به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

اجزای تشکیل دهنده جهان هستی؛ دانستنی‌هایی مهیج از دنباله دار‌ها و سحابی‌ها

تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۱۷۵۵۹۷

به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ حتما برای شما جالب است که بدانید جهان از چه اجزایی تشکیل شده است.     4/6 میلیارد سال پیش یک ابر مولکولی غول پیکر از هم فروپاشید و منظومه شمسی را به وجود آورد؛ این منظومه در کهکشان راه شیری است، در مرکز آن  خورشید قرار دارد که بقیه اجرام به دور آن می‌چرخند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

منظومه شمسی

4/6 میلیارد سال پیش یک ابر مولکولی غول پیکر از هم فروپاشید و منظومه شمسی را به وجود آورد. منظومه شمسی، منظومه خورشیدی یا سامانه خورشیدی از یک ستاره به نام خورشید در مرکز، و اجزا دیگر مانند سیاره، قمر،  شهاب سنگ در اطرافش تشکیل شده است.

تمامی این اجزا به دور خورشید در حال گردش هستند، گرد و غبار و تکه یخ‌هایی که به دور خورشید می‌گردند هم جزو منظومه شمسی هستند. خورشید حدود 99/86 در صد از کل منظومه خورشیدی را تشکیل داده است، این منظومه در بازو شکارچی کهکشان راه شیری واقع شده است و 25000 سال نوری از مرکز کهکشان و کناره‌ای کهکشان فاصله دارد.

کهکشان

مجموعه‌ای از ستارگان، گازها، سیارات، قمرها، گرد و غبار در فضای بین ستاره‌ای که در اثر یک جاذبه کنار یکدیگر قرار گرفتند را کهکشان می‌گویند؛ کهکشان طیف پیوسته‌ای از انرژی از خود ساطع می‌کند که شامل بعضی امواج رادیویی، اشعه ایکس، اشعه مادون قرمز و اشعه ماورای بنفش است.

کهکشان‌ها اشکال مختلفی دارند مانند کهکشان نامنظم، مارپیچی، مارپیچی میله‌ای، بیضوی. میلیون‌ها کهکشان وجود دارد؛ کهکشانی که کره زمین به همراه سایر اجزا منظومه شمسی در آن قرار دارد را کهکشان راه شیری می‌گویند.

سیاره

سیاره یک جسم بزرگ در فضاست که اطراف یک ستاره در یک مدار حرکت می‌کند، این جسم از خود نوری ندارد و نوری نمی‌تاباند و دمای آن نسبتا سرد است.

سیارات به دو دسته سیارات درونی(زیرین، سفلی) و سیارات بیرونی (زبرین، اولیا) تقسیم می‌شوند؛ سیارات عطارد، زهره، زمین، مریخ سیارات درونی و مشتری، زحل، اورانوس، نپتون سیارات بیرونی هستند. یکی از تفاوت دو نوع سیاره ماده تشکیل دهنده آنهاست.

ستاره

ستاره یک توپ بزرگ درخشان از گاز داغ مثل هیدروژن و هلیوم است؛ دما هسته آنقدر بالاست که همجوشی هسته‌ای اتفاق می‌افتد و انرژی تولید می‌کند. ستاره‌ها به دلیل نور حاصل از تبدیلات هسته‌ای می‌درخشند.

ستارگان برخلاف اینکه حرکت می‌کنند اما ما حرکت آنها را نمی‌بینیم به دلیل اینکه آنها از ما بسیار دورند؛ خورشید یک ستاره است.

سحابی‌ها

سحابی‌ها در واقع ابرهای بزرگی متشکل از گاز و اندکی گرد و غبار و محل تولد ستارگان  هستند؛ آنها در فضای بین ستاره‌ای یا فاصله بین ستارگان  یافت می‌شوند.

