به نقل از «شبستان»

زخم تلخ دیابت بر جسم داور بیرجندی/ بازگشت بینایی «سعیده» در انتظار چشم روشنی خیرین

تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۱۸۵۴۸۷

روزگاری داور مسابقات فوتسال و فوتبال بود و یک والیبالیست با پشتکار؛ اما دیابت خیلی زود «رمق» را از پاهایش گرفت و برای همیشه جهان را پیش چشمانش تیره و تار کرد و پیوند قرنیه و شبکیه تنها کوسوی امیدی است که پزشکان برای بازگشت بینایی اش پیشنهاد داده اند.

خبرگزاری شبستان- خراسان جنوبی: روزگاری نام آشنای ورزشکاران خراسان جنوبی بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

داور مسابقات فوتسال و فوتبال بود اما به صورت تخصصی در رشته والیبال فعال بود. هنوز صدای سوت شروع و پایان مسابقات و حتی صدای سوتی که برای دادن کارت زرد و قرمز به بازیکنان به صدا در می آورد، در گوشش طنین انداز است.

 

گام های بلندش معنی خستگی را در مسابقات احساس نمی کرد و عشق به کارش باعث شده بود که هر روز جا پای خودش را در داوری مسابقات فوتسال و فوتبال محکم تر کند. «سعیده» که یادآوری خاطرات هشت سال فعالیت در عرصه ورزش، اشک را مهمان چشمانش می کند، بهتر از هر کسی می داند «گریه» برای چشمانش خوب نیست.

 

همه چیز از یک زخم پا شروع شد؛ روزی که زغال کف پایش را سوزاند و حالا دو سال است که برای درمان آن می جنگد. هیچ گاه تصورش را هم نمی کرد که از یک زخم کوچک در کف پا، عفونت سراسر بدنش را بگیرد و به فاصله کمتر از دو سال،‌ نابینا شود.

 

قند بالایی که از پدر و مادر مرحومش به ارث برده است، باعث شد زخم های ایجاد شده بر روی بدنش، به آسانی درمان نشود. از روزهایی می گوید که به توصیه دکتر قرار شد یک پایش قطع شود اما شجاعانه ایستاد و مقاومت کرد و به گفته خودش، تمام ارث به جا مانده از پدر و مادر را برای درمان زخم کف پایش هزینه کرد.

 

 

سعیده از چهار خواهر و برادرش به عنوان بزرگترین سرمایه های زندگی اش یاد می کند و ادامه می دهد: خیرین هم مثل اعضای خانواده از هیچ کمک نقدی و غیرنقدی برای بازگرداندن سلامتی ام، ‌دریغ نکرده اند.

 

از روزی می گوید که بعد از بیرون آمدن از اتاق عمل، فهمید تمام محتویات کف پایش تخلیه شده و درست در همان هفته، سه بار مهمان اتاق عمل شد تا شاید کورسوی امید باقی مانده در وجودش، پنجره ای به سوی آینده ای باشد که با یک پای مصنوعی همراه و همدم نشود.

 

از ماهیچه یک پا برای کف پایم استفاده کردند و بخشی از استخوان کف پایم را تراشیدند. ماه‌ها در بیمارستان های بیرجند و مشهد بستری بودم. تلاش پزشکان برای پایین آوردن عفونتی که از زخم کف پا،‌ به سراسر بدنم نفوذ کرده بود، خیلی دیر پاسخ داد و از سویی دیگر، افزایش روز افزون قند خون موجب شد روز به روز چشمانم، کم سو و کم سوتر شد.

 

برای تنظیم نگه داشتن میزان قند خونم باید روزی ۸ بار انسولین تزریق کنم و به توصیه پزشکان باید داروهای تقویتی و مکمل را به صورت منظم استفاده کنم تا بدنم بتواند برای درمان های بعدی، مقاومت کند.

 

سعیده از هزینه های بالای درمان و داروهایش هم گلایه مند است و تاکید می کند: تاکنون حدود ۶۰ میلیون تومان برای درمان زخم کف پایم هزینه کرده ام که بیشتر آن به همت خیرین و مجمع خیریه قمر بنی هاشم علیه السلام بیرجند بوده است.

 

 

به قیمت یک صد هزار تومانی پُمادی که به توصیه دکتر برای کف پایش استفاده می کند هم اشاره می کند و می افزاید: به دلیل بالا بودن هزینه پماد، تعداد دفعاتی که طول روز پزشک توصیه کرده را استفاده نمی کنم تا مدت زمان بیشتری بتوانم از این پماد استفاده کنم.

 

سعیده به یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومانی که برای ساخت کفش مخصوص خودش در مشهد پرداخت کرده هم اشاره می کند و می گوید: یک سوم هزینه این کفش به همت خیرین تامین شد اما دو سوم باقیمانده را از یکی از دوستان قرض گرفته ام که باید برگردانم.

 

برای درمان رخم کف پایم تا «کورتن درمانی» رفتم که منجر به از دست دادن تمام دندان هایم و استفاده از دندان مصنوعی شدم.

 

تا یک ماه قبل، با یکی از چشمانش به فاصله یک قدمی را می توانست تشخیص دهد اما روزهای رنگارنگ این ورزشکار، حالا با از دست دادن دو چشمش به سیاهی گراییده است.

 

 

دعای خیرش بدرقه راه خیرینی است که در این دو سال تنهایش نگذاشته اند و باز هم امیدش به همت خیرینی است که با پرداخت هزینه عمل پیوند شبکیه و قرنیه،‌بتواند دوباره به دنیای پیرامونش از دریچه چشمانش نگاه کند.

 

به توصیه پزشک هم اشاره می کند که اگر تا یک سال آینده عمل پیوند شبکیه و قرنیه را انجام ندهد شاید برای همیشه از نعمت دیدن محروم بماند.

 

سعیده گلایه هایی هم از بهزیستی استان دارد و می گوید: در طول این دو سال، بیش از این‌ها می توانستند حمایتم کنند اما این اتفاق رخ نداد.

 

خیرین و نیک اندیشانی که تمایل به تامین بخشی از هزینه های عمل پیوند قرنیه و شبکیه «سعیده» را دارند می توانند کمک های خود را به شماره کارت ۵۸۹۲۱۰۱۲۱۷۱۳۰۲۳۲  (حساب مجمع خیریه قمر بنی هاشم علیه السلام بیرجند نزد بانک سپه) واریز و یا با شماره ۰۹۱۵۶۶۶۷۲۴۷ تماس حاصل نمایند.

 

 

 

 

پایان پیام/70

منبع: شبستان

کلیدواژه: اربعین حسینی اربعین پیاده روی اربعین اینفوگرافی کانون های مساجد ستاد عالی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور ترکیه شورای شهر تهران سازمان اوقاف و امور خیریه مقام معظم رهبری ابتلا به دیابت دیابت خراسان جنوبی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۸۵۴۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(ویدئو) چشم روشنی فریدونکنار؛ درنای بلژیکی خانه‌دار شد

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

 

 رویا درنای بلژیکی که زمانی به عنوان همسفر امید تک درنای سیبری به مازندران آورده شد اکنون بعد از گذشت بیشتر از یکسال حضورش در این استان به خانه جدیدش در منطقه خوش آب و هوای و در چند کیلومتری "اُجاکله" محل قبلی استقرارش نقل مکان کرده است.

به گزارش فرارو، خبرگزاری ایرنا نوشت: "‌رویا "‌درنای بلژیکی که زمانی قرار بود یار و همسفر "امید" تک درنای سیبری باشد از بلژیک بار سفر به مازندران بیست و ششم بهمن ۱۴۰۱ با هماهنگی دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست کشور به تالاب بین المللی فریدونکنار منتقل شد.

رویا سفر خود را از یک قفس شروع کرد و در تمامی مسیر بلژیک تا مازندران را مجبور به حبس در این قفس بود و به امید روزی که بتواند از این قفس رها شود پا به این خطه از شمال کشور گذاشت و البته این امیدش هم نتیجه داد.

طرح همسفر شدن رویا و تلاش‌ها برای همزادی طبیعی و محیطی این ۲ پرنده با رهاسازیش از قفس ادامه یافت و پس از گذشت پنج روز از زمانیکه به مازندران آمد با فراهم شدن همه شرایط، درنا همسفر بلژیکی با رها شدن از قفس طبیعی استتار شده در کنار درنای سیبری تالاب فریدونکنار قرار گرفت.

آن ۲ روز ۱۴ اسفند ماه ۱۴۰۱ پس از ۳۴ روز اقامت به صورت مشترک، تالاب بین المللی فریدونکنار را به سمت سیبری ترک کردند، اما رویا که تمام طول عمر زندگیش را در یک مرکز محدود و محصور نگهداری در بلژیک سپری کرده بود نتوانست مسیر را ادامه دهد و در ۲۱ اسفند ماه سال ۱۴۰۱ در منطقه‌ای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد و این بار او را به منطقه "اجاکله"‌در نزدیکی تالاب فریدونکنار منتقل کردند.

ازآن زمان تاکنون تمامی اقدامات محیط زیست کشور و مازندران حول این محور قرار داشت تا این پرنده در آسایش و آرامش کامل در این مدت انتظار امید تک درنای سیبری روزگار خود را در این استان سپری کند و برای این منظور اداره کل محیط زیست مازندران سنگ تمام گذاشت و تمامی امکانات مورد نیاز از جمله مه پاش برای خنکی هوا و رطوبت و نیز حضور شبانه روزی محیط بانان را فراهم کرده است.

دفتر فصل زمستان گذرانی پرندگان مهاجر در مازندران با نیامدن امید تک درنای سیبری به تالاب فریدونکنار سپری شد و همانطور که مسوولان محیط زیست استان اظهار داشتند رویا تا فصل سرد امسال نیز در این استان ماندگار شده است.

با توجه به تداوم حضور و میزبانی از این مهمان فرنگی، محیط زیست مازندران با لحاظ کردن نظر کارشناسان ملی و بین المللی حیات وحش تدابیر جدیدی برای محیط زیست این پرنده در نظر گرفته است که در نخستین گام جابه جایی محل سکونت آن است.

رییس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران از تغییر محل سکونت رویا خبر داد و گفت که محل جدید در فاصله چند کیلومتری از اجاکله و در تالاب فریدونکنار قرار دارد.

کوروس ربیعی افزود: براساس نظرات کارشناسان محیط زیست برای مکان یابی محیط زیست مناسب این پرنده جزیره‌ای کوچک در محیط تالابی و آب بندانی انتخاب شد و رویا به آنجا منتقل شده است.

وی ادامه داد: محل سکونت جدید رویا در منطقه "بنه کنار ازباران"‌در تالاب فریدونکنار قرار دارد که محیطی مناسب برای زیست پرنده است.

رییس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران در توضیح محیط زیست جدید این پرنده گفت که محیط تالابی و آب بندانی و جزیره کوچک محل استقرار این پرنده با سازه ساخته شده از نی مناسب سازی شده است.

وی ادامه داد: این جزیره کوچک فراگرفته با آب برای درنا که زندگیش به آب وابسته است مناسب و مطلوب است همچنین سازه ساخته شده با نی به عنوان به آب وصل شده است.

ربیعی اظهار داشت‌:‌محیط آبی این جزیره امکان بدست آوردن مواد تغذیه‌ای را برای پرنده فراهم کرده و همچنین از حالت یکنواختی محیط قبلی خارج شده است.

وی گفت: رویا تا فصول سرد امسال در این مکان می‌ماند و بعد از آن در صورت فرود امید تک درنای سیبری در تالاب فریدونکنار به این محل منتقل خواهد شد.

درنای سیبری به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شد که جمعیت مرکزی آن به هند مهاجرت می‌کرد که منقرض شد، جمعیت غربی به ایران می‌آمد که الان فقط یک درنای نر با نام امید از آن باقی مانده که با تلف شدن آن این جمعیت نیز کامل منقرض می‌شود، اما جمعیت شرقی آن هنوز وجود دارد و می‌گویند که سه هزار درنا از آن همچنان به چین مهاجرت می‌کند.

درنا‌ها برای زندگی به آب وابسته اند به طوری که تغذیه، لانه‌سازی، زادآوری و زمستان‌گذرانی این پرنده در تالاب‌ها ترجیحا وسیع و کم عمق (حداکثر ۳۰ سانتیمتر) آب شیرین با میدان دید مناسب است و بیشتر از ریشه‌ها، جوانه‌ها، دانه‌های گیاهان آبزی، حشرات، ماهی‌ها و جوندگان کوچک تغذیه می‌کنند که در ایران تالاب فریدنکنار هر ساله میزبان یک درنا می‌شود که باقیمانده از جمعیت غربی آن است که اگر این یک عدد درنا هم از بین برود جمعیت غربی آن کامل منقرض می‌شود.