تجدید عهد هنرمندان بر مزار جبار باغچه‌بان
تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۴۳۷۶۲
به گزارش ایلنا، مراسم جشن صد سالگی تئاتر کودک و نوجوان در تهران با حضور هنرمندان، مسئولان، اصحاب رسانه و فرهنگ‌دوستان، در شهر ری برگزار شد. این مراسم با تلاوت قرآن و اجرای سرود ملی با حضور گروه ناشنوایان دستان به‌صورت رسمی آغاز شد.
سپاس‌گزاری نوه جبار باغچه‌بان از اهالی تئاتر
در این مراسم داوود کیانیان؛ رئیس بنیاد نمای کودک، پیام پروانه باغچه‌بان به برگزار کنندگان مراسم بزرگ‌داشت جبار باغچه‌بان را قرائت کرد: «با درود فراوان از طرف خانواده باغچه‌بان از اینکه با حضور خود روح پدرم را شاد کردید تشکر می‌کنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از اولین سال وداع باغچه‌بان با زندگی پر تلاش و ثمربخش خویش، هر ساله ناشنوایان با گرد آمدن بر سر مزار وی، یاد او را سپاس و گرامی داشته‌اند. اکنون بسیار خوشحالم از این که می‌بینم پس از سال‌های سال درخت معرفت دیگری که پدرم صد سال پیش کاشته است، بار دیگر جوانه زده و شاخ و برگ خود را نمایان می‌کند و اینهمه را از علاقه‌مندی بنیاد نمایش نمایش کودک و همه عزیزان فرهنگ دوستی می‌دانم که به این شاخه از فعالیت‌های باغچه بان و اهمیت آن در پرورش جامعه ایران توجه کرده و در راستای چنین هدفی کوشش می‌کنند.
با تاسف بسیار از اینکه امروز در جمع شما نیستم، چشم‌هایم را می‌بندم و با بال خیال به چشمه‌علی، به خانه پدر می‌آیم و به شما عزیزان خوش‌آمد می‌گویم، و بار دیگر با قدردانی بسیار برای همگی آرزوی موفقیت دارم.»
باغچه‌بان از سوز دل مایه گذاشت
مریم کاظمی؛ دبیر بیست‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک‌و نوجوان در این مراسم ضمن تشکر از حضور تمام اساتید و مهمانان، گفت: امسال بیست‌وپنجمین سال برگزاری جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک‌ونوجوان برگزار می‌شود و درتتیجه چند برنامه در کنار برنامه‌های روتین جشنواره برگزار می‌شود؛ ربع قرن برگزاری جشنواره تئاتر کودک و صد سالگی تئاتر کودک که بنیاد نمایش کودک دو سال قبل نوید این اتفاق را داد.
وی در ادامه افزود: یادمان آمد فردی با سوزش درون و احترام کاری کرده است که از دوران انقلاب مشروطه سابقه نداشته و از امکانات خود برای رشد جامعه استفاده کرد. همه در دبستان توسط باغچه زندگی با جبار آشنا شدیم. در آن دوران به نکات مهمی توجه می‌شد و تلاش و کوشش کسانی است که از سوز دل مایه گذاشتند ما را به جایگاه کنونی رسانده‌اند.
لزوم پرداخت بیشتر به قهرمان ملی
در ادامه مراسم داوود کیانیان یادداشتی را درباره جبار باغچه‌بان قرائت و در قالب آن نکاتی را به مسئولان یادآوری کرد: «زنده‌یاد جبار باغچه‌بان در بسیاری از زمینه‌های فعالیت برای کودکان در ایران پیشگام بوده است.
در زمینه آموزش؛ تالیف کتاب الفبا و آموزش ناشنوایان
در زمینه تربیت و تقدم پرورش بر آموزش؛ با شعر، سرود، بازی، نمایش و مهارت‌های زندگی
در زمینه انتشارات؛ نشر دفتر شعر، قصه، تصویرگری کتاب کودک، مسائل نظری تربیتی و نمایشنامه
در زمینه نمایش؛ بازی‌های نمایشی، نمایش خلاق، نمایش در کلاس درس، اشعار نمایشی، اجرا با کودکان، ساختن تن‌پوش و ماسک
و اکنون بعد از گذشتن نزدیک به یک قرن بعضی از فعالیت‌هایش امروزه نیز پیش‌گامی خود را حتی در این زمان حفظ کرده‌اند؛ مانند تصویرگری کتاب نمایشنامه برای کودکان که هنوز همگانی نشده است.
با توجه به فضاهای بسته و محدود زمانش، پیشگام بودن در این فعالیت‌ها، تنها از یک قهرمان ساخته است.
بزرگ‌داشت جبار باغچه‌بان
بزرگ‌داشت یک فرهنگ است
نکوداشت هنر برای کودکان است
پاس‌داشت یک قرن تئاتر کودکان است
و در نهایت احقاق حقوق کودکان است به‌ویژه کودکانی که به هر دلیلی از بازی و تحصیل و پرورش باز مانده‌اند.
ما چرا قدر قهرمان‌های خود را نمی‌دانیم؟ جبار باغچه‌بان بی‌شک یکی از مفاخر این کشور است که می‌شود به او افتخار کرد چراکه از او می‌توان به‌عنوان یک شهروند الگو نام برد اما نه پارک، نه یک خیابان، نه یک میدان و نه حتی یک کوچه به اسم او نیست. نه تندیسی از او ساخته‌ایم و نه آرامگاهش را بعد از نیم‌قرن رونقی داده‌ایم.
پیشنهاد ما تئاتری‌ها این است که؛
یک. تالار هنر که ویژه اجرای تئاتر برای کودکان و نوجوانان است، به نام تئاتر باغچه‌بان نام‌گذاری شود
دو. ما ضد سال تئاتر کودک داریم اما موزه تئاتر کودک نداریم تا اسناد ارزشمند این هنر را در آنجا به نمایش بگذاریم از شهرداری تقاضا داریم مکانی را در اختیار ما دست‌اندرکاران تئاتر کودک قرار دهند تا این مستندات اعم از عکس، بروشور، پوستر، لباس، نمایشنامه، عزوسگ، موسیقی و فیلم خواهد بود را در آنجا و به نام زنده‌یاد جبار باغچه‌بان حفظ و نگهداری کنیم. سنگ قدیم مزار جبار باغچه‌بان در کنار آثار ادبیات نمایشی او نیز از این آثار ارزشمند آن گنجینه خواهد بود.»
تجدید عهد با هنرمندی که از پا ننشست
سپس اردشیر صالح‌پور؛ مشاور دبیر بیست‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک‌ونوجوان به‌عنوان مجری روی صحنه رفت و درباره این مراسم، گفت:به‌حرمت و تکریم بزرگ‌مردی که خدمات بزرگ نمایشی و فرهنگی به این مرز و بوم کرده است دور هم جمع شده‌ایم.احمد آرام درباره جبار باغچه‌بانگفته است کهاو بسیار کوشید تا الفبا را آسان نماید چون در ابتدا واقعا آموزش الفبا دشوار بود.
وی در ادامه افزود: تلاش‌هایزنده‌یادباغچه‌بان ستودنی است. او بر روی حقوق کودکان و زنانمبنای آموزش خود را قرار داد چون دقت می‌کرد که این دو قشر جامعه،آینده‌سازان کشورهستند. همین مسائل سبب شد در این روز بارانی تجدید عهد کنیم با اوکه از سپیده صبح تا سر بر بالش گذارد معلم بود. ناتالیازاکسدر کتاب خود اعلام کرده بود که جبار قبل از روسیه تئاتر خلاق کودک کار کرد البته امروز جشن نقدماتی را برگزار کردیم و جشن بزرگ‌تر در دوم آذرماه در همدان برگزار می‌شود با ابن دو مراسم، پیوند برقرار کردیم میان ری باستان و همدان باستان.
لزوم احیای مزار باغچه‌بان با رعایت آیین‌ها
در ادامه این مراسم، اصغر همت از اعضای شورای راهبردی جشنواره ضمن اعلام این نکته که عرضه هنر همواره دچار مشکل بوده است، گفت: هنرمندان و همچنین جبارباغچه‌بان با ناملایمات مواجه بودند. هیچگاه دولت فرهنگ را ارج نگذاشته چند سال است در شهرداری اتفاق‌هایی افتاده و برخی برنامه‌های فرهنگی برگزار می‌شوند اما شهرداری وارد روش سیستماتیک نشده و این اتفاق‌ها به ذوق شهرداران مربوط می‌شود امیداوارم به شروع فعالیت‌های باغچه‌بان برسیم. به عنوان نماینده خانه تئاتر این طلیعه جشنواره را انتخاب بسیار خوبی می‌دانم چون آثار باغچه‌بان ارتباط کامل با تئاتر داشتند.
