به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

ارتفاع زدگی، بیماری که مغز را از کار می اندازد/ وقتی برخی کوهنوردان بدون مصرف مخدر توهم می‌زنند

تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۱۷۶۸۸۹

نزدیک قله به زمین افتاد و حال مناسبی نداشت، مغز او به خاطر ارتفاع زدگی فرمان اشتباه می داد و هر لحظه می توانست به سمت دره هدایتش کند... .

به گزارش خبرنگار حوزه حوادث و انتظامی گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نزدیک قله به زمین افتاد و حال مناسبی نداشت، مغز او به خاطر ارتفاع زدگی فرمان اشتباه می داد و هر لحظه می توانست به سمت دره هدایتش کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در همان لحظه اول که به زمین افتاد، امدادگر گروه به سمت او آمد تا ببیند چه اتفاقی رخ داده است. سرفه های زیاد و حالت های عجیب او امدادگر را متوجه بیماری که فاطمه درگیرش شده بود کرد.

حرف های عجیبی که فاطمه می زد ذهن همه را مشغول کرده بود، مخصوصا کوهنوردان مبتدی.

وقتی مسئول گروه از کنار فاطمه به سمت دیگر اعضا گروه آمد، از وی پرسیدم که چه اتفاقی افتاده ؟

در حالی که مصطفی (امدادگر گروه) داشت به وضعیت فاطمه رسیدگی می کرد، مسئول گروه گفت: این خانم ارتفاع زده شده است.

برای من این اتفاق عجیب بود و از علی (مسئول گروه) خواستم تا توضیحاتی در این رابطه بدهد و او گفت: ارتفاع‌زدگی یا کوه‌گرفتگی، عارضه‌ای است که بر اثر کاهش اکسیژن در ارتفاع به وجود می‌آید و زمانی که به ارتفاعات بالا می رویم، تغییرات زیادی در محیط پیرامون اتفاق می‌افتد که می‌توانند بر جسم و سلامتی تاثیرگذار باشند.

به گفته علی مسئول گروه، این تغییرات شامل سرما، رطوبت پایین، افزایش اشعه‌ UV خورشید، کاهش فشار هوا و کاهش غلظت اکسیژن است و هر کدام از این موارد می‌توانند مشکلاتی را برای سلامتی ما ایجاد کنند و مانع ادامه‌ مسیر شوند.

علی تاکید کرد که این اتفاق معمولا در ارتفاعات بیشتر از ۲۴۰۰ متر اتفاق می‌افتد. علائم رایج ارتفاع‌زدگی شامل سردرد، سرگیجه، بی اشتهایی،حالت تهوع ،استفراغ،خستگی و از دست دادن انرژی و بی خوابی است.

به گفته مسئول گروه، ارتفاع‌زدگی به سه نوع کوه‌زدگی یا کوه‌گرفتگی ، اِدِم مغزی و اِدِم ریه تقسیم می شود.

پس از تمام شدن صحبت های علی به سمت امدادگر رفتم تا بدانم فاطمه دچار کدام یک از انواع ارتفاع زدگی شده است.

وقتی به سمت قله حرکت کردیم، امدادگر گروه گفت که فاطمه دچار ادم مغزی شده و به علت نزدیکی به قله باید به سمت بالا صعود کنیم ، تا از ایستگاه ۷ به سرعت ارتفاع کم کنیم.

مصطفی در ادامه راه گفت که علائم این بیماری آتاکسی (ناهماهنگی یا بی نظمی حرکات عضلات)، تلوتلو خوردن یا مورب راه رفتن، خواب‌آلودگی، گیجی، تغییر در گفتار، حافظه و افکار است که در صورت شدت یافتن این علائم ممکن است فرد هوشیاری خود را از دست بدهد و به کما برود و در شرایط حاد تنها راه پیشگیری استفاده از داروهای استازولامید و دگزامتازون است.

مصطفی فاطمه را نشان داد و گفت: حالا با دقت بیشتری نگاه کن! علائمی که برایت توضیح دادم را در او می بینی، فاطمه می‌خواست از مسیر خارج شود و اگر حواسمان به او نبود ممکن بود در حادثه ای ناگوار جان خود را از دست دهد.

به خاطر مشکلی که برای همنوردمان پیش آمده بود ، پس از صعود به قله به سمت تله کابین رفتیم تا به سرعت ارتقاع کم کنیم.

وقتی داشتیم با تله کابین به سمت پایین می آمدیم ،حال فاطمه بهتر می شد و زمانی که به ایستگاه 5 رسیدیم شرایط جسمی عادی پیدا کرده بود و پس از صرف ناهار به سمت پایین حرکت کردیم.

چگونه ارتفاع زده نشویم؟

كوهنوردان برای پیشگیری از ارتفاع زدگی باید تمرینات مرتب داشته باشند و در طول هفته آب فراوان به میزان ۳ تا ۴ لیتر مصرف کنند.

یکی از دلایل اصلی ارتفاع زدگی، صعود به بلندی‌ها با سرعت زیاد است که سبب می شود ملکول های اکسیژن نتوانند با بدن سازگار شوند.

دیگر مرحله ای که حائز اهمیت است، وفق دادن (هم‌هوایی) است.

وقتی به ارتفاعات بیش از 3000 متری می‌روید، در هر روز تنها 300 متر ارتفاع خود را افزایش دهید و در ازای هر 1000 متر بالا رفتن، یک روز استراحت کنید.

داروهای مورد استفاده برای ارتفاع زدگی

داروهایی که برای ارتفاع زدگی استفاده می‌شود، استازولامید و دگزامتازون است.

استازولامید دارویی است که سالهاست برای پیشگیری از ارتفاع در میان کوهنوردان شناخته شده و اثر بخشی آن جهت پیشگیری از بیماری حاد کوهستان در مطالعات متعددی به اثبات رسیده است.

افرادی که به داروهای گروه سولفونامید حساسیت دارند، نباید این دارو را مصرف کنند و این محدودیت شامل افرادی که کمبود آنزیم G6PD دارند می شود. البته مصرف این دارو برای زنان باردار و شیرده ممنوع است. همچنين مصرف همزمان این دارو با آسپرین مجاز نیست.

دگزامتازون داروی مناسبی برای کسانی است که نمی توانند از استازولامید استفاده کنند . دوز آن 8 میلیگرم روزانه است که در چند نوبت در روز(2 یا 4 نوبت) استفاده می شود. برای مثال 2 میلیگرم هر 6 ساعت و یا 4 میلیگرم در هر 12 ساعت.

مصرف دگزامتازون را باید از ارتفاعی که در آن فرد بی علامت است شروع کرد و با شروع کم کردن ارتفاع مصرف آنرا قطع کرد.

کوهنوردان نبايد از دخانیات و الکل و دیگر داروهای آرام‌بخش شامل باربیتورات ها، مسکن‌ها و قرص های خواب استفاده نکنند. این آرام‌بخش‌ها تنفس را در طول خواب بیش از پیش کاهش می‌دهند و منجر به بدتر شدن علایم می شود.

 با توجه به اینکه کوهنوردی یکی از پر حادثه ترین ورزش ها است، برای شروع به تجهیزات مورد نیاز و آموزش های لازم نیاز دارد تا کوهنوردان بتوانند صعود خوبی داشته باشند.

کوهنوردی ورزشی است که شرط سنی ندارد و هرکس با هر مقدار توانایی می‌تواند به عنوان تفریح یا انجام کار حرفه ای آن را انجام دهد.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: حوادث اخبار سلامت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۷۶۸۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مواد شیمیایی ماریجوانا 5 برابر سیگار

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ مخدر ماریجوانا از برگ‌های خشک شده و جوانه های گیاه Cannabis sativa ساخته می شود. گل، گرس و علف از مهمترین مشتقات این گیاه مخدر به شمار می روند. در واقع گل همان تغییر یافته ماریجوانا است که توسط بخش های مختلف گیاه شاهدانه به دست می آید. 

این مخدر معمولاً در کاغذی پیچیده شده و به صورت سیگار مورد استفاده قرار می‌گیرد، از همین رو به آن سیگاری نیز گفته می شود. گل بوی تندی ایجاد می کند.
اغلب عموم تصور می کنند مواد مخدر گل از مواد گیاهی و طبیعی درست شده و هیچ ضرری برای بدن ندارد، در حالی که مخدر حاوی بیشتر از 400  نوع ماده شیمیایی و خطرناک است.

ماده اثر گذار در ماری جوانا تتراهیدروکانابینول یا THC است. این ماده به مقادیر مختلفی در قسمت های مختلف شاهدانه یافت می شود. THC  با ایجاد تغییراتی در مغز، فعالیت آن را دچار اختلال می نماید که در نتیجه مغز در پردازش اطلاعات و نیز هیجانات دچار اختلال می شود.
اگر شما دچار اختلالات روانی هستید، از مصرف این مخدر پرهیز کنید. زیرا مصرف آن ممکن است علائم جنون را در افرادی که اختلال دوقطبی دارند، تشدید کند.

مواد شیمیایی در این ماده مخدر ۵ برابر سیگار است که می‌تواند باعث ایجاد آسیب‌های جدی به سلامتی و ایجاد انواع سرطان‌های حلق و ریه شود. مصرف این ماده به دلیل وجود مقادیر زیادی از مواد شیمیایی در آن می‌تواند سلامت ریه و دستگاه تنفس را به شدت به خطر اندازد.

بر اساس مطالعات انجام شده مصرف ماری‌جوانا احتمال ابتلا به انواع بیماری‌های بدخیم سر و گردن را در افراد افزایش می دهد و می‌تواند تا سه برابر حالت عادی سلامتی افراد را در معرض خطر جدی بیماری‌هایی مانند سرطان قرار دهد.

در صورت استفاده مکرر این روان‌گردان، خطر ابتلا به افسردگی افزایش می‌یابد. مصرف ماریجوانا همچنین ممکن است علائم افسردگی را تشدید کند، تحقیقات نشان می دهد که مصرف این مخدر خطر ابتلا به روان پریشی را در افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنی هستند، افزایش می دهد.

همچنین تاثیرات منفی بر حافظه و عملکرد شناختی، مشکلات تنفسی  و تاثیر منفی بر قلب و عروق مانند فشار خون بالا از عوارض مواد مخدر گل است.

این گیاه با تاثیر مستقیم بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) می‌تواند تاثیر داروهای بیهوشی و سایر داروهای مورد استفاده در حین یا بعد از عمل را افزایش دهد. به همین جهت توصیه می شود، حداقل قبل از جراحی از مصرف آن پرهیز کنید.

علائم مصرف گل 

از مهمترین نشانه مصرف گل توهم زایی است که موجب شده، زمان برای فرد از آنچه که تصور می کند کندتر، بگذرد. 

سردرد و سرگیجه، احساس سبکی خواب آلودگی در حین مصرف، اختلالات خواب و خستگی، حالت تهوع، تحریک پذیری،  افزایش اشتها و از دست دادن وزن از دیگر علائم مصرف ماری جوانا یا همان گل است.

ترک مخدر ماریجوانا تحت نظر مشاور

از آنجایی که مصرف این ماده اعتیاد ذهنی ایجاد می کند، ترک آن نیز بر مبنای روش‌های ذهنی است. ترک این مخدر بیشتر از هرچیزی نیازمند اراده قوی است تا از مصرف مجدد پرهیز کنید. به علاوه مشغول کردن ذهن، عدم دسترسی به مواد و نیز پر کردن خلا عاطفی و روحی می تواند در درمان موثر باشد.

بهتر است روند ترک حتما تحت نظر متخصص و مشاور انجام گیرد. روان درمان با استفاده از برنامه‌ای مناسب و راهکار‌های صحیح می‌تواند به بهبود اضطراب و افسردگی بعد از ترک کمک نماید.

روند درمان هر فرد با فردی دیگر متفاوت است و روان درمان با توجه به شرایط فرد درمان مناسب را به او پیشنهاد می کند، البته نقش خانواده و دوستان را  نیز نباید در این روند نادیده گرفت.

تا به امروز هیچ دارویی برای ترک گل کشف نشده است زیرا ماده مخدر در ماریجوانا بیشتر از جسم بر روی ذهن اثر گذار است

 

انتهای پیام/