به نقل از «پارسینه»

آیا جهان در برابر همه‌گیری آنفلوآنزا آماده است؟

تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۱۰۰۸۱۹

این درحالیست که آنفلوآنزای فصلی سالانه به فوت ۶۵۰ هزار نفر منجر می‌شود؛ به همین دلیل تزریق واکسن آنفلوآنزا بسیار حائز اهمیت است و تزریق آن بخصوص به کودکان، افراد مسن، زنان باردار یا بیمارانی با سیستم ایمنی حساس و آسیب‌پذیر توصیه می‌شود.

ویروس آنفلوآنزا پیوسته در حال جهش یافتن است تا از حملاتِ سیسم ایمنی بدن در امان بماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زمانیکه ویروس جدیدی مشاهده می‌شود که بتواند به راحتی افراد را آلوده ساخته و بین مردم شیوع پیدا کند و همچنین بیشتر افراد در برابر آن مصونیت نداشته باشند، بیماری همه‌گیر می‌شود.

دکتر "ونکینگ ژانگ"، مدیر برنامه جهانی آنفلوآنزا در سازمان جهانی بهداشت (WHO) در این رابطه می‌گوید: همه‌گیر شدن ویروس جدید آنفلوآنزا قطعی است. اما زمان دقیق آن مشخص نیست و در مورد نوع آن و شدت بیماری داده‌ای وجود ندارد. این عدم قطعیت، آنفلوآنزا را نسبت به بسیار دیگری از پاتوژن‌ها متفاوت می‌سازد.

۲۰۱۸ میلادی صدمین سالگرد یکی از فاجعه‌بارترین بحران‌های سلامت عمومی در تاریخ مدرن است. در سال ۱۹۱۸ همه‌گیری آنفلوآنزا که با نام آنفلوآنزای اسپانیایی شناخته شد، تلفات چشمگیری به جا گذاشت.

شدت و سرعت گسترش همه‌گیری آنفلوآنزا در سال ۱۹۱۸ غیر قابل تصور بود به گونه‌ای که یک سوم جمعیت کره زمین به آن دچار شدند و زمانیکه این همه‌گیری بعد از دو سال متوقف شد بیش از ۵۰ میلیون نفر جان خود را از دست دادند.

پاتوژن‌ها و عوامل بیماری‌زا فراتر از مرزهای ملی، طبقات اجتماعی و وضعیت اقتصادی گسترش پیدا می‌کنند. درحالیکه معمولا بیماری آنفلوآنزا در افراد بسیار جوان و حتی افراد مسن کشنده‌تراست، همه‌گیری ویروس آنفلوآنزا در سال ۱۹۱۸ به طور غیرمعمولی در میان مردان ۲۰ تا ۴۰ ساله کشنده و مرگبار بود.

در عین حال همه‌گیری بیماری بر عملکردهای اجتماعی و اقتصادی جوامع تاثیر می‌گذارد و می‌تواند سیستم سلامت کشور، منابع و نیروی انسانی حوزه سلامت را مختل کند.

از سوی دیگر همه‌گیری آنفلوآنزا همچون بسیاری دیگر از بیماری‌ها بیشترین آسیب را متوجه مردم فقیر و حاشیه‌نشین می‌کند. در مطالعه‌ای که با هدف ارزیابی تاثیرات بالقوه همه‌گیری احتمالی بیماری‌ها همچون آنفلوآنزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ در جهان مدرن انجام گرفت مشخص شد کشورها و مناطقی که از حداقل آمادگی در برابر این همه‌گیری برخوردارند بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند.

هرچند جهان نسبت به ۱۰۰ سال قبل بسیار تغییر کرده‌ است. بر خلاف جهانی که سال ۱۹۱۸ تحت تاثیر همه‌گیری آنفلوآنزا قرار گرفت، اکنون بشر به ضد ویروس‌ها، واکسن‌ها، تست‌های تشخیصی و تکنیک‌های کنترلی مدرن مجهز است. اکنون بشر بیش از گذشته توانایی دارد تا تاثیرات بیماری‌ها را کاهش داده، جان انسان‌ها را حفظ کرده و هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی ناشی از امراض را تقلیل دهد. اما بدیهی است که تلاش‌های کشورها برای آمادگی در برابر آن‌ها باید حفظ شود.

همه‌گیریِ آنفلوآنزا غیرقابل پیش‌بینی است. در یک مورد شیوع بیماری که سال ۱۹۵۷ در سراسر جهان اتفاق افتاد، یک میلیون نفر فوت کردند. این بیماری در چین آغاز شد اما در تمام جهان گسترش یافت. در سال ۱۹۶۸ همه‌گیری دیگری اتفاق افتاد که یک تا سه میلیون کشته برجا گذاشت. در سال ۲۰۰۳ میلادی ویروس H5N1 یا آنفلوآنزای پرندگان نشان داد چگونه ویروس از حیوان به انسان منتقل می‌شود اما همه‌گیر نشد چرا که امکان انتقال آن از انسان به انسان وجود نداشت.

