به نقل از «افکارنيوز»

روند فزاینده مصرف معروف‌ترین نوشیدنی گازدار در ایران

تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۲۲۰۷۴۵

آنقدر درباره مضرات مصرف نوشابه گفته شده که وقتی حرف از نوشابه‌های سالم یا کمتر مضر به میان می‌آید، خیلی دور از ذهن به نظر می‌رسد. همین چند روز پیش بود که مدیرکل نظارت بر فرآورده‌های غذایی، آرایشی و بهداشتی سازمان غذا و دارو اعلام کرد که قند نوشابه‌ها تا ١٠‌درصد کاهش پیدا کرده و قرار است پس از اقدامات کارشناسی قند نوشابه‌ها از میزانی که حالا هست، کمتر شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته همین مسئول در سازمان غذا و دارو این توضیح را هم به خبرگزاری داد که کاهش قند نوشابه‌ها نیاز به بررسی‌های کارشناسی و فنی دارد تا در فرمولاسیونش تغییری ایجاد نشود.

حالا سوال اینجاست که آیا با کم شدن قند نوشابه مشکل حل می شود؟مهریار خسروشاهی، متخصص دیابت پیش از این گفته بود که یک قوطی نوشابه، ٢٨ گرم شکر دارد، این میزان معادل دو قاشق غذاخوری شکر یا ١٢ حبه قند است، همه اینها در حالی است که توصیه شده قند و شکر مصرفی در طول روز، نباید بیشتر از ٢٥ گرم یا پنج قاشق مرباخوری باشد.

ماجرای کاهش قند در نوشابه ها موضوعی جدی بود، تا جایی که حالا سال هاست نوشابه زیرو یا همان رژیمی تولید می شود، اما نکته اینجاست که گفته می شود برای کاهش قند این نوشیدنی، موادی به آن افزوده می شود که می تواند سرطان زا باشد. تحقیقات نشان داده که نوشابه های رژیمی به جای قند معمولی، دارای قندهای (شیرین کننده) مصنوعی هستند که فاقد کالری هستند، اما مصرف این نوشابه ها نه تنها منجر به کاهش وزن نمی شود که می تواند وزن را هم افزایش دهد.

آمارهای جهانی نشان می‌دهد سرانه مصرف نوشابه حدود ١٠ لیتر است، اما میانگین مصرف نوشابه در میان ایرانیان، چهار برابر میانگین جهانی است. پیش از این آمریکا به‌ عنوان یکی از کشورهای پرمصرف نوشابه شناخته می‌شد، اما بررسی‌های اخیر مشخص کرده که در ٣٠‌سال اخیر، این میزان مصرف به کمترین مقدارش رسیده، پیش از این گفته می‌شد که ٤٨‌درصد آمریکایی‌ها، به‌طور روزانه نوشابه مصرف می‌کنند. آمریکا در کنار کشورهایی مانند آرژانتین، مکزیک و ... در میان بزرگترین مصرف‌کننده‌های نوشابه در جهان است، اما از‌ سال ٢٠٠٦ تاکنون این مقدار با برنامه‌های مختلف مثل گذاشتن مالیات برای نوشابه‌ها کاهش یافته است.

این آمار تکان‌دهنده نیست؟
هر ایرانی سالانه به‌طور متوسط ۴۲ لیتر نوشابه مصرف می‌کند.
ایرانیان سالانه ٣‌میلیارد لیتر نوشابه مصرف می‌کنند.
سرانه مصرف نوشابه در ایران دو برابر استاندارد جهانی است.
سرانه مصرف نوشابه در جهان ١٢ لیتر و در ایران ٢٤ لیتر است.
در ۲۰‌سال اخیر مصرف نوشابه‌های گازدار در کشور نزدیک به ۱۵‌درصد افزایش داشته، اما مصرف شیر و لبنیات تنها حدود یک‌دهم‌درصد رشد کرده است.
سرانه مصرف نوشابه آمریکا در ‌سال ٢٠١٥ به ١٥٣,٧ لیتر رسید، این میزان در ‌سال گذشته ١٥٦.٨ لیتر بود.
ایران مقام اول مصرف نوشابه در دنیا را دارد.