سحابی عمدتا از گاز هیدروژن، هلیوم و پلاسما ساخته شده است؛ بعضی از سحابی‌ها حاوی گازهای دیگر مانند نیتروژن، اکسیژن و کربن هستند؛ آنها انواع مختلفی دارند. مانند سحابی ستاره‌ای، بازتابی، انکساری، تاریک(جذبی)، نشری(پخشی)، بقایای ابر نواختری

سیاه چاله

سیاه چاله منطقه‌ای در فضاست که نیروی کششی آنقدر قوی است که حتی نور نمی‌تواند از آن فرار کند؛  به دلیل اینکه ماده به یک فضای کوچک می‌رسد گرانش قوی رخ می‌دهد.

بعضی از سیاه چاله‌ها نتیجه مرگ ستارگان هستند.

قمر

این اجرام اغلب به صورت کروی هستند و به دور سیارات می‌چرخند و مانند سیارات از خود نور ساطع نمی‌کنند.

شهاب سنگ‌ها

در منظومه شمسی، اجرام سرگردانی وجود دارند که دارای مدارهای مستقلی هستند؛ این اجرام تا زمانی که در فضا سرگردانند شهاب واره خوانده می‌شوند.

شهاب‌واره‌ها وقتی که وارد جو زمین می‌شوند بر اثر اصطحکاک با لایه‌های مختلف جو به شدت داغ می‌شوند و می‌سوزند و به رنگ‌های مختلفی می‌درخشند؛ اگر این اجرام به طور کامل در جو بسوزند شهاب و اگر تکه‌هایی از این اجرام به زمین سقوط کنند، شهاب سنگ نامیده می‌شوند.

شهاب سنگ‌ها از قدیمی‌ترین سنگ‌های موجود در جهان هستند و از زمان شکل گیری منظومه شمسی ما باقی مانده‌اند. اعتقاد بر این است که بیشتر شهاب سنگ‌ها قطعات شکسته از سیارک‌ها، ستارگان دنباله‌دار و حتی سیارات هستند.

شهاب سنگ‌ها در اندازه‌های مختلف یافت می‌شوند؛ کوچک‌ترین آنها می‌تواند فقط چند گرم وزن داشته باشد در حالی که بزرگترین شهاب سنگ‌ها می‌توانند چندین تن وزن داشته باشند. سه نوع شهاب سنگ، سنگی، آهنی و سنگی-آهنی وجود دارد.

دنباله دارها

دنباله‌دارها توپ‌نسبتا کوچکی از  یخ، سنگ و گرد و غبار هستند که از سه قسمت هسته، گیسو و دم تشکیل شده‌اند.

با نزدیک شدن دنباله‌دار به قسمت‌های داخلی منظومه شمسی، گرمای خورشید منجر به تبخیر قسمتی از یخ موجود در سطح هسته دنباله دار شده و ذرات غبار و گاز با فشار از دنباله دار به فضا خارج می‌شوند و به این شکل قسمت گیسو را شکل می‌دهند.

پرتوهای خورشید، ذرات غبار را از قسمت گیسو به بیرون هل می‌دهند؛ این ذرات سبب تشکیل دم غباری دنباله دار می‌شوند؛ بعضی از آنها با چشم غیر مصلح قابل دیدن هستند اما اکثریت آنها از درخشندگی کمی برخور دارند و با چشم غیر مصلح دیده نمی‌شوند.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: اخبار فناوری اخبار علمی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۷۵۵۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصاویر نجومی چهارم اردیبهشت (۲۳ آوریل)

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتی‌های دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقه‌مندان این حوزه فراهم می‌کند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکل‌های بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه می‌شود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیبایی‌های خیره‌کننده‌ای را برای علاقه‌مندان به ارمغان می‌آورد.

***

تصویر روز ناسا

تصویری شگفت انگیز را از زمین شاهد هستید! تصویر این مرمر آبی با استفاده از عکس هایی که توسط یک ابزار ماهواره ای جالب به نام VIIRS در ماهواره Suomi NPP گرفته شده است، ساخته شده است. این تصویر جزئیات جالبی را در مورد سیاره ما نشان می دهد.

تصویر روز apod

ابر بزرگی به شکل حرف X از سایه پس‌دمه (Contrails)  از پایین دیده می شود. پس‌دمه زمانی ایجاد می شود که قطرات آب در بالای اتمسفر به دلیل موتور اگزوز هواپیما منجمد می شوند. وقتی نور خورشید از میان این جریان های یخ و آب پراکنده رد می شود، از روی زمین درخشان به نظر می رسد. گاهی اوقات در هنگام غروب یا طلوع خورشید، پس‌دمه می تواند نور را منعکس کند و سایه هایی را به سمت بالا ایجاد کند، که معمولاً توجهی را برنمی انگیزد مگر اینکه ابرهای بلندی وجود داشته باشد. در استانبول، ترکیه، در اوایل این ماه، شرایط برای مشاهده این سایه‌های پس‌دمه کاملاً مناسب بود. پس‌دمه در سطح جهانی رخ می دهد و هم می تواند زمین را با به دام انداختن نور مادون قرمز گرم کند.

تصویر روز skyandtelescope

این عکس توسط  جان گریف در آلپاین، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا در  21 آوریل 2024، از ساعت 9 شب تا 3 صبح به وقت محلی با تجهیزات دوربین هوشمند Seestar S50 گرفته شده است. 1580 تصویر با شاتر 10 ثانیه ای کنار هم قرار گرفته و با Pixinsight ویرایش شده است. عکاس در مورد این عکس می‌گوید فصل کهکشان‌ها است و من دو کهکشان مورد علاقه ام یعن M81 (بالا سمت چپ) و M82 (پایین سمت راست) را ثبت کردم. این کهکشان‌ها در صورت فلکی دب اکبر قرار دارند. M81 (کهکشان Bode) مانند یک پنکیک مارپیچی است، تقریباً نصف کهکشان راه شیری ما اندازه دارد و حدوداً 11.8 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. M82 (کهکشان سیگار) کمی نامنظم است و همچنین حدود 11.8 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. آن‌ها به اندازه‌ای نزدیک هستند که بر شکل‌ها و ترکیب‌های یکدیگر تأثیر بگذارند، زیرا از نظر گرانشی به هم متصل هستند. من این عکس را دیشب گرفتم، در حالی که ماه تقریباً کامل بود، با تلسکوپم  حدود 6 ساعت را در حیاط جلوی خانه خود گذراندم.

تصویر روز astronomy

داگلاس جی استرابل (Douglas J. Struble) در تیلور، میشیگان زندگی می کند. سحابی سیاره‌نمایی به نام هارتل-دنگل-واینبرگر 3 (HDW 3) وجود دارد که در فاصله بسیار دور در فضا یعنی 3000 سال نوری دورتر از ما قرار دارد. این سحابی سیاره‌نما مانند یک ابر بسیار کم نور به نام سحابی سیاره‌ای در صورت فلکی برسائوس است. وقتی گاز یک ستاره در حال مرگ به گاز و گرد و غبار دیگری در اطرافش برخورد می کند، یک قوس نورانی درخشان و چرخشی ایجاد می کند که برای ما قابل مشاهده است.

تصویر روز earthsky

این تصویر با تنظیمات دوربین ISO 800، f/5.6، 1/2000 ثانیه، قطع 135 میلی متر با نرم افزار ویرایش Photoshop 2023 ثبت شده است. عکاس فردی به نام عادل شفیق (Adeel Shafiq) در این باره می گوید : «بالاخره لحظه ای را که مدتها دنبالش بودم ثبت کردم؛ یک جت در حال پرواز در مقابل ماه! برای گرفتن عکس هواپیما که از مقابل ماه می گذرد سخت کار کردم  زیرا هواپیماهای زیادی بر فراز لاهور پرواز نمی‌کنند. با این حال اخیراً هواپیماهای بیشتری در منطقه ما پرواز می‌کنند که به من فرصت بیشتری می‌داد. امشب شانس با من یار بود و در ارتفاع 36000 پایی بالاتر از فرودگاه بین المللی علامه اقبال در لاهور یک ایرباس A320 ایر ایندیا گرفتم!

 

انتهای پیام/