افقی روشن در پیشگیری و درمان بیماریهای سیستم عصبی به کمک نانوسامانهها
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۳۶۶۹۳۹
به گزارش گروه علموفناوری ایسکانیوز، بیماریهای سیستم عصبی یکی از بزرگترین مشکلات قرن 21 خواهد بود. دراینبین بیماریهای آلزایمر و پارکینسون را میتوان بهعنوان حادترین بیماریهای عصبی صعبالعلاج به شمار آورد. با توجه به نرخ رشد جمعیت افراد سالمند، سازمان جهانی بهداشت پیشبینی کرده است که تعداد مبتلایان به بیماریهای سیستم عصبی تا سی سال آینده رشد سه برابری خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دکتر دینا مرشدی، دانشیار پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیستفناوری، بیماری پارکینسون را دومین بیماری رایج در بین سالمندان پس از آلزایمر خواند و افزود: «مطالعات حاکی از آن است که بیش از 2.6 درصد از افراد بالای 85 سال به بیماری پارکینسون مبتلا هستند. با توجه به افزایش نرخ ابتلا به اینگونه بیماریها، یافتن روش درمانی/پیشگیری مناسب بسیار حائز اهمیت است. ازاینرو، فرموله کردن داروهای جدید و همچنین یافتن راهی برای رساندن دارو به سلول هدف، به یکی از جدیدترین مباحث در حوزه زیستفناوری پزشکی و نانوزیستفناوری تبدیل شده است.»
وی ادامه داد: «منشأ بسیاری از بیماریهای سیستم عصبی، از جمله آلزایمر و پارکینسون، تجمع نوعی پروتئین است. ما در این پژوهش ابتدا تلاش کردیم تا پروتئین آلفاسینوکلئین که در بروز این بیماری نقش مهمی دارد را به روش زیستفناوری تولید کنیم و در مرحله دوم یک نانوسامانه دارورسانی را طراحی کردیم تا بتوان به کمک آن کوچک مولکول بیکالئین را که اثرات مثبتی در این زمینه داشته اما ناپایدار بوده و حلالیت بسیار پایینی در محلولهای آبی دارد را بهصورت مؤثر به محل تجمعات سمی پروتئینی رساند. درواقع در پژوهش حاضر کارآمد کردن داروی بیکالئین توسط نانوسامانه طراحیشده مورد ارزیابی قرار گرفته است.»
به گفته این محقق، در نانوسامانه طراحیشده در این تحقیق، نانولیپوزومها نقش نانوحاملهای دارویی را بازی میکنند. استفاده از نانولیپوزومها بهعنوان نانوحامل موجب میشود تا نهتنها خاصیت آنتیاکسیدانی دارو در حین انتقال کاهش پیدا نکند، بلکه بهبود نیز یابد. همچنین این نانوحامل که هیچگونه سمیت سلولی بر سلولهای عصبی ندارد، دارو را بهصورت آهسته و کنترلشده در بافت هدف رها میکند و موجب تأثیر پایدار دارو میگردد.
در پژوهش حاضر، ابتدا فرموله کردن نانولیپوزومهای حاوی بیکالئین به روش فیلم نازک صورت گرفته و در ادامه برای سنجش اندازه و بار نانوذرات و همچنین مشخصه یابی و کارآیی آنها از آزمون DLS، DSC، اسپکتروفوتومتری، فلوریمتری، کروماتوگرافی مایع با فشار بالا، روشهای کشت سلولی و بررسی سمیت سلولی، میکروسکوپ کونفوکال و همولیز گلبولهای قرمز استفاده شده است.
این تحقیقات حاصل تلاشهای دکتر دینا مرشدی و فرهنگ علیاکبری- محققین پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیستفناوری، دکتر علیاکبر شعبانی و دکتر عباسعلی وفایی- اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دکتر حسن بردانیا- عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، دکتر سید عباس شجاع الساداتی- عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس، دکتر علیاکبر صبوری- عضو هیات علمی دانشگاه تهران و محقیقینی از کشورهای دانمارک و آلمان است. نتایج این کار در مجله Colloids and Surfaces B: Biointerfaces با ضریب تأثیر 3.997 (جلد 161، سال 2018، صفحات 578 تا 587) به چاپ رسیده است.
انتهای پیام/
169 / 279 نانو سیستم عصبی زیست فناوری دانشگاه آلزایمرمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: نانو سیستم عصبی زیست فناوری دانشگاه آلزایمر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۶۶۹۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عجایب جدید از ویروس کرونا؛ مردی پس از ۶۱۳ روز بیماری درگذشت!
اخیرا محققان هلندی خبر فوت مردی که ۶۱۳ روز به بیماری کرونا مبتلا بود گزارش کردند. این مرد بهدلیل ابتلا به نقص ایمنی نتوانست بیماری کرونا را شکست دهد.
این مرد ۷۲ ساله هلندی، که نام او فاش نشده است، به نقص ایمنی شدیدی مبتلا بود و سال ۲۰۲۲ گرفتار یکی از گونههای ویروس کرونای اُ-میکرون شد. او پیش از ابتلا چند بار واکسن کوید۱۹ هم زده بود. از همان زمان او هر بار که آزمایش کرونا میداد، مثبت میشد و این بیماری آنقدر ادامه یافت تا سرانجام مرد نگونبخت اکتبر سال گذشته فوت کرد.
بیماری کرونای این مرد ۲۰ ماه طول کشید که طولانیترین مورد در نوع خود بوده است. پزشکان برای کمک به او درمانهای گوناگونی را پیشنهاد داده بودند که متاسفانه هیچکدام فایده نداشت.
سیستم ایمنی بدن او آنقدر قوی نبود تا بتواند با ویروس کرونا مبارزه کند. حتی داروهای پادتن هم بهکارش نیامدند.
بیماران مبتلا به کرونا معمولا پس از گذشت چند روز یا نهایت چند هفته درمان میشوند اما این مرد ۷۲ ساله، ۶۱۳ روز گرفتار این بیماری بود.
محققان در بررسیهای این بیمار متوجه وجود حدود ۵۰ جهش ویروس کرونا در بدن شده بودند. این جهشها توانسته بودند در سیستم ایمنی بدن این مرد اختلال ایجاد کنند که در نهایت جان او را گرفتند.