بلیت نمایشی با ۵ بازیگر نباید ۱۵۰ هزار تومان باشد

رئیس کانون کارگردان‌های خانه تئاتر با انتقاد از نبود نظارت بر قیمت‌گذاری بلیت‌های تئاتر گفت: گاهی در تالار وحدت نمایشی که عوامل زیادی ندارد، با چهار ـ پنج بازیگر و بلیت ۲۰۰ یا ۱۵۰ هزار تومانی روی صحنه می‌رود!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ مسعود دلخواه کارگردان پیشکسوت تئاتر که این روزها مشغول تمرین برای اجرای «لیر شاه» در سالن اصلی تئاتر شهر است، درباره آخرین وضعیت گروه عنوان کرد: چند روزی برای مراسم تدفین پیکر مادرم در شیراز بودم اما دوستان به تمرینات ادامه می‌دادند، الان هم روند تمرینات نمایش به قوت خود باقی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در ادامه افزود: در حال حاضر گروه موسیقی هم به صورت تلفیقی با بازیگران مشغول به تمرین هستند و امیدوار هستیم که نیمه آبان ماه کار به اجرا برسد.

دلخواه درباره وضعیت قیمت‌گذاری بلیت‌های برخی نمایش‌ها گفت: تئاتر اساسا فعالیتی فرهنگی است اما جدا از قوانین اجتماعی نیست، بهرحال ما همانطور که تجارت خصوصی داریم، تئاتر خصوصی هم داریم اما آیا در همین بازار خصوصی هر کسی باید به هر قیمتی که دلش بخواهد،‌ تجارت کند؟

این کارگردان تئاتر اظهار داشت: مسائل فرهنگی خیلی حساس هستند و همانطور که برای قیمت‌گذاری بلیت‌های سینما نظارت وجود دارد، برای بلیت‌های تئاتر هم باید چنین باشد و فعالیت خصوصی در عرصه تئاتر به معنای این نیست که هر کسی هر کاری دلش بخواهد انجام دهد و هیچ کنترلی هم نباشد، به نام تئاتر نباید چیز دیگری به خورد اذهان مردم داد!

دلخواه با اشاره به اجرای شاهکارهای ادبی جهان در ایران مثل «بینوایان» گفت: بهرحال این نمایشنامه‌ها مهم هستند و اجرایشان خیلی هزینه می‌برد و متفاوت از کارهای دیگر هستند، چرا که هم بازیگران زیادی می‌طلبد و هم گروه موسیقی قوی می‌خواهد اما در عین حال نباشد فراموش کرد که قیمت‌گذاری‌این دست نمایش‌ها هم باید نظارت شده باشد.

* بلیت نمایشی با ۵ بازیگر چرا ۱۵۰ هزار تومان است

وی در پاسخ به این سؤال که چه عواملی در قیمت‌گذاری بلیت تئاتر تأثیرگذار است، گفت: مسلماً هزینه‌ها و مخارج بازیگران و دستمزدهای آنها تا تعداد صندلی‌ها در تعیین قیمت‌ بلیت‌های تئاتر مؤثر است، هر چند این هم باید حد و حدود و قانونی داشته باشد. با این حال، یک وقت شاهد هستیم که در تالار وحدت نمایشی با چهار ـ پنج بازیگر قیمت بلیت ۲۰۰ یا ۱۵۰ هزار تومانی تعیین می‌کند، اینجا دیگر بحث ۲۰۰ بازیگر و هزینه‌های دیگر نیست! 

دلخواه در ادامه گفت: اکثر جامعه ما طبقه متوسط و زحمت‌کشیده و ضعیف هستند و مرفه‌ها در اقلیت قرار دارند، هر چند آنها هم می‌توانند تئاتر سرمایه‌داری و بورژوازی داشته باشند اما این نباید اصل مورد حمایت دولت باشد، ما باید از یک سو حق و حقوقی برای سرمایه‌گذاران خصوصی قائل شویم و از سوی دیگر هم وزارت ارشاد به جیب مردم برای تماشای نمایش‌ها نگاه کند تا فشار به آنها نیاید.

این کارگردان تئاتر خاطرنشان کرد: برای اینکه مردم بتوانند برخی کارهای گران‌قیمت را ببینند، می‌توان یارانه‌ای برای دانشجویان و طبقات پایین جامعه در نظر گرفت.

منبع:فارس

 

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۴۸۰۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هنری که لاکچری شده!

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مصطفی میرزاباقری ـ مسئله گرانی موضوعی نیست که کسی از آن خبر نداشته باشد و حتی پولدار‌ها هم از وضعیت گرانی می‌نالند. هر روز یک کالایی گران می‌شود، یک روز گوشت، یک روز نوبت مرغ است، یک روز نوبت میوه و روز دیگر گرانی مسکن و. هر روز یک موضوع در اقتصاد ما مطرح و به چالش تبدیل می‌شود.

این گرانی‌ها به فرهنگ هم رسوخ پیدا کرده و به کنسرت‌ها هم کشیده شده است. بلیت کنسرت‌ها از روز‌های اول سال به حدود یک میلیون تومان هم رسیده و این سوال مطرح است که طی یک ماه گذشته مگر چه اتفاقی افتاده که بلیت کنسرت به صورت چراغ خاموش این همه افزایش قیمت داشته است؟

برگزاری کنسرت در بسیاری از جوامع امری رایج به شمار می‌رود و سالانه هنرمندان مطرح موسیقی در فصول مختلف سال در فستیوال‌ها و یا تور‌های کنسرت خود روی صحنه می‌روند؛ بدین ترتیب مردم می‌توانند با حضور در این کنسرت‌ها اوقات خوشی را تجربه کنند. هرچند که کنسرت رفتن حداقل در ژانر‌های عامه‌پسند در سایر کشور‌ها امری عادی به شمار می‌رود و کنسرت رفتن بجز در ژانر‌های اپرا یا کلاسیک کالایی لوکس به شمار نمی‌آید، اما با بالا رفتن نرخ تورم، مردم عادی کمتر می‌توانند در یک کنسرت شرکت کنند.

نکته تلخ ماجرا اینجاست که گرانی‌ها وافزایش نامتعارف هزینه‌ها از سبد فرهنگی خانواده‌های ایرانی کاسته و بیشترین ضربه را به اهالی فرهنگ و هنر وارد کرده و کنسرت‌های چند صد هزار تومانی باعث شده خیلی از خانواده‌ها خط قرمزی دور اینگونه برنامه‌های فرهنگی و شاد بکشند. در حال حاضر ارتباط با موسیقی فقط با دانلود و شنیدن آهنگ از سایت‌های رسمی و غیررسمی اتفاق میفتد و فقط کسانی که توانایی مالی دارند می‌توانند به کنسرت بروند.

باید قبول کرد که کنسرت هم به کالایی لوکس و لاکچری تبدیل شده که دیگر همگان امکان استفاده از این شرایط را ندارند و افزایش قیمت بلیط باعث شده مخاطبان بالقوه کنسرت‌هاهرگز به مخاطب فعال بدل نشوند و نیز از مخاطبان بالفعل موسیقی کاسته شود که در دراز مدت به نفع هیچکسی نیست.

وقتی بلیت کنسرتی حدود ۹۰۰ هزارتومان باشد، یک خانواده چهار نفره باید سه میلیون و ۶۰۰ هزارتومان هزینه کند. با احتساب پایه حقوق یک کارمند یا کارگر مطابق با پایه دستمزد وزارت کار، این رقم یک سوم میزان حقوقشان است.

گران شدنی هر کالایی منجر به ریزش مخاطبان آن کالا یا خدمات است، اما مردم مجبورند خود را با این شرایط وفق دهند و خود را با این شرایط سازگار کند نه اینکه عادت کنند و افزایش قیمت‌ها باعث حذف کالای فرهنگی از سبد خانوار‌ها شده است.

به هر حال با توجه به شعار امسال امیدواریم حتی مردم در صحنه هنر هم دخیل شوند و حتی برگزاری جشنواره‎‌های موسیقی هم به بخش خصوصی واگذار شود و ارگان‌ها، بنیاد‌ها و سازمان‌های مربوطه با توجه به نام‌گذاری سال ۱۴۰۳ به عنوان «جهش تولید با مشارکت مردم» از سوی رهبر انقلاب برای کمک به تولید آثار ارزشمند هنری قدم برداردند.

اگر هزینه فعالیت‌های فرهنگی بالا رود و اگر سینما و موسیقی کشور تعطیل شود، چه چیزی از فرهنگ باقی می‌ماند؟

البته همه تقصیر‌ها را نباید به گردن قیمت بلیت کنسرت انداخت و باید فرآیند اقتصادی برگزاری کنسرت‌ها هم اصلاح شود تا شاهد حضور همه اقشار جامعه در کنسرت‌ها باشیم.

باید قبول کرد که کنسرت‌ها تثیر بالایی در شادی‌بخشی دارند و باید پیش از هر چیزی برای ایجاد این شادی زیرساخت‌های اصلی مانند سالن‌های مناسب ایجاد شود و سپس با حمایت‌های دولتی نرخ قیمت بلیت‌ها را کنترل کرد تا عامه مردم بتوانند حداقل سالی دو بار به کنسرت بروند و از شادی‌های جمعی محروم نشوند.

انتهای پیام/