هدر رفت ۹۰۰ میلیون دلاری
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۶۸۷۳۵
به گزارشگروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اگرچه دولتمردان یازدهم و دوازدهم بار‌ها و بار‌ها شعار حمایت از صنایع راه، سر داده و با ارائه انواع و اقسام بسته‌های حمایتی، صنعتگران کشور را به بهبود اوضاع و حل مشکلات دلخوش کرده‌اند، اما وضعیت نامطلوب صنایع حکایت دیگری را روایت می‌کند. یکی از صنایع بسیار مهم کشور که در صورت حمایت‌های وعده داده شده دولت، اکنون می‌توانست پشتوانه محکمی برای کشور در شرایط جنگ اقتصادی باشد، صنایع چرم و مصنوعات چرمی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیشتربخوانید :آیا دلار با اقتصاد جهانی خداحافظی خواهد کرد؟
آمار نشان می‌دهد گردش مالی صنعت چرم در جهان، سالانه ۲۲۵ میلیارد دلار است در حالی که سهم ایران از این میزان، رقمی حدود ۲۰۰ میلیون دلار (کمتر از یک درصد) است. صنعت چرم یکی از صنایع بزرگ جهان است که کشور‌های صاحب‌نامی در این حوزه فعالیت و تولیدات خود را تحت برند‌های شناخته‌شده‌ای در بازار بین‌المللی عرضه می‌کنند. ایتالیا، چین، هند و ترکیه به‌عنوان کشور‌های پیشرو در صنعت چرم و محصولات چرمی محسوب می‌شوند و در صورتی که صنعت چرم ایران بتواند با رفع موانع و چالش‌های موجود در این بخش، تولیدات خود را در بازارهای بین‌المللی عرضه کند، می‌تواند جایگاه پنجم را پس از کشور‌های مذکور در صنعت چرم تصاحب کند.
مصائب صنعت چرم
چرم برای رسیدن به مرحله استفاده در صنعت مصنوعات چرمی مراحل مختلفی را طی می‌کند. پوست حیواناتی مانند گاو، گوسفند، بز، گاومیش، کروکدیل و... پس از کشتار در کشتارگاه‌ها و پاکسازی پوست از مو یا پشم حیوانات تبدیل به سالامبور می‌شود. در واقع سالامبور همان پوست حیوانات خالی از هر گونه اضافات است. این پوست‌ها پس از تبدیل به سالامبور با استفاده از نمک کروم قلیایی، دباغی می‌شوند. در این مرحله به پوست دباغی شده «وِت بلو» گفته می‌شود و در مرحله بعد با انجام عملیاتی روی آن، «وت بلو» تبدیل به «کراست» یا همان چرم نیم‌ساخته و آماده برای تبدیل به چرم می‌شود. به عبارت دیگر چرم کراست به چرمی گفته می‌شود که فرآیند دباغی روی آن انجام شده، اما هنوز رنگ نشده است. واحد شمارش پوست، جلد است و پس از تبدیل پوست به چرم با واحد «فوت مربع» اندازه‌گیری می‌شود.
براساس آمار ارائه شده از سوی انجمن صنایع چرم ایران، در حال حاضر روزانه به‌طور متوسط هزار جلد انواع پوست گاوی، گوسفندی و بزی در کشور تبدیل به سالامبور و به کشور‌های چین، ترکیه، پاکستان، هند و سایر کشور‌ها صادر می‌شود. یکی از دلایل عمده صادرات سالامبور، محدودیت و کمبود فناوری و تکنولوژی‌های روز دنیا برای تولید چرم است. درواقع حلقه مفقوده صنعت چرم در ایران تکنولوژی‌ها و دانش به‌روز است. همین امر موجب شده است تا ایران به جای قرار گرفتن در حلقه بزرگ‌ترین صادرکنندگان چرم در جهان در رده بزرگ‌ترین صادرکنندگان پوست و سالامبور قرار گیرد و سالانه از ارزآوری قابل توجه این صنعت محروم بماند و سود این صنعت به جیب دلالان و تولیدکنندگان خارجی برود. براساس آمار به دست آمده در حال حاضر یک تولیدکننده چرم در ایران، هر تکه پوست نیم‌ساخت (سالامبور) با ابعاد ۳۰ در ۳۰ را به قیمت یک دلار صادر می‌کند در حالی که اگر همین یک تکه پوست به چرم تبدیل شود، قابلیت صادرات به نرخ سه دلار دارد و اگر همین چرم به دست تولیدکننده داخلی کیف یا کفش رسیده و به محصول ساخته شده چرمی تبدیل شود، ارزش صادراتی آن ۵۰ دلار خواهد بود. این در حالی است که به دلیل نبود تکنولوژی و تکنیک‌های تبدیل پوست به چرم در ایران، صادرکنندگان مجبور به صادرات پوست نیم‌ساخت با قیمتی بسیار اندک هستند.
ارزآوری ۹۰۰ میلیون دلاری صنعت چرم
در حال حاضر در ایران سه نوع پوست از سه نوع دام گاو، گوسفند و بز استحصال می‌شود. براساس آمار سالانه دو میلیون و ۲۰۰ هزار جلد پوست گاو، حدود هفت میلیون جلد پوست بز و ۱۸ میلیون جلد پوست گوسفند در کشور تولید می‌شود. پوست گاوی پس از فرآوری تبدیل به چرم شده و معمولا برای تولید کیف، کفش و کمربند مورد استفاده قرار می‌گیرد در حالی که برای تولید البسه از پوست گوسفندی استفاده می‌شود. سهم ایران در تولید پوست گاوی در جهان، کمتر از یک‌درصد و پوست گوسفندی و بزی بیش از چهار درصد است. در صنعت چرم، پوست گاوی به‌عنوان پوست خام سنگین و پوست گوسفندی و بزی با عنوان پوست خام سبک شناخته می‌شود. در حال حاضر تنها ۱۰ درصد از چرم سبک، مورد نیاز و استفاده تولیدکنندگان داخل کشور است و ۹۰ درصد از پوست سبک تولیدشده در کشور، مازاد بوده که نیمی از آن به شکل کراست و نیمی دیگر به صورت سالامبور از کشور صادر می‌شود.
نکته قابل توجه در این زمینه اینکه نرخ جهانی سالامبور در حال حاضر ۳ دلار تعیین شده است؛ بنابراین ارزآوری ۹۰ درصد از پوست سبک مازادی که در کشور تولید و صادر می‌شود سالانه بیش از ۶۵ میلیون دلار ارز است. میانگین نرخ جهانی چرم حدود ۱.۵ دلار است. در نتیجه اگر همین میزان پوست تولید شده، فرآوری و به چرم تبدیل شود، رقمی معادل ۲۱۰ میلیون دلار ارزآوری برای کشور به همراه دارد. ناگفته نماند با این میزان چرم می‌توان ۴.۵میلیون البسه تولید کرد که براساس نرخ جهانی هر البسه چرمی بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ دلار قیمت‌گذاری می‌شود. اگر میانگین نرخ یکی از البسه چرمی حدود ۲۰۰ دلار در نظر گرفته شود، صادرات این میزان البسه سالانه ۹۰۰ میلیون دلار ارز وارد کشور خواهد کرد؛ یعنی رقمی معادل صادرات ۱۳ میلیون بشکه نفت خام! براساس آمار منتشر شده از سوی گمرک، از ابتدای سال جاری تا پایان مهر ماه، ۲۹ میلیون و ۶۹۵ هزار دلار انواع پوست گوسفند یا بره به حالت خشک (کراست)، پوست خام گوسفند و بره دباغی نشده و پوست دباغی شده (وت بلو) به کشور‌های اسپانیا، ایتالیا، هند، پاکستان، ترکیه، عراق، هنگ‌کنگ و مراکش صادر شده است.
هدر رفت ۲۰ برابری ارزش افزوده
فعالان صنعت چرم معتقدند هر هزار جلد پوست برای تبدیل به سالامبور، زمینه اشتغال هفت نفر را فراهم می‌کند. اگر صنعت چرم ایران امکان تبدیل پوست به چرم را داشته باشد، ۵ نفر دیگر در این زمینه مشغول به کار خواهند شد. اگر هر هزار جلد پوست تبدیل به چرم و سپس تبدیل به البسه شود، برای ۲۰۰ نفر شغل ایجاد می‌شود. در نتیجه اشتغالزایی در بخش چرم تمام شده در مقایسه با حوزه تولید پوست ۵ الی ۶ برابر خواهد بود و اشتغالزایی بخش تولید البسه نسبت به اشتغالزایی تولید چرم نیز ۲۸ برابر خواهد بود. مضاف بر اینکه ارزش افزوده تولید البسه ۲۰ برابر تولید پوست خام برآورد شده است. اما در این میان یک سوال مطرح می‌شود که موانع موجود در صنعت چرم کشور که باعث شده این میزان ارزش افزوده و اشتغالزایی نادیده گرفته شود، چیست؟
به گفته فعالان صنعت چرم کشور اصلی‌ترین مشکل صنعت چرم ایران، نبود فناوری‌های نو و فرسودگی ماشین‌آلات مورد استفاده این صنعت است. علاوه‌بر اینکه هزینه‌های تولید صنعتگران این صنعت را از ورود به عرصه رقابت باز داشته است. عدم ارائه آموزش‌های تخصصی، مشکلات تامین منابع مالی، نبود برند ملی، نبود شبکه‌های توزیع تخصصی، کمبود استادکار و متخصصان طراحی، کیفیت و تنوع چرم‌های تولید داخل، عدم ثبات قیمت مواد اولیه، کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش تولیدکنندگان چرم مصنوعی، کمبود پوست سنگین در کشور و مشکلات واردات پوست سنگین، دریافت عوارض از صادرات پوست خام و عدم تزریق عوارض حاصل از صادرات پوست خام به این صنعت نیز به‌عنوان عمده‌ترین مشکلات صنعت چرم محسوب می‌شود.
افزایش ۲.۵ برابری قیمت مصنوعات چرمی
مصنوعات چرمی معمولا مخاطبان خاص خود را دارد؛ چه از بُعد هزینه و چه از منظر سلیقه. به عبارت دیگر دایره افرادی که توانایی خرید محصولات چرمی را دارند بسیار محدود است چراکه تولیدات داخلی و خارجی این صنعت، بسیار گران است و تنها اقشار خاصی از جامعه توان پرداخت مبالغ قابل توجه این محصولات را دارند. با این وجود از ابتدای سال جاری تاکنون، محصولات این صنعت نیز مانند سایر اقلام و کالا‌های موجود در بازار با افزایش قیمت روبه‌رو بوده است. براساس اعلام انجمن صنایع چرم ایران قیمت محصولات چرمی در بازار تا ۲.۵ برابر افزایش یافته است.
عضو هیات‌مدیره انجمن صنایع چرم ایران می‌گوید: «پس از اتفاقات در بازار ارز سرمایه تولیدکنندگان تا یک‌سوم کاهش یافت و بنگاه‌های تولیدی برای ادامه فعالیت خود با مشکل مواجه شده‌اند.»
به گفته علی‌اصغر رستم‌پور در حال حاضر تولیدکنندگان نمی‌توانند ارز مورد نیاز خود را از سامانه نیما تهیه کنند و با توجه به اینکه ۷۰ تا ۷۵درصد مواد اولیه صنایع چرم به غیر از پوست که در داخل تهیه می‌شود، وارداتی است، مشکلات عدیده‌ای برای آن‌ها به وجود آمده است و هنوز موفق به دریافت ارز از طریق سامانه نیما نشده‌اند. از سوی دیگر با توجه به گران شدن پوست و مواد شیمیایی، قیمت محصولات صنایع چرم در بازار تا ۲.۵ برابر افزایش یافته و هرچقدر محصولات گران‌تر شوند، سبد خانوار کوچک‌تر می‌شود و با توجه به اینکه پوشاک در اولویت خانوار‌ها نیست، به همین دلیل بازار صنایع چرمی در ادامه مسیر خود با رکود تورمی بیشتری همراه خواهد شد و کارخانه‌های آن نیز آسیب‌های جدی می‌بینند.
ترکیه دومین تولیدکننده اروپایی چرم
یکی از رقبای اصلی ایران در صنعت چرم و مصنوعات چرمی، ترکیه است. ترکیه در سال‌های اخیر در زمره یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان محصولات چرمی با کیفیت بالا در جهان قرار گرفته است و بعد از ایتالیا مقام دوم در اروپا را در این صنعت از آن خود کرده است. اگر چه صنعت چرم این کشور در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ صنعت عقب‌مانده‌ای محسوب می‌شد، اما دولت ترکیه با تصویب قانونی، وام بلاعوض در اختیار صنعتگران چرم این کشور قرار داد تا خط‌تولید خود را به ماشین‌آلات و فناوری‌های روز دنیا تجهیز کنند.
صنعت چرم ترکیه تا سال ۲۰۱۱ توانست خلأ‌های موجود در این صنعت را پرکند، اما هنوز مسیری طولانی‌ای برای رسیدن به کشور‌های پیشرو در صنعت چرم داشت. به‌طور معمول ماشین‌آلات مورد استفاده در صنعت چرم، پس از حدود ۱۰ سال، فرسوده و مستهلک می‌شود و لذا نیازمند بازسازی و نوسازی است. دولت ترکیه در سال ۲۰۱۳ یک‌ونیم میلیارد یورو را برای نوسازی ماشین‌آلات صنعت چرم خود اختصاص داد که حدود ۷۵۰ هزار دلار به صورت وام بلاعوض و مابقی در قالب وام‌های کم‌بهره با بازپرداخت طولانی‌مدت در اختیار صنعتگران قرار گرفت. ب.
دیهی است که حمایت‌های دولت از فعالان این صنعت، چرم ترکیه را در مدت کوتاهی جهانی به یکی از رقبای سرسخت کشور‌های طراز اول تولید چرم تبدیل کرد. امروزه ترکیه دارای ۱۳ منطقه چرم صنعتی است که از تکنولوژی مدرن استفاده و محصولاتی با درجه کیفی بسیار بالا تولید می‌کنند. ترکیه پس از ایتالیا، چین و هند به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده چرم جایگاه چهارم را در جهان دارد. سهم ترکیه از گردش مالی صنایع چرم در جهان حدود ۵ درصد است. دولت ترکیه بنا دارد میزان صادرات خود را از ۱۵۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۳ به ۵۰۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ برساند که سهم صادرات چرم از این میزان ۱۰ میلیارد دلار برآورد شده است.
منبع: روزنامه فرهیختگان
انتهای پیام/
افزایش ۲.۵ برابری قیمت مصنوعات چرمیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: خواندنی جذاب ترین ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۶۸۷۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صنعت ریلی کشور نیازمند یک استراتژی یکپارچه
تین نیوز
رئیس هیات عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران ضمن اشاره به فعال شدن کمیته های خودرو، ریلی، دریایی و هوایی به وجود یک استراتژی یکپارچه در حوزه صنایع ریلی اشاره کرد و گفت که بایستی با همکاری فعالان این حوزه، راهبرد این صنعت را در مسائل مختلف تولید واگن های مسافری، باری، مترو و لکوموتیو و…. تعیین کنیم.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، طبق اعلام سازمان گسترس و نوسازی صنایع ایران (ایدرو)، نخستین نشست کمیته صنعت ریلی وزارت صنعت، معدن و تجارت، امروز (شنبه) با حضور مسئولان و مدیران واحدهای تولیدی صنایع ریلی در محل این سازمان ایدروو با موضوع بررسی عملکرد تولید سال ۱۴۰۲ و برنامه تولید محصولات ریلی در سال ۱۴۰۳ برگزار شد.
در این نشست مدیران شرکت های تولیدی حوزه ریلی، به بیان مسائل و چالش های واحدهای تولیدی خود پرداخته و نبود برنامه و افق مشخص در حوزه صنایع ریلی، عدم توجیه سرمایه گذاری در حوزه ریلی، لزوم هماهنگی بین شرکت راه آهن، شهرداری ها و سازمان برنامه و بودجه، مشکل کمبود لکوموتیو، مشکل تخصیص ارز و مشکلات گمرکی را از جمله مهمترین مسائل مطروحه در این جلسه عنوان کردند.
در این نشست، بابک احمدی - رئیس هیات عامل سازمان گسترش نوسازی صنایع ایران- با اشاره به فعال شدن کمیته های خودرو، ریلی، دریایی و هوایی اظهار کرد : این کمیته ها با هدف بررسی چالش ها و مسائل صنایع مختلفی که صنایع را احصاء کرده و پیگیری راهکارهای رفع آن ها با حضور ذی نفعان برگزار می شود تا با ایجاد هم افزایی بتوان شاهد جهش تولید در این حوزه بود.
وی تصریح کرد: در جهت حفظ و توسعه صنایع ریلی نیاز به یک استراتژی یکپارچه در این حوزه داریم؛ بنابراین بایستی با همکاری فعالان این حوزه، راهبرد این صنعت را در مسائل مختلف تولید واگن های مسافری، باری، مترو و لکوموتیو و…. تعیین کنیم.
معاون وزیر صمت در ادامه با بیان اینکه شرکت های تولیدی صنایع ریلی علاوه بر توجه به بازار داخل، در تدوین برنامه های آتی خود بایستی راهبرد صادراتی و نگاه به بیرون را مدنظر قرار دهند، گفت: در این مسیر وزارت صمت حمایت های لازم را از تولیدکنندگان در مواردی همچون اخذ استانداردهای بین المللی و دسترسی به بازارهای هدف انجام خواهد داد
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
هیچ کسی مثل بازیگران بی اخلاق و بی تعهد نیست ؛ اگر پول باشد هر کاری می‌کنند !