به نقل از «فردا»

ورود وزارت بهداشت به معمای مرگ دو خواهر خردسال

تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۲۷۴۸۰۶

خبرگزاری مهر: به دنبال مرگ دو خواهر اهوازی در بیمارستان کودکان ابوذر، علیرضا عسگری مدیر کل نظارت بر امور درمان وزارت بهداشت و هیئت همراه طی سفر به اهواز به همراه دکتر مهران ورناصری معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ضمن دیدار با خانواده متوفی پیام تسلیت وزیر بهداشت، را به خانواده این دو دختر ابلاغ نمودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مدیرکل نظارت بر امور درمان وزارت بهداشت، ضمن حضور در بیمارستانی که بیماران در آن بودند در جریان اقدامات انجام شده قرار گرفت.

عسگری گفت: تمامی همکاران در دانشگاه علوم پزشکی اهواز مجدانه پیگیر این موضوع بوده و با تشکیل سه تیم کارشناسی در معاونت های بهداشت، درمان و غذا و داروی اهواز مشغول بررسی موضوع هستند.

این در حالی است که روابط عمومی سازمان غذا و دارو، در اطلاعیه ای اعلام کرد: هر دو خواهر در تاریخ ٩٧/٧/٢٦ به پزشک متخصص کودکان مراجعه نموده اند که در نسخه هانیه یک سال و سه ماهه، ۳ دارو برای کودک و همچنین کپسول فلوکونازول برای مصرف مادر وجود داشته است. در نسخه فاطمه پنج ساله و نیمه نیز داروهای شربت ۳ داروی خوراکی وجود داشته است.

صبح روز بعد هانیه بدون نبض و تنفس به اورژانس بیمارستان کودکان ارجاع شده و با وجود عملیات احیا متاسفانه فوت شده است.

فاطمه در تاریخ ٩٧/٧/٢٨ دو مراجعه به دو پزشک داشته است. در یکی از نسخ، داروها شامل سرم یک سوم دوسوم، پنی سیلین تزریقی، آمپول ضد تهوع وشربت بلادوناپی بی و آمپول دگزامتازون، وجود داشته و در نسخه پزشک دیگری درهمان تاریخ، داروها شامل مجددا همان آمپول ضد تهوع، آمپول متوکلوپرامید، شیاف استامینوفن، سرم و قطره متوکلوپرامید، آمپول هیدروکورتیزون و شربت آزیترومایسین وجود داشته است. فاطمه نیز متاسفانه در تاریخ ٩٧/٧/٢٩ با حال عمومی بد، دیسترس تنفسی، خروج کف از دهان و کاهش سطح هوشیاری به اورژانس کودکان ارجاع شده و به رغم اقدامات احیا متاسفانه فوت شده است.

در پرونده بیمارستانی، علت فوت هر دو کودک مسمومیت ذکرشده است.

شربت کتوتیفن و شربت دیفن هیدرامین نه تنها در نسخ تجویزی اخیر بیماران وجود نداشته است، بلکه در بازدید منزل کودکان نیز وجود نداشته است.

با توجه به بررسی تمام داروهای دریافتی این دو کودک، به شرط آنکه از تمامی داروهای نسخه شده در این کودکان استفاده شده باشد، با اطلاعات موجود تاکنون ارتباط واضحی بین مرگ های رخ داده شده با هیچ یک از داروهای مذکور یافت نشده است، اگرچه تجویز همزمان برخی موارد منطقی به نظر نمی رسد.

طبق بررسی های انجام شده، تمامی داروهای خریداری شده و مصرف شده توسط این دو کودک ، دارای تاریخ مصرف مشخص بوده و از داروخانه خریداری شده است و نیز مطابق مستندات موجود در گروه ADR ، تا این لحظه، هیچ گزارش عوارض جدی با هیچ یک از داروهای مصرفی این دو خواهر، به سازمان غذا و دارو ارسال نشده است.

بنا بر اطلاعات موجود شرایط بالینی بیماران و علایم گوارشی تنفسی مشکوک و طبق نظر پزشکان بیمارستان های پذیرش دهنده کودکان ، مسمومیت این دو کودک به علت نامعلوم، محتمل است که منوط به دریافت نتیجه آزمایشات پزشکی قانونی است.

منبع: فردا

کلیدواژه: مرگ دو خواهر مسمومیت دارویی وزارت بهداشت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۲۷۴۸۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت پرحرفی کودکان؛ چطور رفتار کنیم؟

کودکان با صحبت‌کردن بی‌وقفه میزان صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات مختلف جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار صحبت‌کردن او بیشتر می‌شود. صحبت‌کردن و سؤال پرسیدن روش‌هایی‌اند که کودک برای آشنایی بیشتر با محیط استفاده می‌کند و دنیای اطرافش را بیشتر می‌شناسد.

به گزارش چطور، گرچه گاهی این صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک بسیار آزاردهنده است و ممکن است بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک با عنوان «چکار کنیم بچه کمتر حرف بزنه؟» به‌دنبال یافتن راه‌حل باشید، لازم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم صحبت‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون عصبانیت کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.

علت پرحرفی کودکان چیست؟ ۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)

گاهی علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. معمولا کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و سایر اختلالات رفتاری هستند، تمایل بیشتری به صحبت‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه حرف بزند و مدام صحبت دیگران را قطع کند.

۲. اضطراب

اگر کودک حین صحبت‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک معمولا با رفتارهایی مانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، گاهی کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان می‌دهند.

۳. هوش زیاد

صحبت‌کردن بیش از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری مختلف نیست و گاهی ممکن است نشانه‌ای از توانایی کلامی فوق‌العاده او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های دیگری برای ابراز وجود کودک و ارتباط با دیگران ممکن است وابستگی کودک به صحبت‌کردن با شما را تا حد زیادی کاهش دهد.

۴. اوتیسم

اگر صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک با سایر مشکلات اجتماعی مانند ارتباط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک موضوع یا مشکل در برقراری ارتباط متقابل همراه است، ممکن است نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر نگران صحبت‌کردن بیش از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.

راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان

علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، گاهی والدین واقعا از این‌همه سؤال و جواب خسته می‌شوند. اگر اکنون در این وضعیت هستید و هرلحظه وسوسه می‌شوید که به کودک بگویید «ساکت باش دیگه»، باید بدانید که این راهکار مؤثری نیست؛ ممکن است در لحظه کودک ساکت شود، اما تأثیر مثبت و ماندگاری روی او ندارد.

۱. تعیین کنید چه صحبت‌هایی نیاز به پاسخ دارند

همه حرف‌های کودک خطاب به شما نیستند و گاهی در حال بازی‌کردن با خودش حرف می‌زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به حرف‌هایی که کودک خطاب به شما می‌گوید و سؤالاتی که می‌پرسد، با مهربانی جواب بدهید ولی وارد حریم صحبت‌کردن او با خودش یا اسباب‌بازی‌هایش نشوید و اجازه بدهید تنها بازی‌کردن را یاد بگیرد.

مثلا اگر می‌گوید «من می‌خوام با رنگ‌های آبی و قرمز و بنفش نقاشی بکشم» این جمله نیازی به پاسخ یا واکنشی از سمت شما ندارد. اما اگر می‌گوید «مامان، به این نقاشی نگاه کن، خوب کشیده‌ام؟»، یعنی باید به تصویری که خلق کرده است توجه کنید و مهربانانه نظر بدهید.

۲. حدومرز تعیین کنید

به زبانی ساده و قابل‌فهم به کودک توضیح دهید که کارهای دیگری هم دارید که باید در طول روز انجام بدهید و بازی با او را هم در فهرست کارهایتان بگنجانید. زمانی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی‌کردن و صحبت‌کردن با او اختصاص دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه دیگری انجام ندهید و تمام توجهتان را معطوف بازی‌کردن با او کنید.

با این کار نیاز کودک به بودن در کنار شما رفع می‌شود و وقتی مشغول کارهای دیگر شوید، مدام دنبالتان نخواهد بود. وقتی زمان مشخصی از روز را به وقت‌گذراندن با کودک اختصاص می‌دهید، کم‌کم می‌فهمد چه زمانی وقت بازی‌کردن و صحبت‌کردن با شماست.

۳. مراقب لحنتان باشید

هرگز حرف‌هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. شنیدن جملاتی مانند «تو هیچ‌وقت دست از حرف‌زدن برنمی‌داری!» باعث می‌شود در ذهن کودک تصوری منفی از خودش شکل بگیرد و خجالت‌زده شود.

به‌جای صحبت‌کردن با لحن تند، به کودک بگویید «من عاشق شنیدن حرف‌های تو هستم، اما کارهای دیگری هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم صحبت می‌کنیم. باشه عزیزم؟» این لحن صحبت‌کردن باعث می‌شود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید و فقط وظایف دیگری هم دارید که نمی‌توانید تمام‌وقت کنارش باشید.

چطور خودتنظیمی و کنترل تکانه را به کودک بیاموزیم؟

هیچ کودکی مجهز به مهارت‌های مختلف به دنیا نمی‌آید؛ ما والدین مهارت‌های مختلف را به آنها می‌آموزیم. همه کودکان برای تقویت مهارت‌های خودتنظیمی و کنترل تکانه نیاز به الگو و انجام تمرینات مکرر دارند. علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، شما باید به شیوه‌ای سرگرم‌کننده خودتنظیمی را به کودک خود بیاموزید.

۱. زمانی از روز را به تمرین سکوت اختصاص دهید

به‌تدریج باید تحمل ساکت‌ماندن فرزندتان را افزایش دهید. به کودک بگویید «بیا چند دقیقه هیچی نگیم و یک کار سرگرم‌کننده انجام بدیم، مثلا نقاشی بکشیم یا با لگوها بازی کنیم». از زمان‌های کوتاه شروع کنید و به‌تدریج این زمان را افزایش دهید.

در ابتدا همراهی‌اش کنید و به‌مرور اجازه دهید به‌تنهایی مشغول بازی‌کردن شود. اسباب‌بازی‌های متنوع در اختیارش بگذارید تا انگیزه‌اش برای بازی‌کردن افزایش و برای صحبت‌کردن بیش از حد کاهش یابد.

۲. خودکنترلی را با کودک تمرین کنید

با تمرین و بازی به کودک یاد بدهید که همیشه باید با دقت به حرف‌های شما گوش کند. کتاب‌های مرتبط با این موضوع برایش بخوانید و اهمیت گوش‌دادن هنگام حرف‌زدن دیگران را از زبان شخصیت‌های قصه روایت کنید. حتی می‌توانید خودتان قصه‌ای جذاب بسازید و با نهی‌کردن پرحرفی شخصیت‌های قصه، غیرمستقیم به کودک یاد بدهید که بیش از حد صحبت‌کردن کار خوشایندی نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام