سرطان تیروئید چیست ؟
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۰۹۸۴۹۶
سرطان تیروئید در سنین جوانی و میانسالی شیوع دارد و در خانمها شایعتر است. این بدخیمی اگرچه نسبت به سرطانهای ریه، پستان، پوست و کولون خیلی شایع نیست، اما جزو سرطانهای با شیوع متوسط است به طوری که بروز آن حدود یک در 10 هزار نفر در سال است، یعنی در یک شهر متوسط با جمعیت 500 هزار نفر در هر سال حدود 50 نفر به این سرطان مبتلا میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیشتر انواع سرطان های تیروئید که به پاپیلری و فولیکولر معروف است، بعد از این که شناسایی شد، به روش جراحی خارج می شود و از آنجایی که سلول های تشکیل دهنده آنها کماکان مثل سلول های معمولی، ید را جذب می کنند، بعد از جراحی، سلول های باقی مانده را می توان با ید رادیواکتیو از بین برد و پاکسازی کامل را به انجام رساند.
اولین نشانه سرطان تیروئید وجود یک گره یا ندول در غده تیروئید است که معمولا خود بیمار یا اطرافیان متوجه آن می شوند. در این زمان روش استاندارد، نمونه برداری سوزنی از این گره است در صورتی که سلول های سرطانی در گره وجود داشته باشند، پاتولوژیست آن را تشخیص می دهد و گزارش می کند. البته باید دانست که درصد بسیار کمی از ندول ها بدخیم و بقیه خوش خیم هستند که البته این موضوع با یک سونوگرافی دقیق از تیروئید و بعد از نمونه برداری مشخص می شود. در صورتی که سلول سرطانی در گره تیروئید تشخیص داده شود، باید قسمتی یا کل غده تیروئید با جراحی خارج شود. اکنون نوبت به ید رادیواکتیو یا ید 131 می رسد که پاکسازی را انجام دهد.
خاصیت مهم سلول های سرطانی تیروئید که آنها را از بقیه سرطان ها جدا می کند، این است که ید را بشدت جذب می کنند و به این ترتیب وقتی مقدار کمی ید رادیو اکتیو به بیمار خورانده شود، بیشتر آن در سلول های سرطانی باقیمانده تیروئید متمرکز شده و باعث از بین رفتن آنها می شود و این در حالی است که بیشتر سلول های سالم بدن که ید را جذب نمی کنند، در امان می مانند. بعد از جراحی و دادن ید رادیو اکتیو بیمار با هورمون تیروئید درمان می شود تا هم نداشتن غده تیروئید جبران شود و هم با دادن هورمون تیروئید به بیمار، سلول های باقیمانده سرطان فرصت رشد پیدا نکنند.
بعد از این که مرحله اول درمان تومور تیروئید انجام شد، بیمار باید تا سال ها تحت نظر باشد و در این مدت ابتدا هر سه تا شش ماه مورد معاینه پزشک قرار گیرد و پس از آن در صورت لزوم سونوگرافی گردن انجام شود. آزمایش خون که در آن یکی از مواد موجود در سلول های تیروئید به نام تیروگلبولین چک می شود، از روش های راحتی است که برای پیگیری این بیماران مورد استفاده قرار می گیرد و در نهایت، خوشبختانه بیشتر این بیماران عمر معمولی و بدون عارضه ای را طی می کنند.
منبع: ایرن ناز
منبع: پارسینه
کلیدواژه: سرطان تیروئید سرطان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۹۸۴۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای اولینبار ساخت سلول زنده در آزمایشگاه/ انسان قادر به انجام کار طبیعت میشود؟
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، رونیت فریمن، محقق در دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل، به کمک همکارانش مراحلی را برای دستکاری «DNA» و پروتئینها برای ایجاد سلولهایی شبیه به سلولهای طی کردند؛ برای اولین بار است که چنین تلاشی در زمینه پزشکی رخ دادهاست. دستاورد آنها میتواند در پزشکی ترمیمی موثر واقع شود و به عنوان ابزاری برای تشخیص دارو استفاده شود.
آزمایشگاه فریمن در دانشگاه کارولینای شمالی واقع شدهاست؛ این محقق میگوید:« با کشفی که اتفاق افتاد، حتی میتوان با کمک علم مهندسی به سمت بافتها حرکت کرد؛ بافتهایی که به تغییرات محیطی حساس باشند و به شکل داینامیک رفتار کنند.»
سلولها و بافتها از پروتئینهایی ساخته شدهاند که برای انجام وظایف و شکلدهی به ساختارها با یکدیگر پیوند میخورند. پروتئینها برای تشکیل چارچوب یک سلول به نام اسکلت سلولی ضروری هستند. بدون آن، سلولها نمیتوانند کار کنند. اسکلت سلولی به سلولها اجازه میدهد که هم از نظر شکل و هم در پاسخ به محیط خود انعطاف پذیر باشند.
برای انجام این کار، این تیم از روش پیتید DNA استفاده کردند؛ از روی DNA و اطلاعات موجود در آن، پلی پپتید (پروتئین) ساخته میشود. در این روش پپتیدها، بلوکهای سازنده پروتئینها و مواد ژنتیکی را هدایت میکنند تا با یکدیگر کار کنند و یک اسکلت سلولی را تشکیل دهند.
بنابر گفته فریمن «DNA» به طور معمول در اسکلت سلولی ظاهر نمیشود. ما توالیهایی از DNA را دوباره برنامهریزی کردیم تا به عنوان یک ماده پیونددهنده پپتیدها عمل کند. زمانی که این ماده برنامهریزی شده در قطرهای آب قرار گرفت، ساختار آن شکل گرفت.
توانایی برنامهریزی «DNA» به این روش، به این معنی است که دانشمندان میتوانند سلولهایی ایجاد کنند تا عملکردهای خاصی را انجام دهند و حتی واکنش سلول را به عوامل استرسزای خارجی تنظیم کنند. در حالی که سلولهای زنده پیچیدهتر از سلولهای مصنوعی ساختهشده توسط آزمایشگاه فریمن هستند، اما غیرقابل پیشبینیتر هستند و در برابر محیطهای متخاصم مانند دماهای شدید حساستر هستند.
فریمن میگوید: «سلولهای مصنوعی حتی در دمای ۵۰ درجه سانتیگراد پایدار بودند و امکان ساخت سلولهایی با قابلیتهای خارقالعاده را در محیطهایی که معمولاً برای زندگی انسانها نامناسب هستند، باز میکند».
فریمن میگوید، مواد آنها برای کار ساخته شدهاست. عملکرد خاصی دارد و سپس خود را تغییر میدهد تا عملکرد جدیدی داشته باشد. کاربرد آنها را میتوان با افزودن طرحهای مختلف پپتید یا «DNA» برای برنامهریزی سلولها در موادی مانند پارچه یا بافت سفارشی کرد. این مواد جدید میتوانند با سایر فناوریهای سلول مصنوعی ادغام شوند، همگی با کاربردهای بالقوهای که میتوانند زمینههایی مانند بیوتکنولوژی و پزشکی را متحول کنند.
فریمن می گوید: «این تحقیق به ما کمک میکند بفهمیم چه چیزی زندگی را میسازد. این فناوری سلول مصنوعی نه تنها ما را قادر میسازد تا آنچه را که طبیعت انجام میدهد، بازتولید کنیم، بلکه موادی را نیز میسازد که از زیست شناسی پیشی میگیرند.»
این گزارش در sciencedaily منتشر شدهاست.
۲۲۷۲۲۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898917