به نقل از «طرفداری»

چرا عملکرد تیم ملی آلمان مقابل فرانسه امیدوار کننده بوده است؟

تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۲۰۶۰۶۵

آلمان هفته گذشته بعد از شکست مقابل هلند در بازی مقابل فرانسه از رقابت های لیگ ملت های اروپا شکست دیگری را نیز تجربه نمود. با این وجود عملکرد بازیکنان جوان مانشافت در این دیدار و همچنین تغییرات تاکتیکی در نظر گرفته شده توسط یوآخیم لوو برای رویارویی با فاتح جام جهانی 2018 بسیار مثبت ارزیابی شده اند.

طرفداری - سقوط از لیگ A ملت های اروپا آلمان را تهدید می کند، اتفاقی که برای بسیاری از طرفداران فوتبال آلمان غیر قابل باور به نظر می رسد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما با کسب دو شکست متوالی مقابل هلند و فرانسه شاگردان یوآخیم لوو برای عدم سقوط به لیگ B ملت های اروپا نیاز به معجزه ای کوچک دارند.

با این وجود شکست مقابل فرانسه به طور شگفت انگیزی با بازتاب های بسیار مثبتی در جامعه فوتبال آلمان و مطبوعات این کشور همراه بوده است. چون یوگی لوو سرمربی مانشافت برای این دیدار در قیاس با رویارویی مقابل هلند تغییرات بسیار گسترده ای را در سیستم بازی و همچنین در بین نفرات اصلی تیم خود در نظر گرفت و نشان داد که برای ایجاد یک انقلاب در مانشافت وی همچنان فرد مورد اطمینانی است. این یادداشت به چهار تغییر امیدوار کننده مانشافت در این دیدار می پردازد.

یک - سرعت بیشتر

یکی از بزرگترین مشکلات مانشافت در بازی های اخیر و همچنین جام جهانی روسیه کمبود سرعت لازم در فاز تهاجمی بوده است. در واقع شاگردان یوگی لوو با وجود مالکیت بالای توپ هرگز از توانایی مورد نیاز برای افزایش سرعت بازی برای عبور از دفاع حریف و یا ایجاد ضد حملات زهردار برخوردار نبوده اند. در بازی مقابل فرانسه اما یوگی لوو تغییرات رادیکالی را در بخش تهاجمی تیم خود به وجود آورد و با خروج توماس مولر از ترکیب اصلی تیم، در چیدمان 3-4-3 مورد نظر خود به تیمو ورنر، لروی سانه و سرژ گرنابری در خط حمله اعتماد نمود.

سه بازیکنی که علاوه بر تکنیک قابل قبول از سرعت بسیار بالایی نیز جهت عبور از خط دفاعی حریف برخوردار هستند. گرنابری در این میان بیشتر در نقش مهاجم میانی تیم ظاهر می شد و سانه و ورنر نیز در اکثر مواقع به عنوان دو بال تهاجمی تیم عمل می کردند. با چنین چیدمانی شاگردان لوو در هنگام تصاحب توپ همیشه از امکان ارسال توپ های بلند برای فرار سانه و ورنر در کناره های زمین برخوردار بودند، تصمیمی که به مستقیم تر و سریع تر شدن بازی مانشافت منجر گردید.

دو - انعطاف پذیری بیشتر در بخش تهاجمی

این مثلث تهاجمی جدید تا حدودی یکی دیگر از مشکلات اساسی مانشافت را نیز حل نمود. در جام جهانی روسیه ساختار تهاجمی آلمان علاوه بر کند بودن هرگز از خلاقیت لازم برای خطرسازی بر روی دروازه حریفان برخوردار نبود و همین موضوع سبب شده بود که نحوه بازی این تیم در فاز تهاجمی برای همه حریفان بسیار قابل پیش بینی و قابل کنترل شود. مثلث جدید تهاجمی مانشافت اما با جا به جایی متوالی پست های خود مقداری بی نظمی را در خط حمله مانشافت به وجود آوردند که همین موضوع توانست به خوبی خط دفاعی فرانسه را به چالش بکشاند.

با این وجود نحوه بازی بی نظم خط تهاجمی آلمان، هرگز سبب بر هم خوردن ساختار تیمی مانشافت نشد، چون مدافعین کناری تیم به خوبی بخش تهاجمی تیم را پشتیبانی می کردند و دو هافبک میانی مانشافت نیز فضاهای خالی ایجاد شده پشت این مثلث تهاجمی را پوشش می دادند. در حقیقت لوو برای رویارویی با فرانسه قصد داشت با ترکیبی از بی نظمی در بخش تهاجمی و نظم تیمی، ساختار تیمی و تمرکز خط دفاعی فاتح جام جهانی را با مشکل روبرو سازد.

سه - زوج ایده آل تونی کروس و کیمیش

خط میانی مانشافت یکی از اصلی ترین نقاط ضعف این تیم در جام جهانی 2018 محسوب می گردید. در واقع انتخاب زوج مناسب تونی کروس در خط میانی به یکی از چالش های اصلی یوگی لوو بدل شده بود. چون سامی خدیرا، سباستین رودی، ایلکای گوندوعان و حتی لئون گورتسکا هرگز نتوانستند در کنار تونی کروس زوجی موفق در قلب خط میانی مانشافت به وجود آورند. در واقع هر یک از این بازیکنان در کنار تونی کروس یا در فاز دفاعی زوجی ناپایدار را تشکیل می دادند و یا در فاز تهاجمی از خلاقیت لازم برای بازی سازی برخوردار نبودند.

حال به نظر می رسد که سرمربی مانشافت یاشوا کیمیش را زوجی مناسب برای تونی کروس در خط میانی می داند و در سیستم 3-4-3 مورد نظرش، کیمیش به عنوان بازیکن کناری تونی کروس عملکرد بسیار قابل قبولی از خود نشان داده است. وی با دوندگی زیاد، قدرت حمل توپ بالا و همچنین دقت بالای انتقال توپ می تواند هم در فاز تهاجمی و هم در فاز تدافعی نگرانی ها را تا حدود زیادی برطرف نماید.

چهار - خط دفاعی سه نفره مطمئن تر

عملکرد مانشافت در بخش تدافعی یکی دیگر از نقاط ضعف این تیم در جام جهانی و دیدارهای اخیر بوده و انتقادات بسیار زیادی را به همراه داشته است و ضعف آن به خصوص در شکست مقابل هلند به خوبی نمایان شد. در این دیدار بازیکنان هلندی بعد از تصاحب توپ به راحتی می توانستند با ارسال پاس های مستقیم هدف دار از خط دفاعی مانشافت عبور کرده و دروازه این تیم را با خطری جدی مواجه سازند. در دیدار مقابل فرانسه اما یوگی لوو با در نظر گرفتن سیستمی هوشمندانه تا حدود زیادی توانست جلوی حرکات خط حمله خطرناک این تیم را بگیرد. سرمربی آلمان برای این دیدار برای عمق دفاعی مانشافت از زنجیره ای سه نفره بهره برد که در هنگام تصاحب توپ توسط یاران حریف نیکو شولتس و تیلو کرر به عنوان مدافعین کناری خیلی سریع به آنها اضافه می شدند. در حقیقت با چنین تغییری سیستم آلمان ها در فاز تدافعی به 1-4-5 تغییر پیدا می نمود.

 با وجود چنین تغییرات مثبتی اما شاگردان یوگی لوو نتوانستند برای مدتی بیش از 60 دقیقه فوتبال قدرتی و سریع خود را مقابل فرانسه به نمایش بگذارند. به خصوص در نیمه دوم این دیدار بعد از تغییر سیستم بازی فاتح جام جهانی 2018 به 3-3-4 مانشافت به ندرت توانست خطری بر روی دروازه حریف ایجاد کند و بی تردید یوگی لوو همچنان راه درازی برای از بین بردن نقاط ضعف مانشافت پیش روی خود دارد.

آلمان ها برای باقی ماندن در لیگ A ملت های اروپا امیدوار به شکست هلند مقابل فرانسه و پیروزی مقابل هلند در زمین خودی هستند و هر چند موقعیت آلمان در این رقابت ها غیر قابل قبول و فاجعه بار است، اما موقعیت سرمربی این تیم بعد از نمایشی امیدوارکننده مقابل فرانسه تا حدود زیادی بهبود یافته است. حال این طور به نظر می رسد که یوگی لوو سرانجام بعد از حذف تلخ از مرحله گروهی رقابت های جام جهانی 2018 و چند بازی اخیر به خوبی مشکلات مانشافت را درک کرده و راه حل هایی نیز برای رفع آنها پیدا کرده است.

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۲۰۶۰۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توپ گوستاو؛ بزرگ ترین قطعه توپخانه تاریخ به وزن ۱,۴۹۰ تن با گلوله های ۷.۵ تنی (+عکس)

زمانی نازی ها بزرگترین توپ جهان را ساختند که ۱,۴۹۰ تن وزن داشت و گلوله هایی به طول بیش از ۳.۶ متر را شلیک می کرد تا فرانسه را ویران کنند. توپ ریلی Schwerer Gustav که آلمانی ها آن را «سلاح معجزه آسا» می نامیدند، بزرگترین آتشبار توپخانه ای بود که در جنگ جهانی دوم به کار گرفته شد.

به گزارش روزیاتو، از روی زمین این توپ مانند یک ساختمان چهار طبقه به نظر می رسید – و بیش از ۴۲.۶ متر طول و بیش از ۶ متر عرض داشت. فقط لوله این سلاح شگفت‌انگیز ۳۰.۵ متر طول داشت – و می‌توانست دو نوع گلوله شلیک کند: یک گلوله بیش از ۴.۸ تنی با قدرت انفجاری بسیار بالا و یک گلوله سوراخ‌کننده بتن به وزن بیش از ۷.۵ تن. هر گلوله این توپ از دو مرد بلندتر و دو برابر عرض یک انسان بود. این توپ آنقدر بزرگ بود که صدها مرد فقط برای کار با آن و شلیک یک گلوله مورد نیاز بود.

توپ گوستاو با کالیبر ۷۷.۵ سانتیمتر می‌توانست اهدافی را در فاصله ۴۸ کیلومتری هدف قرار دهد، با نیرویی که می توانست همه چیز را نابود کند. این توپ در واقع در پنج بخش حمل می شد: حلقه و بخش انتهایی توپ، لوله که به دو قسمت تقسیم می شد، جلیقه لوله، پایه و قلاب ها.

این ابر توپ توسط کمپانی Krupp – یک شرکت فولاد مستقر در اسس- در سال ۱۹۳۶ و برای کمک به تهاجم آلمان به فرانسه در مه ۱۹۴۰ طراحی شد، اما بعداً در جنگ تنها علیه اتحاد جماهیر شوروی استفاده شد. در آن زمان، مفهوم چنین سیستم توپخانه ای غول پیکری از قبل وجود داشت – کشورهایی مانند بریتانیا که توپ ۳۹ تنی تزار را در اختیار داشتند و آلمان در سال ۱۹۱۴ توپ ۴۷ تنی “Big Bertha” را توسعه داد.

هیتلر نیز رویای داشتن چنین سیستم تسلیحاتی گسترده ای را در سر می پروراند که نه تنها بتواند دشمن را بترساند – بلکه اهداف مورد نظر را نیز با خاک یکسان کند. در دهه ۱۹۳۰، نازی ها شروع به طراحی نقشه هایی برای چنین سلاحی کردند که بتواند از خط دفاعی موسوم به ماژینو لاین فرانسه عبور کند. این امر مستلزم آن بود که چیزی بسازند که بتواند ۶.۷ متر بتن تقویت شده و حداقل یک متر فولاد جامد را سوراخ کند – به عبارت دیگر، سلاحی متفاوت از آنچه جهان تا آن زمان دیده بود.

در حالی که نازی ها توانستند چنین قطعه توپخانه ای غول پیکری را بسازند، برای استفاده از این توپ عظیم در فرانسه کمی دیر شده بود. اگرچه از توپ Schwerer Gustav برای عبور از خط ماژینو لاین استفاده نشد، نازی ها قدرت این سلاح جدید را در سال ۱۹۴۲ آزمایش کردند.

طبق گزارش ها، تیمی متشکل از ۱,۰۰۰ مرد چندین هفته طول کشید تا این توپ را سرهم بندی کنند و سپس آن را برای کمک به ارتش آلمان نازی در طول محاصره سواستوپل ارسال کنند.

توپ Schwerer Gustav برای اولین بار در نبرد سواستوپل بکار گرفته شد و برای نابودی یک انبار مهمات زیرزمینی، به سمت یک صفحه سنگی بسیار مستحکم شلیک کرد. برای بیش از یک ماه، این توپ غول پیکر بر شهر محاصره شده شوروی گلوله ریخت و در این مدت حدود ۵۰ گلوله بزرگ شلیک کرد.

سواستوپل پس از شکسته شدن خط دفاعی اش در پایان محاصره به یک ویرانه تبدیل شده بود – و قدرت های محور پیروزی قاطعی را به دست آوردند. بلافاصله پس از آن، نازی ها این توپخانه را به لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) منتقل کردند، اما این سلاح دیگر هرگز استفاده نشد.

زمانی که نیروهای شوروی، آلمان نازی را عقب راندند، تمام ردپاهای این توپ از اسناد نظامی ناپدید شد، بدون اینکه ردی از آن باقی بماند. به احتمال زیاد، آلمانی ها توپ غول پیکر خود را برای جلوگیری از افتادن آن به دست متفقین نابود کردند – و دیگر هرگز دیده نشد.

کانال عصر ایران در تلگرام