مصرف زیاد نوشابه چه بلاهایی به سرمان می‌آورد؟
نوشابه‌های گازدار باعث چسبندگی خون می‌شوند، افزایش غلظت خون سبب کندشدن حرکت خون در رگ‌ها می‌شود، این پدیده می‌تواند باعث لخته‌شدن خون و بروز مشکلات قلبی و مغزی شود. نوشابه‌های خنک حس چشایی را هم از بین می‌برند و در مصرف‌کننده اشتهای کاذب به غذای بیشتر ایجاد کرده و سبب چاق‌شدن می‌شود.
نوشابه‌ها حاوی مواد قندی هستند که سریع جذب بدن شده و به شکل چربی انباشته در بدن ذخیره می‌شوند.
نوشابه‌های گازدار به دندان‌ها نیز آسیب می‌رسانند.
مقدار زیادی از ویتامین ب بدن صرف مقابله با قند نوشابه می‌شود و در اثر کمبود ویتامین ب خستگی و افسردگی به سراغ فرد می‌آید و تنش‌های عصبی گریبان این افراد را می‌گیرد.
نوشابه گازدار هضم غذا را دشوار می‌کند و با نوشیدن آن در حین غذا، بزاق‌های دهان فرصت هضم غذا را نمی‌یابند.
با مصرف بی‌رویه نوشابه گازدار افراد به چاقی‌های بدشکل و شکنندگی استخوان مبتلا می‌شوند.
قند موجود در نوشابه‌ها و آبمیوه‌های صنعتی با کاهش واکنش‌های استرسی در مغز می‌تواند پیامدهای مضر برای بدن داشته باشد.
قندهای شیرین‌کننده موجود در نوشیدنی‌های قندی نظیر نوشابه و آبمیوه‌های صنعتی موجب کاهش واکنش‌های استرسی در مغز می‌شود، درحالی‌که از بین این شیرین‌کننده‌ها تنها قند آسپارتام این خاصیت را ندارد.

نوشابه جذب کلسیم را مختل می‌کند.
اسید فسفریک درون این نوشابه‌ها باعث اختلال در گوارش غذا، اسیدی‌شدن خون، ورود کلسیم از استخوان‌ها به خون، دفع کلسیم و درنهایت پوکی استخوان، فشار به کلیه‌ها، ایجاد سنگ‌کلیه و به‌هم خوردن تعادل فسفر کلسیم بدن می‌شود.
آب گازدار تشکیل‌دهنده نوشابه سبب ایجاد مشکلات گوارشی، قندبالای آن موجب افزایش قندخون و درنهایت دیابت و چاقی به‌عنوان مادر تمام بیماری‌ها می‌شود.

زرد، سفید یا مشکی کدام مضرتر است؟
اولیایی، متخصص تغذیه است و درباره تاثیر رنگ نوشابه در مضربودنش می‌گوید: «نوشابه‌های مشکی برای پاک‌کنندگی جرم و کثیفی (به خصوص برای تمیز کردن چربی روغن ماشین در تعمیرگاه‌ها) استفاده می‌شود و این به دلیل اسیدیته قوی آن است، از این‌رو وقتی این ماده وارد معده می‌شود هرچند که قادر به تحمل آن است، اما با تنبل بارآوردن معده در ترشح اسید خود، اگر دیگر با غذا نوشابه میل نشود، سیستم گوارشی بدن دچار اختلال می‌شود.» به گفته این متخصص تغذیه، ضرر تمام نوشابه‌ها یکسان است و تفاوت رنگ آنها ماجرا را عوض نمی‌کند، هرچند که ابتدا نوشابه‌‌های سفید (به دلیل نداشتن رنگدانه‌ها)، سپس مشکی (با داشتن کارامل تقریبا بی‌ضرر) و درنهایت زرد (به دلیل رنگ‌دهنده‌های مصنوعی) به ترتیب در وضعیت بهتری نسبت به هم مطرح می‌شوند، اما هیچ یک از آنها به دیگری ارجحیت ندارد

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: ذهن دارو قند کارشناسی سازمان غذا و دارو نوشابه شکر سرطان کاهش وزن وزن مکزیک جهان مالیات ایران استاندارد شیر لبنیات رشد مشکلات ویتامین افسردگی مغز چاقی تغذیه جرم ایران رشد لبنیات مکزیک نوشابه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۲۲۰۷۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چطور هم وزن کم کنیم و هم از افتادگی پوست جلوگیری کنیم؟

به گزارش خبرآنلاین ،هر چند کاهش وزن تدریجی و درست اثر چندانی بر پوست شما نمی‌گذارد؛ اما کاهش وزن سریع قطعاً باعث افتادگی پوستتان خواهد شد، و همین مسئله برای خیلی از افرادی که روند کاهش وزن را شروع می‌کنند باعث اضطراب و نگرانی می‌شود.

بهداشت نیوز در خبری نوشت:احتمال دارد بعد از یک کاهش وزن قابل‌توجه دچار افتادگی و آویزان شدن پوست شوید که مطمئناً بسیار ناخوشایند و ناراحت‌کننده است. این افتادگی و شل‌شدن پوست فقط جنبه ظاهری ندارد و چین‌خوردگی‌های سنگین پوست که به هم سابیده می‌شوند می‌توانند مشکلاتی مثل درد و التهاب و عفونت نیز ایجاد کنند.
پس چه باید بکنید که کاهش وزن شما این تبعات را به دنبال نداشته باشد؟ یادتان باشد که این فقط کاهش وزن نیست که بر پوست شما اثر می‌گذارد، بلکه سن، ژنتیک، انتخاب‌های سبک زندگی مثل سیگارکشیدن و ضدآفتاب نزدن و اینکه چه مدت با اضافه‌وزن زندگی کرده‌اید و چقدر وزن کم کرده‌اید نیز همگی می‌توانند تعیین کنند با کاهش وزن دچار افتادگی پوست شوید یا نه یا چقدر درگیر این مسئله شوید. همیشه توصیه می‌شود زیر نظر متخصص تغذیه و مربی ورزشی و حتی شاید یک متخصص پوست و مو وزن کم کنید.

شاید دلتان بخواهد هر چه زودتر به وزن ایده‌آلتان برسید؛ اما واقعیت این است که روند کاهش وزن شما باید آهسته و یکنواخت باشد و یک سال یا حتی بیشتر طول بکشد تا تدریجاً وزن کم کنید و به پوستتان آسیبی نرسد. به‌طورکلی ایده‌آل این است که هر شش هفته، یک کیلوگرم وزن کم کنید

آیا افتادگی پوست عوارضی دارد؟

. سابیدگی: وقتی لایه‌های اضافی پوست روی‌هم می‌افتند، همدیگر را می‌سابند و درد و خارش و بثورات ایجاد می‌کنند.
. عفونت: وقتی پوست‌های شُل روی‌هم می‌افتند، تمیزکردن بین آنها سخت می‌شود. باکتری‌ها تجمع می‌کنند و تکثیر می‌شوند و عفونت ایجاد می‌کنند. گاهی در صورت شدت این عارضه ممکن است عفونت وارد بدن هم بشود.
. ناراحتی حین ورزش: پوست اضافی می‌تواند درد و ناراحتی ایجاد کند، خصوصاً حین ورزش‌کردن. مطالعه‌ای نشان داد زنانی که بعد از عمل بای‌پس معده دچار افتادگی پوست شده بودند، می‌گفتند پوست آویزانشان حین ورزش برای آنها مانع و سختی ایجاد می‌کند و ضمناً باعث خجالت آنها می‌شود.

شاید دلتان بخواهد هر چه زودتر به وزن ایده‌آلتان برسید و اما واقعیت این است که روند کاهش وزن شما باید آهسته و یکنواخت باشد و یک سال یا حتی بیشتر طول بکشد تا تدریجاً وزن کم کنید و به پوستتان آسیبی نرسد. در واقع شما باید به روند کاهش وزن خود به چشم یک راه‌حل بلندمدت نگاه کنید نه یک راه‌حل فوری.
هدف این است که به پوست خود به‌اندازه کافی زمان بدهید تا به‌مرور خودش را با کاهش وزن تطبیق دهد. کاهش وزنی که با سرعتی بیشتر از آنچه توصیه شده روی بدهد، به کلاژن و بافت‌های الاستین پوست آسیب می‌زند. هم کاهش وزن و هم افزایش وزن هر دو اثرات چشمگیری بر الاستین پوست می‌گذارند. مثلاً کسی که سال‌ها اضافه‌وزن داشته به‌احتمال زیاد قابلیت ارتجاعی پوستش (الاستین) آسیب دیده است، بنابراین کاهش وزن سریع فقط شرایط پوست را بدتر می‌کند. کاهش وزن آهسته کمکتان می‌کند بیشتر چربی از دست بدهید تا عضله و در نتیجه پوست شما خودش را با این روند سازگار می‌کند.
ضمناً به سبک زندگی‌تان نیز باید توجه کنید، مثلاً به‌اندازه کافی آب بنوشید، با تغذیه درست مواد مغذی به پوستتان برسانید، به طور منظم ورزش کنید، ضدآفتاب بزنید و اگر سیگار می‌کشید ترک کنید. اینها عادت‌هایی هستند که باید در تمام طول مسیر کاهش وزنتان به آنها اهمیت بدهید.

با افتادگی پوست بعد از کاهش وزن چه کنیم؟

اگر اخیراً وزن زیادی کم کرده‌اید یا عمل بای‌پس معده انجام داده‌اید پس حتماً درگیر شلی و افتادگی پوست هستید. اما می‌توانید کارهایی انجام دهید تا ظاهر بهتری پیدا کنید. اگر دوست ندارید سراغ روش‌های تهاجمی مثل جراحی زیبایی بروید و دلتان می‌خواهد با روش‌های طبیعی افتادگی پوستتان را کاهش دهید، باید تمرینات قدرتی و عضله‌ساز را وارد روتین ورزشی‌تان کنید. همچنان به‌اندازه کافی آب بنوشید و تغذیه درستی داشته باشید که شامل پروتئین و ویتامین سی و اسیدهای چرب امگا۳ و حتی مکمل‌های کلاژن باشد و به تقویت قابلیت ارتجاعی پوستتان و کلاً سلامت پوستتان کمک کند.
یک سری از مطالعات نشان داده‌اند مصرف مکمل کلاژن خوراکی می‌تواند رطوبت پوست را بهتر کرده و قابلیت ارتجاعی آن را بیشتر کند و کلاژن موضعی که مستقیماً روی پوست استفاده می‌شود به کاهش چین‌وچروک و زبری پوست کمک می‌کند. البته برای نتیجه‌گیری قطعی در مورد اثر کلاژن بر افتادگی پوست بعد از کاهش وزن هنوز به تحقیقات گسترده‌تری نیاز است. یادآوری می‌کنیم که همیشه پیش از مصرف هر گونه مکملی ابتدا با پزشکتان مشورت کنید.

جلوگیری از شل شدن پوست بعد از رژیم لاغری

البته می‌توانید از روش‌های پزشکی غیرتهاجمی نیز کمک بگیرید، مثل سفت کردن پوست با رادیوفرکوئنسی (RF). در این شیوه با استفاده از امواج الکترومغناطیسی با فرکانس پایین، تولید کلاژن و قابلیت ارتجاعی پوست تقویت می‌شود.
اما این درمان‌ها نیز اثرگذاری محدود خاص خود را دارند، مثلاً بر پوست شُل بهتر اثر می‌گذارند تا بر پوست آویزان. پوستی که آویزان شده ابتدا باید با عمل جراحی برداشته شود، مثلاً با روش ابدومینوپلاستی یا بادی لیفت.
اگر تصمیم گرفتید از شیوه‌های پزشکی برای رفع افتادگی پوستتان استفاده کنید، با بیشتر از یک جراح پلاستیک و زیبایی مشورت کنید. مدت‌زمان ریکاوری طولانی است و ممکن است پیامدهایی وجود داشته باشد، ضمناً شما باید یک تا دو سال بعد از کاهش وزن صبر کنید و سپس تحت جراحی قرار بگیرید.

۲۳۳۲۱۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900705