به نقل از «وانا»

داریوش ارجمند: از غرب‌زدگی و جنسی‌گرایی خفه شدیم

تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۲۰۳۶۲۲

به گزارش وانانیوز،  داریوش ارجمند که در عرصه سینما، تلویزیون و تئاتر نامی شناخته شده برای علاقه‌مندان به هنر است همیشه از علاقه‌مندان به فرهنگ ایران بوده و در این زمینه نیز فعالیت‌هایی داشته است. اخرین کتاب این بازیگر پیشکسوت با نام «شنیدم گوسفندی را بزرگی» که یک نمایشنامه است، چندی پیش وارد بازار کتاب شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ارجمند در این کتاب نمایشنامه‌ای را بر اساس شعری از سعدی که خلوت این شاعر بزرگ را روایت می‌کند نوشته است. او در گفت‌وگو با خبرآنلاین از جزئیات بیشتر این کتاب و اوضاع این روز‌های ادبیات و فرهنگ کشورمان گفته است.

داریوش ارجمند در ابتدای صحبت‌هایش با اشاره به علاقه زیادش به حوزه فرهنگ و کتاب گفت: «من فرزند فرهنگ ایران هستم، مگر می‌شود با کتاب بیگانه باشم. دغدغه‌های بزرگ من در این زمینه همیشه من را سمت فعالیت در این حوزه حرکت داده است.»

او ادامه داد: «من خودم هم از خیلی سال‌ها پیش درباره این مسائل تحقیق کردم و این کتاب‌ها یک شبه نوشته نشده‌اند. این چهارمین کتاب و سومین نمایشنامه‌ای است که من منتشر می‌کنم، یکی دو کار دیگر هم هست که به زودی نشر فاصله آن‌ها را منتشر می‌کنند. اما نکته‌ای که هست این است که من در این بازار مسگری یک وظیفه فرهنگی دارم و خودم را ملزم به اجرای آن می‌کنم.»

ارجمند با اشاره به فرهنگ غنی ایران که در حال فراموشی است بیان کرد: «فرهنگ ما فرهنگ جاودانه و بزرگی است، من فکر می‌کنم هر کس هرچقدر که می‌تواند باید به رشد بیشتر آن کمک کند، متاسفانه این فرهنگ غنی در حال به فراموشی سپرده شدن است، سعدی ما فراموش شده است، با حافظ‌مان فال می‌گیرند، قرآن را فقط در قبرستان می‌خوانند. فردوسی بزرگ که سی سال تاریخ و شناسنامه ما را تدوین کرد زمانیکه پیکرش را به طرف طوس می‌بردند شاه زمانش تازه فهمید که او که بوده است. اما با همه این اوصاف من به عنوان یک چهره فرهنگی، کسی که چهار تا کلاس درس خواندم و کار هنری می‌کنم فکر می‌کنم اگر می‌توانم باید کاری انجام دهم.»

اینکه من بخواهم مثلا ادای فرانسوی‌ها را دربیاورم و الفاظ قلمبه سلمبه در نوشته‌هایم به کار ببرم و درگیر پست مدرنیسم، پست دراماتیک و پست همه چیز شوم برای شخص من خسته کننده شده است

این بازیگر با گلایه از آثار سطحی در حوزه کتاب افزود: «من همیشه وظیفه‌ای را روی دوشم احساس می‌کردم و هنوز هم همینطور هستم. به همین دلیل روی پژوهشی درباره سعدی کار می‌کنم. چون احساس می‌کنم از غرب‌زدگی و این حجم از کار‌های ترجمه شده و سکس و خشونتی که تمام وجود ما را گرفته خسته شدیم. مواردی که با فرهنگ ما مغایر است.»

بازیگر فیلم «آدم برفی» درباره معیار انتخاب شعری از سعدی که آن را تبدیل به نمایشنامه کرده و جزئیات کتابش نیز توضیح داد: «نمایشنامه درباره خلوت سعدی است و نام کتاب هم مصرعی از یک شعر این شاعر است شنیدم گوسفندی را بزرگی نام دارد، مسائلی که در این نمایشنامه عنوان شده اتفاق‌هایی است که امروز در همه جامعه دنیا می‌افتد، مثلا آمریکایی‌ها هم امروز برای نجات ملت افغانستان سرشان را می‌برند. من این‌ها را بی‌ارتباط ندیدم و این نمایشنامه را به صورت کتاب درآوردم.»

او ادامه داد: «من از این ادا و اصول‌های غربی خسته شدم و واقعا خودم دوست داشتم برای هنر‌های دراماتیک این مرز و بوم قدمی بردارم. اینکه من بخواهم مثلا ادای فرانسوی‌ها را دربیاورم و الفاظ قلمبه سلمبه در نوشته‌هایم به کار ببرم و درگیر پست مدرنیسم، پست دراماتیک و پست همه چیز شوم برای شخص من خسته کننده شده است. دیدگاه من این است که ما باید به ریشه‌های خودمان برگردیم، ریشه‌های ادبیاتمان. در همه جای دنیا همه کسانی که به دنبال کار دراماتیک بودند اول به سراغ افسانه‌ها و قصه‌ها و ادبیات خودشان رفتند و یک اثر هنری و دراماتیک پدید آوردند. فقط ما هستیم که این‌ها را رها کردیم، نه سراغ مرزبان‌نامه رفتیم، نه سراغ فردوسی و سعدی. البته بودند کسانی که در این زمینه‌ها کار کردند، ولی به نظر من برای کشوری با ده هزار سال تاریخ این کار‌ها کافی نیست.»

ارجمند درباره علاقه زیادش به سعدی نیز گفت: «سعدی مرد بزرگ و استثنایی سنگر ادبیات و شعر است و من از بچگی به واسطه عشق پدرم به سعدی و نصایحی که از او ما را می‌کرد به او علاقه‌مند شدم. سعدی یک جامعه‌شناس، رواشناس، ادیب، مینیمالیست و یک کارشناس بزرگ در همه زمینه‌ها است و من از کودکی شعرهایش را می‌خواندم و بعد که دانشکده رفتم اساتیدی داشتم که نکات ریزی را درس دادند و من هم آموختم.»

بازیگر سریال امام علی (ع) در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره ترغیب مردم به واسطه کتاب نوشتن او به کتابخوانی نیز توضیح داد: «اگر این اتفاق بیفتد که من هم خوشحال‌تر می‌شوم و امیدوارم که ترغیب شوند، اما آنطور که من با مردم تماس دارم آن‌ها هر کدامشان به یک نحوی با من ارتباط دارند، خیلی‌ها من را یک اکتور یا بازیگر نمی‌دانند و یک آدم فرهنگی می‌بینند و پیگیر کارهایم هستند.»

بازیگر سریال «ستایش» همچنین در پایان صحبت‌هایش گفت: «هدفی که من در عرصه فرهنگ این مملکت دارم خیلی پررنگ‌تر است و شاید کمتر به این فکر کنم که مردم با کتاب‌های من کتابخوان می‌شوند یا نه، در واقع همانطور که گفتم اگر این اتفاق بیفتد که چقدر بهتر، اما اگر هم نیفتد کم به هدف و دغدغه‌ام ادامه می‌دهم و خوشحالم که مخاطب خودم را هم دارم.»

 

 

منبع: وانا

کلیدواژه: داریوش ارجمند بازار کتاب سینمای ایران بازیگران سینما و تلویزیون ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت vananews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «وانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۲۰۳۶۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

میدان شهرت در ایران

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، کتاب «میدان شهرت در ایران» اثر پژوهشی احسان شاه‌قاسمی (عضو هیأت علمی گروه ارتباطات دانشگاه تهران) است. این پژوهش به بررسی نقش سلبریتی‌ها در جامعه ایران می‌پردازد و به جنبه‌هایی از این صنعت نوپدید در کشورمان اشاره دارد که تاکنون دیده نشده‌ است. 

 این کتاب با مقدمه آرتور آسابرگر که یکی از بزرگ‌ترین استادان و پژوهشگران زنده علم ارتباطات در دنیا است، از سوی انتشارات پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شده است. کتاب «میدان شهرت در ایران» در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی پژوهش فرهنگی در محور رسانه و ارتباطات به‌عنوان اثر برگزیده معرفی شد.

 سه فصل اول کتاب به توضیح تاریخچه شهرت در ایران، شالوده‌های شهرت، نقش صنعت شهرت در سلبریتی‌سازی و... اختصاص دارد.

در سه فصل دوم، به مسائلی همچون فمنیسم شهرت، نیکوکاری سلبریتی‌ها و شهرت و دین پرداخته شده است.

 در فصل ششم نشان داده می‌شود صنعت شهرت چگونه از عناصر دینی برای سلبریتی‌سازی استفاده می‌کند و چگونه مخاطبان و کاربران به مسیری کشانده می‌شوند که احساس کنند با سلبریتی‌ها روابط صمیمانه شخصی و دوسویه دارند.

در فصل هفتم، نویسنده به مسأله مصرف‌گرایی و رابطه آن با شهرت پرداخته و نشان می‌دهد چگونه سلبریتی‌ها به‌صورت آشکار و نهان، مصرف‌گرایی را تبلیغ می‌کنند و چگونه این کار آنها در تضاد با ادعا‌های زیست محیطی آنها قرار می‌گیرد.

فصل هشتم این کتاب به توصیه‌هایی برای مدیریت فرهنگ شهرت اختصاص یافته است. این کتاب تلاش دارد به این سوالات پاسخ گوید:

فرهنگ شهرت از کجا پیدا شد و در ایران چه روندی را طی کرده است؟ رابطه شهرت و پول چیست؟ فضای مجازی چه کمکی به سلبریتی‌ها کرده است؟ چرا نیکوکاری سلبریتی‌ها زیانبار است؟ شهرت چه ارتباطی با فمنیسم پیدا می‌کند؟

آسابرگر در مقدمه کتاب «میدان شهرت در ایران» می‌نویسد: این کتاب به جنبه‌هایی از این صنعت نو پدید در ایران اشاره می‌کند که تا کنون دیده نشده‌اند. مطالب این کتاب کمک می‌کند که حتی مخاطب غیرایرانی هـم به جنبه‌هایـی از شهرت در کشور خودش آگاه شود کـه تا کنون در پیش چشم او بوده و نمی‌دیده است، و شاید این را بتوان مهم‌ترین امتیاز کتاب دانست.

شاه‌قاسمی، نویسنده کتاب می‌گوید از حدود ده سال پیش که مطالعه روی شهرت را آغاز کرده است، هر روز افراد بیشتری متوجه شده‌اند مسأله شهرت مسئله‌ای مهم در فرهنگ ماست. اوایل کار، حتی جامعه‌شناسان بسیاری به او می‌گفتند مسأله شهرت در ایران چندان مهم نیست که ارزش پژوهش‌های گسترده و ژرف را داشته باشد. رسانه‌های رسمی و غیررسمی ایران چندان مسأله شهرت را جدی نمی‌گرفتند و دانشجویان علوم انسانی کمتر این حوزه را حوزه مهمی برای انجام پژوهش و نگارش پایان‌نامه و رساله می‌دانستند. امروز که میلیون‌ها نوجوان ایرانی عملا برای سلبریتی‌های داخلی و خارجی بردگی می‌کنند، پژوهش‌های بسیار بیشتر و بهتری در این حوزه انجام می‌شود.

بریده‌ای از کتاب «میدان شهرت در ایران» که گوشه‌ای از این ابعاد ناپیدا را ملموس‌تر بیان می‌کند به این شرح است:

«سلبریتی‌های ایرانی معمولاً از اصطلاح «خراب شده» در توصیف کشورشان استفاده می‌کنند انگار این کشور ویرانه‌ای است که لیاقت آنها را ندارد و آنها با بازگشت به این کشور یا ماندن در آن باید بر سرش منت بگذارند. هر وقت چنین اظهار نظر‌هایی را می‌شنوم سه نکته به ذهنم می‌رسد، نخست باید از دوگانه حکومت ملت پرهیز کرد حکومت هم بخشی از ملت است و برعکس. نمی‌توان تصور کرد نیرویی اسرارامیز تعدادی غیرایرانی را از کشوری دیگر آورده است تا در جایگاه‌های مؤثر حکومتی قرار بگیرند و ایران را خراب کنند. دوم سلبریتی‌ها هرگز نمی‌گویند که این خراب شده باعث بالیدن و موفقیت آنها شده است. سوم و از همه مهم‌تر، سلبریتی‌ها هرگز توضیح نمی‌دهند که اگر ایران شایستگی آنها را ندارد چرا حاضر نیستند در جایی کار کنند که شایستگی آنها را دارد.»                     

احسان شاه‌قاسمی در سال ۱۳۵۷ در شهرستان رستم به دنیا آمد. کودکی را در نورآباد ممسنی، شیراز و تهران گذراند. در سال ۱۳۸۱ با مدرک کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شد و بعد از گذراندن دوره سربازی، در سال ۱۳۸۴ وارد دوره کارشناسی ارشد ارتباطات در دانشگاه تهران شد و تحصیلات خود را تا سطح دکتری در این دانشگاه ادامه داد. شاه‌قاسمی از سال ۱۳۹۴ به عنوان عضو هیات علمی در گروه ارتباطات دانشگاه تهران مشغول کارشد.

وی در دو دهه گذشته بیش از پنجاه کتاب را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده و دست کم چهار کتاب را به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر نموده است. مقاله‌های او در مجلات مهم منتشر شده است. از سال ۱۳۹۹ شاه‌قاسمی برای اولین بار درس مطالعات شهرت و هواداران را در ایران ارائه کرد. او پیش از آن یک دهه را صرف مطالعه و تحقیق درباره شهرت و رابطه آن با رسانه‌ها کرده بود. در سال ۱۴۰۲ پژوهش‌های او در قالب کتابی به نام «میدان شهرت در ایران» به وسیله پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شد و به عنوان مهم‌ترین منبع تدریس مطالعات شهرت در اختیار دانشگاه‌های مختلف قرار گرفت.

 

انتهای پیام/