی سینهاش گرفتم تا بترسد و رهایم کند، اما چاقو ناخواسته وارد قلبش شد.
آنقدر شوکه شده بودم که نمیدانستم چه کار کنم تا به خودم آمدم از همسایهها کمک خواستم.
در ادامه قاضی از متهم پرسید شما چاقو را برای ترساندن همسرتان جلوی قفسه سینهاش گذاشتید یا برای دفاع از خودتان؟
متهم جواب داد: برای ترساندن همسرم. من چاقو را بین خودم و او قرار دادم تا گلویم را رها کند، اما او قصد جانم را کرده بود.
با پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.
روزنامه ایران
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی حوادث و انتظامی