مجید شیخ انصاری: جشنوارهها فضایی برای دیده شدن فیلم کوتاه است
تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۲۱۲۰۱۱
مدرس نشستهای «۲۰ نشست ۳۵» در سی و پنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران، این رویداد را فضایی برای نمایش آثار فیلم کوتاه و تحلیل آثار این بخش دانست. ۰۲ آبان ۱۳۹۷ - ۰۲:۴۵ فرهنگی تلویزیون ، سینما و تئاتر نظرات
مجید شیخ انصاری در گفتوگویی با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، درباره برگزاری نشستهای این دوره از جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران گفت: طبق تجربیات سالهای گذشته، پنلهایی طراحی شده که چشم اندازی از موضوعات مرتبط در آن اجرا خواهد شد و مدرسان سعی خواهند کرد که موضوعات را به شکلی سریالی و مرتبط با یکدیگر برای مخاطبان تشریح کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
انصاری اثرگذاری جشنواره را بر فیلم کوتاه تهران امری نسبی خواند و تصریح کرد: اگر بخواهیم به شکلی ایدهال، جشنواره و پتانسیلهای آن را بررسی کنیم، خواهیم دید که لزوماً این بخش نتوانسته تمام ظرفیتهای بالقوه را تبدیل به بالفعل کند.
تهیه کننده فیلم "گیتا" حضور فیلمسازان در فضای جشنوارهای را مثبت خواند و تصریح کرد: به هر حال حضور فیلمسازان امر مثبتی است زیرا به انتقال تجربیات منجر میشود و همین امر وسیلهای برای ارتقای تجربه فردی فیلمسازان خواهد بود.
شیخ انصاری تأکید کرد: به طور حتم رویدادی مانند جشنواره فیلم کوتاه تهران بدون انعکاس نیست اما به نظر من انتظار از این رویداد و امکان رشد در آن بسیار بیشتر از چیزی است که دیده میشود.
همچنین ادامه داد: نوع جوایز این جشنواره و انتخاب آثار برتر در هر سال بر روی سطح کیفی فیلمهای کوتاه در سال بعد تأثیرگذار است اما نوع مثبت یا منفی بودن این تأثیر را باید طی پژوهشی جدی مورد بررسی قرار داد.
وی بخشهای جنبی جشنواره را عامل مهمی در شکل دادن به این عرصه دانست و افزود: به نظر من جشنواره با تمرکز بیشتر بر بخشهای جنبی و اضافه و کم کردن سرفصلهای مربوطه در این حوزهها میتواند قسمتی از فیلم کوتاه را تحت الشعاع قرار دهد اما به طور حتم میزان تأثیرگذاری چنین رویدادهایی را باید با نگاهی کاملاً آکادمیک و به شکلی پژوهشی مورد بررسی قرار داد تا بتوان بر مبنای آن یک روند و مسیر مشخص را تعیین کرد.
شیخ انصاری خاطر نشان کرد: در راستای رشد هر جشنواره و رویدادی، ثبات مدیریت امر بسیار مهمی به شمار میرود زیرا چنین امری بر نحوه برنامهریزی بلند مدت چنین رویدادهایی مؤثر است اما به طور کلی من معتقدم که تداوم جشنواره در این بخش بسیار مؤثر بوده زیرا سبب شده که چنین برنامهای حداقل برای علاقهمندان به این حوزه یک زمان مشخص در راستای ارائه فعالیتهایشان باشد. در واقع این تداوم جشنواره سبب شده که زمان آن در تقویم برای فیلمسازان عامل مهمی در راستای کار و ارائه آن باشد.
این تهیهکننده سینما نمایش آثار در جشنواره فیلم کوتاه تهران را یک ضرورت خواند و گفت: به نظر من مهمترین عنصر برای پیشرفت یا رشد یک فیلمساز فردی نیست زیرا مهمتر از آن انعکاسی است که مخاطب از اثر یک هنرمند دریافت میکند بنابراین بازخورد یک اثر میتواند بر روند و سبک یک هنرمند تأثیرگذار باشد به همین خاطر جشنواره فضای مهمی برای برآورده کردن این مسئله است که تا حدودی توانسته این بخش را پوشش دهد.
شیخ انصاری تصریح کرد: در مورد فیلمهای بلند، میزان فروش گیشه و استقبال مردمی میتواند، به عنوان بازخورد یک اثر تلقی شود اما این مسئله در مورد فیلم کوتاه امکانپذیر نیست بنابراین فضایی که جشنواره برای نمایش آثار و تحلیل و نقد تخصصی در اختیار فیلمسازان قرار میدهد بسیار اهمیت دارد.
وی فضاسازی در راستای دیده شدن جشنواره را ضروری خواند و گفت: جشنواره برای دیده شدن توسط مخاطب نیازمند توجه به مقولههای متعددی است که من آن را تحت عنوان فضاسازی ذکر میکنم بنابراین برای رسیدن به یک استقبال گسترده باید برنامهریزیهای زیرساختی بیشتری انجام شود .
این هنرمند ادامه داد: به نظر من سینمای کوتاه ما بیشتر از اینکه در درون خود رشد کند از فضاهای جنبی تأثیر پذیرفته است اما با این وجود با یک نگاه چشمی نیز میتوان تأثیرگذاری و تفاوت این دوره از آثار را احساس کرد.
شیخ انصاری بر لزوم حفظ پایگاههای رسانهای فیلم کوتاه تأکید کرد و گفت: باید رسانه فیلم کوتاه تلاش کند که در طول سال نیز این فضا را با اطلاع رسانی زنده و فعال نگاه دارد تا این تاریخ حداقل برای علاقهمندان به این هنر در تقویم ثبت شود.
بر اساس این گزارش، مجموعه نشستهای تخصصی سی و پنجمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران با عنوان «20-35» از تاریخ 18 تا 21 آبان ماه 1397، در پردیس سینمایی ملت برگزار میشود.
انتهای پیام/
R1520/P1439/S4,34/CT3 واژه های کاربردی مرتبط جشنواره فیلم کوتاه تهران سینمامنبع: تسنیم
کلیدواژه: جشنواره فیلم کوتاه تهران سینما جشنواره فیلم کوتاه تهران سینما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۲۱۲۰۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران
تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمنماه بلکه در اردیبهشت با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار میشد و میزبان سینماگران و فیلمهایی از کشورهای دیگر بود.
به گزارش ایسنا، جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح میشد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دورهی برگزاری چهرههای بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشتماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.
نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکاییشریدر -فیلمنامهنویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامههای «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال اهالی رسانه شد.
او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که میتوان جشنواره جهانی فجر را با آنها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلمهای حاضر در آن شگفتزده شدم» درباره آشنایی خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژهای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار میرود که در هر جشنوارهای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلمهای دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلمهای ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران مینویسد و به من فیلمهای ایرانی پیشنهاد میدهد.»
شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکههای مختلف و کمپانیهایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر میکنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلمها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر میکردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر میکنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکاییها نیستند بلکه برای چینیها میسازیم.»
وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالیکه فیلمها منحصر به کلاس خاصی از فیلمسازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی میتواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی میتواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمیشود امرار معاش کرد.»
شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر میرسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شدهاند، بیان کرده بود: «تا جایی که من میدانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلمهایی را دیدهام که بیرون نمایش داشتهاند، اما فیلمهایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیدهام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچکدام از کارگردانها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمیدانم ولی میدانم فیلمهای سیاسی جذابی میشود اینجا ساخت.
این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریمهای رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیبهای آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریمها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمیشود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار میکردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذابآور است.»