فیلمها دوباره مورد بازبینی قرار گرفتند
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۰۷۲۷۸
تهران-ایرناپلاس- دویست نفر از کارگردانان فیلم کوتاه در اعتراض به حذف برخی آثارشان از جشنواره فیلم کوتاه تهران به وزیر ارشاد نامه نوشتند. بیژن میرباقری و نیما عباسپور، کارگردان فیلمهای بلند و کوتاه از دلیل انتشار این نامه گفتهاند.
بیژن میرباقری، کارگردان « طبقه سوم» درباره عدم توجه و حمایت درخور سازمان سینمایی به فیلمهای کوتاه، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: فضای فیلمسازی ما از زمانی که درگیر سیاست شد و در حوزه فرهنگ از سیاستهای سیاستمداران بهره برده شد، بهموجب آن مخاطبان و نیروی انسانی که در درون سینما است، فراموش شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
** سینمای کوتاه قربانی سیاست
کارگردان سریال«رنج پنهان» درباره حمایتهایی که مسئولان از این آثار میکنند، بیان کرد: اگر حمایت هم صورت بگیرد جنبه عمومی نخواهد داشت. به عبارت دیگر، به مدرسه سینمایی تبدیل میشود که تنها10 نفر از آن بهره میگیرند. اما سیصد نفر فیلمسازی که با بودجه شخصی خود فیلم میسازند، آثارشان در جشنوارههای متعدد رد میشود. چون در چرخه استاندارد سینما مثل انجمن سینمای جوان یا وزارت ارشاد فیلمهایی که سفارشدهنده و یا حامی باشد را در جشنوارههای خود به نمایش میگذارند. به همین دلیل خیلی از فیلمها بهتدریج از چرخه فضای رسمی حذف میشود. درنتیجه، شاهد این هستیم که سینمای کوتاه بهنوعی قربانی سیاست سیاستمدارانی شده که میخواهند فعالیت فرهنگی انجام دهند و از فیلم کوتاه به آن شکل حمایت نمیکنند و نخواهند کرد.
**در نظر گرفتن حیات اقتصادی برای کارگردانان فیلم کوتاه
کارگردان «ربوده شده» در پاسخ به این پرسش که اکران گسترده فیلمهای کوتاه تا چه اندازه میتواند به استقبال و دیده شدن بیشتر این آثار کمک کند، اظهار کرد: اکران محدود فیلمهای کوتاه در حال حاضر آن جواب دلخواه را نمیدهد. سیاست فیلم کوتاه که بخش عمدهاش باید مخاطب بهوجود آورد، به مفهوم اکران یا اشغال سینما نیست. بلکه نمایش آثار در فضاهای پاتوقی و خاص امکانپذیر است، مثل هنر و تجربه یا تلویزیون و صداوسیما. اینگونه میتوان حمایتها را انجام داد و برای این اکرانها حیات اقتصادی در نظر گرفت. فیلمهای هنر و تجربه که در حال حاضر اکران میشود باید سهمی به فیلمساز تعلق بگیرد که بتواند فیلم بعدیاش را بسازد. اینها همان نظامهای حمایتی است که باید برای نمایشهای محدود در نظر گرفته شود.
**تصمیمگیری چرخه صنعتی سینما برای مخاطبان
کارگردان فیلم کوتاه «نامه نانوشته» با اعلام اینکه برای بهوجود آمدن مخاطبان فیلم کوتاه باید تلاش کرد، خاطرنشان کرد: مهم فضای مخاطبان است. برای مثال، بچههای فیلم کوتاه یا گروههایی که برای ساختن مخاطب تلاش میکنند مثل مطبوعات، تلاش کافی نکردهایم علاقهمند و تماشاگر بهوجود آوریم و آنها منتظر فیلم ما باشند. به همین دلیل، همین یک سانس یا دو سانسی که فیلمهای مطرح سال گذشته را نمایش میدهیم استقبالش در حد پانصد الی ششصد نفر است. البته تا حدودی در پاتوقهای رسمی مثل موزه سینما یا سالن چارسو که بهتازگی اکران این آثار در میان فیلمها به چشم میخورد، مخاطب دارد. طبیعی است که تماشاچی گسترده به سراغش نمیرود، چون صنعت سینما سلیقه تماشاچی را به سمتی میبرد که در آینده نزدیک همه گروههای سینمایی نتوانند از آن بهره بگیرند. یعنی در این شرایط همه سینماها فیلم کمدی نمایش میدهند. سینماگران جدی، پلیسی، ملودرام و... به آرامی فراموش میشوند. پس چرخه صنعتی سینما بهنوعی برای مخاطب تصمیم میگیرد نه مخاطب برای آن.
این کارگردان در خاتمه درباره ممیزیهای موجود در این فیلمهای کوتاه افزود: ممیزیها عمدتاً در مورد نظامهای عرفی جامعه است که امیدواریم به حداقل برسد.
** دلیل سانسورها سیاسی نبوده است
نیما عباسپور، کارگردان فیلم کوتاه دیگری است که درباره واکنش وزارت ارشاد به نامه سرگشاده فیلمسازان اظهارنظر میکند. او به «ایرناپلاس» گفت: با توجه به اینکه در ابتدا این آثار پذیرفته نشدند، قرار بود جلسهای برای رسیدگی برگزار شود. اما زمانی که آقای حیدریان موافقت کردند فیلمها مجدد بازبینی شود و شورا بازبینی کند و اطلاع دهد، دیگر برگزاری جلسه لزومی نداشت.
عباسپور در پاسخ به این پرسش که ممیزیها تا چه اندازه سیاسی بودهاند، افزود: تا آنجا که من فیلمها رادیده ام هیچکدام زمینه سیاسی نداشتهاند. ممکن است دو یا سه فیلم از نظر پوشش مثل پوشش خانمها مشکل داشته باشد یا موضوع مطرح در فیلمها مناسب عرف جامعه نبوده باشند که تعدادشان خیلی کم است و شاید نهایتاً به 3 فیلم برسد.
گفتوگو از هنگامه ملکی
**اداره کل اخبار چندرسانهای**ایرناپلاس**
منبع: ایرنا
کلیدواژه: فرهنگي ايرناپلاس سينما فيلم كوتاه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۰۷۲۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا همه رزمندهها روزه میگرفتند؟
در ۸ سال دفاع مقدس یعنی از سال ۵۹ که جنگ تحمیلی آغاز شد، شروع ماه رمضان در تیرماه بود و در آخرین سال جنگ یعنی سال ۶۷ ماه رمضان در فروردین و اردیبهشت ماه قرار گرفت و نتیجه اینکه در هشت سال دفاع مقدس ماه رمضان بین دو فصل بهار و تابستان واقع شده بود.
این روزها در سایتها و فضای مجازی به مناسبت ماه رمضان مطالبی دیده میشود که عدهای سعی دارند با خاطرات نه چندان دقیق به روزهداری رزمندگان در جبهه و در ماه رمضان بپردازند و متاسفانه اینچنین القاء کنند که رزمندگان علیرغم دستور فرماندهان و تأکید مبلغین دین که در جبههها حضور داشتند، بر واجب نبودن روزهداری برای رزمندگان باز در جبهههای مختلف با وجود گرمای زیاد و مأموریتهای عملیاتی برای تقرب به خدا روزه میگرفتند.
جعفر طهماسبی از رزمندگان گردان تخریب در نوشتهای روزهداری در جبهه را اینگونه روایت میکند: «در دفاع مقدس بیشتر رزمندگان ملکف بودند؛ تقلیدشان از امام خمینی (ره) بود و در حکم شرعی همه رزمندگان به عنوان مسافر قلمداد میشدند. عمده آنها و فرماندهانشان اختیاری از خود نداشتند که در مکانها و مقرهای مختلف در مناطق عملیاتی قصد اقامت ۱۰ روزه کنند و نمازها را کامل خوانده و روزهها را بگیرند.
به اذعان رزمندگان در سالهای دفاع مقدس، امر و دستور فرمانده در حین و قبل از عملیات نافذ بود و شرعاً رزمندهای جایز نبود خلاف دستور آنان عمل کند.
البته محدود رزمندگانی بودند که در جبهه روزهدار بودند. از جمله آنهایی که در جبهه راننده بودند؛ مثل رانندههای کامیون، تانکر آب، راننده وسایل نقلیه سبک که خودرو در اختیار داشتند؛ چون بین مقرهای پشتیبانی و عملیاتی در تردد بودند به فتوای امام (ره)، کثیرالسفر و یا دائمالسفر بودند و باید روزه میگرفتند.
رزمندگانی که در پادگانها، مقرهای پشتیبانی و یا خطوط پدافندی مدت طولانی مستقر بودند و جابجایی نداشتند هم با اجازه فرماندهشان روزهدار بودند.
رزمندگان تخریبچی لشکر ۱۰ سیدالشهداء (ع) در ماه مبارک رمضان سالهای دفاع مقدس به غیر از چند نفر که تعدادشان انگشتشمار بود، مجاز به روزهداری نبودند. دلیل آن آمادگی برای مأموریتهای عملیاتی بود. مخلص کلام اینکه رزمندگان اسلام بنده خدا بودند و نه بنده خود.»
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی