چرا عروسک ایرانی باید از فیلتر چین بگذرد؟
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۸۰۷۳۴
به گزارش پارس نیوز،
دوران کودکی بخشی از زندگی انسان است که هرکسی به نوعی آن را تجربه می‌کند و عروسک و اسباب‌بازی‌ها بخش جدانشدنی در دوران کودکی هستند که تاثیر شگرفی در اندیشه و فرهنگ کودکان دارند.
در گذشته عروسک‌های پارچه‌ای ساعت‌ها سر کودکان را به خود گرم می‌کرد اما امروزه عروسک‌های تجملی و فرنگی بازار ایران را در دست گرفتند و نگاه همه کودکان را به خود جلب کرده اند، عروسک‌هایی که فرسنگ‌ها با فرهنگ کشورمان تفاوت دارد کوتاهی تولید کنندگان و نبود صنعتی به نام اسباب بازی باعث شده تا مشکلات بسیاری دامان این حوزه را بگیرد برهمین اساس گفتگویی با محسن حموله مدیرکل سرگرمی‌های سازنده و بازی‌های رایانه‌ای کانون پرورش فکری دو تولید کننده اسباب بازی داشتیم که در می خوانید:
شورای نظارت بر اسباب‌بازی که نقش حمایتی دارد در این زمینه قاچاق چه کاری انجام داده است؟
شورای نظارت بر اسباب‌بازی، نزدیک به ۱۹ سال است که شکل گرفته و به جرات می‌توان گفت که در بحث قانون گذاری و تدوین دستورالعمل، قوانین محکم و خوبی دارد اما چند عامل باید دست به دست هم بدهند تا از ورود اسباب‌بازی ممنوعه جلوگیری شود چراکه باید وزارت آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد اسلامی‌به همراه یک کارشناس هنری، وزارت صنعت معدن و تجارت (بخش صنعت و بازرگانی)، بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، دو کارشناس روانشناس کودک و فرهنگی از علوم، تحقیقات و فناوری، صدا و سیما و اتحادیه صنف پلاستیک و نایلون اعضای شورای نظارت بر اسباب‌بازی هستند که ریاست آن را مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بر عهده دارد و انتظار ما این است که همه این وزارت خانه‌ها و نهاد‌های مرتبط باید به ما در مبارزه با قاچاق کمک کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با توجه به تحریم‌هاحجم واردات اسباب بازی به چند درصد رسیده است؟
در حال حاضر ترخیص اسباب‌بازی در گمرک با مجوز شورای نظارت بر اسباب‌بازی صورت می‌گیرد و واردات ما در سال ۱۳۹۵، سه هزار و ۲۶۴ پرونده بوده که از این تعداد ۱۱۷ هزار و ۹۷۵ نمونه اسباب‌بازی بازرسی شده و شورا برای آنها مجوز صادر کرده است اما مبارزه با قاچاق، برعهده شورای نطارت نیست و شورا تنها می‌تواند به سیاستگذاری در زمینه اسباب‌بازی بپردازد. آن هم به شرط آن که دیگران خود را ملزم به رعایت این قوانین و سیاست‌ها بدانند.
عروسک‌های ایرانی در دستور تولید این نهاد نیست؟ امیدی به تولیدات داخلی خودمان در زمینه عروسک داشته باشیم؟
بیش از دویست طرح عروسک در کانون پرورش فکری ثبت شده که باید تولید کنندگان در جهت تولید آن گام بردارند تا این چرخه هم به حرکت در آید البته می‌دانم که این حوزه با مشکلاتی روبرو است و این صنعت نیاز به حمایت‌هایی چند منظوره از سوی دستگاه‌های دولتی دارد و ما یک تنه نمی‌توانیم تمامی موانع را از سر راه بر داریم، کشور ما هنوز قادر به تولید عروسک در داخل نیست و ما باید به چین سفارش دهیم تا بتوانیم عروسک ایرانی را روانه بازار کنیم البته این مشکلات قابل حل است به شرطی که همه دست به دست هم دهند و برای حل این مشکل گام بردارند.
هولوگرامی که برای نشان ایرانی اسباب بازی‌ها در نظر گرفتید به چه نتیجه‌ای رسید؟
ما یک طرحی را در سطح کشور اجرا می‌کنیم تا «اسباب‌بازی‌ها شناسنامه‌دار شوند»؛ در این طرح، بخشنامه‌هایی توسط کانون و با همکاری وزارت صنعت و معدن و تجارت منتشر و در سطح کشور توزیع می‌شود. این برچسب‌ها برای اطلاع رسانی به فروشنده‌ها و همچنین اطمینان خاطر بیشتر مشتریان است که بدانند اسباب‌بازی در داخل تولید شده و کد شناسه دارد تا وقتی آن کد را وارد سامانه پیامکی ما می کنند، شناسه‌ای دریافت کنند تا مشتری با خیال آسوده اسباب‌بازی را خریداری کند. اما مساله مهمی‌که باید به آن توجه شود این است که ما در کشور اتحادیه مستقل اسباب‌بازی نداریم و بخش اسباب‌بازی‌های وارداتی با خرازی‌ها و اسباب بازی‌های داخلی با اتحادیه پلاستیک و نایلون است.
محسن رجبی: روند تولید عروسک نیازمند تکنولوژی و مواد پلاستیک باکیفیت است
چرا صنعت عروسک سازی در ایران به تولید مناسبی نمی‌رسد؟
امروز صنعت عروسک سازی در دنیا به یکی از بزرگترین صنایع تبدیل شده و طراحان عروسک هرروز مدل و متد جدیدی از این موجودات خیال انگیز را در اختیار کودکان می‌گذارند تا آنجایی که کودکان به عروسک‌های قبلیشان قانع نیستند و خواهان مدل جدید هستند.
تولید عروسک در ایران با مشکلات عدیده‌ای روبه رو است که مهم‌ترین آن قیمت تمام شده آن نسبت به واردات عروسک از خارج است به همین دلیل تولید کنندگان و سرمایه داران ترجیح می‌دهند این محصول را از خارج تامین و وارد بازار کنند که به دلیل تیراژپایین سود دهی نخواهد داشت و چون هزینه واردات کمتر از این روند خواهد بود تولید کنندگان به واردات عروسک روی می آورند.
مشکل و موانع تولید در این صنعت از کجا نشات می‌گیرد؟
روند تولید عروسک نیازمند تکنولوژی و مواد پلاستیک باکیفیت است که پتروشیمی ما نمی‌تواند آن را تامین کند به همین دلیل باید پلاستیک را وارد کنیم و در نهایت هم در روند این چرخه تغییری احساس نخواهد شد، همچنین طراحی صورت عروسک که باید با دست انجام شود و نیروی انسانی هم به این چرخه اضافه می‌شود که هزینه دیگری برای تولید کنندگان دارد و همین دشواری‌ها باعث می‌شود که در بازار به مشکل برخورد کنیم، با همه این‌ها تیراژ کم این محصول هم خود مزید بر علت می‌شود و تولیدکنندگان را بیش از پیش به سمت واردات عروسک سوق می‌دهد.
امروز با توجه به افزایش ارز آیا باز هم تولیدکنندگان به سمت واردات می‌روند؟
واردات بازار اسباب بازی تا چهار سال گذشته بالای ۹۵ درصد بود، اما از سال ۹۱ به دلیل نوسانات شدید ارزی واردات دچار مشکل شد و این مشکل زمینه را برای تولید کنندگان داخلی باز کرد و فرصت‌های بهتری در بازار ایجاد شد و توانستند مجموعه خود را بزرگ کنند و سرمایه گذاری‌های بزرگی را انجام دهند.
این روند در سال ۹۵-۹۶ به ۱۵ درصد رسید و پیش بینی می‌شود که تا ۲۵ درصد افزایش یابد که این موضوع در جای خود اتفاق بزرگی است، تمامی این عوامل باعث می‌شود که خط تولید راه بیافتد و ارز از کشور خارج نشود، اما باز هم همه این موارد به حمایت نیاز دارد تا تولید کننده و سرمایه دار با اطمینان خاطر بیشتری وارد بازار شوند.
برای تولید ما با چه موانعی روبه رو هستیم که تا به امروز این چرخه نتوانسته به راه بیافتد؟
با توجه به شناختی که از بازار وانجمن تولید کنندگان دارم می‌توانم به جرات بگویم که ما برای رسیدن به آن، مشکلی به لحاظ تولید نداریم و وارد کردن آن تکنولوژی کار سختی نیست، ما در سال ۹۶ بیش از ۱۱ میلیون دلار صادرات اسباب بازی داشتیم و در بعضی از قسمت‌ها در ابزار‌های آموزشی و بازی‌های فکری، تولید کنندگان رشد خوبی را تجربه کردند و حتی مصرف کنندگان هم تمایل به استفاده محصولات ایرانی را دارند، اما مشکلی که داریم محدودیت‌هایی است که به لحاظ فرهنگی وجود دارد و ما باید محصولی را تولید کنیم که با فرهنگمان تناسب داشته باشد اما جذاب هم باشد که بچه‌ها بتوانند آن را انتخاب کنند، ما باید به سمتی برویم که محصولی را تولید کنیم که برای بچه‌های امروزی جذاب باشد، تا به سمت تولیدات خارجی نروند. این طراحی‌ها خود پروسه طولانی دارد که نیازمند حمایت مسئولان فرهنگی است تا خوراک خوبی برای بچه‌ها تولید شود.
در حال حاضر اسباب بازی جزء کالا‌های فرهنگی محسوب می‌شود؟
سال‌هاست که می‌گوییم اسباب‌بازی یک کالای فرهنگی هست، اما واقعاً به این گفته اعتقاد داریم؟ آیا در عمل و سیاستگذاری خود به اسباب‌بازی به عنوان یک کالای فرهنگی نگاه کرده‌ایم؟ به باور من چنین اتفاقی نیفتاده و من به عنوان یک فعال در زمینه اسباب‌بازی تنها یک درخواست از مسئولان دارم و آن، این است که اگر به اهمیت اسباب‌بازی در سبد خانوار و تاثیر آن بر کودکان پی برده اند، توجه ویژه‌ای به اسباب بازی داشته و همانند کتاب برای آن سیاست گذاری کنند.
ما کشوری هستیم که رشد قابل توجهی در تولید اسباب بازی داشته ایم اما هنوز ظرفیت‌های خالی بسیار زیادی در این زمینه وجود دارد و باید با حمایت بخش‌های دولتی و همچنین تلاش بخش خصوصی به نقطه مطلوب برسیم. بی گمان، قرار گرفتن اسباب‌بازی در طبقه محصولات فرهنگی، ورود اسباب‌بازی و ابزار‌های آموزشی به مدارس و سیستم آموزشی کشور؛ فرهنگ سازی در جامعه و خانواده‌ها برای توجه بیشتر به مقوله اسباب‌بازی؛ سیاست‌گذاری‌های درست و صحیح برای رونق صنایع داخلی و در کنار آن اسباب‌بازی از گام‌های مهمی است که باید در این راستا برداشته شود.
محمود رئیسی دانا: قیمت تمام شده عروسک در ایران بیش از چین است
چرا تولید عروسک در ایران از سوی تولید کنندگان حمایت نمی‌شود؟
عروسک از اعضای مختلفی تشکیل شده و هر کدام از آن روند تولید مجزایی برای خود دارد تا یک عروسک تشکیل شود که البته این‌ها تکنولوژی خاصی نمی‌خواهد، اما مشکل اصلی این روند تیراژ آن است که ما تولید کنندگان را از قرار گرفتن در این مسیر باز می‌دارد و اگر اطمینان این را داشته باشیم که تولید انبوه می‌توانیم انجام دهیم با قدرت بیشتری خط تولید را راه اندازی می‌کنیم اما هزینه‌های تمام شده این تولیدات بسیار بالاتر از واردات عروسک از خارج است و همین موضوع باعث می‌شود که این صنعت راکد بماند، صنعت پتروشیمی ما نمی‌تواند کیفیت مناسبی را برای تولید عروسک تهیه کند و ما مجبور به واردات این محصول از خارج هستیم که قیمت تمام شده آن هم مقرون به صرفه نیست و همه این موارد به تیراژ باز هم بر میگردد که اگر افزایش یابد می‌تواند جبران همه این هزینه‌ها را بکند و این چرخه به حرکت درآید.
کمبود تیراژ و عقب نشینی تولید کنندگان
یکی دیگر از مشکلاتی که در این مسیر وجود دارد برخی از محصولاتی مثل مقوا و قطعات الکترونیکی است که در ایران تولید نمی‌شود و باید از خارج وارد کنیم و باز هم به هزینه‌های تولید افزوده می‌شود که تمام این خرج‌ها در مقابل تیراژ کمی که سفارش گرفته می‌شود عاملی است که اجازه راه اندازی خط تولید و حضور تولید کنندگان در این مسیر را نمی‌دهد.
اگر اسباب بازی را یک مقوله فرهنگی بدانیم؛ مسئولان فرهنگی باید به این نتیجه برسند که عروسک باربی برای بچه‌ها مفید نیست و باید جلوی واردات آن را بگیرند و یک جایگزینی برای آن تعبیه کنند چرا که دلیلی ندارد عروسک در وهله اول همان زیبایی عروسک‌های باربی را داشته باشد، چه بسا دیگر عروسک‌هایی که از زیبایی‌های بیشتری نسبت به باربی برخوردار هستند را الگو برداری و تولید کنیم اما همه این‌ها به سرمایه گذاری نیاز دارد که در ابتدا باید این مشکل حل شود تا تولید کنندگان با اطمینان خاطر از برگشت سرمایه خود، قدم در این مسیر بگذارند.
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: کودکان ایران بازی مشکلات اسباب بازی قاچاق قانون فرهنگ و ارشاد وزارت صنعت معدن صنعت درمان و آموزش صدا و سیما پلاستیک اعضای شورای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واردات گمرک صنعت و معدن تجارت سرمایه پتروشیمی نیروی انسانی ارز دلار رشد خوراک بخش خصوصی فرهنگ سازی جامعه عقب نشینی زیبایی سرمایه گذاری پتروشیمی چین خوراک عروسک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پارس پارس نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۸۰۷۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فیلم جدید حسن فتحی و شهاب حسینی از فردا می‌آید
آفتاب‌‌نیوز :
حدود پنج سال از اولین روز‌هایی که خبر تولید فیلمی درباره زندگی شمس و مولانا رسانه‌ای شد، می‌گذرد. فیلمی که فراز و نشیب‌های بسیاری را تجربه کرد و خبر اکران آن در عید فطر امسال غیرمنتظره بود. مست عشق جدیدترین ساخته حسن فتحی سرانجام و در شرایط فعلی سینمای ایران، به اکران همزمان در ایران و ترکیه رسیده است. هرچند که اعلام شده بود فیلم در عیدفطر اکران می‌شود، اما زمان اکران آن یک هفته دیرتر و در ۲۹ فروردین اعلام شد تا احتمالا در جهت اکران همزمان مطلوب‌تر در ۲ کشور، با طرف ترکیه‌ای، برنامه‌ریزی‌هایی صورت بگیرد.
مست عشق از اواسط مهرماه سال ۹۸ تولید خود را آغاز کرد و اولین فیلم ایرانی است که زندگی شمس و مولانا را در تعامل با هم روایت می‌کند. پیش از این سریال جلال الدین به طور خاص به دوران کودکی مولانا پرداخته بود. سریالی به کارگردانی شهرام اسدی و آرش معیریان که در سال ۹۳ و در زمان پخش نیز چندان مورد اقبال قرار نگرفت.
مست عشق، اما از همان ابتدا درگیر حواشی شد. از انتخاب بازیگران تا اختلاف سرمایه گذاران که در نهایت نیز علیرغم پیش‌بینی‌های خبری دو هفته پیش خبر اکران آن رسانه‌ای شد.
نقش شاعر ایرانی را بازیگر ترک ایفا می‌کند؟
اولین حواشی مربوط به این فیلم مربوط به زمانی بود که شهاب حسینی به عنوان بازیگر نقش شمس تبریزی انتخاب و عکس‌های مرتبط با او منتشر شد. این خبر با واکنش‌های مثبت و قابل توجهی از سوی بسیاری از سینمادوستان و کاربران شبکه‌های مجازی همراه شد، اما بعد با منتشر شدن یک گفتگو از فیلمنامه‌نویس اثر اولین حاشیه فیلم رقم خورد.
در این مصاحبه گفته شده بود که بازیگر نقش مولانا در این فیلمی که محصول مشترک ایران و ترکیه است، از کشور ترکیه خواهد بود و همین سبب شد انتقاد‌های زیادی مبنی بر اینکه چرا برای یک شاعر ایرانی باید بازیگر ترک انتخاب شود، آن هم وقتی اتفاقاً باید تلاش شود از مصادره این شاعر به نام کشوری دیگر جلوگیری شود؟
انتقاد‌ها در فضای رسانه‌ای و مجازی ادامه پیدا کرد تا آنجا که حسن فتحی ضمن تاکید بر آنکه داستان فیلم در فضایی ایرانی و با تاکید بر ایرانی بودن شاعر نوشته شده، اعلام کرد که نقش مولانا را نیز یک بازیگر ایرانی ایفا می‌کند. همزمان با این خبر پارسا پیروزفر به عنوان نقش مولانا معرفی و عکس‌های او انتشار یافت. این خبر موج انتقادات پیشین را کاهش داد و حالا بازتاب‌های مثبت نسبت به فیلم افزایش یافته بود.
حضور در جشنواره فجر و ماجرا‌های پروانه ساخت
کمی بعد و در آستانه برگزاری جشنواره فیلم فجر سی‌وهشتم، خبر رسید که مست عشق فرم حضور در جشنواره فیلم فجر را پر کرده است. این خبر حتی پس از پایان مهلت ثبت‌نام جشنواره نیز تایید شد، اما درست فردای همان روز، حسن فتحی اعلام کرد که امسال در جشنواره فیلمی نخواهد داشت؛ بی هیچ دلیل خاصی.
در این خبر به طولانی شدن پروسه تولید اشاره نشد و اختلافات نیز محلی از اعراب نداشت. دبیر جشنواره ابراهیم داروغه زاده نیز کمی بعد اعلام کرد که مست عشق ضمن اینکه همچنان درحال فیلمبرداری است، در ایران نیز مجوز ساخت ندارد و نمی‌تواند در جشنواره حضور داشته باشد.
حالا ماجرای پروانه ساخت نیز به میان آمده بود و باعث شد طباطبایی‌نژاد، معاون نظارت سازمان سینمایی اعلام کند که عوامل از میانه فیلمبرداری درخواست مجوز ساخت داده اند و این درخواست هنوز پذیرفته نشده است. او در ادامه نکته‌ای گفت که تعجب برخی رسانه‌ها را برانگیخت و آن این بود که منتظر پایان کار فیلم هستند تا اگر فیلم شرایط نمایش داشت، درمورد پروانه ساخت آن تصمیم‌گیری شود. در صورتی که در شرایط معمول کارگردانان باید پروانه ساخت دریافت و بعد فیلمبرداری را آغاز می‌کردند!قبضه فیلم توسط طرف ترک تا درگیری‌های سرمایه‌گذاری
پس از حواشی انتخاب بازیگران و شایعه حضور در جشنواره، اواخر مهرماه ۹۹ و حدود یک سال پس از اعلام خبر آغاز تولید فیلم بود که ویدیویی از سکانس‌های فیلم منتشر شد و طرف ترک خبر از پخش جهانی فیلم در آذر همان سال و همزمان با هفته مولانا را منتشر کرد. همچنین طرف ترک اذعان کرده بود که یک سریال هشت قسمتی نیز از این فیلم ساخته و پخش می‌شود. پاییز ۹۹ بود و نه تنها «مست عشق» آماده نمایش برای تابستان نشده بود بلکه سهراب پورناظری خبر از نیمه‌کاره ماندن تولید اثر داده بود. اتفاقی که به پخش ویدیویی از سکانس‌های فیلم و آغاز جنجال میان طرف ترک و ایرانی منجر شد
هر چند ناگفته نماند که در این یک سال نیز خبر‌هایی مبنی بر نیمه‌کاره ماندن پروژه مخابره شده بود و پیش نرفتن تولید مست عشق در این میان از گوشه و کنار به گوش رسیده بود چراکه خبری رسمی از پروژه مخابره نشده بود و همین باعث شده بود حواشی قوت بگیرند.
همزمانی با تولید جیران نیز شرایطی ایجاد کرده بود که در نهایت تهیه‌کننده پروژه اعلام کرده بود منتظر باز شدن مرز‌ها هستند تا سکانس‌های باقی مانده را فیلمبرداری کنند و تا پایان تابستان مست عشق را آماده نمایش کنند.
حالا، اما پاییز ۹۹ بود و نه تنها مست عشق آماده نمایش برای تابستان نشده بود بلکه سهراب پورناظری خبر از نیمه‌کاره ماندن تولید اثر داده بود. اتفاقی که به پخش ویدیویی از سکانس‌های فیلم و آغاز جنجال میان طرف ترک و ایرانی منجر شد.
واکنش حسن فتحی و طرف ایرانی سرمایه‌گذار، اما به این خبر و کذب خواندن آن حاکی از آن بود که سرمایه‌گذار ترک بدون اطلاع طرف ایرانی اقدام به پخش این ویدیو و همچنین ساخت سریال کرده است. این خبر باعث شد نویسنده فیلم در گفت‌وگویی، اقدام سرمایه‌گذار ترک در زمینه پخش جهانی این فیلم و تهیه نسخه‌ای از آن در قالب سریالی ۸ قسمتی را نقض حقوق مولفان و سازندگان این اثر دانست و گفت که پیگیری حقوقی این موضوع از سوی سرمایه‌گذار ایرانی فیلم آغاز شده است.
او همچنین حرف‌هایی زد که تا آن لحظه درباره نوع سرمایه‌گذاری طرف ایرانی و ترک این فیلم انتشار نیافته بود. توحیدی اشاره کرد که سرمایه‌گذار ترک تنها یک چهارم سهام سریال را دارد و این با پخش جهانی و ساخت سریال از این فیلم منافات دارد و باید از نظر حقوقی پیگیری شود.
بیانیه پشت بیانیه تا در نهایت طرف ایرانی مالک فیلم شد
پس از این صحبت‌ها بود که طرف ترک هم ساکت ننشست و اعلام کرد که به دلیل طولانی‌شدن پروژه و پیگیری نکردن طرف ایرانی اقدام به شروع مراحل فی فیلم کرده و قصد دارند پیش از پخش جهانی آن را در ایران اکران کنند. همچنین طرف ترک به ۱۶ هفته زمان فیلمبرداری فیلم اشاره کرده بود و آن را زمان زیادی برای یک فیلم سینمایی می‌دانست. پس از این بیانیه بود که تهیه‌کننده ایرانی اثر بیانیه‌ای همراه با هشدار و تذکر منتشر کرد و نوشت:
متاسفانه مراحل پایانی پروژه در بخش حقوقی و میزان سهام به اختلافاتی خورده و پیگیری در همه ابعاد و مذاکرات برای حل‌وفصل این اختلافات در جریان است؛ اختلافاتی که به جهت طول کشیدن چهارهفته‌ای فیلمبرداری و دوهفته‌ای پیش‌تولید باعث تغییراتی در قرارداد بازیگران و لوکیشن‌ها و دکور‌های شهرک سینمایی و درنتیجه بالا رفتن هزینه‌ها شده است.
بر همین اساس ضمن محترم شمردن اصل اختلاف و دعوت سرمایه‌گذار و شریک محترم ترک به پیگیری اختلافات از طریق مذاکره یا راه‌های قانونی، نسبت به هرگونه تصمیم و پیشبرد پروژه در هر بخشی از مراحل فنی هشدار داده و متذکر می‌شوم اختلاف حقوقی متضمن اعمال خلاف قانون و قرارداد و مسلمات حقوقی و حرفه‌ای و اخلاقی نبوده و هرگونه اقدام بدون تایید کارگردان محترم و شریک اصلی پروژه تبعات سنگینی خواهد داشت.
پس از این بیانیه طرف ترک تا چند ماه ساکت بود و خبری از پروژه به رسانه‌ها نرسید. تا آنکه تیزر فیلم در یکی از شبکه‌های ماهواره فارسی زبان انتشار یافت و دوباره بحث‌ها از سر گرفته شد. این بار طرف ترک ادعا کرده بود که طرف ایرانی برای اکران پیگیری نکرده و آنها به طور قانونی مراحل فنی را طی کرده اند و قرار است فیلم را از همین شبکه ماهواره‌ای پخش کننداین بار طرف ترک ادعا کرده بود که طرف ایرانی برای اکران پیگیری نکرده و آنها به طور قانونی مراحل فنی را طی کرده اند و قرار است فیلم را از همین شبکه ماهواره‌ای پخش کنند
در اینجا بود که حسن فتحی کارگردان مست عشق دوباره بیانیه‌ای منتشر کرد و این بار نه خطاب به طرف ترک بلکه خطاب به تهیه‌کننده ایرانی اثر نوشت: طرف ترک ادعا کرده بود که طرف ایرانی برای اکران پیگیری نکرده و آنها به طور قانونی مراحل فنی را طی کرده‌اند و قرار است فیلم را از یک شبکه ماهواره‌ای پخش کنند
تهیه‌کننده ایرانی فیلم باید پاسخگوی این پرسش باشد که چرا با وجود هشدار‌های مکرر بنده، مدیر تولید، مدیر فیلمبرداری و تنی چند از بازیگران و همکاران ترک و ایرانی مبنی‌بر اجتناب از اعتماد مفرط و یک‌سویه به طرف ترک، این تذکرات را جدی نگرفته است، تا حدی که طرف ترک به خود اجازه داده راش‌های فیلم را نه‌تن‌ها گروگان بگیرد، بلکه برخلاف توافق مکتوب‌شده طرفین جهت ساخت یک فیلم سینمایی، آن را تبدیل به یک سریال چند قسمتی کند.
فتحی خبر طرف ترک مبنی بر تعداد جلسات فیلمبرداری را کذب دانست و گفت: جناب تهیه‌کننده! چرا زمانی که طرف ترک از طریق یکی از افراد رسانه‌ای خود در ایران، بیانیه موهن و سراپا دروغی را منتشر کرد و در آن به کذب ادعا کرد که فیلمبرداری این فیلم ۱۶ هفته طول کشیده است، اسناد تعداد جلسات فیلمبرداری را ارائه نکردید تا بر همگان معلوم شود چیزی بیش از حداکثر ۵۲ جلسه فیلمبرداری نداشته‌ایم؛ یعنی به مدت ۸ هفته نه ۱۶ هفته.
همچنان این بیانیه سکوت را میان سرمایه‌گذاران برقرار کرد تا آنکه در شهریور ۱۴۰۰ خبر رسید که آتش بس میان دو طرف اعلام شده و طرف ایرانی سهم طرف ترک را خریده است. با اعلام تهیه‌کننده ایرانی پروژه، راش‌های اثر از طرف ترک تحویل گرفته شده بود و سهم مالکیت فیلم نیز به طور کامل به طرف ایرانی واگذار شده بود. همچنین قرار شد پس از ضبط سکانس‌های باقی مانده مست عشق تا پایان همان سال اکران شود، اما این اتفاق نیز میسر نشد.
نت‌هایی که به کام مست عشق نواخته نشد
همایون شجریان و سهراب پورناظری از همان ابتدای خبر کلید خوردن پروژه قرار بود موسیقی متن فیلم را بنوازند، اما درست یک ماه بعد از آنکه حواشی مرتبط با سرمایه‌گذاری مشترک میان ایران و ترکیه به پایان رسید، وقت انتشار بیانیه نوازندگان اثر رسید و اعلام کردند که دیگر با مست عشق همکاری نمی‌کنند.
دلیل آن را نیز عدم توافق با پروژه برای در اختیار داشتن امکانات ساخت موسیقی اعلام کردند. تهیه‌کننده پروژه نیز در گفت‌وگویی که فروردین ۱۴۰۱ انجام داد به توافق نرسیدن بر سر مشکلات مالی را دلیل این قطع همکاری دانست.
حتی شنیده شد که بعد از این انصراف، عوامل اثر به محسن چاوشی برای اجرای قطعات «مست عشق» پیشنهاد داده بودند که چاوشی به احترام شجریان، این پیشنهاد را نپذیرفت. در نهایت ۲۲ فرودین ماه امسال علیرضا قربانی نخستین موزیک ویدئو و تک‌آهنگ اختصاصی فیلم را با شعری از مولانا و آهنگسازی حسام ناصری در صفحه شخصی خود در فضای مجازی منتشر کرد.
بهار ۱۴۰۱ و همچنان وعده اکران
بهار دو سال گذشته همچنان مست عشق اکران نشده بود و خبر‌هایی سرگردان از این سو و آن سو به گوش می‌رسید. مهران برومند تهیه‌کننده اثر اعلام کرد که بخش‌های فیلمبرداری نشده در زمستان سال گذشته تولید شد و در حال حاضر مراحل نهایی پس تولید پیش می‌رود. او در این گفتگو زمانی برای اکران مشخص نکرده بود و اذعان کرده بود که به دنبال پخش کننده ایرانی هستند.
همچنان گفتگو‌ها درباره زمان اکران مست عشق ادامه پیدا کرد تا آبان‌ماه ۱۴۰۲ که در دیدار وزیر فرهنگ و سفیر ترکیه عنوان شد که مست عشق به زودی اکران می‌شود. هرچند در این بین رسانه‌های گوناگون شایعه‌هایی مبنی بر اکران مست عشق منتشر کردند، اما در نهایت این فیلم پس از حواشی پنج ساله به اکران امسال رسید. گویی مست عشق باید پس از هزار میلیاردی شدن سینمای ایران آن هم توسط یک فیلم کمدی اکران می‌شد تا عیار فیلم‌های غیرکمدی و شرایط فعلی سینما بهتر سنجیده شود.
منبع: خبرگزاری ایرنا
واریز حقوق بازنشستگان تا ساعاتی دیگر