اعتراض به پرونده‌سازی برای نویسندگان کودک/رد پای مافیای ادبی
تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۹۹۸۲۳
به گزارش خبرنگار مهر، ماجرای انتخاب و معرفی نویسندگان ایرانی به عنوان نامزدهای دریافت جایزه ادبی هانس کریستین اندرسن در سال 2020 و پیش از این جایزه استرید لیندگرن که منجر به معرفی برخی نویسندگان و تصویرگران از سوی نهادهای صنفی ادبیات کودک برای حضور در آن شد، با انتقادهایی همراه شده است.
این جوایز ادبی در آستانه برگزاری خود در هر دوره، طی فراخوانی از تشکل‌ها و انجمن‌های ادبی کشورهای مختلف می‌خواهند که پرونده کاری نامزدهای خود را برای بررسی و دریافت این جایزه معرفی کنند که در ایران نیز طی سال‌های گذشته این اتفاق صورت می‌پذیرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با وجود اینکه در ابتدای امر تنها شورای کتاب کودک به عنوان دفتر و نمایندگی رسمی «IBBY» یا دفتر بین‌المللی کتاب برای نوجوانان دست به این اقدام می‌زد اما در سال‌های اخیرانحصار این فهرست از دست این شورای بیرون آمده و نهادهای دیگری مانند کانون پرورش فکری، انجمن نویسندگان کودک نیز به این اقدام دست می‌زنند. از قرار معلوم امسال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز تصمیم گرفته است تابر مبنای این لیست‌ها، فهرستی 10 نفره برای ایجاد پرونده ادبی و کاری انتخاب کند و در رویدادهای مهم فرهنگی دنیا عرضه کند که این خبر ر روزهای گذشته از سوی مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی فرهنگی و کتابخوانی وزارت ارشاد تایید و اعلام شد که برای 10 نویسنده ایرانی شامل آرمان آرین، احمد اکبرپور، عباس جهانگیریان، مهدی رجبی، نوید سیدعلی‌اکبر، حمیدرضا شاه‌آبادی، محمدرضا شمس، آتوسا صالحی، سوسن طاقدیس و فریبا کلهر پرونده بین‌المللی به منظور ارائه به جوایز جهانی تشکیل خواهد شد.
در عین حال شورای کتاب کودک نیز برای سال 2020 اقدام به معرفی نامزدهای خود برای حضور در جایزه ادبی اندرسن کرد که این مساله در کنار اعلام فهرست 10 نفره‌ای که یاد شده منجر به انتقاد برخی از اهالی قلم شد.
در همین زمینه فریبا کلهر از نویسندگان قدیمی و با سابقه ادبیات کودک و نوجوان طی روزهای اخیر در یادداشت بلندی که در یکی از رسانه‌ها منتشر کرد در این زمینه، نوشت: . حالا ۱۰ نفر در این لیست هستند. معلوم نیست چرا عده‌ای هستند و عده‌ای نیستند. به نظرم انتخاب این افراد چنان بی‌ضابطه و بی در و پیکراست که می‌شود ده- بیست نفر دیگر هم به این لیست اضافه کرد. گفته‌اند افرادی انتخاب شده‌اند که حدس زده می‌شود در سال‌های آینده شانسی برای کاندیداتوری جایزه‌های بین‌المللی دارند. چه طور می‌شود تعیین کرد چه کسی برای ۱۰ سال آینده شانس دارد یا ندارد. کاندیدای سال ۲۰۲۰ انتخاب شده است. یعنی ما داریم برای سال ۲۰۲۲ به بعد برنامه‌ریزی می‌کنیم. از کجا معلوم است کسانی که به حساب نیامده‌اند در سال‌های پیش رو چنین و چنان نکنند. هنر و مخصوصاً آفرینش ادبی که قابل اندازه‌گیری و زمان بندی کردن و قابل پیش‌بینی نیست.
صحبت‌های کلهر اما روز گذشته با انتشار دومین نامه سرگشاده وی ادامه پیدا کرده است. او اینبار عنوان کرده است: چرا از سال ۵۸ تا ۹۶ که حدوداً ۲۰ دوره جایزه اندرسن اعطا شده سهم معرفی نویسنده‌های ایرانی فقط پنج دوره بوده؟ (دوره‌هایی را که یک کاندیدا دوبار معرفی شده در نظر نگرفته‌ام) اگر این، خست در معرفی کاندیدا و فرصت‌سوزی نیست پس چیست؟ فرصت‌هایی برای ادبیات کودکان و نوجوانان و شناخته شدن نویسندگان در اندازه‌های جهانی. دقیقاً معلوم نیست این فرصت‌ها چرا از دست رفته است...اینها نشان نمی‌دهد مافیایی در ادبیات کودک است که نویسنده‌ها را اینقدر محتاط کرده؟ نشان نمی‌دهد شورای کتاب کودک باید تیمی از خودشان را مأمور تحقیق و تفحص کند و ببیند ایراد کار کجاست؟ در کشورهای دیگر هم اینقدر نویسنده‌ها به روند انتخاب و معرفی کاندیدای جایزه اندرسن و استرید لیندگرن معترض‌اند؟ توجه کنید که گفته‌ام «روند» نگفته‌ام مرادی کرمانی، حسن‌زاده و دیگران.
کلهر همچنین گفته است: نهادهای مرتبط با کتاب کودک قدرتشان را از وجود نویسنده‌ها و تصویرگران می‌گیرند و باید دست کم به این دو گروه پاسخگو باشند. خدا را چه دیدید! شاید در این بحث‌ها ثابت شود که عملکرد شورای کتاب کودک و هر نهاد دیگری که در نامه پیشین نام برده‌ام، مناسب، به حق و به جا بوده است.
در همین راستا و پس از اعلام تشکیل پرونده برای ده نویسنده در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی علی اصغر سیدآبادی از مدیران سابق معاونت فرهنگی و مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از حضور در این فهرست انصراف داد که به نظر می‌رسد نشان از تمایل وی برای قرار گرفتن در لیستی است که بخش دولتی برای این منظور تدارک دیده است.
طی سال‌های اخیر ناکامی نویسندگان ایرانی در دریافت جوایز ادبی معتبر در بخش کودک و نوجوان ادامه داشته است که آخرین آن ناکامی فرهاد حسن‌زاده در دریافت جایزه آستریدلیتدگرن سال جاری بود.
بسیاری از نویسندگان عرصه کودک و نوجوان نبودن سازوکاری برای معرفی و انتخاب آثار و فعالیت‌های نویسندگان ایرانی در جهان را عامل این مساله می‌دانند و در کنار آن وجود ترجمه‌های ضعیف از آثار نویسندگان ایرانی را نیز در این موضوع مقصر نمی‌دانند. به نظر می‌رسد با وجود نیت خیر بخش دولتی برای حمایت از حل این مساله، حمایت از بخش خصوصی و اصناف اهالی فرهنگ برای به ثمر رساندن این دست اتفاقات و اجازه دادن به آنها برای رفع و بالیدن در فضایی آرام و پیشبرد این برنامه‌های از این دست است.
کد خبر 4456412منبع: مهر
کلیدواژه: ادبیات کودک و نوجوان جایزه ادبی وزارت ارشاد کتاب و کتابخوانی ادبیات هفته کتاب ترجمه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ادبیات جهان رونمایی کتاب گردشگری میراث فرهنگی اسباب بازی ایرانی ادبیات کودک و نوجوان خانه کتاب ادبیات داستانی جایزه ادبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۹۹۸۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معرفی سرگذشت رباعیات خیام و 4 کتاب دیگر
عصر ایران؛ مریم طرزی - امروز 23 آوریل روز جهانی کتاب است. به این بهانه برای دوستداران کتاب و علاقه مندان به حوزه های ادبیات، فلسفه و نقد ادبی که می خواهند کتاب هایی خوب با ترجمه هایی خوب بخوانند پنج عنوان کتاب را معرفی می شود. درآمدی بر فلسفه و ادبیات نوشته اوله مارتین اسکیلئوس ترجمه محمد نبوی پیشنهادی ویژه به علاقمندان دو حوزه فلسفه و ادبیات "درآمدی بر فلسفه و ادبیات» بررسی روشن و فشرده‌ای است در باب روش بررسی فلسفی مسائلِ مهمِ ناظر بر سرشت و ارزش ادبیات، تعریف ادبیات، جایگاه مؤلف، نیت مؤلف، رابطه‌ی فرم آثار فلسفی و رابطه‌ی آن با محتوا، و مسائل مربوط به خوانش و تفسیر آثار ادبی و منابع اقتدار آن. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه فلسفه و ادبیات در رابطه‌ای دوسویه، آن‌هم نه در مقام دو حوزه‌ی مجزا بلکه چونان حوزه‌هایی درهم‌تنیده، یکدیگر را بارور می‌کنند، چگونه فرم‌های ادبی محملی برای شرح و بسط مسائل فلسفی قرار می‌گیرند، و چگونه فرم‌های فلسفی گوناگون از ابزارهای نوعاً ادبی بهره می‌گیرند تا خوانندگان را اقناع کنند. و از خلال این مباحث این پرسش را مطرح می‌کند که اساساً تمایز میان فلسفه و ادبیات چقدر موجه یا سودمند است در مقاله‌ی افزوده به آغاز کتاب نیز علاوه بر مرورِ کلی مباحث این حوزه از دید دو تن از برجسته‌ترین نظریه‌پردازان، از چیزی سخن می‌رود که کم‌تر مورد توجه قرار می‌گیرد: لذت ادبیات. سرگذشت رباعیات: درنگی بر رباعیات خیام ترجمه‌ٔ ادوارد فیتزجرالد
مجموعه مقالاتی از نویسندگانِ مختلف دربارهٔ جایگاه رباعیات خیام در ادبیات انگلیسی ترجمه و تدوینِ مصطفی حسینی «رباعیّات» عمر خیام (۱۸۵۹) ترجمه‌ی ادوارد فیتزجرالد احتمالاً محبوب‌ترین کتاب شعری است که تاکنون به زبان انگلیسی منتشر شده است. اشعاری در باب تردید و تشکیک مذهبی سروده‌ی منجم‌ـ‌شاعر کلاسیک پارسی که با سنت‌های روزگارش عمیقاً سر ناسازگاری داشت. ترجمه‌ی فیتزجرالد در همان سال انتشارِ «در باب منشاء انواع» چارلز داروین به روشنای نشر رسید، و این دو کتاب در کنار هم فضای فکری بریتانیای اواخر عصر ویکتوریا را آینگی می‌کنند. از آن پس، بخش اعظم این اثر، در سنجش با حجم اندک‌اش، بیش از هر اثر دیگری ازجمله کتاب مقدس و آثار شکسپیر وارد زبان رایج روز شده است. فیتزجرالد می‌پنداشت که در شعر خیام رفیقی شفیق یافته است، و رباعیاتِ او انگلیسیِ دوره‌ی پیشارافائلی را با پارسی به‌درستی و به‌طرز باشکوهی تلفیق می‌کند. این منظومه ترجمانِ روزی، از بام تا شام، در زندگی فرد متفننِ شکاک پرشوری است به نظمی تلخ‌ـ‌شیرین، و آکنده از آرزو، تحسّر، و دانشی که «انگشت نگارنده می‌نویسد و چون نوشت حرکت کرده پیش می‌رود و تو با همه‌ی تقدس و زیرکیِ خویش نمی‌توانی آن را افسون کنی که حتا نیم‌سطر را حذف کند و همه‌ی اشک‌های تو نیز یک کلمه از آن را فرو نخواهد شست». دیک دیویس مرا به صندلی الکتریکی بسپار مجموعه داستان های کوتاه آمریکایی گردآوری و ترجمه محمد حیاتی
داستان‌های این مجموعه، مدرن و پست‌مدرن، ایده‌ی «رویای آمریکایی» را نقد می‌کنند و به ریشخند می‌گیرند. رویایی که بعد از رکود بزرگ، مک‌کارتی، ویتنام، اردوکشی نظامی به عراق و افغانستان، ظهور بوش و ترامپ، هر بار به شکلی فرومی‌ریخت و وارونه می‌شد. ویرانی رویای آمریکای را در درام، داستان کوتاه و رمان مدرن و پست‌مدرن آمریکا به‌وضوح می‌توان دید. شعار و الگویی سیاسی/فرهنگی که دم از آزادی و رفاه و یکپارچگی می‌زند هر آینه با رخدادهایی چون قتل کندی، ریگانیسم و برج‌های دوقلو از هم می‌پاشد و با نوعی زیباشناسی منفی و ضداستعلایی در ادبیات منعکس می‌شود. فروپاشی بنیان‌های خانواده، فراگیر شدن افسردگی و بیماری‌های روانی، مسائل سرخپوستان و سیاهان، مسئله‌ی اعدام و موضوعات دیگر همه در این ادبیات متجلی می‌شوند. داستان‌هایی از الوین بروکس وایت، مکینلی کنتور، جروم وایدمن، برنارد مالامود، جان بارت، وودی اَلن، کلاید اجرتون، تیم اُبراین، لین تیلمن، آیوی گودمن، جُرج ساندرز، الیسِن برنِت، دیوید فاستر والاس، شرمن الکسی، جاناتان نولان را در این مجموعه خواهید خواند نشانه‌های روشنفکران
ادوارد سعید ترجمه‌ی محمد افتخاری پیشنهادی برای علاقمندان به آرا وتفکرات ادوارد سعید روشن‌فکر موجودی‌ست تبعیدی، حاشیه‌نشین، ذوق‌ورز و پدیدآورنده‌ی زبانی که می‌کوشد حقیقت را در برابر قدرت بیان کند... موجودی غیرخودی و آدمی که نمی‌تواند هم‌رنگ جماعت باشد گفتارهای مؤثر و درخشان ادوارد سعید در این کتاب در واقع بازسازی چهره و شخصیت مستقل و سازش‌ناپذیر روشنفکران و چگونگی رویارویی آنها در برابر وسوسه‌های قدرت، ثروت، حرفه‌ای‌گری، و تخصصی‌شدن است. کارکرد نقد تری ایگلتون ترجمه‌ی مریم طرزی
یشنهادی برای علاقمندان به نقد ادبی شاید بهترین توصیف برای انگیزه‌ی نهفته در پس نگارش این کتاب تصورِ آن لحظه‌ای باشد که منتقدی پشت میزش نشسته و می‌خواهد به بررسی مضمون یا نویسنده‌ای بپردازد که ناگهان چند پرسش برآشوبنده گریبان‌اش را می‌گیرد: مقصود از این بررسی چیست؟ مخاطب آن کیست، بر چه کسی می‌خواهد تأثیر بگذارد، و در که نفوذ کند؟ جامعه در کل چه نقش‌هایی برای چنین کنش انتقادی‌ای قائل است؟ منتقد در صورتی می‌تواند بااطمینان بنویسد که خودِ نهادِ نقد امری بی‌مسئله پنداشته شود. وقتی این نهاد به‌جد زیر سؤال باشد، هر کنش انتقادی دشوار و نامطمئن می‌شود. اینکه چنین کنش‌هایی ظاهراً با همان اطمینان مرسوم ادامه دارند، بی‌تردید نشانه‌ی این است که بحرانِ نهادِ نقد یا به‌اندازه‌ی کافی مطرح نشده یا عملاً نشنیده گرفته شده است. بحث این کتاب آن است که نقد، امروزه، فاقد نقش‌های اجتماعی اساسی خویش است... اینکه همیشه چنین نبوده است، اینکه حتا امروز نیازی نیست چنین باشد، نکته‌ای است که می‌کوشم آن را با طرح تاریخچه‌ای بسیار گزینشی از نهاد نقد در انگلستان، از اوایل قرن هجدهم به بعد، نشان دهم. کانال عصر ایران در تلگرام
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد