نسخه قرآنی شادمانی مومنانه/ نسبت بین دین، شادی و سرور چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۷۰۶۶۷
همچنان که آیه ۵۸ سوره یونس می فرماید اگر کسی می خواهد به شادی عمیق برسد به واسطه یادآوری موهبت های الهی است.
خبرگزاری شبستان؛ سرویس قرآن و معارف: "همچنان که آیه 58 سوره یونس می فرماید اگر کسی می خواهد به این شادی عمیق برسد به واسطه یادآوری موهبت های الهی است. وقتی شما این همه موهبت و نعمتی که خداوند به شما عطا کرده نبینید و آن ها را به هیچ بینگارید معلوم است که در واقع نعمت ها را پوشانده اید در حالی که به تصریح قرآن، لئن شکرتم لازیدنکم / اگر سپاسگزار باشد و شاکر، خداوند بر شما می افزاید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یادآوری و شکر موهبتهای الهی نشاط و شادمانی را برای مومنان به ارمغان می آورد. شادمانی حاصل از این طریق پایدارتر از شادمانی حاصل از گردآوری اشیاء است چون هرگونه وابستگی به اشیاء و مادیات ضد شادمانی است چون اشیا همواره در معرض استهلاک و تغییر و دگرگونی هستند بنابراین شما به محض این که آن ها را به دست می آورید از یک سو در معرض از دست دادن آن ها هم قرار می گیرید اما فضل و رحمت خداوند از دست دادنی نیست."
آنچه در ادامه می آید گفتگوی گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان با حجت الاسلام والمسلمین محمد حسین توانایی، مدرس دانشگاه امام صادق درباره مختصات شادی مومنانه است.
جناب توانایی! همچنان که استحضار دارید وارد ماه ربیع الاول شده ایم. ماهی که برای شیعیان و مومنان، ماه سرور و شادمانی است. پرسشی که از شما دارم این است که نسبت میان دین و شادی و سرور چیست یا به عبارت بهتر آیا می توان از شادی مومنانه سخن گفت؟
تردیدی در این باره وجود ندارد که اسلام، شادی و سرور را تایید می کند و این طور نیست که زندگی مومنانه یک زندگی در غم و اندوه باشد. شواهد بسیاری در این باره از آیات و روایات می توان بیان کرد از آن جمله است که قرآن در آیه 58 سوره یونس می فرماید: قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِکَ فَلْیَفْرَحُوا هُوَ خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَ / بگو که باید به فضل و رحمت خدا شادمان شوند که آن بهتر و مفیدتر از ثروتی است که می اندوزند. در این آیه خداوند در واقع آن مختصاتی که در سوال شما درباره شادی مومنانه بود بیان می کند و می فرماید مومنان باید به فضل و رحمت خداوند شادمان شوند. این جا مشخص می شود که نسبت شادی و ایمان، امیدواری به فضل و رحمت خداوند است چون در ادامه آیه هم تصریح می کند که این نوع شادی بهتر از آن شادی ای است که شما می خواهید با ثروت اندوزی به دست آورید.
در حقیقت اگر درست متوجه شده باشم قرآن به این موضوع تصریح می کند که آن نوع شادی هایی که انسان ها می خواهند با مال اندوزی به دست بیاورند ناپایدار است بنابراین در نهایت به یک درد تبدیل می شود و نمی تواند آرامش عمیقی را به آن ها بدهد اما آن شادی متصل به فضل و رحمت خداوند یک شادی پایدار است؟
همین طور است. ما وقتی به سیره پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) هم توجه می کنیم چهره آن ها را عبوس و گرفته نمی بینیم. نه پیامبر(ص) و نه اهل بیت(ع) این طور نبودند که اهل مزاح و شوخی و شادی نباشند البته آن مزاح و شوخی و خنده نسبت تامی با قواعد و چارچوب های اخلاقی داشته است و آنچه که قرآن هم در این آیه بیان می کند در حقیقت بر روی این موضع صحه می گذارد که اساسا ایمان نمی تواند بدون شادمانی اصیل، معنایی نداشته باشد. وقتی انسان مومن متوجه شد که سررشته امور به خداوند برمی گردد این انسان خود را در یک حصن و امنیت خاطری خواهد دید. وقتی ایمان در قلب انسان مستقر شد به تعبیر قرآن این انسان دیگر خوف و اندوهی نخواهد داشت چون سررشته همه خوف ها و احساس ناامنی ها و اندوه ها در این است که انسان عمیقا باور به این ندارد که این جهان گرداننده ای دارد که اگر او نخواهد برگی از درخت نمی افتد. حال به این توجه کنید که انسان مومن خود را در این وضعیت می بیند وضعیتی که نه اندوهی بر او مستولی است و نه خوفی، این انسان خود به خود بدون این که وابسته به یک محرک بیرونی مثل شغل و منصب و ثروت و تایید دیگران باشد در یک وضعیت آرامش و شادمانی عمیق خواهد بود چون شادمانی خود را از توحید و بندگی در راه حق می گیرد و نه از ثروت و مال و منصب و به خاطر این که ثروت و مال و منصب همیشه ریشه های ناپایدار دارند نمی توانند منشا یک شادی پایدار و مستقر را داشته باشند.
شاید بسیاری از ما به این درجه از ایمان نرسیده باشیم و حقیقتا این درجه والایی است که انسان همواره در حضور قلب باشد و به این واسطه ترس و خوف و احساس بی قراری نداشته باشد. برای کسانی که در مسیر بندگی قرار گرفته اند اما هنوز به آن درجات والا دست نیافته اند چه نسخه ای را می شود در این باره تجویز کرد که زندگی شان توام با شادمانی و آرامش بیشتر باشد؟
همچنان که آیه 58 سوره یونس می فرماید اگر کسی می خواهد به این شادی عمیق برسد به واسطه یادآوری موهبت های الهی است. وقتی شما این همه موهبت و نعمتی که خداوند به شما عطا کرده نبینید و آن ها را به هیچ بینگارید معلوم است که در واقع نعمت ها را پوشانده اید در حالی که به تصریح قرآن، لئن شکرتم لازیدنکم / اگر سپاسگزار باشد و شاکر، خداوند بر شما می افزاید. انسان به واسطه رویت نعمت های خداوند است که به شادی می رسد چون می بیند که فی المثل خدواند، او را رها نکرده است و مثلا می بیند که خدواند رازق است و رزق او را می رساند می بیند که خداوند به عدالت با او رفتار کرده است. می بیند که خداوند بی آن که کاری کرده باشی فضل و رحمتش را بر تو نازل کرده است.
پس مومنان اگر می خواهند شادی پایدار داشته باشند، فهرستی از موهبتهای الهی در اختیار را تهیه و بر روی آن تمرکز نمایند.
یادآوری و شکر موهبتهای الهی نشاط و شادمانی را برای مومنان به ارمغان می آورد. شادمانی حاصل از این طریق پایدارتر از شادمانی حاصل از گردآوری اشیاء است چون هرگونه وابستگی به اشیاء و مادیات ضد شادمانی است چون اشیا همواره در معرض استهلاک و تغییر و دگرگونی هستند بنابراین شما به محض این که آن ها را به دست می آورید از یک سو در معرض از دست دادن آن ها هم قرار می گیرید اما فضل و رحمت خداوند از دست دادنی نیست.
منبع: شبستان
کلیدواژه: آمریکا شبستان یزد شیراز تحریم اردبیل بیرجند کانون های مساجد ایران هفته کتاب مناطق زلزله زده نسخه قرآنی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۷۰۶۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان و اوقات شرعی
به گزارش خبرنگار مهر، اوقات شرعی پانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان مصادف با سه شنبه ۷ فروردین ماه به افق تهران بدین شرح است:
اوقات شرعی امروز تهران:
اذان صبح | طلوع آفتاب | اذان ظهر | غروب آفتاب | اذان مغرب | نیمه شب شرعی |
۰۴:۳۴:۰۴ | ۰۵:۵۸:۳۶ | ۱۲:۰۹:۵۵ | ۱۸:۲۱:۱۵ | ۱۸:۳۹:۲۳ | ۲۳:۲۷:۴۰ |
دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین.
خدایا، در این ماه فرمانبرداری فروتنان را نصیبم کن و سینه ام را برای انابه همانند بازگشت خاضعان باز کن، به امان دادنت ای امان ده هراسندگان.
تفسیر دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان به این شرح است:
«اللّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ طاعَةَ الْخاشِعِینَ، وَاشْرَحْ فِیهِ صَدْرِی بِإِنابَةِ الْمُخْبِتِینَ، بِأَمانِکَ یَا أَمانَ الْخائِفِینَ»
«خدایا، در این ماه طاعت فروتنان را نصیبم کن و سینهام را برای بازگشت به سویت همانند بازگشت خاضعان باز کن، به امان دادنت ای امانده هراسندگان»
خواستههای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان:
۱. اطاعت و بندگی خاشعان.
۲. شرح صدر انسانهای مُخبِت.
«اللّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ طاعَةَ الْخاشِعِینَ»
درخواست این است که اطاعت و بندگی خاشعین را رزق و روزی من قرار بده، نه اینکه صرفاً در مسیر اطاعت و هر نوع اطاعتی باشم.
اطاعت خاشعین چیست؟
خداوند در مدح انبیا (ص) در سوره انبیا آیه ۹۰ میفرماید: وَکَانُوا لَنَا خَاشِعِینَ در برابر ما خاشع بودند.
خشوع یک حالت درونی است که جایگاه آن قلب آدمی است. أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُم؛ دلهایشان خاشع شود.
مراد از خشوع قلب، انعطافپذیری و نرمی آن است. مقابل خشوع، قساوت و سنگدلی قلب است که طی آن قلب هیچ تأثیری نمیپذیرد.
انعطاف قلب یعنی تواضع و ادب. با این مقدمه، خشوع یعنی تواضع قلب در برابر شخصی بزرگ یا حقیقتی مهم؛ و چه حقیقتی مهمتر از خداوند و شخصیتی بزرگتر از او؟
این تواضع قلبی در جسم نیز تأثیر میگذارد. خاشعان هم قلبشان و هم جسمشان در مقابل خدا تواضع و ادب دارد.
دو گروه هستند که تواضعشان فقط جسمی و ظاهری است:
۱. انسانهای بیمعرفت به ذات الهی. در واقع خضوع و رقت جسمی آنان صرفاً ادا است.
۲. انسانهای منافق که فقط ظاهرشان تواضع دارد.
رسول گرامی اسلام (ص) میفرمایند:
«تَعَوَّذُوا بِاللّهِ مِنْ خُشُوعِ النِّفَاقِ: خُشُوعِ البَدَنِ وَ نِفَاقِ القَلبِ» پناه برید به خدا از خشوع منافقانه، بدن خاشع ولی قلب حالت نفاق داشته باشد.
امیرالمؤمنین (ع) در توصیف شیعیان میفرمایند: «وَخُشُوعاً فی عِبادَةٍ» و در عبادتشان خاشعاند.
خاشعین ظاهر و باطنشان نسبت به خداوند تواضع دارد.
تواضع باطنی یعنی دلکندن از غیر خدا و تسلیم بودن مقابل خدا در حین عبادت، و از خیر دیگران خشنودی نداشتن.
خاشعان ۴ ویژگی دارند:
۱. مراقبت در نهان و آشکار و حساب بردن از خداوند.
۲. انجام دائمی کارهای نیک.
۳. دعا و مناجات با خداوند.
۴. به فکر روز قیامت هستند.
«وَاشْرَحْ فِیهِ صَدْرِی بِإِنابَةِ الْمُخْبِتِینَ»
باید ۳ واژه را معنا کرد:
شرح صدر: یعنی گشادگی سینه تا ظرفیت پذیرش سخن را داشته باشد. انسان باید طوری باشد که هر سخن حقی را بپذیرد و آنرا رد نکند، بر این اساس شرح صدر به خاطر اسلام عبادت است.
اِنابه: بازگشت از گناه به سوی خدا.
اِخبات: خضوع مؤمنان در مقابل خدا، تسلیم آنان در برابر فرمان پروردگار و اطمینان آنها به وعدههای خداوند.
با این مقدمه این فراز دعا یعنی، خدایا ظرفیت پذیرش حق را به شکلِ کسانی که از گناهان به سوی تو بازگشتهاند و به وعدههای تو اطمینان دارند؛ به من عطا کن.
شرح صدر حالتی از ایمان است که برخاسته از توکل مطلق به خدا و بینیازی از مردم است و بر پایه اراده قدرت تحمل فراوان استوار است.
با این حالت معنوی انسان دریا دل میشود و میتواند با آرامش خیال برای حل مشکلات بدون ترس و واهمه از شکست و کمی یاران و انبوهی مشکلات و سختی شرایط به جنگ آنها برود.
شرح صدر از ناحیه خداوند است.
از رسول خدا (ص) سوال کردند شرح صدر چیست؟ حضرت فرمودند: «نورٌ یَقْذِفُهُ اللهُ فی قَلبِ المُؤمنِ فَیَنشَرِحُ لَهُ صَدرُهُ و یَنفَسِحُ.» نوری است که خداوند در قلب هرکسی بخواهد میافکند و در پرتو آن، روح او وسیع و گشاده میشود. پرسیدند آیا نشانهای دارد؟ فرمودند: «اَلاِنابَةُ اِلی دارِ الخُلُودِ وَ التَّجافِی عَنْ دارِ الغُرُورِ وَ الاِستِعدادُ لِلْمُوتْ قَبلَ نُزُولِ المَوْتِ.» نشانهاش توجه به آخرت، دلکندن از دنیا و آماده شدن برای مرگ قبل از فرا رسیدن آن است.
«بِأَمانِکَ یَا أَمانَ الْخائِفِینَ»
درخواستهای امروز فقط در امان خداوند متعال که همانا اماندهنده هراسندگان است حاصل میشود.
کد خبر 6046013