تا ۳۰ سال دیگر، جمعیت سالمندان کشور به بیش از ۳۰ درصد خواهد رسید

معاون بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: درصـد زیـادی از بیماری هـا و مشـکلات سـلامت سـالمندان مربوط بـه بیماری‌های مزمـن و غیر واگیر است. به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، علیرضا رییسی در کنفرانس منطقه آسیا – اقیانوسیه «نقش خانواده، اجتماع و دولت در جوامع رو به سالمندی» با بیان این مطلب، افزود: افزایش امید به زندگی، دستاورد مثبت توسعه اجتماعی، اقتصادی و پیشرفت‌های نظام سلامت در سطح جهان و کشور ما ایران است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی اظهار داشت: در برنامه ششم توسعه، اولین هدف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، "افزایش امید به زندگی " است. یکی از سه معیار شاخص توسعه انسانی (Human Development Index) زندگی طولانی و سالم است. زندگی طولانی و سالم، دسترسی به دانش و معرفت و سطح زندگی مناسب، سه معیار شاخص توسعه انسانی هستند.

معاون بهداشت وزارت بهداشت افزود: شاخص امید به زندگی در ایران افزایش یافته و رتبه ایران از نظر شاخص توسعه انسانی در جهان و منطقه را بهبود داده است و باید شاخص امید زندگی توام با سلامتی نیز در این راستا ارتقا یابد.

وی در ادامه بیان کرد: «توسعه» چیزی جز رضایت‌بخش کردن وضعیت زندگی مردم نیست و یقینا بدون سلامت هیچ فردی از زندگی خود راضی نخواهد بود.

رییسی گفت: سلامت افراد یک «ذخیره سرمایه» است که به مرور زمان با گذر طبیعی عمر مستهلک می‌شود. اگرچه بیماری باعث استهلاک غیر طبیعی آن می‌شود، اما سرمایه‌گذاری در سلامت (بهداشت و درمان) این استهلاک را جبران می‌کند.

معاون بهداشت وزارت بهداشت، گفت: امروز برای اولین بار در تاریخ، بیشتر مردم می‌توانند انتظار داشته باشند که به ۶۰ سالگی برسند و بیشتر از آن زندگی کنند. در کشور‌های کم درآمد و متوسط، این امر به طور عمده نتیجه کاهش شدید مرگ و میر در سنین جوان تر، به ویژه در دوران کودکی و زایمان و از بیماری‌های عفونی است.

وی افزود: در حال حاضر، در کشور‌های با درآمد بالا ادامه افزایش امید به زندگی عمدتا به دلیل کاهش مرگ و میر افراد مسن‌تر است. این تغییرات در همه کشور‌ها رخ می‌دهد و این روند تاثیرات قابل توجهی بر ساختار جمعیت دارد. در ایران در سال ۲۰۱۶، ۹.۲۸ درصد جمعیت ۶۰ سال و بالاتر بودند. سازمان بهداشت جهانی برآورد می‌کند که تا سال ۲۰۵۰ یعنی ۳۲ سال دیگر، این میزان به بیش از ۳۰ درصد جمعیت خواهد رسید.

رییسی گفت:: این سال‌های طولانی زندگی و تغییرات جمعیت شناختی، پیامد‌های عمیقی برای هر یک از ما و نیز جوامعی که در آن زندگی می‌کنیم، دارد. ما می‌توانیم برنامه‌ای برای استفاده بیشتر از این سالخوردگی جمعیت داشته باشیم. سالمندان به شیوه‌های مختلفی به جامعه، خانواده‌های خود، جامعه محلی و یا جوامع بزرگتر کمک می‌کنند. با این حال، میزان این منابع انسانی و اجتماعی و فرصت‌های موجود برای هر یک از ما که مسن می‌شویم، به شدت وابسته به یک ویژگی کلیدی است: سلامت ما. اگر افراد این سال‌های اضافی را با سلامتی سپری کنند، می‌توانند کار‌هایی را که برایشان ارزش دارد، انجام دهند.

وی افزود:، اما اگر این سال‌های اضافه شده به عمر، همراه کاهش توانایی‌های فیزیکی و ذهنی باشد، پیامد‌های بسیار منفی آن برای خود فرد، خانواده و جامعه خواهد بود. اگرچه اغلب فرض می‌شود که افزایش طول عمر همراه با افزایش سلامتی است، اما این که واقعا امروزه سالمندان، سالمتر از والدین خود هستند یا زندگی بهتری نسبت به گذشتگان خود دارند جای سوال دارد.

رییسی ادامه داد: برخی از تحقیقات طولانی مدت نشان داده اند که شیوع ناتوانی شدید در کشور‌های ثروتمند کاهش یافته است، اما به نظر نمی‌رسد که این روند در مورد ناتوانی‌های با شدت کم نیز، اتفاق بیافتد. در مورد کشور‌های کم درآمد و متوسط حتی کمتر مشخص است. اما نباید مشکلات سلامتی ویژگی غالب و محدودکننده جمعیت‌های مسن باشد.

وی با اشاره به این که اکثر مشکلات سلامتی در سن بالاتر ناشی از بیماری‌های مزمن است و بسیاری از این بیماری‌ها با رفتار‌های سالم قابل پیشگیری یا به تعویق انداختن هستند، افزود: در واقع، حتی در سال‌های بسیار پیشرفته آینده نیز، فعالیت بدنی و تغذیه خوب می‌تواند منافع مهمی برای سلامتی و احساس خوب بودن داشته باشد.

معاون بهداشت وزارت بهداشت افزود: دیگر مشکلات بهداشتی می‌تواند به طور موثر مدیریت شود، به خصوص اگر به موقع تشخیص داده شوند. حتی برای افرادی که دچار کاهش ظرفیت شده اند، با محیط‌های حمایتگر می‌توانند به هر کجا که می‌خواهند بروند و کار‌هایی را که برایشان ارزش دارد، انجام دهند.

وی گفت: با حمایت و مراقبت طولانی مدت (Long-term care) می‌توان اطمینان حاصل کرد که آن‌ها زندگی شایسته را با فرصت‌هایی برای رشد شخصی ادامه می‌دهند. با این حال رفتار‌های ناسالم در میان افراد مسن رایج هستند، سیستم‌های بهداشتی هنوز به طور کامل با نیاز‌های سالمندان منطبق نیست. در بسیاری از نقاط جهان، برای سالمندان خروج از خانه ناایمن و غیرممکن است، مراقبین، اغلب اطلاعات کمی داشته و فقر دانشی دارند. حداقل ۱ در ۱۰ سالمند، قربانی نوعی سوء رفتار با سالمندان است؛ بنابراین پیری جمعیت‌ها مستلزم پاسخ جامع بهداشت عمومی است.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: جمعیت ایران جمعیت سالمند نظام پزشکی امید به زندگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۲۵۵۵۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مالیات آری؛ اما نه ۳۰ و ۵۰ و ۷۰ درصد!

دریافت مالیات بر دستِ داریوش بزرگ شکل گرفته و بعد‌ها در دوران انوشیروان دادگر بازنگری و به‌روزرسانی شده، اما همواره در حدود ده درصد عایدی سالانه وتنها جوامع برده‌دارِ غربی در حد سی تا پنجاه و گاه هفتاد درصد مالیات می‌ستانده‌اند.

به گزارش عصر ایران، کارگروه اجتماعی و سلامت حزب مهستان ایران دربارۀ آنچه «افزایش مهارگسیختۀ مالیات‌ها» خوانده در نامه‌ای سرگشوده به وزیر امور اقتصادی و دارایی نکات متفاوتی را مطرح کرده است.

اگر چه افزایش اتکای بودجه دولت به درآمد‌های مالیاتی را یک موفقیت برای دولت می‌داند، اما از آنجا که نه بین انواع مالیات‌دهندگان نسبت عادلانه برقرار است و نه گاه نسبت مالیات پرداختی به درآمد چنین است و نیز در استقبال از کنش گری یک حزب در عصر رکود جامعه مدنی متن این نامۀ سرگشوده را منتشر می‌کند خاصه این که نکات تاریخی ایران‌گرایانه هم در متن پررنگ است:

با سلام و احترام. با نزدیک شدن به خردادماه و موعد پرداخت مالیات نکته‌های زیر را به عرض می‌رسانیم:

۱. خود نیک می‌دانید که وضعیت کنونی اقتصاد کشور، که در عین افزایش قیمت‌ها شاهد کاهش رشد اقتصادی هستیم و اقتصاددانان به آن رکود تورمی می‌گویند، با افزایشِ بی‌منطقِ مالیات ــ جدا از تالی‌های فسادآور هم‌چون افزایش خدمات، کالا‌ها و ویزیت‌ها یا فرار مالیاتی یا افزایش رشوه و زدوبند ــ در طول زمان به فرار بیشترِ کارآفرینان، افزایش نرخ بیکاری و باز بدتر شدنِ اقتصاد خواهد انجامید و این چرخه‌ی معیوب را، در سالی که «جهش تولید با مشارکت مردم» نامیده شده است، شدیدتر خواهد نمود.

۲. دریافت مالیات و افزایش سالانه‌ی آن باید بر مبنای خرد و عدالت باشد که به نظر نمی‌رسد هیچ کدام از مبانی حقوقی و اقتصادی در این شرایطِ رکود تورمی در نظر گرفته شده باشد.

برای نمونه، دریافت بالاترین ضریب از پزشکان (۳۵ درصد) در میان مشاغل، جدا از آن‌که تبلیغی منفی برای دانش‌اندوزی خواهد بود و به دل‌سرد کردنِ این قشر فرهیخته و خروج بیشترشان از کشور آن‌هم در حالی که آمار این خروج در سال‌های اخیر به سطحی دهشت‌ناک رسیده می‌انجامد، آیا فشار بیشتر به مردمی را در پی نخواهد داشت که در زیرِ بدترین وضعیت اقتصادی کشور در دهه‌های گذشته قرار دارند؟ و آیا از نگاه دولتی که پی‌جویِ «ایران قوی» و «عدالت‌خواهی» است شایسته نیست که با نظارتی دقیق بر تعرفه‌ی خدمات، هزینه‌ی کالا‌ها و نیز ویزیت‌های پزشکان... اگر نمی‌تواند از آن‌ها بکاهد دست‌کم آن‌ها را ثابت نگاه دارد به جای آن‌که بر میزان مالیات بیفزاید و در این وضعیت آشفته به اندیشه‌ی بهره‌برداری خودش باشد و کسری درآمدِ سیستم مدیریتی ناکارآمدش را، به جای بازنگری سیاست‌های کلانش، از این راه جبران نماید؟

۳. افزایش مهارگسیخته‌ی مالیات‌ها در شرایط کاهش سطح درآمدی و نحوه‌ی برخورد اداره‌ی مالیات در کنار تعامل دیگر سازمان‌های ذی‌ربط نشانه‌ی خوبی از کارآمدی نهاد متبوع و زیر دست شما نیست، هم‌چنان که خبری از این سخت‌گیری بر روی بزرگ‌ترین نهاد‌های اقتصادی کشور وجود ندارد. شفاف‌سازی شما در این زمینه مایه‌ی امتنان است، نیز وزیر محترم بهداشت، آن‌هم در سالی که مشارکت مردم مورد طلب است، تا نسبت به چگونگی هزینه‌کردِ سهم یک‌نهمِ مالیات‌ها و عوارض وصولی موضوع ماده‌ی ۷ و بند‌های الف و ب ماده‌ی ۲۸ قانون مالیات ارزش‌افزوده، که می‌بایست به حوزه‌ی سلامت اختصاص یابد، گزارش دهند و به این ترتیب، پزشکان محترم از چگونگیِ تأثیر خود بر آبادانی کشور آگاه شوند.

۴. گفتنی است، دریافت مالیات که از نوآوری‌های تمدن ایرانی بوده و نخستین شکل استانده (استاندارد) و فراگیر آن بر دستِ داریوش بزرگ شکل گرفته و بعد‌ها در دوران انوشیروان دادگر بازنگری و به‌روزرسانی شده است همواره در حدود ده درصد عایدی سالانه‌ی افراد بوده، آن‌هم به شرط رونق زندگی و شرایط کلی جامعه که در آن زمان بیشتر معطوف به آب‌وهوا یا جنگ بوده است؛ و شایسته‌ی توجه است که در همین حد و اندازه ــ زیرِ نامِ زکات ــ به دوران اسلامی هم رسیده است و در تاریخ تنها جوامع برده‌دارِ غربی بوده‌اند که در حد سی تا پنجاه و گاه هفتاد درصد مالیات می‌ستانده‌اند که در واقع معادلِ همان رویه‌ی پیشین‌شان، یعنی غارتگری، بوده است.

از این رو، خواهشمندیم هر چه سریع‌تر جلوی این بی‌داد گرفته شود و برای اصلاح قوانین مربوط و اجرای صحیح و درست آن از برای ایجاد امنیت و آسایش مردم و کارآفرینان کشور اقدام گردد. در آن صورت (عادلانه و منطقی بودن مالیات و شفاف بودن هزینه‌کردها) هم مردم با آن همراهی خواهند داشت و هم امید به بهبود اقتصاد بیشتر خواهد شد، در حالی که بر خلاف این رویه هم امنیت روانی و آسایش جامعه به خطر می‌افتد و هم پایداری نظم موجود.