واکنش محیط زیست به عرضه کباب گوزن و آهو در رستوران یزد
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۳۰۷۸۶۴
انتشار تصویر منوی رستورانی در یزد که نشان میدهد در آنجا، کباب گوزن و آهو عرضه می شود، واکنش های متعددی را به دنبال داشته است. منتقدان می گویند به بهانه تکثیر و پرورش علفخواران وحشی حالا مردم میتوانند چلوکباب کوبیده با گوشت گوزن و آهو هم بخورند.
حالا نیره پورملایی مدیرکل محیط زیست استان یزد در واکنش به این انتقادات به ایرناپلاس می گوید: درراستای اجرای مواد 1 و 6 قانون شکار و صید و آیین نامه اجرایی این قانون و ماده 8 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، دستورالعمل تکثیر و پرورش پستانداران وحشی در اسارت توسط سازمان حفاظت محیط زیست کشور تدوین و به ادارات کل حفاظت محیط زیست استان ها ابلاغ شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تکثیر و پرورش پستاندارانی نظیر آهو، مارال و قوچ و میش امکانپذیر است
در چارچوب دستورالعمل مزبور، تکثیر و پرورش پستاندارانی نظیر آهو، مارال و قوچ و میش امکانپذیر است. برای این منظور متقاضی درخواست و طرح خود را به اداره کل حفاظت محیط زیست استان تحویل میدهد. سپس این موضوع ابتدا در سطح اداره کل محیط زیست استان و در مرحله بعد از طریق کمیته فنی طرح های تکثیر و پرورش سازمان حفاظت محیط زیست مورد بررسی قرار میگیرد و در صورت تطابق با ضوابط و مقررات محیط زیست، موافقت اصولی به نام متقاضی صادر میگردد.
به گفته وی موافقت اصولی صادره یک سال اعتبار دارد و دراین مدت متقاضی بایستی نسبت به تکمیل مستحدثات و اجرای طرح اقدام نماید. پس از آن طرح اجرا شده مورد بررسی قرار گرفته و در صورت تطبیق عملیات اجرایی با طرح اولیه، مجوز بهره برداری صادر خواهد شد. پس از آن نیز واحد تکثیر و پرورش حیات وحش دراسارت به صورت مرتب، توسط اداره کل حفاظت محیط زیست استان بازدید شده و نحوه فعالیت واحد در چارچوب قوانین و دستورالعمل های مربوطه مورد پایش، نظارت و ارزیابی قرار می گیرد.
واحدهای تکثیر و پرورش در اسارت، راهبرد کاهش تهدیدهای جمعیتهای طبیعی
پورملایی در مجموع راهبرد سازمان حفاظت محیط زیست و به تبع آن ادارات کل حفاظت محیط زیست استان ها در خصوص احداث واحدهای تکثیر و پرورش پستانداران وحشی دراسارت را کاهش تهدیدهای فراروی جمعیت های طبیعی گونه از طریق فراهم نمودن شرایط لازم برای تکثیر در اسارت گونه می داند.
وی در مورد عملکرد واحد مذکور در استان یزد که مورد انتقاد قرار گرفته است نیز توضیح می دهد: این واحدهای تکثیر و پرورش، بخشی از نیاز جامعه برای گوشت، پوست و شاخ را پاسخ داده و از طریق کاهش شکار غیرمجاز به حفظ جمعیتهای طبیعی گونه کمک شایانی می کند.
علاوه بر آن، این واحدها به نوعی تامین مولد سایر واحدهای تکثیر و پرورش حیات وحش در اسارت را به عهده دارند و تقاضای جامعه برای برداشت از طبیعت را منتفی می کنند. ضمن اینکه توسعه و افزایش این واحدها، می تواند به ارتقاء فرهنگ زیست محیطی منجر شده و ضمن حساس سازی جامعه به مباحث محیط زیستی، علاقه مردم به حیات وحش را افزایش دهد.
مرکز تکثیر و پرورش حیات وحش استان یزد، هم تولید گوشت و هم جذب گردشگر
علی تیموری مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست نیز در مورد روند کاری تکثیر و پرورش به آنا گفته است: زمانی که ما به یک مرکز تکثیر و پرورش، مجوز پرورش 100 رأس کل، قوچ، میش، آهو و گوزن میدهیم براساس زاد و ولد و طرح تکثیر تعداد جمعیت افزایش پیدا میکند. درصورتی که تعداد وحوش به بیش از مجوز صادر شده برسد مرکز تکثیر و پرورش میتواند برای تعدیل و استفاده از گونههای پیر و ناتوان برای ادامه زیست در مجموعه آنها را تعدیل کند.
به گفته وی مرکز تکثیر و پرورش میتواند با هماهنگی شبکه بهداشت، اداره کل محیط زیست استان و دامپزشک نسبت به تعدیل جمعیت حیات وحش خود اقدام کند و آنها را به حد نصاب برساند یا حیوانات مازاد را به مراکز تکثیر و پرورش سایر استانها منتقل کرد.مرکز تکثیر و پرورش حیات وحش در کنار این به موضوع گردشگری نیز توجه کرده و توریستهای داخلی و خارجی بسیاری از این مجموعه بازدید میکنند.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۰۷۸۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیطزیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعتگرایی ظهور یافت.
نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی) در مقالهای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعهشناسی ایرانی» به این موضوع اشاره میکند که اهمیت به محیطزیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسانمحوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعتمحورانهای را شکل داده که در آن محیطزیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.
* محیطزیست و مناطق حفاظت شده
به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیتهای انسانی دانسته شده است و از همینجا مرزهای محیطزیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت شده میشناسیم پدید آمد. شکلگیری این مرزها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیطزیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمیگردد.
او در ادامه مینویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجههای محدودی که در اختیار شورای شکار قرار میگرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بومشناختی اهمیت ویژهای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.
* ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
آذری مینویسد مراتع و جنگلهای واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیتهایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.
آذری در ادامه توضیح میدهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرزها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیتهای موجود، محیطزیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نامهای پارکهای ملی، پناهگاههای حیاتوحش، مناطق حفاظتشده و آثار طبیعی ملی تعریف و ردهبندی شد.
* جهان مدرن و محیطزیست
این پژوهشگر در ادامه مینویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده با ملاکهای جهانی و حتی نامهای رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرزها هرگز نیازی به انطباق با زیستبوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیدهاند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهرهای مدرن و نیازهای فزایندهاش بود که محیطزیست را متأثر میساخت.
این نویسنده در جمعبندی این پژوهش به این موضوع اشاره میکند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرزها تهدید شد عمدتاً فعالیتهای جامعۀ روستایی بود. جامعهای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرزهای جغرافیایی و مرزهای بهرهبرداریاش حریصتر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرزها از دوسوی این جبههها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیطزیست در همە ابعاد و شاخصهایش را هدف گرفته است.
انتهای پیام/