به نقل از «صراط نیوز»

پشیمان از تسخیر/ چرا برخی از دانشجویان، بعد از گذشت 40 سال پشیمان شده اند؟

تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۳۷۰۳۱۲

صراط: اکنون دقیقاً نیمه شب است. این همان جمله معروفی است که رادیوی بی بی سی در نیمه‌شب 24 مرداد سال 32 گفت تا عملیات توقف اولین اقدام استقلال طلبانه ایرانی‌ها آغاز شود و دولت 28 ماهه محمد مصدق که طرح ملی شدن صنعت نفت را اجرا کرده بود، سقوط کند.

به گزارش تبیان شاید اگر در همان سال از مردم پرسیده می‌شد که عملیات سقوط محمد مصدق و تلخ کردن شیرینی ملی شدن صنعت نفت توسط چه کسانی صورت گرفت، انگشت اشاره به سوی شعبان بی مخ و پری بلنده دراز می‌شد و اگرچه در سال‌های بعد همه تحلیلگران، آمریکایی‌ها را مقصر می‌دانستند، اما نیاز بود که 60 سال بگذرد تا آمریکایی‌ها اعتراف کنند که عملیات آژاکس با همکاری سازمان سیا و دستگاه جاسوسی انگلستان صورت گرفته است .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این اعتراف آمریکایی‌ها بیش از آنکه بخواهد بر اطلاعات تاریخی بیافزاید، در ارائه تحلیل‌های ناظر به وضعیت کنونی و آینده کشور مؤثر بود. نگاهی به عملکرد دولت ایالات متحده نشان می‌دهد که سیاست کلی آمریکایی‌ها در قبال کشورهای مختلف، جلوگیری از به دست آوردن استقلال و حفظ آن بوده است که این سیاست در مورد کشورهای دارای منابع انرژی و موقعیت مناسب ژئوپولتیک بیشتر به چشم می‌خورد.

شاید به همین دلیل است که بعد از ملی شدن صنعت نفت، دولت مصدق با تهدیدات گوناگونی همچون آشوب و تحریم رو به رو می‌شود و در آخرین تلاش، آمریکایی‌ها سقوط را به عنوان تنها راه حل برای کمرنگ شدن استقلال و پررنگ شدن وابستگی اتخاذ می‌کنند.

آمریکایی‌ها همیشه در داخل ایران به دنبال فردی بودند که بتواند راه چپاول را هموار کند. در آن سال‌ها علی امینی چنین وظیفه‌ای را بر عهده داشت تا با برعهده گرفتن وزارت دارایی، مسیر تسلط آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها را بر منابع نفتی ایران هموار کند.  آمریکایی‌ها هزینه کودتا و سقوط مصدق را با پرداخت 50 میلیون تومان جبران کردند و میوه نفتی ایران را از درخت تلخ وابستگی ایران چیدند. 

نمونه رفتار آمریکایی‌ها با مصدق را می‌توان نمونه تام و مصداق اتم در شسکت پروژه مذاکره با کدخدا و اعتماد به او دانست. اگرچه نمونه‌های تاریخی معمولاً برای اتخاذ تجربه به کارمی‌رود؛ اما گویا تئوری توسعه وابسته همچنان مورد تأیید برخی جریانات داخلی است.

 13 آبان سال 58 نقطه‌ای مهم در روابط سیاسی بین ایرانِ بعد از انقلاب و ایالات متحده تلقی می‌شود و اتفاقاً به همین دلیل است که دونالد ترامپ این تاریخ را برای اعمال دور جدید تحریم‌های خود آغاز کرده تا با تداعی اتفاقاتی که منجر به انقلاب دوم شد، مردم را از اهداف انقلابی خود دور سازد. اما سؤال این است که دولت مصدق که نهایت همکاری را با آمریکایی‌ها داشت چرا توسط آنها سرنگون شد؟ آیا او جریانی اسلامی و یا حکومتی دینی را نمایندگی می‌کرد؟ 

پاسخ را باید در همان دوگانه استقلال و وابستگی جستجو و اینگونه نتیجه گیری کرد که تنظیم رابطه میان دولتمردان آمریکایی با کشورهای مختلف بر همین اساس صورت می‌گیرد. در واقع تفاوتی میان دموکرات و جمهوری خواه وجود ندارد و این سیاست به یک خط مشی ثابت در رفتار دولتمردان آمریکایی تبدیل شده است.

نگاهی به کنش رفتاری اخیر ایالات متحده نسبت به ترکیه موید این قضیه است که ایده مذاکره و سازش برای بهبود اوضاع مملکت نه تنها در ایران، بلکه در سایر کشورها نیز، یک ایده شکست خورده است. ترکیه به عنوان کشوری که در جنگ سوریه از مخالفان بشار اسد بود و از تروریست‌های مسلح حمایت می‌کرد و در طول سال‌های اخیر برای آنکه به عنوان عضو اتحادیه اروپا شناخته شود، سعی بر این داشته که در اتخاذ سیاست‌های خود نسبت به اسرائیل جانب احتیاط را رعایت کند و از نظر نظامی وابستگی مستقیم دارد؛ بازهم هنگامی که می‌خواهد از کشورش دربرابر جاسوسان آمریکایی دفاع کند، مغضوب دولت ایالات متحده قرار می‌گیرد و تحریم می‌شود تا جایی که ارزش پول آن به کمترین میزان در طی سال‌های اخیر می‌رسد.

آمریکایی‌ها علاوه بر ایران، در قبال کشورهای مختلف همچون، نیکاراگوئه، کوبا، پاناما، کره جنوبی، ژاپن، ویتنام، ترکیه، اندونزی، عراق، اروگوئه، بولیوی، سوریه، شیلی، ونزوئلا، چین و.... سیاست‌های مختلفی چون حمله نظامی، کودتا، حمایت از شورشیان و حمایت از حاکمان وابسته برای سرکوب استقلال طلبان را اتخاذ کرده‌اند. اگرچه این سیاست و خط مشی همچنان در حال اجرا است و نباید از آن غافل شد اما باید در نظر داشت که شاید بسته به شرایط نظامی و سیاسی کشورهای مختلف ممکن است کودتا و یا حمله نظامی از دستورکار آمریکایی‌ها خارج شده باشد، اما نمی‌توان گفت کشورها از دوگانه ساخته شده توسط دولت ایالات متحده، در امان هستند. 

شرایط کنونی کشور نشان می‌دهد که دو تکنیک حمله نظامی و یا کودتا در قبال ایران اگر از دستور کار آمریکایی‌ها خارج نشده باشد هم خود آنها چندان امیدی به موفقیت در این عرصه ندارند. اما آیا در این شرایط می‌توان با قطعیت گفت که امثال علی امینی که پس از سرنگونی مصدق،  مورد وثوق دولت ایالات متحده بود تا راه را برای تأمین منافع بعد از کودتا هموار کند از بین رفته‌اند؟ آیا می‌توان با اطمینان کامل گفت که دیپلماسی دلار، جنگ موز، عملیات آژاکس، ماجرای واترگیت و ... در قبال ایران اجرا نخواهد شد؟

ایده کدخدا محورانه که رابطه با دولت‌های ایالات متحده را بر اساس خوش بینی تنظیم می‌کند، رابطه روسای جمهور دموکرات و یا جمهوری خواه آمریکا را در دوگانه دوستی – دشمنی تعریف کرده و بر همین اساس این باور را در جامعه تزریق می‌کنند که جلب رضایت آمریکایی‌ها هنگامی صورت خواهد گرفت که رابطه دشمنی ما به پایان برسد.

شاید به همین دلیل است که بعد از گذشت چند سال از ماجرای تسخیر لانه جاسوسی، تعدادی از دانشجویان آن روزها، امروز از لزوم رابطه با آمریکا سخن می گویند؛ زیرا ماجرای تسخیر و به‌تبع آن رابطه آمریکا با ایران را در دوگانه دوستی – دشمنی تعریف می‌کنند نه استقلال – وابستگی. علی امینی‌ها و شعبان بی مخ‌های امروز ایران، همین جریانی است که ایده کوتاه آمدن از استقلال را در زرورق تنش زدایی و دوگانه دوستی-دشمنی کادوپیچ می‌کنند و هنوز از شکست تجربه برجام به عنوان پایان این ایده درس نگرفته است. 

تجارب کشورهای مختلف و تجارب تاریخی ایران در دوره‌های زمانی گوناگون، همچون دوران مصدق، نشان می‌دهد که رابطه ایالات متحده با کشورها در قالب دوستی-دشمنی تعریف نمی‌شود؛ آنچه که تقابل میان جمهوری اسلامی و آمریکا را تاکنون حفظ کرده است، سیری‌ناپذیری آمریکایی‌ها برای دخالت در استقلال دولت‌ها است.

منبع: صراط نیوز

کلیدواژه: تسخیر لانه جاسوسی محمد مصدق شعبان بی مخ ایالات متحده بی بی سی ملی شدن صنعت نفت صراط

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۷۰۳۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلاف ها حل نشد اما واشنگتن و پکن مسیر گفت و گو را انتخاب کردند

به گزارش جماران، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، سفر اخیر خود به چین را با توقفی در یک فروشگاه موسیقی در پکن، جایی که آلبوم‌های تیلور سویفت و دو وَی (انگلیسی: Dou Wei، یک خواننده، ترانه‌سرا، موسیقی‌دان، آهنگساز، شاعر اهل چین ) را خرید به اتمام رساند . این اقدام او نمادی از تبادل های بین فرهنگی میان دو کشور بود.  او در فروشگاه Li-Pi در راه رسیدن به فرودگاه گفت: موسیقی بدون توجه به جغرافیا، بهترین رابط میان انسان ها است.»

با این حال، ترانه های «نیمه‌شب‌ها» سوئیفت و «رویای سیاه» دو وی به همین راحتی می‌توانند اختلافات ظاهراً حل‌ناپذیر در روابط عمیقاً آشفته بین دو اقتصاد بزرگ جهان را که هر دو طرف به طور عمومی و خصوصی، دیگری را مقصر آن می دانند، نشان دهند. وزرای خارجه آمریکا و چین و البته رئیس جمهور این کشور در سخنان خود همگی به این شکاف‌ها اشاره کردند، حتی در حالی که از فضایل باز نگه داشتن کانال‌های ارتباطی برای مدیریت این اختلافات و جلوگیری از سوء تفاهم‌ها و محاسبات اشتباه تمجید کردند. بلینکن تمام تلاش خود را برای حمایت از اهمیت مبادلات ایالات متحده و چین در همه سطوح انجام داد. در شانگهای، او در یک رستوران معروف پیراشکی، سوپ و  غذا خورد، در یک بازی پلی آف بسکتبال چین شرکت کرد و با دانشجویان آمریکایی و چینی در شعبه دانشگاه نیویورک دیدار کرد. او در دیدارهای رسمی خود با رهبران چین در پکن، بارها از بهبود روابط در سال گذشته صحبت کرد.

اما او همچنین تاکید کرد که ایالات متحده نگرانی های جدی درباره سیاست ها و اقدامات چین در صحنه های محلی، منطقه ای و جهانی دارد. و از این مواضغ عقب نشینی نخواهد کرد. وی گفت: آمریکا همیشه از منافع و ارزش های اصلی ما دفاع خواهد کرد. او در چندین نوبت از تولید بیش از حد خودروهای الکتریکی در چین که تهدیدی برای تأثیرات مخرب بر خودروسازان آمریکایی و اروپایی است انتقاد و از اینکه چین به اندازه کافی برای توقف تولید و صادرات پیش سازهای مواد افیونی مصنوعی اقدام نمی کند، گلایه کرد.

در مقطعی او به صراحت هشدار داد که اگر چین به حمایت از بخش صنایع دفاعی روسیه پایان ندهد، چیزی که دولت بایدن می گوید به روسیه اجازه داده است حملات خود به اوکراین را افزایش دهد و امنیت اروپا را تهدید کند، ایالات متحده برای متوقف کردن آن اقدام خواهد کرد. بلینکن پس از دیدار با شی به خبرنگاران گفت: «من روشن کردم که اگر چین به این مشکل رسیدگی نکند، ما به آن رسیدگی خواهیم کرد».

مقامات چینی نیز در این گفت و گوها صریح بودند و گفتند که در حالی که روابط عموماً از زمان پایین آمدن سال گذشته به دلیل سرنگونی یک بالون نظارتی چینی بهبود یافته، اما همچنان پرتنش است.

شی به بلینکن گفت: «دو کشور باید به جای آسیب رساندن به یکدیگر به موفقیت یکدیگر کمک کنند، به جای درگیر شدن در رقابت شریرانه، به دنبال زمینه های مشترک و حفظ تفاوت ها باشند، و به جای گفتن یک چیز اما برخلاف آن عمل کردن به حرف هایی که زده می شود متعهد بمانند.» او در واقع تلویحا آمریکا را به ریاکاری متهم کرد.

وانگ، وزیر امور خارجه، گفت که چین از آنچه که مداخله آمریکا در حقوق بشر، تایوان و دریای چین جنوبی و تلاش برای محدود کردن تجارت و روابط خود با سایر کشورها می‌داند خسته شده است. وی گفت: عوامل منفی در رابطه همچنان در حال افزایش و ایجاد است و رابطه با انواع اختلالات مواجه است. وی از ایالات متحده خواست «از خطوط قرمز چین در مورد حاکمیت، امنیت و منافع توسعه چین عبور نکند».

همان طور که یانگ تائو، مدیر کل امور آمریکای شمالی و اقیانوسیه در وزارت امور خارجه، به نقل از خبرگزاری رسمی شینهوا گفت: «اگر ایالات متحده همیشه چین را رقیب اصلی خود بداند، روابط چین و آمریکا به طور مستمر با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد.»

با این حال، بلینکن بر تعامل در همه سطوح تاکید کرد. او از توافق جدیدی برای مذاکره با چین در مورد تهدیدات ناشی از هوش مصنوعی خبر داد، اما از کمبود دانشجویان آمریکایی که در چین تحصیل می‌کنند ابراز تاسف کرد . در حال حاضر کمتر از 900 نفر آمریکایی در مقایسه با بیش از 290000 چینی در ایالات متحده در چین تحصیل می کنند. او گفت که هر دو طرف به دنبال افزایش این مسئله هستند.

وزیر خارجه آمریکا در این باره گفت: « ما به این موضوع علاقه داریم، زیرا اگر رهبران آینده ما - چه در دولت باشد، چه در تجارت، جامعه مدنی، آب و هوا، فناوری و سایر زمینه ها - اگر بخواهند بتوانند همکاری کنند، اگر بخواهند قادر به حل مشکلات بزرگ باشند، اگر قرار است بتوانند اختلافات را حل کنند، باید زبان، فرهنگ، تاریخ یکدیگر را بدانند و بفهمند. آنچه در این دیدار به همتایان خود در جمهوری خلق چین گفتم این است که اگر می‌خواهند آمریکایی‌های بیشتری را به چین جذب کنند، به‌ویژه دانش‌آموزان، بهترین راه برای انجام این کار ایجاد شرایطی است که امکان شکوفایی یادگیری را در هر جایی فراهم می‌کند – یک بحث آزاد درباره ایده‌ها و باورهای مختلف، دسترسی به طیف گسترده ای از اطلاعات، سهولت سفر، اطمینان به ایمنی، امنیت و حریم خصوصی شرکت کنندگان. »

اینها مسائلی هستند که نه تیلور سویفت و نه دو وی نمی توانند بر آنها غلبه کنند.