آثار و برکات شهادت آیت‌الله حاج آقا سید مصطفی خمینی

روزنامه کیمیای وطن استان اصفهان روز سه شنبه در ستون سر مقاله خود مطلبی با عنوان ' آثار و برکات شهادت آیت‌الله حاج آقا سید مصطفی خمینی' به قلم مظفر حاجیان منتشر کرد.

دراین مطلب آمده است: اول آبان‌ ماه مصادف با سالروز شهادت فرزند ارشد حضرت امام خمینی(ره) ، آیت‌الله حاج آقا سید مصطفی خمینی است . یاد و خاطره این بزرگوار را گرامی می‌داریم و به روان پاک همه شهدا و ایشان درود می‌فرستیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تردیدی نیست شهادت آیت‌الله حاج سیدمصطفی خمینی فرازی مهم و استثنایی در تاریخ انقلاب اسلامی است . مبارزان و مجاهدانی که سال‌های سال مرارت ‌های مبارزه و درد هجران پیشوای خود را تحمل کرده بودند، به نیکی در یاد و خاطر دارند که برکات شهادت آن سید عزیز چگونه و تا چه اندازه در گسترش روند روبه رشد انقلاب مؤثر واقع شد.
حضرت امام قبلا آثار و نتایج این شهادت ‌ها را به دشمنان ملک و دین یادآور شده بودند؛ اما به همان دلیلی که هشدار های قبلی آن سید جلیل‌القدر را به فراموشی سپرده بودند، این‌بار نیز بدون پند آموزی از تجربیات گذشته دست‌ به جنایتی جدید زدند و همان‌ گونه که حضرت امام بعد ها فرمودند « بکشید ما را ملت ما بیدارتر می‌شود » ، شهادت فرزند برومندش چراغ هدایتی شد برای بیداری ملت مسلمان ایران.
در این فرصت بعضی از آثار و نتایج ‌شهادت آیت‌الله حاج آقا مصطفی خمینی را بیان خواهیم کرد. یکی از مهم‌ترین آثار شهادت حاج آقا مصطفی، ترویج نام و یاد حضرت امام ( ره) و تحکیم موقعیت رهبری نهضت در یکی از مقاطع حساس تاریخ انقلاب است . در مبارزات سیاسی همواره برای زنده نگهداشتن نام و یاد رهبری مبارزه از لوازم و ابزارهای مختلفی استفاده می‌شود که بعضی از آنها به صورت اتفاقی و ناگهانی به وقوع می‌پیوندد . شهادت فرزند گرامی حضرت امام( ره ) یکی از این عوامل است که در گسترش نام رهبری نهضت نقش تعیین‌کننده‌ای داشت . در آن برهه تاریخ‌ ساز که گفته می‌شود درپی فشار رژیم ذکر نام حضرت امام در محافل و مجامع مختلف دست‌ کم با شش ماه زندان همراه و انواع شیوه ‌های سیاسی و فرهنگی به خدمت گرفته شده بود تا نام و یاد رهبری انقلاب فراموش شود ، به یک‌ باره همه آن تلاش‌های مذبوحانه نقش بر آب شد.
در ادامه همین روند و در شرایطی که همراه‌ داشتن رساله علمیه حضرت امام جرم محسوب می‌شد و رژیم درصدد تبلیغ برخی دیگر از مراجع بود ، تعدادی از سخنرانان مجالس ختم حاج آقا مصطفی، حضرت امام را به عنوان مرجع مسلّم شیعیان به مردم معرفی می‌کردند.
آیت‌الله خمینی که از تبعیدگاهشان در نجف نه‌ تنها بیشتر تشکیلات مذهبی بلکه نبض سیاسی کشور را در دست داشتند، ناگهان نام ممنوع‌الذکرشان بار دیگر پس از سال‌ ها و در پی فوت ناگهانی فرزند ارشدشان مصطفی بر سر زبان ‌ها افتاد ؛ به این ترتیب می‌توان ترویج نام و یاد رهبر فرزانه و حکیم انقلاب اسلامی در ایران و اقصی نقاط بلاد اسلامی و تبلیغ مرجعیت آن حضرت را یکی از آثار مهم شهادت فرزند فاضل ایشان دانست.
تأثیر شگرف دیگر شهادت حاج آقا مصطفی را باید در ایجاد وحدت و یکپارچگی در میان نیروهای مخالف رژیم دانست.مبارزات قشرهای مختلف مردم ایران در طول سالیان حاکمیت رژیم ستمشاهی شامل گروه‌ های مختلف سیاسی می‌شد ؛بنابراین ایجاد وحدت و یکپارچگی در میان نیروهای مبارز به لحاظ تعدد گرایش‌های سیاسی و مذهبی کار سخت و دشواری می‌نمود ؛ اما به اعتراف بسیاری از آگاهان سیاسی در پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی شهادت آیت‌الله حاج آقا مصطفی نقش تعیین ‌کننده‌ای را در این راستا ایفا کرد .
نکته سوم، ایجاد فرصت تجلیل از حضرت امام است که در پی این شهادت ظهور یافت. پس از تبعید حضرت امام در سال 42 تا سال‌های آخر عمر حاکمیت طاغوت ،ملت مسلمان ایران ذره‌ای از مجاهدت بازنایستاد. توده‌ های مختلف مردم که تعهد و مظلومیت رهبری نهضت را درک کرده بودند ، اندوه دوری ایشان را با صبر و مصیبت تحمل می‌کردند . در چنین شرایطی وقتی خبر شهادت فرزند برومند حضرت امام را شنیدند، بیش از پیش به صداقت ، تعهد ، اخلاص ، مظلومیت و نقش محوری امام پی بردند و پس از گسترش نام و یاد آن حضرت از تجلیل آن پیر مجاهد لحظه‌ای روی‌گردان نشدند.
تجلیل از حضرت امام در حقیقت تجلیل از مجاهدت، صداقت، تعهد، شجاعت و مظلومیت ایشان بود که به شایسته‌ ترین شیوه ممکن که همان حضور جدی در مراسم بزرگداشت فرزند گرامی‌شان بود، خود را نشان داد.
سومین تأثیر شهادت آن بزرگمرد را باید در تشدید روحیه مبارزه و داد خواهی ملی اسلامی دانست. بدون شک یکی از مهم‌ترین آثار شهادت حاج آقا مصطفی، ایجاد تحرک و شور انقلابی روز افزون در میان مردم بود . براساس بعضی اطلاعات موجود دست‌کم در شهرهای قم، تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، یزد، همدان، خرم‌آباد، تبریز، مراغه، ارومیه، اراک، کاشان، سمنان، گرمسار، قزوین، کرج، خمین، زاهدان، بهشر، بهبهان، اهواز، آبادان و خرم‌شهر، مجالس سوگواری با همان ویژگی‌های خاص و انقلابی خود برگزار شد . در حقیقت می‌توان این واقعه را مستمسکی جدید برای خشم انقلابی مردم علیه رژیم دانست.
تأثیرشهادت حاج آقا مصطفی بر جنبش مقاومت اسلامی انکار ناپذیر است. از آنجا که حضرت امام از نخستین روزهای نهضت همواره مسائل جهان اسلام را در کنار مسائل و مشکلات ایران مطرح می‌کردند و سر منشأ همه مشکلات جهان اسلام را آمریکا و صهیونیسم می‌دانستند، بیشتر گروه‌ها و محافل سیاسی و نیروهای مبارز کشورهای اسلامی حرکت جهادی حضرت امام را الگو و دیدگاه‌ ها و بیانات آن حضرت را راهنمای عمل خویش قرار دادند. در این میان نقش حاج آقا مصطفی در برقراری تماس مستقیم با مبارزان مسلمان کشورهای اسلامی به‌ ویژه نهضت مقاومت اسلامی فلسطین و همچنین آموزش ، سازماندهی و اعزام نیروهای مبارز به جنوب لبنان بسیار تعیین‌کننده بود . در چنین شرایطی خبر شهادت حاج آقا مصطفی بلافاصله در کشورهای اسلامی منعکس شد و غم و اندوه فراوان را بر دل نیروهای مسلمان برجای نهاد؛ اما خبر این شهادت مظلومانه همان‌گونه که در داخل ایران موجی از خشم انقلابی را به همراه داشت، در میان مجاهدان کشورهای اسلامی نیز به تقویت روحیه جهاد و مبارزه انجامید.
7141/6026

منبع: ایرنا

کلیدواژه: فرهنگي روزنامه اصفهان سرمقاله سيد مصطفي

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۹۴۲۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مذاهب اسلامی برای کسب فیض به محضر امام صادق(ع) شرفیاب می شدند/ امام صادق(ع) مورد تأیید تمام مذاهب اسلامی هستند

آیت الله میرزاحسین احمدی فقیه یزدی استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب امام صادق علیه الاسلام را دارای رابطه قوی با جهان اسلام دانست و اظهار داشت: در بین امامان معصوم صلوات الله علیهم اجمعین، امام صادق علیه السلام در زمانی واقع شدند که برای یک گفت وگوی علمی بعد امام باقر علیه السلام به شکلی شرایط به وجود آمد که هر کدام از علمای سایر مذاهب با مراجعه به حضرت ضمن کسب تکلیف، سؤال علمی خود را مطرح می کردند که این آمد و شدها با واسطه و یا بی واسطه صورت می گرفت.

آیت الله احمدی فقیه یزدی، افزود: ایشان دارای شاگردان متعددی در رشته های گوناگون بودند؛ به خصوص در مباحث علمی و قرآنی و تسلط بر روایات پیغمبر اسلام و امیرالمومنین علیه السلام دارای تبحر بودند، حضرت امام صادق علیه السلام در این موقعیت و جمعیتی که برای کسب علم و دانش آماده شده بودند، رابطه قوی با جهان اسلام داشتند و به خصوص با کسانی که مجاور بودند ارتباط برقرار می کردند و کسب فیض می بردند من جمله اهل سنتی که هنوز استقراء قوی نداشتند و در عین حال نظر حضرت را جامع تر و غالب تر می دانستند و کسانی که به مسجد می آمدند و مسئله خود را خدمت مطرح می کردند ایشان کاملا توضیح می دادند و صحت و غلط بودن را با استنباط به قرآن و روایات پیغمبر اسلام صلوات الله علیه بیان می نمودند.

وی ادامه داد: گاهی برای گرفتن تأییدیه خدمت حضرت شرفیاب می شدند زیرا سخن امام صادق علیه السلام برای آنان مهم بوده است؛ البته در بین مردم، افراد معاندی بودند که تحریک می شدند و با ایجاد ترس و وحشت بین مردم، باعث جلوگیری از مراجعه افراد به منزل امام می شدند اما مردم ایشان را رها نمی کردند و به هر نحوی با واسطه یا بی واسطه خود را به امام می رساندند.

این عالم شیعه، تصریح کرد: سیطره و عظمت علمی حضرت امام صادق علیه السلام آنقدر وسیع شده بود که به اکناف و اطراف منتقل شده بود و همگان همراهی می کردند و می پذیرفتند. دشمنی هایی صورت می گرفت که حضرت نیز کمال تقیه را در مواردی که لازم بود انجام می دادند و هم توصیه به افراد مرتبط می کردند هم خود مراقبت انجام م دادند. می دانید تقیه صحیح را امام از آباء و اجداشان نقل می کنند که در روایت این گونه ذکر شده است؛ حضرت علی بن الحسین علیه السلام می فرمایند: تقیه به این معنا است که روایات ما صعب و مستصعب است غیر از نبی و یا ملک مقرب و یا مؤمنی که "امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ"؛ نمی شود این را به هر کسی رساند.

وی عنوان کرد: این اخبار و احادیث که می رسید، در واقع به این معنا بوده است که علم را نمی توان به هر کسی آموخت زیرا آن علم را باید تقیه کرد و به اهلش آموخت، و این تعلیم به شکل تقیه در زمان امام صاق علیه السلام آنچنان رواج پیدا کرد که هر کسی هرحرفی را به امام نسبت نمی داد، بعد از اینکه مطمئن می شدند بر موازین درستی می باشد این انتساب را مطرح می کردند.

وی در پایان تأکید کرد: به همین جهت شاید بیشترین روایاتی که تاکنون در دست است از امام صادق علیه السلام ثبت و ضبط شده است و به این دلیل که کسانی که در محضر ایشان بودند ثبت و ضبط می کردند. اکنون در آستانه شهادت آن بزرگوار عرض کنم که، کل منابع علمی که از ایشان رسیده در غیر از منابع شیعه است، در مذاهب اسلامی دیگر نیز مشهور و فراوان می باشد.
 
انتهای پیام/