وی در ادامه افزود: فرهنگ همواره دچار مشکل بوده است و جبار باغچه‌بان به‌خاطر یک نفر که ارزش او را می‌دانست، به شیراز سفر کرد! متاسفانه ماآینده‌مان را در گذشته می‌بینیم! و آرزو می‌کنیم به دوره جبار باغچه‌بان بازگردیم.
افشار؛ شهردار شهر ری در این مراسم گفت: زمانی‌که به مقبره زنده‌یاد جبار باغچه‌بان رجوع می‌کنیم، می‌بینیم این هنرمندان مورد غفلت قرار گرفته‌اند.
سید احمد محیط‌طباطبایی؛ قائم‌مقام ایکوم درباره بازسازی مقبره جبار باغچه‌بان گفت: احیای مقبره مشاهیر نباید به معنای از بین رفتن حافظه تاریخی و یا آیین‌ها باشد. باید توجه داشت که یکسان سازی در فرهنگ ایرانی جای ندارد.
وی در پایان افزود: بعد از انقلاب مشروطه بود که آموزش و پرورش به میان مردم آمد اما در این میان جبار باغچه‌بان همگان را به شیوه آموزشی خود وارد کرد.
هفته اول آذر و بزرگ‌داشتی دیگر برای بزرگ‌مرد فرهنگ ایران
همچنین محسن سلیمانی؛رئیس ارسباران درباره رونمایی از کتابی به نام خودنوشت که حاوی زندگی مرحوم باغچه‌بان از زبان فرزند او است، گفت:با همت بنیاد نمایش کودک و خانواده باغچه‌بان کتابی که سال ۱۳۵۴ و۱۰ سال بعد از مرگ جبار باغچه بان منتشر شده بود، چاپ می‌شود و قرار است هفته نخست آذر در فرهنگسرای ارسباران رونمایی از این کتاب صورت بگیرد. همچنین در این ایام، به‌مدتیک هفته جشن صد سالگی تئاتر کودک در ارسباران برگزار می‌شود.
در پایان مراسم، حاضران سر مزار جبار باغچه‌بان جمع شدند و صالح پور بخش‌هایی از کتاب خود نوشته را خواند و پس از قرائت فاتحه برنامه به اتمام رسید.
در این مراسم هنرمندانی همچون داوود کیانیان، حسین فدایی‌حسین، فائزه فیض، اصغر همت، بابک محمدی، قاسمی، رضا آشفته، علیرضا درویش‌نژاد؛ مدیرکل ارشاد استان همدان، مدیران اداره‌کل فرهنگ و هنر آموزش‌وپرورش، محیط طباطبایی؛ قائم‌مقام ایکوم، افشار؛ شهردار شهر ری و جمعی از مدیران و فرهنگ‌دوستان حضور داشتند.
بیست‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک‌ونوجوان از ۲۸ آبان لغایت ۴ آذر در همدان برگزار می‌شود.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: اصحاب رسانه تئاتر دولت قرآن کودک و نوجوان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۴۳۷۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهید عبدالرضا موسوی؛ از رتبه اول کنکور پزشکی تا شهادت برای فتح خرمشهر/ شهیدی که محل دفنش را مشخص کرده بود
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، شهید عبدالرضا موسوی جانشین شهید محمد جهان آرا در سپاه خرمشهر بود. این دو شهید بزرگوار تا پای جان برای حفظ شهرشان در هنگام تجاوز دشمن جنگیدند و همراه دیگر مدافعان خونین شهر مقاومت کردند.
چهارم آبان ۵۹ که خرمشهر سقوط کرد، همگی هم قسم شدند تا خاک میهن را از دشمن پس بگیرند، اما قسمت نبود هیچ کدام شان آزادی خرمشهر را در سوم خرداد ۱۳۶۱ ببینند. محمد جهان آرا در هفتم مهرماه ۱۳۶۰ در حادثه سقوط هواپیمای فرماندهان در کهریزک تهران به شهادت رسید و موسوی نیز در ۱۷ اردیبهشت سال ۶۱ در جریان عملیات «الی بیت المقدس» و قبل از آزادی خرمشهر شهید شد.
به مناسبت سالگرد شهادت سردار شهید دکتر عبدالرضا موسوی، با فراهه عبدالخانی مادر و خاتون موسوی خواهر شهید گفت و گویی انجام دادیم.
بانو عبدالخانی مادر ۸۶ ساله شهید در بیان خاطراتی از آخرین ماه‌های حیات زمینی فرزندش می‌گوید: شاید دو یا سه ماه به شهادت عبدالرضا باقی مانده بود که هفته‌ای چند بار من را به گلزار شهدای آبادان می‌برد. آن زمان خرمشهر سقوط کرده بود و ما در آبادان حضور داشتیم.
مادر شهید ادامه می‌دهد: یکبار به عبدالرضا گفتم: پسرم! چرا این قدر من را به گلزار شهدا می‌آوری. جا‌های دیگری هم برای رفتن و سرزدن وجود دارد. در پاسخ گفت: "اینجا قطعه‌ای از بهشت است مادر جان! اینجا بهترین بندگان خدا آمریده اند. " دو یا سه ماه بعد خودش هم به شهادت رسید و پیکرش در همان گلزار دفن شد.
وی در بیان خاطره دیگری از فرزندش اظهار داشت: یک روز دیدم که عبدالرضا برمزار شهیدی قرآن می‌خواند. صوت بسیار زیبایی داشت. آن روز مرحوم همسرم (پدر شهید) همراه مان بود. گفتیم: عبدالرضا‌ای کاش بر مزار ما هم اینطور با صدای خوش قرآن بخوانی. گفت: نه من دوست دارم شما بر مزارم قرآن بخوانید. من و پدرش خیلی ناراحت شدیم. گفتیم تو جوانی، اما ما سن و سالی داریم. تو باید بمانی و حالا حالا‌ها زندگی کنی. ما برای تو آرزو‌ها داریم. اما عبدالرضا روی حرف خودش بود و می‌گفت روزی می‌رسد که ما برسر مزار او قرآن بخوانیم.
این مادر شهید می‌افزاید: پسرم در اواخر عمر زمینی اش مرتب به گلزار شهدا می‌رفت. خودش هم بوی شهدا را گرفته بود. یک روز در گلزار شهدای آبادان دیدم عبدالرضا کنار مزار شهید گمنامی ایستاده و در فضای خالی کنار مزار شهید، چوبی را به زمین فرو می‌کند. جلوتر رفتم و دیدم در آن فضای خالی کنار قبر شهید گمنام، مرتب این چوب را فشار می‌دهد. پرسیدم: چرا همچین کاری می‌کنی؟ گفت: اینجا محل دفن من است. زمانی که شهید شدم، من را اینجا دفن می‌کنند.
بانو عبدالخانی ادامه می‌دهد: آن زمان هنوز خرمشهر آزاد نشده بود و به حتم اگر خونین شهر آزاد می‌شد و به شهرمان برمی گشتیم، به حتم او را در خرمشهر دفن می‌کردند. چون شهر ما آنجا بود. اما انگار به دل پسرم برات شده بود که قبل از آزادی خرمشهر به شهادت می‌رسد و پیکرش را در همین گلزار شهدای آبادان دفن می‌کنند. اتفاقا همین طور هم شد و پسرم چند روز قبل از آزادی خرمشهر به شهادت رسید و پیکرش را در جایی دفن کردند که خودش نشان داده بود.
خاتون موسوی خواهر شهید نیز از قول مادرش اظهار می‌دارد: چند ماه قبل از شهادت عبدالرضا، به خاطر علاقه و جایگاه بسیار بالایی که در خانواده داشت، می‌خواست همه را خصوصا مادرمان را آماده شهادتش کند؛ لذا زیاد مادرمان را به گلزار شهدا می‌برد و برسر مزار آنها قرآن می‌خواند و از مقام شهدا برای مادر می‌گفت. همه اینها به خاطر این بود که پدر و مادر را آماده شهادتش کند.
خواهرشهید بیان می‌دارد: مادرم قضیه چوبی را که برادرم در محل دفنش به زمین فرو برده بود را تعریف کرد. روز دفن عبدالرضا، این چوب درست بالای مزارش بود. ما آن چوب را می‌دیدیدم و به کرامت این شهید بزرگوار پی بردیم که چطور مدتی قبل از شهادتش، محل دفن خودش را نشان داده بود. مادر می‌گوید وقتی که من چوب را بالای مزار پسرم دیدم، همانجا فهمیدم خدا نگاه بسیار خاصی به او دارد.
خواهر شهید می‌افزاید: سال ۱۳۵۵ شهید عبدالرضا موسوی در رشته پزشکی در کل ایران نفر اول شد و همچنین نفر اول اعزام به خارج از کشور بود. این شهید بزگوار سرشار از نبوغ، استعداد، هوش، ذکاوت، پشتکار، تقوا، تواضع، مدیریت، مسولیت پذیری و البته خلوص محض بود.
انتهای پیام/
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت