انتقاد روزنامه جمهوری اسلامی از غالب شدن حواشی بر اصل زیارت اربعین
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۲۰۹۳۰۵
مردم عراق که خود از سالیان دور حتی قبل انقلاب، این مراسم پیاده روی میان نجف و کربلا را داشتهاند و در مسیر بصورت خودجوش مکانهایی برای پذیرایی از زائرین قرار داده بودند.
در آداب زیارت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) رعایت برخی نکات در روایات تاکید شده است. از جمله با حالت محزون و پریشان به زیارت رفتن، خودداری از تجملات و به حداقلها اکتفا کردن و اینکه بیش از 3 روز در جوار تربیت سیدالشهداء نماندن.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگر زیارت اربعین از علائم مومن ذکر شده است، بخاطر گرامی داشت این مصیبت بزرگ جهان تشیع میباشد و کسی که عزادار است به پوشش و خورد و خوراک خود و بدعت گزاری در مداحی و نوحه خوانی و منحرف ساختن جهت این مناسبت فکر هم نمیکند.
در سالهای اخیر تبدیل این زیارت به راه پیمایی شاید از جهت سیاسی و بقول برخی نمایش قدرت شیعه، اهمیت داشته باشد که از همان قول نیز برای ایجاد زمینه تفرقه در جهان اسلام بایستی خودداری شود ولی اینکه از چند ماه قبل اربعین تدارک گستردهای برای تامین مثلاً چندین تن فالوده و بستنی از یک شهر، نقل و نبات و شیرینی از جای دیگر، آش و حلوا بعهده دیگری قرار دادن و در اخبار بصورت گسترده پوشش دادن با آداب زیارت منافات دارد.
بله وقتی قرار باشد یک جمعیت ده میلیونی را برای این راه پیمایی بسیج کرد طبعاً از کنترل خارج خواهند شد. همه ماجرا که عکس و فیلم گرفتن نیست. چه بسا همانند ایام تاسوعا و عاشورا حرکاتی از افرادی سر بزند که هتک حرمت این نهضت و وهن مردم ایران باشد.
اینکه مردم عراق که خود از سالیان دور حتی قبل انقلاب، این مراسم پیاده روی میان نجف و کربلا را داشتهاند و در مسیر بصورت خودجوش مکانهایی برای پذیرایی از زائرین قرار داده بودند. حقیقتاً همه آدابش در جهت کرامت و تجلیل اباعبدالله(ع) بوده و همچنان ادامه دارد، الا اینکه زائران کشورمان نیز اضافه شدهاند و آنان نیز باید همانگونه ساده و بیپیرایه زیارت را انجام دهند.
در این مقال مخالفتی با سیاسی کردن این راه پیمایی و حتی تبلیغ برخی افراد و شخصیتها نیست بلکه حرف اصلی همان است که این کارها فرع بر زیارت امام حسین(ع) باشد نه اینکه پوسترها و تراکتهای تبلیغاتی و شعارهای راه پیمایان و امثال آنها، فلسفه اربعین را تحت الشعاع قرار دهد و تبدیل به اصلی مقصد و منظور و هدف گردد که در این صورت حضرت اباعبدالله(ع) از روز عاشورا هم مظلومتر واقع میشود.
در زمینه اسراف در مصرف غذاها که از مرغ و گوسفند سرخ کرده تا انواع خورشتها و اغذیه را بعضاً شامل میشود نیز علیرغم اینکه یا نوشته آغازین این نوشتار منافات دارد و معصومین علیهم السلام از آن نهی کرده اند،باز اگر همانندمراسم خود مردم عراق خودجوش و از درآمد مردم باشد – که مسلماً بیشتر از همه تحت فشار فقر و معیشت نامناسب هستند – قابل تحمل است ولی اگر هزینه این اعزام چندین میلیونی از تخفیفهای سفر و ویزا و تدارک زاد و توشه زائرین و برپایی اماکن پذیرایی و وسایل تردد از محل بودجه بیت المال و توسط وزارت خانهها و نهادهای حکومتی باشد واقعاً جای نگرانی و تاسف دارد.
امید است خوانندگان محترم پیام اصلی این مقاله که اربعین روز زیارت و عزاداری خالصانه برای اباعبدالله(ع) میباشد و نباید با افراط در مسایل حاشیهای آنرا تحت الشعاع قرار داد، را دریافت کرده باشند و خلاصه اینکه زیارت اربعین را باید همچون امام سجاد(ع) و زینب کبری(س) و اسرای کربلا، انجام داد، آن گونه که جابر ابن عبدالله انصاری زیارت کرد./ روزنامه جمهوری اسلامی
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۲۰۹۳۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دشمن غدار جمهوری اسلامی، فقر است؛ مسئولان مراقب باشند
غلامرضا بنیاسدی روزنامهنگار در یادداشتی برای روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: مسئولانِ محترم باید همه همت خود را بگذارند برای ارتقای معیشت مردم. همانی را که در دولتِ سابق، خود به مطالبه آن قلم و حتی "قدم" میزدند. اولویت نخست را هم به این کار بدهند که بدانند سفره کوچک، پدر خانواده را کوچک میکند. این دولت و آن دولت هم ندارد. پدر که کوچک شد نمیتواند برای بزرگی و بزرگواری اهل خانه و خانوادهاش کاری بکند چه رسد برای خانه بزرگتر که اسمش کشور است.
این هم با تغییر رئیس جمهور، تغییر نسبت نمیپذیرد. فقر، توفندهترین دشمن زندگی و ایمان است باز هم این جناح حاکم باشد یا آن جناح فرق نمیکند. اتفاقا کسانی که خود را نماد دین معرفی میکنند اگر کم بگذارند و یا حتی بهرغم همه توان نتوانند کار را پیش ببرند، ایمان مردم بیشتر آسیب میبیند.
پس به صدای بلند باید هشدار داد مسئولان محترم دولت را که حواسشان را جمع و تلاششان را افزونتر کنند در برابر دشمن غدار که فقر اسم دیگر آن است. بشنوند سخنِ حضرتِ آیتالله جوادی آملی را در دیدار مدیرعامل بانک ملی ایران و هیئت همراه را میخوانیم که به کلامِ نورانی امام علی (ع) هشدار میدهند: "مَا ضَرَبَ الله الْعُبَاد بِسُوطٍ اَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ؛ هیچ تازیانهای بدتر از فقر نیست. " این اصل اول؛ اصل دوم آن است که اگر کسی این تازیانه را خورد، از این طرف تازیانه به دوشش میخورد، از آن طرف دین از عقلش رخت برمی بندد. "
ایشان هشدار میدهند که، "حواستان جمع باشد. اگر کسی با دست خالی به منزل برود از خدای سبحان همان لحظه، تقاضای مرگ میکند؛ آبروریزی پیش زن و بچه قابل تحمل نیست. " ایشان حتی پاسخ آنانی که مدام "شعبِابیطالب" را به رخ میکشند تا به زعم خود مردم را به ضرورت مقاومت همیشگی توجه دهند را هم میدهند: در جریان شعبابیطالب که مسلمانان، سه سال در محاصره بودند، پیغمبر امتحانش را پس داد، فرمود: "اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی الْخُبْزِ وَ لَا تُفَرِّقْ بَینَنَا وَ بَینَهُ فَلَوْ لَا الْخُبْزُ مَا صُمْنَا وَ لَا صَلَّینَا وَ لَا اَدَّینَا فَرَائِضَ رَبِّنَا عَزَّ وَ جَل؛ خدایا، بین ما و نان ما جدایی نیانداز! " دلیلش را هم کلام نبوی میدانند که اگر نان مردم قطع بشود و مردم در اقتصاد آسیب ببینند، سخن از دینداری باقی نخواهد ماند.
این مرجع حکیم، بر کار علمی و درس گرفتن از تجربه دیگران هم تاکید دارند که "چگونه میشود که قیمت یک نان را در چندین سال یک جا نگهداشت؟ " ایشان بر اختلاس و ربا هم میخروشند و متولیان امر را به ضرورت راه بستن بر این مفاسد میخوانند. حضرت آیتالله جوادی آملی، اساس و وظیفه همه مسئولین را حفظِ آبروی مملکت میدانند. این هم زمانی اتفاق میافتد که "کسی با دست خالی به خانهاش نرود. " وجود شرایطی چنین هم "به تولید وابسته است.
تولید هم سفارشی نیست. تولید نصیحت نیست، تولید خواهش نیست، تولید علم است و علم است و علم است و علم. " این مرجع تقلید، آنچه "شرطِ بلاغ" است را با مسئولان گفت. حالا این حضرات هستند که از این سخن باید "پند" گیرند. اصلا هم حق ندارند "ملال" گیرند. کسی چنین اختیاری به آنان نداده است. هرچه تا کنون ملال گرفتند و گرفتند و باعث افزایش ملال و تلخ کامی مردم شدند کافی است. باید پند گیرند و به کار بندند تا امور به سامان برسد.