لوازم آرایشی ایرانی زیر سایه واردات می سوزد؟/ تولید کنندگان لوازم آرایشی و بهداشتی ایرانی در انتظارحمایت دولت

گروه اقتصادی- این در حالی است که بر اساس آمار گمرک ایران از تجارت خارجی فروردین ماه سال جاری، در این مدت یک ماهه ۹۸۰ تن لوازم آرایشی و بهداشتی به ارزش بیش از ۱۱ میلیون دلار به ایران وارد شده است. رقم ریالی واردات انجام شده به ایران در این زمینه نیز بیش از ۴۱ میلیارد تومان است. واردات لوازم آرایشی و بهداشتی به کشور در این مدت از ۱۳ کشور روسیه سفید، فدراسیون روسیه، ژاپن، ایتالیا، فرانسه، آلمان، بلژیک، انگلستان، امارات متحده عربی، اسپانیا، ترکیه، جمهوری کره و یونان انجام شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش افکارنیوز؛ در مدت مشابه سال گذشته میزان واردات رسمی لوازم آرایشی و بهداشتی به ایران بیش از ۳۰۰۰ تن به ارزش ۱۲ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار بوده است..

به این ترتیب میزان واردات لوازم آرایشی و بهداشتی به ایران در فروردین ماه سال جاری نسبت به ماه مشابه سال گذشته از لحاظ وزنی با حدود ۶۶ درصد و از لحاظ ارزش ۱۴ درصد کاهش داشته است.

نکته جالب در مقایسه این اعداد و ارقام تفاوت میان وزن واردات و ارزش آن در دو سال است؛ به نحوی که کاهش ۶۶ درصدی وزن واردات تنها ۱۴ درصد از ارزش واردات در این مدت کاسته است؛ در این صورت می‌توان به این نتیجه رسید که رقم خرید این محصولات در طول این یک سال با افزایش همراه بوده است.

رقم ۱۱ میلیون دلاری واردات رسمی لوازم آرایشی و بهداشتی در حالی است که گفته می‌شود سالانه بیش از یک میلیارد دلار لوازم آرایشی به صورت قاچاق وارد ایران می‌شود، اما نکته‌ای که به صورت دقیق به آن اشاره نمی‌شود این است که رقم عنوان شده تنها برای لوازم آرایشی است یا محصولات بهداشتی نظیر شامپو، صابون و ... را نیز دربر می‌گیرد.

اما نکته ایی که در میان این بحث ها کمتر به آن اشاره می شود تولیدات و محصولات آرایشی و بهداشتی ایرانی است وقتی بحث حمایت از کالای ایرانی پیش می آید، خیلی ها به دنبال این هستند که کالای مورد نظرشان نسخه‌ی تولید ایران هم دارد یا نه؟ در مورد لوازم آرایشی و بهداشتی بهتراست بدانید که چنین چیزی موجود است ودر صورتیکه واردات این لوازم در سال جاری نسبت به سال گذشته از لحاظ وزنی کاهش داشته اما رقم خرید این محصولات رو به افزایش بوده است اگر مردم از تولیدات داخلی این محصولات و لوازم حمایت و استفاده کنند، هم می توان این تولیدکننده ها را تقویت هم کرد و هم می توان مانع خروج این میزان نقدینگی ارزی به واسطه خرید قانونی لوازم آرایشی از کشور شد با چشم پوشی از آن میزان پولی که صرف ورود لوازم آرایشی به صورت قاچاق می شود..

حال سوال اساسی این جاست که چرا دولت اجازه واردات لوازم و محصولات آرایشی را به برخی وارد کننده ها می دهد و این در حالی است که محصولات آرایشی مشابه خارجی از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است، دولت می تواند با افزایش گمرک محصولات خارجی و ارائه تسهیلات به تولید کننده داخلی مردم را به استفاده از لوازم آرایشی و بهداشتی ایرانی ترغیب کند.

فاطمه ترابی

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: گمرک تجارت دلار واردات ایران روسیه یونان وزن قاچاق نقدینگی دولت گمرک تجارت خارجی لوازم آرایشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۵۳۲۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امنیت انرژی ایران در گرو استفاده صحیح مصرف کنندگان گاز

روح اله کهن هوش نژاد کارشناس انرژی در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه در یک تعریف ساده، به توانایی یک کشور برای تأمین تقاضای انرژی فعلی و آتی و همچنین تاب‌آوری در مقابل هرگونه اختلال در عرضه، امنیت انرژی گفته می‌شود، گفت: امنیت انرژی ایران با معضلی به نام ناترازی انرژی روبروست. بر اساس آمارهای رسمی، مهمترین ناترازی در حوزه گاز طبیعی است که حداقل ۷۰ درصد ترکیب منابع تأمین‌کننده انرژی کشور را تشکیل می‌دهد. در میان بخش‌های مختلف، دو بخش خانگی و صنعت هر کدام با حدود ۸۰ درصد، بالاترین وابستگی را به گاز طبیعی دارند. ناترازی گاز مخصوص زمستان نبوده و در سال گذشته حتی در تابستان نیز شاهد ناترازی بودیم. چنانچه متوسط ناترازی تابستان و زمستان را در نظر بگیریم، تولید باید ۱۰۷۵ میلیون مترمکعب در روز برسد که در حال حاضر حدود ۸۰۰ میلیون مترمکعب در روز است.

وی ادامه داد: نتیجه این مسأله افزایش مصرف سوخت مایع شامل گازوئیل و عمدتاً مازوت در صنایع بوده است. این در حالیست که تقاضا روبه فزونی بوده اما تولید به دلیل میدان پارس جنوبی به عنوان بزرگترین تأمین‌کننده انرژی هیدروکربنی عدم سرمایه‌گذاری و در دسترس نبودن فناوری‌های جدید به دلیل تحریم‌ها، روند نزولی داشته و به سختی می‌تواند حتی وضع موجود را حفظ کند.

به گفته این کارشناس انرژی چنانچه روند فعلی ادامه یابد و گاز همه بخش‌ها تأمین گردد و از صادرات صرف نظر شود، حداکثر تا افق ۱۴۱۰ نیازمند واردات گاز از جمله در قالب LNG خواهیم بود.

این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه دلایل دچار شدن به این ناترازی تحلیل‌های زیادی توسط صاحب‌نظران ارائه شده است خاطر نشان کرد: یکی از مهمترین دلایل را می‌توان فقدان حکمرانی یکپارچه انرژی دانست که علیرغم گذشت بیش از ۲۰ سال از تشکیل شورای عالی انرژی، ایجاد مجتمع‌های متعدد پتروشیمی با خوراک گاز و گازرسانی به اقصی نقاط کشور بدون آینده‌پژوهی نسبت به توان تولید آتی اشاره نمود. متقابلاً راهکارهایی برای درمان ناکارآمدی‌های موجود ارائه شده که به نظر می‌رسد در دسترس تر ین راهکار، افزایش بهره‌وری است.

هوش نژاد خاطر نشان کرد: مشکل پایین بودن بهره‌وری در تمامی بخش‌های به وضوح مشاهده می‌شود به گونه‌ای که بر اساس آمارهای وزارت نفت در سال ۱۴۰۰، چنانچه گاز مصرفی کشور را بر اساس ارزش حرارتی به معادل بشکه نفت خام تبدیل کنیم به حدود ۵ میلیون بشکه نفت در روز می‌رسیم که تقریباً ۱۵ درصد آن در مراحل مختلف تولید و عرضه تلف می‌شود که شامل اتلاف در شبکه برق که عمدتاً نیروگاه‌های گازی هستند و سوزاندن گاز مشعل می‌شود.

وی ادامه داد: شدت مصرف انرژی در ایران نیز بالا بوده و با مقایسه آمارهای جهانی به این نتیجه می‌رسیم چنانچه بخواهیم با همین سطح رفاه و تولید ناخالص ملی به متوسط جهانی شدت مصرف انرژی برسیم، حداقل باید ۳۰ درصد از مصرف گاز را کم کنیم که تقریباً ۱.۵ میلیون بشکه در روز (بیش از صادرات فعلی نفت) می‌شود که بسیار قابل توجه است. راهکارهای بهینه‌سازی انرژی را در یک تقسیم‌بندی کلی به راهکارهای قیمتی و غیر قیمتی تقسیم نمود.

به گفته این کارشناس انرژی تجربه راهکارهای قیمتی (افزایش قیمت و شوک و درمانی و امثالهم) در ایران ناکارآمد بوده و منجر به تشدید تورم و نارضایتی‌های اجتماعی شده است. به همین دلیل باید به سراغ راهکارهای غیر قیمتی برویم. یکی از مهمترین راهکارهای غیر قیمتی، اجرای پروژه‌های بهینه‌سازی انرژی و تأمین مالی این پروژه‌ها از طریق هدایت یارانه‌های دولتی به سمت این پروژه‌هاست که ممکن است در حال حاضر اقتصادی نباشند. این راه حل در دنیا تجربه شده و نتایج آن برای همگان آشکار شده است. در این زمینه خلأ قانونی وجود نداشته و طرح‌های مختلفی در داخل کشور وجود دارد لکن دولت‌ها هنوز از عهده اجرایی کردن آن بر نیامده‌اند.

کد خبر 6096837 فاطمه صفری دهکردی