در سال ۲۰۰۹ همه‌گیری ویروس آنفلوآنزای خوکی H1N1 در مکزیک آغاز شد و به سرعت به بیش از ۲۱۴ کشور گسترش پیدا کرد. گفته شده بین ۱۰۵ تا ۳۹۵ هزار نفر بر اثر این بیماری جان باختند.

دکتر ژانگ خاطر نشان کرد: همه‌گیری آنفلوآنزا چالش جدی در حوزه سلامت عمومی است که بشر قادر به پیشگیری یا ریشه‌کن ساختن آن با در نظر گرفتن فناوری و دانش موجود نیست. از سوی دیگر همه‌گیری آنفلوآنزای فصلی فرصتی را برای آمادگی در برابر همه‌گیری بعدی این بیماری فراهم می‌سازد.

به گزارش سایت اطلاع‌رسانی سازمان جهانی بهداشت، امروزه، کمتر از نیمی از تمامی کشورها دارای برنامه ملی آماده‌سازی در برابر همه‌گیری آنفلوآنزا هستند که از میان آن‌ها تعداد کمی برنامه‌ها و طرح‌های خود را بر اساس آموخته‌های بدست آمده از سال ۲۰۰۹ به روز رسانی کرده‌اند. همچنین کشورهایی با میزان درآمد پایین با مشکل کمبود منابع برای اعمال و اجرای برنامه‌های آمادگی در برابر همه‌گیری بیماری‌ها دست به گریبان هستند.

منبع: پارسینه

کلیدواژه: آنفلوآنزای خوکی آنفلوآنزا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۰۰۸۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت واکسنی که می تواند با هر گونه ویروسی مبارزه کند

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، به گفته محققان، این واکسن‌های جدید ویروس‌ها را با استفاده از پاسخی متفاوت به عفونت نسبت به آنچه که توسط واکسن‌های فعلی ایجاد می‌شود، هدف قرار می‌دهند.

واکسن جدید به جای آموزش به سیستم ایمنی برای ایجاد آنتی بادی برای مبارزه با یک ویروس خاص، در عوض به بدن یاد می‌دهد که پروتئین‌های RNA سیگنال‌دهنده کوچکی ایجاد کند که انتشار ویروسی مضر را متوقف می‌کند.

محققان استدلال می‌کنند که این رویکرد جدید می‌تواند توسعه واکسن فعلی را متحول کند، که در آن متخصصان واکسن‌هایی را بر اساس پیش بینی‌هایی ایجاد می‌کنند که کدام گونه‌های آنفلوانزا و کووید احتمالاً عفونی ترین هستند.

در عوض، این واکسن‌های تقویت‌کننده RNA باید در برابر همه سویه‌های یک ویروس خاص مؤثر باشند.

«رونگ های»، محقق ارشد و ویروس شناس دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «آنچه که می‌خواهم در مورد این استراتژی واکسن تأکید کنم این است که این واکسن به طور گسترده برای هر تعدادی از ویروس‌ها قابل استفاده است، به طور گسترده در برابر هر نوع ویروس مؤثر است و برای طیف گسترده‌ای از مردم بی خطر است.»

های در بیانیه خبری دانشگاه افزود: «این روش می‌تواند واکسنی جهانی باشد که ما به دنبال آن بوده ایم.»

به طور سنتی، واکسن‌ها از ویروس مرده یا زنده اما تغییر یافته برای تحریک پاسخ ایمنی بدن استفاده می‌کنند. این پاسخ ایمنی به بدن می‌آموزد که چگونه میکروب را بشناسد و آنتی بادی‌هایی تولید کند که به طور خاص آن میکروب را هدف قرار داده و از بین ببرد.

به گفته محققان، واکسن جدید همچنین از یک نسخه زنده و اصلاح‌شده ویروس استفاده می‌کند، اما متکی به پاسخ ایمنی سنتی بدن که باعث ایجاد آنتی‌بادی‌ها می‌شود، نیست.

در عوض، این واکسن‌ها به بدن یاد می‌دهند که با استفاده از پروتئین‌های سیگنال‌دهنده RNA هدف، در تکثیر ویروسی دخالت کند.

محققان گزارش می‌دهند که یکی از این واکسن‌هایی که برای ویروس موشی به نام Nodamura ساخته شد، موش‌های آزمایشگاهی را حداقل به مدت ۹۰ روز از دوزهای کشنده ویروس محافظت می‌کند. ۹ روز عمر موش تقریباً معادل یک سال انسان است.

کد خبر 6081573