به نقل از «ایرنا»

نابینایان به جای ترحم اشتغال می خواهند

تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۰۷۶۴۶۴

شهرری-ایرنا- پانزدهم اکتبر روز جهانی نابینایان است؛ قشری که انتظار دارند تا مسئولان آنها را دریابند و با نگاهی متفاوت تر از گذشته برای آنها امکانات و تسهیلات فراهم کنند تا بتوانند با دیگر افراد جامعه هم سطح شوند.

سازمان آموزشی، علمی، فرهنگی ملل متحد(یونسکو) و شورای جهانی نابینایان در 1950 میلادی در جلسه ای مشترک، قانون «عصای سفید» را تصویب کرد و 15 اکتبر را روز جهانی «عصای سفید» نام نهاد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این قانون همه حقوق اجتماعی فرد نابینا به عنوان عضوی از یک جامعه متمدن انعکاس یافته و با هدف ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ حل ﻣﺸﮑل این قشر و اﯾﺠﺎد ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن از ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ، برگزار می شود.
عصای سفید از زمان جنگ جهانی اول به عنوان یک نماد خاص برای نابینایان در جامعه بین المللی شناخته شد. هر چند استفاده از آن به شکل امروزی به 1921 میلادی باز می گردد.
زمانی که «جیمز بیگز» عکاس اهل بریستول انگلیس بر اثر یک سانحه، بینایی خود را از دست داد و برای در امان بودن از خطر وسایل نقلیه از عصایی به رنگ سفید که به راحتی برای همگان قابل مشاهده بود، استفاده کرد.
در زمینه آموزش نابینایان در کشور ایران برای نخستین بار در 1299 خورشیدی به تعلیم و تربیت دانش آموزان نابینا با جذب پنج دانش آموز در مدرسه ای در تبریز پرداخت که به وسیله «پاستور ارنست کریستوفل» آلمانی توسعه یافت و تا 1319 مشغول ارائه خدمات آموزش و تربیت حرفه ای به نابینایان بود.
خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران نیز در این زمینه پیشقدم بوده و برای نخستین بار در ۲۸ آبان ۱۳۷۵ روزنامه ویژه نابینایان در ایران با عنوان «ایران سپید» با خط بریل منتشر کرد.
ایران سپید یک روزنامه ویژه نابینایان به زبان فارسی و به خط بریل است که در تهران چاپ می‌شود.
با این حال نابینایان روشندلانی هستند که همواره مشکلات فراوانی داشته و اگر چه هنوز انتظارات و خواسته های این قشر برآورده نشده است اما آنها همچنان از اهداف خود بازنمانده و به تحصیلات عالیه و دیگر فعالیت های روزانه ادامه می دهند.
خبرنگار ایرنا به مناسبت روز بیست و سوم مهر، روز عصای سفید همراه این روشن ضمیران فریاد می زند ودردهای آنها را از زبان خودشان بیان می کند.

** فریاد خواسته های روشندلان
امین داوری یکی از روشندلان که دارای دکتری تاریخ است، گفت: نابینایان همیشه برای کشور افتخارآفرینی می کنند اما متاسفانه مسئولان هیچ توجهی به استعدادها و نیازهای این گروه ندارند.
وی یادآور شد: هر باری که نابینایان در مسابقات مختلف بین المللی قرآنی و ورزشی برای کشور مدال افتخار کسب می کنند، هنگام بازگشت فقط خانواده هایشان به استقبال آنها می آید و هیچ مسئولی در این زمان مشاهده نمی شود.
داوری عنوان کرد: دردهای نابینایان بی شمار است و نیاز به گوش شنوایی دارد که به دردهای آنها توجه کرده واقدامی موثر برای این قشر انجام دهد.
وی تصریح کرد:حقوق بهزیستی چاره کار و دوای درد نابینایان نیست بلکه این گروه نیاز به استقلال و اشتغال دارند.
داوری ادامه داد: افراد نابینا هم می توانند در کنار سایرین کار و فعالیت اجتماعی داشته باشند و در جامعه حضور یابند، اما متاسفانه هر بار به دلیلی نامعلوم این قشر از فعالیت های اجتماعی محروم می شود.
سمیه رضوی نیا یکی دیگر از افراد نابینا که دانشجوی ارشد روانشناسی است ادامه داد: معلولیت محدودیت نیست؛ فقط یک شعار کلیشه ای و تکراری است چرا که اگر اینگونه بود، باید همه افراد نابینا در جامعه مانند سایر افراد از مزایا و امکانات و شغل برخوردار بودند.
وی افزود: به دلیل بی توجهی و بی مهری مسئولان موانع و مشکلات بی شماری بر سر راه افراد نابینا قرار گرفته که آنها را از رسیدن به خواسته هایشان محروم می کند.
رضوی نیا ادامه داد: هر بار برای کار به بخش های مختلف مراجعه می کنم به هر بهانه ای از استخدام بنده و امثال من سرباز می زنند.
این فرد نابینای تحصیلکرده یادآور شد: بی عدالتی های موجود در زمینه استخدام و اشتغال معلولین و نابینایان موجب دلخوری و گلایه مندی این قشر از مسئولان شده است.
رضوی نیا گفت: متاسفانه نگاه جامعه به معلولین اینگونه است که نابینا شخصی مفلوک و درمانده است که نیاز به ترحم دارد، در حالیکه هرگز چنین چیزی صحت ندارد.
وی در زمینه بیمه افراد معلول در حوزه بهزیستی اظهار داشت: افراد معلول می توانند خود را بر حسب نوع کارشان بیمه کنند که بخشی از هزینه بیمه را بهزیستی و بخشی را خود فرد تقبل می کند، اما برای بیمه اقدام کردم که متاسفانه با عدم همکاری مسئول مربوطه مواجه شدم.
رضوی نیا تصریح کرد: مسئولان فقط در زمینه معلولان دچار شعارزدگی شده اند و در عمل نسبت به این قشر توجه و برنامه ای به ویژه در حوزه اشتغال ندارند.
وی افزود: اعتماد به نابینایان میزان توانمندی و استعدادهای آنها را در جامعه اثبات خواهد کرد و نشان می دهد که این قشر هم می تواند مانند دیگران در جامعه فعال باشند.
این فرد نابینای تحصیلکرده یادآور شد: افراد معلول و نابینا هرگز دوست ندارند سربار و مزاحمی برای خانواده و جامعه باشند و دلشان می خواهد روی پای خود بایستند و از توانمندی هایشان استفاده شود.

** اشتغال؛ آرزوی روشندلان
رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران نیز در ادامه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: نابینایان در کشورهای توسعه یافته از شغل مناسب برخوردار هستند و برای هر فرد نابینا، کار وجود دارد اما متاسفانه در کشور ما هیچگونه تدابیری برای این افراد دیده نشده است.
مصطفی اقلیما ادامه داد: در کشور ما هم با برنامه ریزی بر اساس توانمندی افراد معلول می توان زمینه اشتغال آنها را فراهم کرد.
وی با بیان اینکه کار و تلاش موجب افزایش امید به زندگی و نشاط در افراد معلول و نابینایان می شود، گفت: روز عصای سفید بهترین فرصت برای رسیدگی به معضلات و مشکلات این گروه از افراد در جامعه است.
اقلیما افزود: پیام اصلی روز جهانی عصای سفید، شنیدن صدای نابینایان و درک مطالبات برحق آنان است تا بتوان خواسته ها و نیازهای آنان را برآورده کرد.
وی اضافه کرد: در زمینه نوع نگاه جامعه به معلولین باید در کشور فرهنگ سازی شود تا نگاه ها به سوی اینگونه افراد حالت ترحم آمیز نباشد.

** تردد سخت روشندلان
رئیس اداره بهزیستی شهرستان ری نیز در ادامه به خبرنگار ایرنا گفت: امروزه مهمترین مطالبات افراد نابینا و کم بینا بحث دسترسی به امکانات بهداشتی و تردد ایمن در فضای شهر است.
مینا رجایی یادآور شد: مشارکت فعالانه معلولین در زمینه های سیاسی و اجتماعی، اشتغال و تهیه مسکن از اساسی ترین خواسته های این قشر به شمار می رود.
وی با بیان اینکه 2 هزار و 400 روشندل و کم بینا در شهرری تحت پوشش بهزیستی این شهرستان قرار دارند، گفت: امکانات و تسهیلاتی در سطح شهر برای تردد معلولین وجود ندارد که تحقق این امر نیاز همراهی و همکاری شهرداری است.
وی با اشاره به اینکه افراد نابینا غالبا از سواد و هوش بالایی برخوردار هستند، تصریح کرد: با توجه به اینکه افراد معلول از سهمیه سه درصدی استخدامی برخوردار هستند اما پس از پذیرفته شدن در آزمون هنگام مصاحبه به بهانه های مختلف کنار گذاشته می شوند.
رئیس اداره بهزیستی شهرستان ری گفت: مناسب سازی شهری از مهمترین مقوله ها و مطالبات افراد معلول در سطح شهر است.
وی تاکید کرد: تمامی مطالبات معلولین به ویژه نابینایان در زمینه های مختلف از جمله اشتغال بر حق بوده و دستگاه های اجرایی باید به این نکته توجه فراوانی داشته باشند.

** مسئولان روشندلان را دریابند
دبیر انجمن آسیب شناسی ایران نیز در این زمینه اظهار داشت: عصای سفید تکیه گاهی برای روشندلان برای حرکت بر سنگفرش طبیعت به شمار می رود و موجب استقلال آنها می شود.
مهین عباسی یادآور شد: اصلی ترین دغدغه روشندلان دیده نشدن آنها در جامعه از سوی مسئولان است، چرا که آنها از هوش سرشار و توانایی و استعدادهای بسیاری برخوردار هستند.
وی با بیان اینکه نگاه مسئولان در زمینه ایجاد اشتغال و بسترسازی در این زمینه برای افراد معلول یک نیاز و ضرورت است گفت: متاسفانه یکی از گلایه های افراد نابینا، نگاه ترحم آمیز جامعه نسبت به این گونه افراد است و آنها از این نوع نگاه بسیار دلگیر هستند.
وی تصریح کرد: نشناختن توانایی ها و استعدادهای نابینایان و فقدان فرهنگ سازی مناسب برای این افراد در جامعه موجب شده تا نگاه ها به این گروه نسبت به افراد سالم متفاوت باشد.
این استاد دانشگاه افزود: فرهنگ سازی در راستای تغییر نگاه و باور جامعه نسبت به افراد نابینا و شناخت توانمندی های آنها سبب می شود تا جامعه دیگر نگاه ترحم آمیز نسبت به این قشر نداشته باشد.
وی تاکید کرد: در کشورهای پیشرفته و توسعه یافته جهان به اندیشه، توانمندی، تخصص و استعداد افراد توجه می شود و ظاهر، قیافه و معلولیت ها هیچ اهمیتی ندارد.
1970/6003

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اجتماعي روز جهاني نابينايان عصاي سفيد شهرستان ري

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۷۶۴۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه جمهوری اسلامی : در کشوری که یک فساد بزرگ را "فساد نمایی" می نامید، می‌شود دم از عدالت زد؟

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: در جامعه‌ای که حتی با مفسدان اقتصادی برخورد یکسان نمی‌شود بطوری که یکی را به دلایل خاص از زیر سنگ هم که شده پیدا می‌کنند و به صُلابه‌ می‌کشند ولی دیگری را که فساد بزرگ‌تری مرتکب شده تکریم می‌کنند و در بهترین جایگاه قرارش می‌دهند، چگونه می‌توان باور کرد که عدالت حاکم است؟   هیچکس، چه در سطح کارگزاران نظام و چه در سطح عموم مردم، تردید ندارد که ما هنوز نتوانسته‌ایم عدالت را در جامعه برقرار کنیم.   قضاوتی است که از کارگزاران ارشد نظام هم بارها شنیده شده و نمودهای عینی آن نیز در جامعه کاملاً قابل لمس است.   ثروت کشور به صورت عادلانه میان مردم تقسیم نمی‌شود، در ادارات با ارباب رجوع برخورد یکسان صورت نمی‌گیرد، پارتی‌بازی در اکثر دستگاه‌ها بشدت رواج دارد، حقوق‌ها، مزایا و امکانات رفاهی به تناسب شایستگی‌ها و نیازهای واقعی پرداخت نمی‌شوند. بر بخش‌های بکارگیری افراد در پست‌ها و تفویض‌ جایگاه‌ها شایسته‌سالاری رعایت نمی‌شود، به افراد بله‌قربان‌گو امتیاز داده می‌شود و افراد منتقد منصف و دلسوز طرد می‌شوند و...   اینها و بسیاری موارد دیگر نشانه‌های بارز تبعیض هستند، چیزی که با روح اسلام و نظامی که قرار است با «جمهوریت» و «اسلامیت» اداره شود در تضاد کامل هستند.   در جامعه‌ای که حتی با مفسدان اقتصادی برخورد یکسان نمی‌شود بطوری که یکی را به دلایل خاص از زیر سنگ هم که شده پیدا می‌کنند و به صُلابه‌ می‌کشند ولی دیگری را که فساد بزرگ‌تری مرتکب شده تکریم می‌کنند و در بهترین جایگاه قرارش می‌دهند، چگونه می‌توان باور کرد که عدالت حاکم است؟   در جامعه‌ای که پرونده بزرگ‌ترین فساد اقتصادی را به جای آنکه با اولویت بررسی کنند به محاق می‌برند و آن را فسادنمائی جلوه می‌دهند، چگونه می‌توان پذیرفت عدالت در حال اجرا شدن است؟   در جامعه‌ای که اهانت‌کننده به پیشوایان دین را به جای محاکمه بر صدر می‌نشانند، چگونه می‌توان به مردم گفت در حال ساختن بنای رفیع حکومت عدل علی هستیم؟   مردم با مشاهده این بی‌عدالتی‌ها اگر به این نتیجه برسند که ما کاری غیر از تغییر اسم انجام نداده‌ایم و هدفمان این بود که محمدرضا پهلوی را کنار بزنیم و خودمان جای او را بگیریم، نمی‌توان قضاوتشان را رد کرد. قرار نبود آنهمه شهید بدهیم و آنهمه فداکاری صورت بگیرد و بعد از ۴۵ سال هنوز در پیچ و خم‌های تبعیض و بی‌عدالتی سرگردان باشیم و در عین حال به عده‌ای اجازه بدهیم چنین وضعیتی را متن عدالت جلوه دهند! کانال عصر ایران در تلگرام