کلیولند میزبان آل‌استار NBA در سال ۲۰۲۲ شد
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۳۷۴۱۲۸
NBA به صورت رسمی خبر میزبانی کلیولند از هفتادویکمین مراسم آل استار در سال ۲۰۲۲ را اعلام کرد.
به گزارش ایسنا، این رویداد در تاریخ ۲۰ فوریه ۲۰۲۲ در سالن کوئیکن لون آرنا برگزار خواهد شد. این سومین میزبانی کلیولند از مراسم آل استار بعد از سال های ۱۹۸۱ و ۱۹۹۷ است. البته با توجه به سرمایه گذاری عظیم در شهرستان کایاهوگا و شهر کلیولند جهت افزایش ظرفیت، تجهیز و مدرن سازی ورزشگاه کوئیکن لون آرنا و سازه های اطراف آن، گرفتن میزبانی توسط شهر کلیولند دور از انتظار نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
NBA تا سال ۲۰۲۲ میزبان دیدارهای آل‌استار را معرفی کرده و پیش‌بینی می‌شود که میزبان سال ۲۰۲۳ نیز اعلام شود. ساکرامنتو برای گرفتن میزبانی این سال تلاش زیادی انجام داده‌است. شارلوت میزبان آل‌استار فصل جاری در سال ۲۰۱۹ است، شیکاگو میزبانی سال ۲۰۲۰ را گرفته و ایندیانا نیز سال ۲۰۲۱ میزبان خواهد بود.
تیم‌ها برای به دست آوردن میزبانی و برگزاری مراسم آل استار در شهر هایشان، به NBA درخواست می دهند. این درخواست باید چند سال زودتر به اتحادیه ارائه گردد و شهر های درخواست کننده باید در نظر بگیرند که برای برگزاری این رویداد عظیم به امکانات بسیار پیشرفته و مدرن به همراه هتل‌های مجهز و سالن های کنفرانس برای اجتماع بزرگ رسانه‌های داخلی و خارجی، نیاز دارند. آخر هفته آل استار شامل رویدادهای استاندارد مختلفی مانند چالش های مهارتی، پرتاب های سه امتیازی، مسابقه اسلم دانک، مسابقه اصلی آل استار است. هم چنین رویدادهای مختلف دیگری مثل جلسات تمرین بازیکنان، مسابقه آل استار سلبریتی ها و غیره، به طرفداران ارائه می شود و نشان دهنده آن است که، درخواست میزبانی تیم ها برای برگزاری این مراسم فقط محدود به سالن برگزاری مسابقه نمی شود بلکه نیازمند امکانات بیشتری است.
اسناد درخواست میزبانی شهرها اهمیت زیادی دارد چرا که برگزاری موفقیت آمیز مراسم آل استار به امکانات زیر ساختی شهر میزبان و پشتیبانی از آن، بستگی دارد. به عنوان مثال شهر پورتلند به دلیل مشکلات لجستیکی که برای گرفتن مجوز ساخت هتل هایت رجنسی از ایالت اورگان پیش آمد، نتوانست درخواست میزبانی مناسبی به NBA ارائه دهد.
مدیران NBA برای اولویت بندی تیم‌ها و شهرهایی که درخواست میزبانی ارائه کردند، روی مدت زمانی که از درخواست اخیر و یا قبلی تیم ها می‌گذرد، تمرکز دارند. برای مثال شهر اورلاندو در سال ۲۰۱۲ میزبان مراسم آل‌استار بود و زمانی که برای میزبانی مجدد مراسم در سال ۲۰۱۷ به NBA درخواست داد، اعلام شد که درخواست این شهر برای میزبانی مجدد حداقل تا سال ۲۰۱۸ بررسی نخواهد شد تا شهرهای بیشتری ( که درخواست میزبانی خود را کامل کرده‌اند) شانس به دست آوردن میزبانی را داشته باشند.
تیم های ممفیس، اوکلاهاما، پورتلند و ساکرامنتو تاکنون موفق به کسب میزبانی رویداد آل استار نشده اند.
تعداد میزبانی تیم های مختلف از آل استار به شرح زیر است :
آتلانتا هاوکس : ۱۹۷۸، ۲۰۰۳
اورلاندو مجیک : ۱۹۹۲، ۲۰۱۲
ایندیانا پیسرز : ۱۹۸۵
بروکلین نتس : ۲۰۱۵
بوستون سلتیکس : ۱۹۵۱، ۱۹۵۲، ۱۹۵۷ ،۱۹۶۴
تورنتو رپترز : ۲۰۱۶
دالاس ماوریکس : ۱۹۸۶، ۲۰۱۰
دنور ناگتس : ۱۹۸۴، ۲۰۰۵
دیترویت پیستونز : ۱۹۵۹، ۱۹۷۹
روچستر رویالز : ۱۹۵۶
سن آنتونیو اسپرز : ۱۹۹۶
سن دیگو کلییپرز : ۱۹۷۱
سنت لوییس هاوکس : ۱۹۵۸، ۱۹۶۲، ۱۹۶۵
سیاتل سوپرسونیکس : ۱۹۷۴، ۱۹۸۷
سیراکیز نشنالز : ۱۹۶۱
سینسیناتی رویالز : ۱۹۶۶
شارلوت هورنتس : ۱۹۹۱، ۲۰۱۹
شیکاگو بولز : ۱۹۷۳، ۱۹۸۸، ۲۰۲۰
فرت وین پیستونز : ۱۹۵۳
فیلادلفیا سونتی‌سیکسرز : ۱۹۶۰، ۱۹۷۰، ۱۹۷۶، ۲۰۰۲
فینکس سانز : ۱۹۷۵، ۱۹۹۵، ۲۰۰۹
کلیولند کاوالیرز : ۱۹۸۱، ۱۹۹۷، ۲۰۲۲
گلدن استیت واریرز : ۱۹۶۷، ۲۰۰۰
لاس وگاس : ۲۰۰۷
لس آنجلس کلیپرز : ۲۰۰۴، ۲۰۱۱، ۲۰۱۸
لس آنجلس لیکرز : ۱۹۶۳، ۱۹۷۲، ۱۹۸۳، ۲۰۰۴، ۲۰۱۱، ۲۰۱۸
میامی هیت : ۱۹۹۰
میلواکی باکس : ۱۹۷۷
مینه‌سوتا تیمبرولوز : ۱۹۹۴
نیو اورلینز پلیکانز : ۲۰۰۸، ۲۰۱۴، ۲۰۱۷
نیو جرسی نتس : ۱۹۸۲
نیویورک نیکس : ۱۹۵۴، ۱۹۵۵، ۱۹۶۸، ۱۹۹۸، ۲۰۱۵
واشنگتن ویزاردز : ۱۹۶۹، ۱۹۸۰، ۲۰۰۱
هیوستون راکتز : ۲۰۰۶، ۲۰۱۳
یوتا جاز : ۱۹۹۳
کلیولند در سال ۱۹۹۷ میزبان آل استار بود که همزمان با آن، پنجاهمین سالگرد تاسیس NBA جشن گرفته شد و از ۵۰ نفر از بازیکنان بزرگ این لیگ، در بین نیمه بازی آل استار، تقدیر شد. بازی آل استار سال ۱۹۹۷ عرصه نمایش تاریخی گلن رایس مهاجم تیم شارلوت هورنتس بود که توانست بیشترین امتیاز کسب شده در یک کوارتر از بازی را به نام خود ثبت کند. گلن رایس توانست درکوارتر سوم بازی۲۰ امتیاز کسب کند و باعث پیروزی ۱۳۲ بر ۱۲۰ تیم کنفرانس شرق مقابل تیم کنفرانس غرب شد. هم چنین در مراسم آل استار آن سال، کوبی برایانت گارد سال اولی تیم لس آنجلس لیکرز برنده مسابقه اسلم دانک، استیو کر گارد شیکاگو بولز برنده مسابقه پرتاب سه امتیازی و آلن آیورسون بازیکن سال اولی تیم فیلادلفیا برنده عنوان MVP ستارگان جوان شدند.
کلیولند در سال ۱۹۸۱ هم میزبان مسابقات بود و بازی ها در ریچفیلد کالیسیم برگزار شد. ریچفیلد کالیسیم بین سال های ۱۹۷۴ تا ۱۹۹۴ خانه تیم کلیولند بود. تینی آرچیبالد بازیکن تیم بوستون بهترین بازیکن بازی آل‌استار شد با این حال نتوانست مانع از شکست تیم کنفرانس شرق با نتیجه ۱۲۳ بر ۱۲۰ مقابل تیم کنفرانس غرب شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: بسکتبال NBA
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۷۴۱۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افشاگری دی‌ولت از سند محرمانه‌ای که می‌توانست به جنگ اوکراین پایان دهد
نشریه آلمانی دی ولت شرح مفصلی از پیش‌نویس یک پیمان صلح برای پایان دادن به جنگ بین اوکراین و روسیه بر اساس توافقنامه استانبول منتشر کرده که هرگز در بهار ۲۰۲۲ امضا نشد. این نشریه می‌نویسد: حتی با اینکه دو سال گذشته، این معامله همچنان سودآور به نظر می‌رسد.
به گزارش ایسنا، در مقاله دی‌ولت از این سند آمده است: هر دو طرف متخاصم تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۲ تقریباً روی همه نکات توافق داشتند، بجز چند مورد که باید شخصاً توسط ولادیمیر پوتین و ولودیمیر زلنسکی، رئیسان جمهور روسیه و اوکراین در نشست سران مورد بحث قرار می‌گرفت، اما این اتفاق هرگز نیفتاد.
براساس این گزارش، طبق ماده یک پیش نویس معاهده، اوکراین متعهد به «بی‌طرفی دائمی» می‌شد. بنابراین، کی‌یف از هرگونه عضویت در ائتلاف‌های نظامی از جمله ناتو، خودداری می‌کرد؛ همچنین هرگز به دنبال «دریافت، تولید یا دستیابی» سلاح‌هسته‌ای نمی‌رفت، به نیروهای خارجی اجازه ورود به کشورش را نمی‌داد و زیرساخت‌های نظامی خود از جمله فرودگاه‌ها و بنادر دریایی را در اختیار کشور دیگری قرار نمی‌داد. علاوه بر این، کی‌یف از برگزاری مانورهای نظامی با مشارکت خارجی و از شرکت در هرگونه درگیری نظامی خودداری می‌کرد. طبق ماده سه این سند، هیچ چیز مستقیماً مانع از عضویت کی‌یف در اتحادیه اروپا نمی‌شد و در مقابل، روسیه قول می‌داد که دیگر به اوکراین حمله نکند.
در این توافقنامه تاکید شده بود: برای اینکه کی‌یف بتواند از این موضوع مطمئن شود، مسکو موافقت می‌کرد که پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد - ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، چین و خود روسیه - تضمین‌های امنیتی جامعی را به اوکراین ارائه دهند. در ماده پنج پیش نویس معاهده، کی‌یف و مسکو بر روی مکانیزمی به توافق می‌رسیدند که یادآور مقررات کمک ناتو است. در صورت «حمله مسلحانه به اوکراین»، کشورهای ضامن متعهد می‌شوند که از کی‌یف در حق دفاع از خود، که در منشور سازمان ملل آمده است، حداکثر به مدت سه روز حمایت کنند. این کمک می‌توانست با «اقدام مشترک» تمام یا یکی از قدرت‌های ضامن انجام شود.
براساس این گزارش، طبق ماده ۱۵، این معاهده باید توسط هر یک از کشورهای امضا کننده به تصویب می‌رسید تا از قدرت الزام آور تحت قوانین بین‌المللی اطمینان حاصل شود. با این حال، ضمانت‌های امنیتی روی میز در بهار ۲۰۲۲ نیاز به تایید ایالات متحده، چین، بریتانیا و فرانسه داشت.
در بخش دیگری از این توافقنامه، ماده ۸ می‌گوید که کریمه و بندر سواستوپل از ضمانت‌های امنیتی مستثنی هستند. بنابراین، کی‌یف در واقع کنترل شبه جزیره را به روسیه می‌داد. در این سند مشخص نیست که کدام بخش از شرق اوکراین باید از وعده‌های کشورهای ضامن در مورد حفاظت حذف شود و بر این اساس تحت کنترل روسیه باقی بماند. اما بیانیه استانبول نشان می‌دهد که کی‌یف موافقت کرده است که بخش‌هایی از مناطق دونتسک و لوهانسک را که روسیه پیش از شروع جنگ کنترل می‌کرد، تحت اختیار داشته باشد. در حالی که روسیه خواستار تعیین مرزهای دقیق در نشست پوتین و زلنسکی بود، کی‌یف با تاکید بر این که این مرزها بر اساس تفسیر اوکراینی باشد، امتناع کرد.
دی ولت نوشته است: در جریان مذاکرات، روسیه به صراحت اعلام کرد که آماده خروج از اوکراین است، اما نه از کریمه و آن بخش از دونباس که باید از ضمانت‌های امنیتی مستثنی شود. یعنی روسیه باید در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ نیروها را اساساً از اوکراین خارج می‌کرد. سران کشورها باید جزئیات خروج نیروها را مستقیماً بررسی می‌کردند. مسکو درخواست اوکراین مبنی بر اینکه کشورهای ضامن می‌توانند در صورت حمله، منطقه پرواز ممنوع بر فراز اوکراین ایجاد کنند، رد کرد.
به نوشته این روزنامه، اندازه آینده ارتش اوکراین نیز حل نشده باقی ماند. کی‌یف تا حدی به درخواست‌های روسیه برای غیرنظامی‌سازی پاسخ می‌داد. بر اساس ضمیمه یک، مسکو از کی‌یف می‌خواست ارتش خود را به ۸۵ هزار سرباز کاهش دهد و اوکراین یک گروه ۲۵۰۰۰۰ سرباز را پیشنهاد کرد. در مورد میزان تجهیزات نظامی نیز نظرات متفاوت بود. روسیه خواستار کاهش تعداد تانک‌ها به ۳۴۲ تانک شد، در حالی که کی‌یف می‌خواست آن را به ۸۰۰ دستگاه برساند. اوکراین فقط می‌خواست تعداد خودروهای زرهی را به ۲۴۰۰ دستگاه کاهش دهد. در حالی که روسیه خواستار باقی ماندن تنها ۱۰۲۹ دستگاه بود. تفاوت در مورد توپخانه نیز بسیار زیاد بود. مسکو ۵۱۹ توپ را برنامه‌ریزی کرده بود، کی‌یف - ۱۹۰۰. کی‌یف می‌خواست ۶۰۰ سامانه موشک پرتاب چندگانه با برد تا ۲۸۰ کیلومتر را حفظ کند. طبق برنامه روسیه، باید ۹۶ عدد از آنها با حداکثر برد ۴۰ کیلومتر وجود داشته باشد. به درخواست روسیه، تعداد خمپاره‌ها باید به ۱۴۷ و موشک‌های ضد تانک - به ۳۳۳، به درخواست کی‌یف - به ترتیب به ۱۰۸۰ و ۲۰۰۰ کاهش یابد. علاوه بر این، قرار بود نیروی هوایی اوکراین کاهش یابد. مسکو خواستار ترک ۱۰۲ جنگنده و ۳۵ هلیکوپتر بود، کی‌یف بر ۱۶۰ هواپیما و ۱۴۴ هلیکوپتر اصرار داشت. بر اساس پیشنهاد روسیه، نیروی دریایی اوکراین باید دو ناو جنگی می‌داشت، طرف اوکراینی - هشت فروند می‌خواست.
در این گزارش آمده است: اوکراین با بخشی از خواسته‌های فدراسیون روسیه موافقت نکرد - تبدیل زبان روسی به عنوان دومین زبان رسمی در اوکراین، لغو تحریم‌های متقابل و انصراف از دعاوی در دادگاه‌های بین‌المللی. اما حتی با در نظر گرفتن این واقعیت که برخی از نکات بحث برانگیز باقی مانده بود، پیش نویس توافق نشان می‌دهد که طرفین چقدر به توافق صلح احتمالی در آوریل ۲۰۲۲ نزدیک بودند. قرار بود پوتین و زلنسکی در یک گفتگوی شخصی اختلافات باقی مانده را حل کنند.
به نوشته دی‌ولت، حتی پس از گذشت بیش از دو سال از جنگ، این توافق همچنان یک معامله خوب به نظر می‌رسد. یکی از اعضای هیئت مذاکره کننده اوکراینی به دی ولت گفت: «این بهترین معامله‌ای بود که می‌توانستیم انجام دهیم. اوکراین چندین ماه است که در حالت تدافعی قرار گرفته و متحمل خسارات سنگینی شده است. با نگاهی به گذشته، اوکراین در آن زمان در موقعیت مذاکره قوی‌تری نسبت به اکنون قرار داشت.
این نشریه می‌نویسد: مذاکره کنندگان در آن زمان تصور می‌کردند که زلنسکی و پوتین این سند را در آوریل ۲۰۲۲ امضا می‌کنند. دیوید آراخامیا، مذاکره کننده اوکراینی در نوامبر ۲۰۲۳ در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که چرا پوتین و زلنسکی هرگز در نشست نهایی صلح مورد انتظار ملاقات نکردند. او گفت بوریس جانسون، نخست وزیر وقت انگلیس در ۹ آوریل به کی‌یف آمد و گفت لندن هیچ چیزی با پوتین امضا نخواهد کرد و اوکراین باید به جنگ ادامه دهد. جانسون بعداً این ادعا را رد کرد. با این حال، دلایلی برای شک وجود دارد که پیشنهاد ارائه تضمین‌های امنیتی به اوکراین در توافق با روسیه در این مرحله شکست خورد.
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد