قزوین از نگاه سفرنامه نویسان خارجی (+عکس)
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۳۷۰۸۴۳
پول‌نیوز - قزوین، که زمانی عنوان پایتختی ایران را یدک می‌کشیده، از سده‌ها پیش به خاطر خیابان‌های پهن و مغازه‌های ویترین‌دار و میوه‌های بی‌همتایش با شهرهای اروپایی مقایسه می‌شده است.
از اوایل دوران صفوی که قزوین پایتخت و یکی از مراکز مهم سیاسی ایران به شمار می‌رفت، سفیران و جهانگردان خارجی پایشان به این شهر باز شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ژان شاردن فرانسوی در دوران صفوی از گستردگی شهر و جاذبه‌های آن سخن گفته است:
«قزوین شهر بزرگی است که در دشتی سرسبز و در فاصله‌ی ۲۰ کیلومتری کوه الوند واقع شده. گسترش قزوین شمالی-جنوبی بوده و قبلاً دیوار و بارویی هم داشته که حالا فقط خرابه‌هایش باقی است. ۱۲ هزار خانه‌ی باغ‌دار در این شهر قرار دارد. محیط شهر حدود ۱۰ کیلومتر است و جمعیتی بالغ بر ۱۰۰ هزار نفر را در خود جای داده. از این جمعیت، چهل خانواده مسیحی و صد خانواده یهودی هستند.
زیباترین نقاط قزوین عبارتند از: میدان شاه که میدان اسب‌دوانی است و به شکل میدان شاه اصفهان ساخته شده. کاخ همایونی که هفت در دارد و در اصل عالی قاپی، به معنای باب همایون، خوانده می‌شود. لوحی با حروف طلایی بالای در کاخ همایونی نصب شده که در آن چنین نوشته شده است: «به عنایت کلمه لا اله الا الله که عقیده و ایمان ما است. این باب همایون همیشه مظفر و مفتوح باد».
«میدان شاه قزوین، که میدان اسب‌دوانی است، به شکل میدان شاه اصفهان ساخته شده»
باغ‌های کاخ شطرنجی‌شکل، زیبا و باصفا هستند. شاه طهماسب، براساس طرحی که یک معمار ترک داده بود، کاخ را ساخت. ابتدا کوچک بود تا آنکه شاه عباس آمد و آن را گسترش داد.
در قزوین مسجد کم هست. مسجد جامع قزوین هم کوچک است. مسجد را هارون‌الرشید، خلیفه‌ی بغداد، در سال ۱۷۰ هجری (۷۸۶ میلادی) بنا کرد. مسجد شاه قزوین یکی از بناهای عالی و عمارت‌های باشکوه و عظیم ایران به شمار می‌رود. این بنای بسیار بزرگ در انتهای خیابان وسیع باباهمایون واقع شده و درختان بزرگ اطراف آن را احاطه کرده‌اند. شاه اسماعیل، پدر شاه طهماسب، ساخت بنا را آغاز کرد اما عمرش کفاف نداد. بعد تقریباً تمام بنای مسجد به خرج شاه طهماسب و در دوران او ساخته شد.
بعد از مسجدها، مدرسه‌ها از جمله بناهای قابل توجه قزوین هستند. مهم‌ترین مدرسه‌ی قزوین خلیفه سلطان نام دارد. خلیفه سلطان صدر اعظم ایران بوده که این مدرسه را ساخته است. بنایش پنجاه سال پیش به اتمام رسید.
کاروانسراها نیز شایان توجه هستند که در میانشان عمارت‌های باشکوه و عالی هم دیده می‌شود. کاروانسرای شاهی دارای ۲۵۰ حجره، یک حوض بزرگ و درختان عظیمی است که در حیاطش کاشته‌اند. دو راسته مغازه، که اجناس بسیار گرانبهایی هم دارند، به دو در ورودی کاروانسرا منتهی می‌شوند. اما شکوه و جلال قزوین به بازار، کاروانسرا، گرمابه یا قهوه‌خانه‌هایش نیست بلکه این کاخ‌ها و قصرهای عظیم شاهان صفوی هستند که به شهر عظمت بخشیده‌اند».
گاسپار دروویل فرانسوی سال ۱۱۹۱-۱۱۹۲ شمسی دیگر آن عظمت پیشین قزوین را ندیده است: «شهر قزوین پایتخت و مقر سابق پادشاهان ایران بوده است. با توجه به بقایای حصار عظیم آن، بی‌گفتگو شهری بزرگ و با جمعیتی بالغ بر ۱۰۰ هزار تن بوده است. اما اکنون تعداد ساکنان آن از ۱۰ هزار نفر بیشتر نمی‌شود».
اوژن فلاندن فرانسوی حدود سال ۱۲۲۰ از خیابان‌ها و بناهای شهر نوشته است:
«خیابانی که به در بزرگ کاخ منتهی می‌شود از هر حیث قابل توجه است. طول خیابان ۷۰۰-۸۰۰ قدم و پهنای آن ۷۰ قدم با درختکاری‌هایی است که آن را زینت داده. درخت‌ها بر مغازه‌های دو طرف خیابان سایه انداخته‌اند. از بناهای این شهر دانستم که شهری زیبا و پراهمیت است.
«صنعت قزوینی‌ها شمشیرسازی است که به سبک خراسانی‌ها می‌سازند»
در بین بناهای قزوین، بازارها با کاروانسراها و به ویژه آب‌انبارها قابل توجه‌اند. جمعیت شهر حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار نفر است. صنعت آنان شمشیرسازی است که به سبک خراسانی می‌سازند».
لیوت استیوارت، افسر انگلیسی در سال ۱۲۲۹ فراوانی تاکستان‌های آن بیشتر به چشمش آمد: «پیرامون شهر قزوین را کیلومترها تاکستان فرا گرفته است. تاک‌ها با شیاری آبگیر از هم جدا شده‌اند و هیچ‌کدام حصار ندارند. من گنبد میناکاری و گلدسته‌های آبی‌رنگ مسجد قزوین را تحسین می‌کنم».
کنت دو گوبینوی فرانسوی در سال ۱۲۳۳-۱۲۳۴ از شکوه گذشته‌ی شهر نوشت:
«قزوین، که قبلاً پایتخت ایران بوده، هنوز مقداری از شکوه و بزرگی سابق را حفظ کرده است. عمارتی بزرگ از زمان صفویه در این شهر هست که اکنون رو به ویرانی رفته؛ با این حال معلوم است که شکوه و عظمت داشته به خصوص دروازه‌ای بزرگ دارد که در حقیقت دروازه‌ای سلطنتی است.
«انگورهای قزوین خیلی شیرین‌تر از انگورهای فرانسه هستند»
انگور در فصل پاییز قزوین آنقدر ارزان و فراوان است که ۱۰۰ کیلوگرم آن حتی یک فرانک فرانسه هم نمی‌شود. به طور کلی، انگورهای ایران خیلی شیرین‌تر از انگورهای فرانسه هستند. خشکی آفتاب و گرمای تابستان انگورهای این سرزمین را به قدری شیرین می‌کند که بدون اغراق از قند شیرین‌ترند».
ارنست اورسل بلژیکی در سال‌های ۱۲۶۱-۱۲۶۳ کوچه‌ها و بافت شهری قزوین را مد نظر قرار داد:
«قزوین از دور با قبه‌هایی، که احتمالاً برای قبر ملایی ساخته بودند، دیده شد. کوچه‌های قزوین شباهتی تمام به کوچه‌های ایروان دارند. این کوچه‌ها از میان دیوارهای گلی بلند، که باغ‌ها و خانه‌ها را در بر می‌گیرند، امتداد می‌یابند. در بالای سردر خانه‌ها تصاویری از مشهد، کربلا و مکه، که توسط صاحب‌خانه زیارت شده، گچبری کرده‌اند. قزوینی‌ها از لحاظ مذهبی متعصب‌ترین مردم ایران به شمار می‌روند، در ضمن خیلی هم شجاع هستند».
مامونتوف روس در سال ۱۲۸۸ نوشت:
«قزوین از لحاظ شهری چیز مهمی ندارد. پیرامون شهر با دیوار حصارکشی شده و پشتش خندق کنده‌اند. دو خیابان بزرگ درخت‌دار سیمای خاصی به شهر داده است. جدا از آن، صدها کوچه‌ی تنگ و پر از گرد و خاک دارد. اگر قزوین بیشتر از این آب داشت شهر خوبی می‌شد. زمین‌های اطراف شهر حاصل‌خیزند و در کنار قنات‌هایش گیاه بسیار روییده. باغ‌های میوه و انگور پیرامون قزوین مقداری زیادی بار و بر زردآلو، پسته، هلو و دیگر میوه‌ها دارند».
راولینسن انگلیسی در سال ۱۲۹۷ از اوضاع و احوال شهر گفت:
«قزوین شهری بزرگ و به اندازه‌ی همدان است؛ با این تفاوت که نما و جلوه‌ی بیشتری دارد. بعضی خیابان‌هایش پهن، با جویبارها و مغازه‌های ویترین‌دار هستند که از این لحاظ کم و بیش اروپایی به نظر می‌رسند. در این دوران، که در ایران قحطی شده، آثار قحطی در قزوین کمتر از جاهای دیگر به چشم می‌خورد. اگرچه جسد بعضی از خانواده‌های فقیر، که از گرسنگی درگذشته‌اند، اینجا و آنجا به چشم می‌خورد».
«خیابان‌های پهن قزوین با جوی‌ها و مغازه‌های ویترین‌دارشان کم و بیش اروپایی به نظر می‌رسند»
اگرچه امروزه قزوین آن مرکزیت خود را از دست داده اما همچنان گردشگرانی از سرتاسر دنیا را به خود می‌بیند. در ادامه آخرین نظرات توریست‌ها درباره‌ی چند جاذبه‌ی قزوین در سایت tripadvisor را با هم می‌خوانیم.
گردشگر هلندی، اردیبهشت ۹۷: «کاروانسرای قزوین مدرن به نظر می‌رسد. در واقع کاروانسرایی قدیمی بوده که به شکلی مدرن بازسازی شده و کاربری بازارش بیشتر شده است. ردیفی از طاق‌های پشت سر هم با مغازه‌ها و کافه‌های مختلف در سرتاسر آن قرار دارند».
مسافر ایتالیایی، مهر ۹۷: «کاروانسرای سعدالسطنه، که قدمت آن به دوران قاجار می‌رسد، به عبارتی اهمیت گذشته‌ی شهر قزوین را می‌رساند. شهری که در مسیر اصلی تجارتی بین ری و تبریز و از آن سمت به ترکیه و ارمنستان و گرجستان قرار داشت. این کاروانسرا – که نقش بازار را هم ایفا می‌کرده – مانند دیگر بازارهای خسته‌ی ایران، مثل تبریز و زنجان و ارومیه، نیست. زیبایی معماری آن موجب شده تا مهم‌ترین بنای قزوین به نظر آید».
گردشگر انگلیسی در شهریور ۹۴: «حسینیه امینی‌ها معماری زیبایی دارد. آثار هنری شگفت‌انگیزی در آن دیده می‌شود. مکان آرامش‌بخشی دارد و تمام جزئیاتش کار دست است. تکه‌های کوچک آینه و شیشه‌های رنگی بر دیوار و سقف تزئین‌کننده‌ی بنا هستند. عالی است».
مسافر تایلندی در فروردین ۹۶: «داخل خانه، با آن سبک قاجاری‌اش، خیلی جذاب‌تر از معماری بیرون آن است. اما در مقایسه با دیگر خانه‌های قدیمی قاجاری در کاشان، شیراز، اصفهان یا حتی تهران، فکر می‌کنم این خانه ظرافت‌های کمتری دارد».
توریست چینی در شهریور ۹۷: «حسینیه امینی‌ها حس حضور در رنگین‌کمان را به آدم می‌دهد. خانه‌ای قدیمی متعلق به مردمی عادی بوده است. تمام پوشیده از آینه‌کاری‌های رنگین و دارای سقف‌های بلند است. اگر به قزوین می‌روید حتماً از آن دیدن کنید».
مسافر استرالیایی در اسفند ۹۵: «مسجد جامع قزوین یکی از قدیمی‌ترین مسجدهای ایران است که در زمان عباسیان احتمالاً بر بقایای یک آتشکده بنا شد. حیاطش در زمان سلجوقیان ساخته شده است. مسجد عظیمی دارد اما به خاطر ساخت و سازها بعضی از جاهایش مسدود شده. موزه‌ی باستان‌شناسی کوچکی در گوشه‌ی آن قرار داشت. وقتی ما به آنجا رفتیم، موزه‌دار از دیدن ما خیلی خوشحال شدم و برایمان چای آورد.
ما تنها توریست‌های آنجا بودیم. میناکاری و طلاکاری‌هایی از دوره‌ی ایلخانی و همچنین پیکره‌هایی از هزاره‌ی دوم قبل از میلاد در آنجا وجود داشت».
توریست سوئیسی در فروردین ۹۶: «مسجد جامع قزوین محل مناسبی برای فارغ شدن از شلوغی بازار آن هم به صورت رایگان است. محیط آرام و موقری دارد».
مسافر اتریشی در شهریور ۹۷: «مسجد جامع قزوین واقعاً زیبا است. فضای شگفت‌انگیز و آرام و مدهوش‌کننده‌اش حس خوبی به آدم می‌دهد؛ به همین دلیل یکی از مسجدهای محبوب من در ایران است».
مسافر انگلیسی در خرداد ۹۶: «مجموعه آثار هنری زیبایی را در ساختمانی دوست‌داشتنی کاخ چهل‌ستون جای داده‌اند. از پله‌هایش بالا بروید و از دیدن نقاشی‌های دیواری لذت ببرید. هزینه‌ی ورودی ندارد که در جای خود جالب توجه است».
گردشگری لهستانی در فروردین ۹۷: «کاخ چهل‌ستون جای زیبایی با آثار خطاطی قابل توجه است. باغ زیبایی دارد که خصوصاً در فصل بهار دیدنی‌تر می‌شود. محل خوبی برای گرفتن عکس‌های یادگاری است».
موزه مردم‌شناسی، کلیسای کانتور و امامزاده شاهزاده حسین از جمله دیگر جاذبه‌های توریستی قزوین به شمار می‌آیند.
منبع:کجارو
منبع: پول نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۷۰۸۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات یک تصمیم پرسروصدا؛ ژوزه مورایس چگونه مسلمان شد؟
مربی پرتغالی سپاهان، به لحاظ اخلاقی بی‌تردید یکی از متفاوت‌ترین مربیان خارجی است که در سال‌های اخیر به فوتبال ایران آمده است. فارغ از آرامش و ادبیات مودبانه‌ای که او در برابر سوالات غالباً چالشی، یکی از ویژگی‌های قابل تحسین او، علاقه‌ای است که نسبت به فرهنگ، هنر و موسیقی ایرانی بروز می‌دهد.
این طرز تفکر، دقیقاً نقطه مقابل برخی مربیان اروپایی است که حتی با وجود سال‌ها حضور در ایران، نگاه بالا به پایین و اظهارنظرهای توأم با نیش و کنایه را حفظ می‌کنند.
حادثه‌ای که زندگی مورایس را تغییر داد
به گفته برخی نزدیکان این مربی، ماجرای عجیبی زندگی او را تحت تاثیر قرار داده است. ماجرایی که کمتر درباره آن صحبت شده است.
او پیش از اینکه پیشنهاد سپاهان را بپذیرد و به ایران سفر کند، در یک سانحه رانندگی دچار وضعیتی شبیه بیهوشی و کما می‌شود و پس از بهبودی، نوع نگاه وی به زندگی به کلی متفاوت شده است.
می‌خواهم مسلمان شوم
اما آنچه مدیران باشگاه سپاهان را شگفت زده کرد، این بود که مورایس چندی پیش به باشگاه مراجعه کرده و می‌گوید: «من می‌خواهم مسلمان شوم. باید از کجا شروع کنم؟»
به منظور راهنمایی این مربی پرتغالی، ابتدا از طریق بخش فرهنگی باشگاه سپاهان، مسائلی در خصوص عرف، شرع و قانون در ایران و دین اسلام برای وی توضیح داده شده و بلافاصله مقدمات شرعی تشرف مورایس به دین مبین اسلام انجام شده است. وی همچنین در محضر یکی از علما، شهادتین را به زبان جاری ساخته و شرعا مشرف به دین اسلام شد و شیعه گردیده است.
نکته دیگر اینکه به موازات این اقدامات، یک مشاور مذهبی با آشنایی کامل به زبان انگلیسی در کنار وی، فرایند آشنایی و آموزش مبانی اعتقادی و نیز پاسخگویی به سوالات مورایس را برعهده داشته است.
ازدواج با دختر ایرانی
از مدت‌ها قبل زمزمه‌هایی مبنی بر ازدواج قریب الوقوع ژوزه مورایس با یک بانوی ایرانی در جریان بود. موضوعی که همراه با خبر تشرف او به دین اسلام، پررنگ‌تر شد و رسانه‌ها نیز درباره آن صحبت کردند.
در این خصوص گفته می‌شود مسائل شرعی ازدواج مورایس با همسر ایرانی‌اش اتفاق افتاده و طی چند روز آینده این مراسم به صورت رسمی برگزار می‌شود.
منبع: ورزش سه
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»