جنگل های آسیا قربانی المپیک 2020 توکیو

پکن - ایرنا - ساخت ورزشگاه های المپیک و پارالمپیک توکیو که به دلایل مختلف از جمله هزینه های مالی گسترده یکی از پر انتقادترین رقابت های بین المللی به حساب می آیند، حالا مانند خوره به جان جنگل های منطقه آسیای جنوب شرقی افتاده و محیط زیست را به مخاطره انداخته است.

به گزارش ایرنا تازه ترین گزارش ها از سوی گروه های سبز نشان می دهد که ژاپن برای برگزاری بازی های المپیک 2020 میلادی در توکیو در حال نابود کردن جنگل های منطقه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این گروه از کمیته بین المللی المپیک و کمیته تشکیلاتی رقابت ها در ژاپن خواسته است تا برای برگزاری این رقابت ها محیط زیست سبز را به نابودی نکشانند.
از سوی دیگر بسیاری از فعالان زیست محیطی و نهادهای ذی ربط از اینکه ژاپن برای ساخت ورزشگاه های این رقابت ها از چوب درختان جنگلی منطقه به طرز فزاینده ای استفاده کرده است ، ابراز نگرانی کرده اند.
بنا به گزارش های موجود، نزدیک به 90 درصد از الوارهایی که برای ساخت ورزشگاه اصلی بازی های المپیک توکیو 2020 مورد استفاده قرار گرفته از جنگل های مالزی و اندونزی تامین شده است.
گروه های سبز و زیست محیطی در گزارش های خود آورده اند ژاپن برای برگزاری این رقابت ها و ساخت ورزشگاه ها و تاسیسات ورزشی بسیاری از منابع جنگلی کل منطقه را هدر داده و محیط زیست را به مخاطره انداخته است.
شبکه فعالان زیست محیطی که یک سازمان غیردولتی در آمریکا است هم در طوماری که به امضای 200 هزار نفر رسیده از کمیته بین المللی المپیک و سازمان دهندگان رقابت ها در توکیو خواسته اند که دست به منابع جنگلی نزنند و برای ساخت ورزشگاه ها درختان را ریشه کن نکنند.
گزارش ها براورد می کند که نزدیک به 90 درصد از چوب و الوارهای مورد نیاز برای ساخت ورزشگاه ملی المپیک توکیو که میزبان مراسم افتتاحیه و اختتامیه می باشد از جنگل های مالزی و اندونزی تهیه شده است که نزدیک به 10 درصد از کل منابع چوب دنیا را به خود اختصاص می دهند.
بیش از 40 سازمان غیردولتی در دو سال گذشته با ارسال نامه ها و یادداشت هایی خواستار آن شده اند که ژاپن روند تخریب جنگل ها را برای ساخت ورزشگاه های المپیک متوقف کند.
فعالان زیست محیطی بر این باورند که تاثیرات ساخت این ورزشگاه ها و اقدامات ژاپن بر منابع جنگلی منطقه آسیای جنوب شرقی بسیار مخرب است و توکیو باید این روند را متوقف کند.
این در شرایطی است که زمان زیادی به برگزاری رقابت ها باقی نمانده است و به نظر می رسد ژاپن تمایلی به گوش دادن به این انتقادها ندارد و بازی های پرهزینه خود را با این ساخت و سازها به پیش می برد.
دولت ژاپن اعلام کرده است که این کشور با میزبانی المپیک و پارالمپیک 2020، 32 تریلیون ین (283 میلیارد دلار) سود اقتصادی خواهد داشت.
گزارش روزنامه ساوت چاینا از هنگ کنگ حاکی است که کشور ژاپن از میزبانی المپیک 2020 به سود اقتصادی بالایی می‌رسد حدود پنج تریلیون ین (44 میلیارد دلار) از این سود مستقیم و 27 تریلیون ین (273 میلیارد دلار) غیر مستقیم خواهد بود که 20 تریلیون ین (182 میلیارد دلار) این سود به شهر میزبان (توکیو) می‌رسد.
مسئولان توکیو امیدوارند که میزبانی المپیک باعث ایجاد دو میلیون فرصت شغلی در این شهر شود افزایش شغل، بهبود صنعت توریسم و افزایش سرمایه‌گذاری در ساخت و ساز جزو تاثیرات میزبانی المپیک است.
سال گذشته میلادی مسئولان توکیو اعلام کردند بودجه‌ای بین 14 میلیارد دلار تا 15 میلیارد دلار برای برگزاری المپیک صرف می‌شود اما شهرداری توکیو اعلام کرده است بودجه مورد نیاز به 26 میلیارد دلار خواهد رسید.
با این حال پیش‌بینی شده است که هزینه المپیک به چهار برابر آن چه که در ابتدا ارزیابی شده است، خواهد رسید.
سال گذشته پیشنهاد شد که طراحی و نوع ساخت استادیوم‌های میزبان رویینگ، شنا و والیبال تغییر کند تا هزینه‌ها کاهش پیدا کند.
به هر حال اکنون موضوع نابودی منابع طبیعی، بحث زباله ها و محیط زیست، بالا بودن هزینه ساخت و سازها و مسایل امنیتی و تروریسم از جمله چالش های فراوانی است که ژاپن برای برگزاری بزرگترین رقابت های ورزشی جهان در 2020 میلادی با آن روبرو است.
المپیک 2020 توکیو از سوم تا ۱۹ مرداد ۱۳۹۹ در شهر توکیو کشور ژاپن برگزار می گردد.
آساق**231**1904**1663**

منبع: ایرنا

کلیدواژه: ورزش المپيك ژاپن نابودي جنگل ها ساخت استاديوم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۵۳۰۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا ژاپن سیاست تخریب و ساخت مجدد دارد؟

ساختمان‌های بسیاری از مناطق ژاپن برای طولانی‌مدت طراحی نشده‌اند، بلکه عمر مفید ۳۰ ساله دارند و وقتی صاحب خانه از دنیا می‌رود، خانه او برای ساختن خانه جدید تخریب می‌شود.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، سیاست تخریب و ساخت دوباره ساختمان‌ها برای بسیاری از پروژه‌های توسعه حومه‌شهری ژاپن صدق می‌کند. خسارات و تخریب‌های جنگ جهانی دوم در کشور ژاپن، به شدت این کشور را با مشکل کمبود عرضه مسکن در برابر تقاضا مواجه کرد و دولت این کشور طی دوران پس از پایان جنگ در سال ۱۹۴۵ اقدامات زیادی از جمله ایجاد سازمان‌ها، نهادها و وضع قوانینی در جهت سیاست جدید مسکن انجام داد. یکی از این اقدامات، ساخت مسکن‌های حاشیه‌شهری و ارزان‌قیمت به‌عنوان راه‌حلی اضطراری در این مناطق بود.

به دلیل محدودیت‌های زمانی و مکانی، کیفیت ساخت این ساختمان‌ها ضعیف بود که موجب شد از نظر استاندارهای فعلی ژاپن در سطح پایینی قرار داشته باشند. رشد اقتصادی سریع در دوران پس از جنگ جهانی، ژاپن را به یکی از کشورهای پیشرو در زمینه صنعت تبدیل کرد و این خانه‌های ارزان‌قیمت دیگر پاسخگوی نیاز مسکن‌های با کیفیت نبود.

علاوه بر این، زمین‌لرزه‌های مکرر این جزیره به مرور زمان قوانین را تغییر داد و بر اساس قانون جدید خانه‌های ساخته‌شده دوران پس از جنگ که ساختمان‌های نسل دوم نامیده می‌شدند، باید در سال ۱۹۹۰ تخریب می‌شدند.

بدیهی است که مردم ژاپن برای زندگی در خانه‌های قدیمی که مطابق با مقررات آن زمان ساخته شده‌اند و شرایط آن‌ها نشان‌دهنده پایان عمر مفید آن‌ها است، ارزشی قائل نیستند. این ساختمان‌ها پس از فوت صاحب خانه تخریب می‌شوند و با مسکن‌های با کیفیت و پیرو استاندارد بالاتر جایگزین می‌شوند. اکنون ساختمان‌های ساخته‌شده در زمین‌های این مناطق در سومین تکرار خود هستند. بر اساس استانداردهای جدید خانه‌ها باید تا حد امکان پایدار ساخته شوند و حداقل چندین دهه و در صورت امکان چند قرن دوام داشته باشند.

قوانین ساخت‌وساز در ژاپن

در طول فرایند ساخت‌وساز یک ساختمان، مقدار انرژی تجسم‌یافته و انرژی مورد نیاز برای ساخت، حمل‌ونقل و مدیریت مواد، بسیار زیاد است، به‌طوری‌که فعالیت‌های ساختمانی تقریباً ۳۵ درصد از انتشار جهانی دی‌اکسید کربن را تشکیل می‌دهد. بنابراین خانه‌های ۳۰ ساله دوران پس از جنگ، پایدار نیستند و الزامات شهر پایدار را برآورده نمی‌کنند. بر اساس کتاب «۱۰۱ قانون اساسی برای ساختمان‌ها و شهرهای پایدار» دوام، انعطاف‌پذیری و بهره‌وری انرژی باید سنگ بنای معماری پایدار در نظر گرفته شود. سیاست‌های طراحی شهری فراتر از جنبه‌های معماری هستند و در معادلات بهره‌وری، حمل‌ونقل را نیز در نظر می‌گیرند.

تغییر پارادایم در شهرسازی «حومه» ژاپن

تکنیک تخریب و ساخت زمین‌های حومه‌شهری به دلیل اثرات زیست‌محیطی که در هزینه‌های ساخت‌وساز منعکس می‌شود، در حال تغییر است. همچنین با کاهش جمعیت و افزایش سن، بیشتر مردم حومه‌ها را ترک می‌کنند و در کلان‌شهرها و مراکز شهری ساکن می‌شوند.

آمار نشان می‌دهد که در حال حاضر مردم ژاپن ۱۳ درصد مناطق حومه‌شهری را ترک کرده‌اند و پیش‌بینی می‌شود که این رقم تا سال ۲۰۳۳ به حدود ۳۰ درصد خواهد رسید که معادل ۲۱.۷ میلیون خانه متروکه است. خانه‌های متروکه و زمین‌های بدون صاحب برای کشور مشکل ایجاد می‌کند و موجب می‌شود که تعداد معدودی از مردم که هنوز در این مناطق زندگی می‌کنند، نتوانند با پرداخت مالیات زیرساخت‌های عمومی خود مانند شبکه‌های قطار، بیمارستان‌ها یا جاده‌ها را حفظ کنند. بنابراین طرح «بازسازی، نه تخریب» در شهرها و برنامه‌های توسعه حومه شهرهای بزرگ راه‌اندازی شد که بر اساس آن، خانه‌های بالای ۳۰ سال تخریب نمی‌شوند، مگر این‌که مقررات مربوط به زلزله را نقض کنند.

به این ترتیب بسیاری از جوانان در خانه‌های قدیمی ساکن می‌شوند و در صورت امکان آن‌ها را نوسازی می‌کنند تا هم‌زمان از مزایای ساختمان موجود و ایده‌های بازسازی استفاده کنند. بدیهی است که هزینه بازسازی یک ملک بسیار کمتر از تخریب و ساخت دوباره آن است، جنبه‌ای که امروزه نسل جوان به آن توجه می‌کند و رویه ژاپنی‌ها برای تخریب و ساخت ساختمان‌های جدید مطابق با سیاست‌های پایداری را پایان می‌دهد.

کد خبر 750611