تاکنون هیچ دانشمند سیاهپوستی برنده جایزه نوبل نشده؛ این هم برای علم بد است هم جامعه
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۰۹۷۲۷۴
خبرگزاری تقریب: بسیاری درجهان علم از این واقعیت خشنودند و آن را به فال نیک می گیرند که برندگان جایزه نوبل امسال در رشته های فیزیک و شیمی، دو زن بوده اند. دونا استریکلند و فرانسس آرنولد بیستم و بیست و یکمین دانشمند زنی هستند که کمیته نوبل آنها رامعرفی کرده است. با این حال درطول بیش از 100 سال گذشته ما هرگز شاهد نبوده ایم که یک دانشمند سیاهپوست برنده جایزه نوبل شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هر سال اعلام جوایز نوبل در ماه اکتبر با «ماه تاریخ سیاهان» مصادف می شود که یادآور دردناکی است از اینکه از میان بیش از 900 برنده جایزه نوبل تنها 14 نفر (5/1درصد) سیاهپوست بوده اند و فعالیت هیچ یک آنها در حوزه علم نبوده است. تقریبا تمام برندگان سیاهپوست این جایزه را به خاطر دستاوردهای خود در حوزه صلح (ده نفر) و ادبیات (سه نفر) دریافت کرده اند. طی این مدت تنها برنده سیاهپوست نوبل که نزدیک ترین قرابت را با حوزه علم داشته، آرتور لوئیس بوده که به خاطر دستاوردهایش درحوزه اقتصاد در سال 1973 برنده نوبل علوم اجتماعی شده است.
از آن طرف اما بیش از 70 برنده آسیایی وجود داشته که اکثریت آنها درحوزه علوم بوده اند و این تعداد از سال 2000 افزایش قابل توجهی پیدا کرده است. یکی از دلایل این اتفاق، افزایش نفوذ و قدرت دانشگاه های ژاپنی، چینی و کره ای و موفقیت آکادمی آسیایی- آمریکایی بوده است. برای اینکه کسی در رشته علوم برنده جایزه نوبل شود، کار کردن در موسسه ای معتبر و در پستی که با یک علم گران قیمت بزرگ و پیشتاز مربوط باشد، تاثیر بسیار زیادی دارد.
دلیل اصلی برنده نشدن دانشمندان سیاهپوست در نوبل رشته های علوم، صرفا مسئله اعداد و ارقام است. سیاهپوستان جوان مستعد به تعداد کافی رشته های علمی را انتخاب نمی کنند. در کنار وجود فرصت های محدودتر برای آفریقاییان سیاهپوست، احتمال تحصیل در رشته های علمی برای سیاهپوستان درکشورهای غربی کمتر است، دستیابی آنها به یک مدرک بالا باز هم کمتر و پیشرفت درحرفه های علمی نیز کمتر از آن است.
برای آنکه یک برنده احتمالی جایزه نوبل قلمداد شوید، باید یک پژوهشگر اصلی یا استاد موسسه ای پیشرو باشید. با این حال زمانی که یک فارغ التحصیل سیاهپوست از رشته های علمی، اولین گام خود را بر نردبان آکادمیک می گذارد، با همان چالش هایی رو به رو می شود که هر چهره دانشگاهی سیاهپوست دیگری برای دسترسی به ارتقای رتبه و منابع با آن مواجه است. برای مثال دانشمندان سیاهپوستی را در آمریکا می شناسیم که احتمال دریافت بودجه ای برای تحقیقات در حوزه بهداشت و درمان توسط آنها کمتر است.
برای آنکه یک استاد شوید، باید از حمایت موسسه خود برخوردار باشید و دست کم چهار استاد شاغل را در دیگر موسسات پیدا کنید تا از درخواست شما حمایت کنند و تایید کنند که شما در حوزه ای که شهرت بین المللی دارد پیشتاز هستید. این کار مستلزم ایجاد شبکه های داخل و بیرون سازمانی بزرگی است. بنا به دلایل بسیار دانشگاهیان سیاهپوست کافی در موسساتی که چنین شهرت و شبکه هایی در آنها ساخته می شود، اشتغال ندارند و این مسئله به خصوص از احتمال اینکه به عنوان استاد ارتقا پیدا کنید می کاهد.
همچنین در این مسئله یک مشکل چرخه ای نیز وجود دارد. احتمالا این برداشت بسیار شایع به نظر می رسد که عدم دسترسی سیاهپوستان به سطوح بالا در علم، به طریقی بر موفقیت سیاهپوستان در این حوزه تاثیر گذاشته است. تحقیقات نشان می دهند که مدل های نقش زن می توانند زنان را به دنبال کردن حرفه های علمی تشویق کنند و احتمال مصداق داشتن همین امر در مورد سیاهپوستان نیز وجود دارد. داشتن یک برنده جایزه نوبل سیاهپوست، می تواند الهام بخش دانش آموزان سیاهپوست برای استاد شدن باشد که این نیز به نوبه خود الهام بخش جوانان سیاهپوست بیشتری برای تحصیل در رشته های علمی می شود.
در خلال مطالعات هنگام فارغ التحصیلی خودم، بسیاری از درس ها با این توضیح استاد شروع می شد که از کار الهام بخش یک برنده جایزه نوبل که معمولا مردان سفیدپوست بودند یاد می کرد. این قبیل افراد درجایگاهی ابرانسانی ارزیابی می شدند، کسانی که ما باید الهام بگیریم که همانند آنها شویم، چرا که دستاوردهای آنها آن حوزه را ارتقا داده است. این مسئله آشکارا مشوق من بود و تمایل مرا برای دانشمند شدن تقویت کرد.
اما همزمان به عنوان یک دانشجوی سیاهپوست، دستیابی به آن سطح از موفقیت یا حتی هر چیز دیگری در امتداد این مسیر، بسیار دوردست به نظر می رسید، چرا که هیچگاه نام یک برنده سیاهپوست در فهرست برندگان وجود نداشت. هر چند که این واقعیت مانع حرکت من نشد، اما شک ندارم که می توانسته نه تنها بر من بلکه بر همکلاسی های سفیدپوستم و مهم تر از آن بر اساتیدم و بعدتر در کارفرمایان دانشگاهی ام و کسانی که کمک های مالی تحقیقاتی می دادند، اثرگذار باشد. یک برنده جایزه نوبل سیاهپوست موجب می شد که آنها آسان تر مرا من به عنوان یک فرد دارای پتانسیل بالا برای دریافت این کمک ها ببینند و بر این اساس با من رفتار کنند.
چرا باید دست به اقدام بزنیم
وجود دانشمندان سیاهپوست بیشتر فقط یک پیروزی برای برابری نیست، بلکه کلیت جامعه از آن نفع خواهد برد. برای مثال مشکلاتی نظیردیابت، بیماری قلبی، سرطان و خیلی بیماری های دیگر درمیان سیاهپوستان یا کسانی که میراث آفریقایی دارند، بسیار بیشتر است. با این حال تحقیقات علمی در این زمینه غالبا دارای سوگیری است و عمدتا این مطالعات پیرامون سفیدپوستان انجام می شود. تعداد بیشتر دانشمندان سیاهپوست به خصوص در جایگاه های پیشرو، می تواند تمرکز بیشتر و درک و بینش های متفاوت بیشتری را به حوزه تحقیقات پیرامون این امراض بیاورد. همچنین می تواند در مستعمره زدایی از علم پیشتاز شوند که باز هم مزایای بیشتر برای جامعه به دنبال خواهد داشت.
اما چگونه می توانیم شانس های یک دانشمند سیاهپوست را برای بردن جایزه نوبل افزایش دهیم؟ ما نمی توانیم منتظر بمانیم تا آفریقا از همان قدرت سیاسی و اقتصادی ای برخوردار شود که آسیا به آن رسیده است. با نگاه به 49 برنده زن جایزه نوبل زن که از میان آنها 21 تن دانشمند و فقط سه نفر در زمینه فیزیک بوده اند، می توانیم چالش مشابهی را ببینیم. اما با افزایش تعداد کارزارهای موفق مورد حمایت از ناحیه سیاسیون برای افزایش شمار زنان در حوزه علم، به خصوص در موسسات و پست های پیشرو، شمار برندگان زن نیز احتمالا افزایش قابل توجهی خواهد یافت. اگر ما خواهان دانشمندان سیاهپوست بیشتر و در نهایت برنده جایزه نوبل سیاهپوست بیشتری هستیم، در این صورت دست زدن به اقدام راهبردی مستقیم مشابه با آنچه که در مورد زنان می بینیم، ضرورت مبرمی دارد.
نویسنده: وینستون مورگن (Winston Morgan) دانشیار سم شناسی و بیوشیمی بالینی در دانشگاه شرق لندن
منبع: yon.ir/2OiOe
منبع: تقریب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۹۷۲۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نخستین نشست رسمی کمیسیون بانوان بنیاد کارآفرینی گام دوم برگزار شد
به گزارش خبرگزاری مهر, خاطره استاد رضایی، رئیس کمیسیون بانوان بنیاد کارآفرینی گام دوم در نشست خبری کمیسیون بنیاد بانوان کارآفرینی گام دوم گفت: به نمایندگی از حوزه بانوان و جوان سعی کردیم یکسری از بانوان تأثیرگذار از حوزه‌های مختلف اعم از حوزه‌های کشاورزی, حقوقی, صنایع دستی به ویژه صنعت فرش دستباف, مشاغل خانگی, حوزه‌های دانشگاهی, حوزه مادر و کودک و حوزه روانشناسی و جامعه شناسی را با هم تجمیع و با معرفی ظرفیت‌ها, اهداف و عملکرد بنیاد تبیین شود.
وی ادامه داد: تصمیم گرفته شد پروژه‌های سال ۱۴۰۳ را با پیش درآمد امسال تا پایان ماه اسفند رقم بزنیم و از فروردین سال ۱۴۰۳ در حوزه زنان به طور تخصصی وارد شویم.
استاد رضایی تصریح کرد: با توجه به ظرفیت‌ها موجود، تمام تلاش مجموعه این است ظرفیت‌ها با محوریت بانوان و جوانان شناسایی و کارشناسان در بنیاد کارآفرینی گام دوم وارد مبحث توسعه محلات شوند.
وی به نقش مادر و محوریت زن در جامعه اشاره کرد و افزود: امید واقع‌بینانه مساله بسیار مهمی است در حقیقت ما مادران حذف امید و فردای فرزندان را نداریم و این در حالی است که پرورش و رشد من مادر برای سازندگی مدیران جامعه مهم و امری حیاتی است.
این بانوی کارآفرین تاکید کرد: در این کمیسیون فضای روحیه احترام به ملیت گرایی بر پایه انسانیت مورد توجه است.
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد