عکس روز ناسا/ گرفتن "اوریون" از آب!
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۲۷۶۵۷
ناسا اخیرا تصویری از انتقال فضاپیمای "اوریون" به عرشه کشتی نیروی دریایی ایالات متحده پس از انجام آزمایشات را منتشر کرده است. آفتاب‌‌نیوز : هفته گذشته "تجهیزات اروپایی ماژول فضاپیمای اوریون"(Orion's European Service Module) برای انتقال به "مرکز فضایی کندی"(Kennedy Space Center) آمریکا در هواپیما آنتونوف شهر برمن، آلمان بارگیری شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اکنون پس از یک هفته آزمایش، تیم تحقیقات زمینی "مرکز تحقیقات کندی" آماده بازیابی "فضاپیمای اوریون" برای ماموریت "اکتشافی-۱ "(Exploration Mission-۱) هستند.
ماموریت اکتشافی- ۱ ، نخستین پرواز برنامه‌ریزی شده بدون خدمه از سیستم پرتاب فضایی و دومین پرواز فضاپیمای اوریون است. فضاپیمای اوریون ژوئن ۲۰۲۰ از مرکز فضایی کندی پرتاب شده و ماموریت خود را آغاز خواهد کرد.
فضاپیمای اوریون حدود ۳ هفته در فضا خواهد ماند، ۶ روز این سه هفته را نیز به حرکت مخالف‌گرد و موافق‌گرد اطراف ماه خواهد پرداخت.
"حرکت مخالف‌گرد و موافق‌گرد"( Retrograde and prograde motion) حرکتی در خلاف جهت حرکت یک جسم دیگر و برعکس حرکت مستقیم و "موافق‌گرد" است. این نوع حرکت می‌تواند چرخش یک جسم در پیرامون جسم دیگر یا در نقاطی دیگر، یا دوران یک جسم منفرد حول محورش، یا پدیده دیگری مثل حرکت تقدیمی یا دوران محورها باشد. در اشاره به سیستم آسمانی، حرکت مخالف‌گرد معمولا حرکتی در جهت عکس جسم مرکزی، یا شیئی است که مرکز سیستم را تشکیل می‌دهد.
در منظومه شمسی، همه سیارات و بیشتر اجرام دیگری که دور خورشید می‌چرخند، به غیر از بسیاری از دنباله‌دارها که استثنا هستند، جهت حرکت‌شان موافق‌گرد(هم‌جهت) با حرکت محوری خورشید است.
پس از به پایان رسیدن این ماموریت، "ماموریت اکتشافی ۲"(Exploration Mission-۲) در سال ۲۰۲۳ آغاز خواهد شد.
در این تصویر، شاهد عملیات پس از آزمایش فضاپیمای اوریون در آب هستید که کپسول فضاپیمای اوریون به عرشه کشتی نیروی دریایی ایالات متحده کشیده می‌شود.
فضاپیمای اوریون
به گزارش ایسنا،اوریون جدیدترین فضاپیمای سازمان فضایی ناسا برای حمل انسان به فضا و اکتشافات دور دست از جمله سیاره مریخ است. مراحل اجرایی این فضاپیما پس از اتمام پروژه شاتل و بازنشستگی ناوگان شاتل کلید خورد. نخستین پرواز آزمایشی بدون سرنشین فضاپیمای اوریون، در پنج دسامبر سال ۲۰۱۴ با موفقیت صورت گرفت. این فضاپیما مانند فضاپیمای آپولو از یک کپسول حامل فضانوردان تشکیل شده که می‌تواند به فضای ورای زمین برود و پس از اکتشاف در سیارات دیگر و همچنین سیارک‌ها، با کمک چتر نجات به زمین فرود آید. این برای نخستین بار است که ناسا از یک سیستم ساخت اروپا به عنوان یک عامل حیاتی برای فضاپیمای آمریکایی استفاده می‌کند.
کد خبر: ۵۵۶۷۵۷ تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۳۹۷ - ۲۰:۰۵
منبع: آفتاب
کلیدواژه: فضاپیمای اوریون آب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۲۷۶۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا ردپای حیات بیگانه را در مریخ کشف کرد
مریخ‌نورد «کنجکاوی» ناسا ردپای گاز متان را در سیاره سرخ یافته و دانشمندان را یک گام به کشف حیات بیگانه نزدیک‌تر کرده است.
به گزارش ایسنا، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.
به نقل از دیلی میل، مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمان‌های متفاوتی از روز ظاهر می‌شد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول می‌رسید.
اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره می‌آید.
نظر دانشمندان این است که متان می‌تواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید می‌کنند.
مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه می‌زند و در همه این مدت، گیج‌کننده‌ترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل می‌آید.
یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون می‌آمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.
دانشمندان طی بررسی‌های آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیه‌سازی کنند. طی این مدت طولانی، نمک‌ها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون می‌آیند.
این نمک‌ها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت می‌شوند. پرکلرات‌ها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.
یخ به تدریج تبخیر می‌شود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا می‌گذارد. وقتی مقدار کافی از این نمک‌ها در رگولیت جمع می‌شوند، نوعی پوسته را تشکیل می‌دهند که به شن و ماسه یا دانه‌های قهوه شباهت دارد.
دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی می‌تواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کم‌عمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.
در همان زمان که بخار نمک بیرون می‌آید، متان نیز منتشر می‌شود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع می‌تواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیند‌های زمین‌شناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.
در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام می‌افتد. دانشمندان با پمپاژ غلظت‌های متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیه‌سازی‌شده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.
دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمان‌های خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش می‌یابد، این پوسته می‌شکند و متان را بیرون می‌فرستد.
آن زمان بود که مریخ‌نورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد. فقط دما نیست که می‌تواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتی‌متر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازه‌ای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.
این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