علت نزول آيه نجوا و نسخ آن پس از مدتي كوتاه چه بود؟
تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۹۶۶۸۹
«يَأَيهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إِذَا نَجَيْتُمُ الرَّسولَ فَقَدِّمُوا بَينَ يَدَى نجْوَاشْ صدَقَةً ذَلِك خَيرٌ لَّكمْ وَ أَطهَرُ فَإِن لَّمْ تجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هنگامى كه مى خواهيد با رسول خدا نجوا كنيد (و سخنان درگوشى بگوييد)، قبل از آن صدقه اى (در راه خدا) بدهيد اين براى شما بهتر و پاكيزه تر است و اگر توانايى نداشته باشيد، خداوند غفور و رحيم است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اكثر مفسران شيعه و اهل سنت نوشته اند تنها كسى كه به اين آيه عمل كرد امير مؤ منان على (عليه السلام ) بود چنانكه طبرسى در روايتى از خود حضرت نقل مى كند كه فرمود: «آية من كتاب الله لم يعمل بها احد قبلى ، و لا يعمل بها احد بعدى كان لى دينار فصرفته بعشرة دراهم فكنت اذا جئت الى النبى (صلى اللّه عليه و آله ) تصدقت بدرهم» آيه اى در قرآن است كه احدى قبل از من و بعد از من به آن عمل نكرده و نخواهد كرد، من يك دينار داشتم آنرا به ده درهم تبديل كردم و هر زمان مى خواستم با رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) نجوا كنم درهمى را صدقه مى دادم ).
همين مضمون از بسياري از علماي شيعه و اهل سنت نقل شده است .
فخر رازى نيز اين حديث را كه تنها كسى كه به آيه فوق عمل كرد على (عليه السلام ) بود از جمعى از محدثان از ابن عباس نقل كرده است .
در (در المنثور) نيز روايات متعددى در ذيل آيات فوق در همين معنى آمده است .
در تفسير روح البيان از (عبدالله فرزند عمر بن خطاب) نقل مى كند كه مى گفت : «كان لعلى (عليه السلام ) ثلاث ، لو كانت لى واحدة منهن كانت احب الى من حمر النعم : تزويجه فاطمه (عليه السلام )، و اعطائه الراية يوم خيبر، و آية النجوى» على (عليه السلام ) سه فضيلت داشت كه اگر يكى از آنها براى من حاصل مى شد بهتر بود از شتران سرخ موى[2] نخست ازدواج با دختر پيامبر (صلى اللّه عليه و آله )، فاطمه (سلام الله عليها)، و ديگر دادن پرچم به دستش در روز خيبر، و ديگر آيه نجوى . ثبوت اين فضيلت بزرگ براى على (عليه السلام ) در غالب كتب تفسير و حديث آمده و چنان مشهور و معروف است كه نيازى به شرح بيشتر نيست .[3]
اكثر علما معتقدند كه اين آيه با آيه ديگرى نسخ گرديده و آن آيه اين است:
«أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ تابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ اللَّهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ»آيا ترسيديد كه فقير شويد و از دادن صدقه قبل از نجوا خوددارى كرديد؟ اكنون كه اين كار را نكرديد و خداوند توبه شما را پذيرفت؛ نماز را بر پا داريد و زكات را ادا كنيد و خدا و پيامبرش را اطاعت نماييد و [بدانيد كه] خداوند از آن چه انجام مى دهيد، آگاه است.[4]
درباره علت نسخ آيه نجوا بايد گفت همان طور كه لزوم صدقه دادن در نجوا منافعى در برداشت، طبعا جلوى منافع ديگرى را نيز مى گرفت؛ زيرا شكى در اين نيست كه اعراض نمودن مسلمانان و اصحاب پيامبر (ص) در اثر همان حكم از تماسها و گفت و گوهاى خصوصى با رسول خدا (ص)، آنان را از منافع و استفاده هاى زيادى محروم مى ساخت و به مصالح عمومى لطمه وارد مى نمود. براى مقدم داشتن همان مصالح عمومى بر مصالح خصوصى و ترجيح دادن منافع عام بر منافع خاص فقرا، خداوند حكم وجوب اين صدقه را برداشت و حكم به پا داشتن نماز و پرداختن زكات و پيروى از رسول خدا (ص) را جايگزين آن ساخت.
نزول آيه نجوا و سپس نسخ آن فوايد و نتايج زيادى را در برداشت: از جمله اين كه نسخ اين حكم بهترين عامل تنبيه و بيدارى مسلمانان و مهمترين وسيله اتمام حجت براى آنان بود؛ زيرا با صدور فرمان نسخ براى همه روشن گرديد كه تمام صحابه و ياران پيامبر (ص) مال دنيا را بر تماس و گفت و گو با پيامبرشان مقدم داشتند و از ياران وى كسى بر اين حكم عمل نكرد؛ مگر امير مؤمنان على بن ابى طالب (ع).
در عين حال اين حكم اين نكته را نيز مي رساند كه كسانى كه به خاطر پول و بذل مال، تماس هاى خصوصى و ارتباطشان را با رسول خدا (ص) قطع مى كنند، به مال و ثروت بيشتر از ملاقات خصوصى و ديدار رسول خدا (ص) اهميت و ارزش قائل هستند.
علت تشريع اين حكم با نسخ شدن آن معلوم و روشن گرديد، زيرا همان نسخ بود كه لطف و عنايت پروردگار را نسبت به بندگانش آشكار و عدم اهتمام مسلمانان را نسبت به مناجات با پيامبرشان برملا ساخت و با همين نسخ بود كه مقام و شخصيت امير مؤمنان (ع) در ميان ساير صحابه شناخته شد.[5]
پي نوشت:
[1].مجادله ،12
[2]. تعبير شتران سرخ موي در ميان عرب براى اشاره به گرانبهاترين اموال به كار برده مى شد، و آن را به صورت ضرب المثل به هنگام بيان بسيار نفيس بودن چيزى ذكر مى كردند.
[3]. البيان في تفسير القرآن، سيد ابو القاسم خوئى،موسسة احياء آثار الامام الخوئى، قم، بي تا، بي نا، ص: 372؛ تفسير نمونه، دارالكتب الاسلاميه، تهران،1374، ج23،ص450-
منبع: بلاغ مازندران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bloghnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بلاغ مازندران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۹۶۶۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۰ دقیقه‌ای دوش بگیرید؛ مضرات حمام طولانی چیست؟
اگر از خشکی پوست رنج می‌برید و به دنبال راهی برای جلوگیری از التهاب و تحریک پوست هستید، مدت زمان استحمام خود را به حداقل برسانید.
دوش‌های کوتاه ممکن است آنطور که باید و شاید در نگاه شما قدرت تمیزکنندگی نداشته باشند، اما در مقابل این نکته را هم در نظر داشته باشید که دوش‌های طولانی‌تر می‌توانند پوست شما را کم‌آب کنند. افزون بر تعیین مدت زمان مناسب برای حمام، باید دمای آب را نیز در نظر بگیرید.
دوش گرفتن چقدر باید طول بکشد؟بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های امریکا (CDC)، میانگین زمان دوش گرفتن ۸ دقیقه است و اگر بیش از ۱۵ دقیقه زیر دوش می‌مانید، باید به فکر تغییر روتین حمام خود باشید.
پوست نیز مانند اندام‌های داخلی بدن به آب نیاز دارد و به گفته متخصصان پوست، حداکثر زمان توصیه‌شده برای دوش گرفتن حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه است؛ در واقع این زمان برای پاکسازی و آبرسانی پوست کافی است.
طبق استانداردهای پزشکی و علمی، اگر پوست خشکی دارید یا به اگزما دچار هستید، دوش‌های کوتاه‌تر با آب ولرم به شما توصیه می‌شود. علاوه بر این، اجتناب از دوش آب گرم در فصول سرد بسیار مهم است، زیرا گرما می‌تواند به سطح پوست آسیب برساند و می‌تواند منجر به التهاب و افزایش علائم اگزما شود.
معایب دوش‌های طولانیهدف از دوش گرفتن، آبرسانی و تمیز کردن پوست است، اما بد نیست بدانید دوش آب گرم برای مدت طولانی، چربی‌های طبیعی پوست را از بین می‌برد، منافذ پوست را باز می‌کند و اجازه می‌دهد رطوبت از آن خارج شود؛ که مجموعه‌ی این عوامل در درازمدت سبب خشکی شدید پوست می‌شوند.
برای حفظ رطوبت، معمولاً استفاده از مرطوب‌کننده و لوسیون بدن بعد از دوش گرفتن توصیه می‌شود زیرا باعث می‌شود رطوبت در پوست بماند و از آن خارج نشود.
معایب دوش‌های کوتاهدوشهای کوتاه نیز به نوبه خود مشکلاتی را ایجاد می‌کنند؛ به طور کلی می‌توان گفت که یکی از مهمترین ایراداتی که به دوش‌های کوتاه‌مدت وارد است، این است که شاید به طور کامل پوست را تمیز نکنند. اگر پوست به درستی تمیز نشود، ممکن است باعث عفونت‌های پوستی شود.
با استناد به شواهد و داده‌های موجود، همه ما یک‌سری باکتری‌ها و ارگانیسم‌های طبیعی داریم که روی پوست زندگی می‌کنند و ما از این مورد با عنوان «فلور طبیعی» پوست یاد می‌کنیم.
فلور طبیعی از پوست ما در برابر آسیب‌ها و صدمات محافظت می‌کند. اگر این تعادل در اثر استحمام زیاد و طولانی به سمت رشد بیش از حد فلور طبیعی متمایل شود، ممکن است خطر عفونت پوست افزایش یابد و اگر کوتاه و کم حمام کنیم، این فلور به سمت ناسالم بودن میل می‌کند و بوی بدی را روی بدن به جا می‌گذارد.
نحوه صحیح دوش گرفتنروند استحمام به اندازه دفعات و مدت‌زمان آن اهمیت دارد. راه‌های زیادی برای حمام کردن وجود دارد، اما ساده‌ترین و ملایم‌ترین راه استفاده از دست‌هایتان است. مراحل یک دوش اصولی عبارتند از:
بدن را با آب گرم (نه داغ) خیس کنید. از صابون یا شامپوی بدن استفاده کنید و با کفِ دستان خود بدنتان را بشویید. پس از آن به سراغ شست‌وشوی موها بروید.
سعی کنید به‌گونه‌ای زمان‌بندی کنید که این کارها را در طول مدت ۱۰ دقیقه الی یک ربع انجام دهید. در آخر و پس از خروج از حمام، با حوله بدنتان را کامل خشک کنید و بعد از خشک شدن از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید؛ با این کار از بروز خشکی و احساس کشیدگی در پوست جلوگیری می‌کنید.
کانال عصر ایران در تلگرام
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت