دلاویز: سالی ۳۵ میلیارد دلاریارانه بنزین و گازوییل می‌دهیم
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۵۵۰۹۰
نحوه مصرف انرژی در دنیای امروز یکی از مباحث مهم کشورها به شمار می‌رود. چراکه انرژی نقش اساسی در اقتصاد و امنیت سیاسی دارد. اما متأسفانه ایران با داشتن بزرگترین ذخایر منابع هیدروکربوری دنیا در حال حاضر تنها کشوری است که نمودار مصرف انرژی‌اش همچنان صعودی است.
این درحالی است که از سال 1379 تاکنون شرکتی در ایران تأسیس شده که تمرکزش روی بهینه‌سازی مصرف سوخت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محسن دلاویز، مدیرعامل شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت در این خصوص به گفتوگو با ما پرداخت. او اولین مشکل را بخشی نگری در مدیریت کشور می‌داند.
درباره میزان مصرف انرژی از سوی مردم کشورمان ارقام مختلفی منتشر می‌شود. وضعیت مصرف انرژی در ایران چگونه است؟
در سال ۱۳۹۵ بر اساس آخرین آمار و اطلاعات به روز شده در قالب ترازنامه هیدروکربوری کشور، میزان کل تولید انرژی که بیش از ۹۹ درصد آن را نفت و گاز تشکیل داده است، بیش از 9 میلیون بشکه معادل نفت خام در روز بوده که از این میزان با اضافه و کم کردن مقدار صادرات و واردات، به‌طور متوسط نزدیک به 5.5 میلیون بشکه معادل نفت خام در روز وارد سیستم عرضه انرژی اولیه شده است. از مقدار انرژی ذکر شده، پس از کم کردن تلفات نیروگاه‌ها و پالایشگاه‌های نفت و گاز و همچنین سیستم‌های انتقال و توزیع در سطح انرژی ثانویه، روزانه مقدار 3.7 میلیون بشکه معادل نفت خام انرژی تحویل سیستم تقاضا یا همان مصرف کنندگان نهایی شده است. میزان اختلاف در ارقام ارائه شده با لحاظ گازهای سوزانده شده (فلر) در آن، حاکی از تلفات سیستم عرضه انرژی کشور معادل روزانه 2.1 میلیون بشکه معادل نفت خام است که با توجه به شرایط موجود از لحاظ ارزشی، رقم بسیار قابل توجهی است و از لحاظ مقدار نیز با استانداردهای جهانی فاصله بسیار زیادی دارد. ضمن آنکه این آمار برای سال 1395 است و الآن ارقام بالاتر خواهد بود.
آیا آماری در خصوص وضعیت تلفات انرژی بعد از سیستم عرضه دارید؟
بله. بعد از تحویل انرژی به بخش‌های مصرف کننده نهایی، همچنان فرآیندها و سامانه‌های مصرف کننده، تلفات قابل ملاحظه‌ای را به سیستم تحمیل می‌کند. به‌عنوان نمونه در بخش خانگی که بزرگترین بخش مصرف کننده انرژی است، از مقدار کل انرژی تحویلی بطور متوسط ۱.۱ میلیون بشکه معادل نفت خام در روز انرژی مصرف می‌شود. وضعیت شاخص مصرف در این بخش ۴۶۰ کیلووات ساعت به ازای هر متر مربع در سال است که حدود ۳ برابر متوسط جهانی یعنی ۱۶۰ کیلووات ساعت به ازای هر متر مربع در سال است.
در بخش صنعت نیز به‌عنوان دومین بخش مصرف کننده انرژی روزانه ۹۰۰ هزار بشکه معادل نفت خام انرژی مصرف می‌گردد که عمده آن مربوط به صنایع با شدت انرژی بالا از جمله، فولاد، سیمان، آجر، لاستیک و سایر صنایع با شدت انرژی بالا است.
در بخش حمل و نقل به‌عنوان سومین بخش مصرف کننده نیز، روزانه ۸۷۰ هزار بشکه معادل نفت خام انرژی در سال ۱۳۹۰ مصرف شده است و مقایسه شاخص‌های عملکردی آن که در ادامه بیشتر به آن خواهم پرداخت همچون سایر بخش‌های ذکر شده، با سطح استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد. فناوری‌های قدیمی بویژه در موتور خودروهای تولیدی، فرسودگی ناوگان بخصوص ناوگان خودروهای سنگین، عدم توسعه متوازن حمل و نقل عمومی، فرهنگ نامناسب استفاده از خودروهای شخصی و عدم تکمیل زیرساخت‌های شهری از جمله عوامل اصلی بالا بودن مصرف انرژی در این بخش محسوب می‌شود.
مجموعه آمار اشاره شده منجر به این شده که ایران جزو کشورهای با شدت انرژی بسیار بالا در دنیا قرار گیرد. به گونه‌ای که در سال ۱۳۹۰ شدت مصرف انرژی نهایی بر اساس تولید ناخالص داخلی به قیمت‌های ثابت سال ۱۳۷۶، برابر با 1.76 بشکه به میلیون ریال و سرانه مصرف نیز معادل 14.83 بشکه به ازای هر نفر بوده است. این آمار نشان می‌دهد که با لحاظ قیمت متوسط ۷۰ دلار برای هر بشکه نفت خام، معادل ۱۳۲ دلار انرژی برای تولید هر صد هزار تومان تولید ناخالص داخلی در ایران هزینه می‌شود. بررسی شاخص شدت انرژی اولیه نیز بیانگر این خواهد بود که شدت انرژی اولیه در ایران 0.67 تن معادل نفت خام به هزار دلار تولید ناخالص داخلی است که در مقایسه با متوسط جهانی یعنی 0.176 به میزان 4 برابر و در مقایسه با بهترین کشور دنیا از لحاظ شدت انرژی یعنی کشور ژاپن که دارای شدت انرژی 0.09 تن معادل نفت خام به هزار دلار تولید خالص داخلی است، ۷ برابر بیشتر است.
این آمار اگرچه به روز نیست و قطعاً در سال‌های اخیر بالاتر نیز رفته، لزوم مدیریت و بهینه‌سازی مصرف انرژی با اولویت بخش‌های پر مصرف را نشان می‌دهد. چرا با این وجود که شرکت به نام بهینه‌سازی مصرف سوخت حدود 17 سال است در ایران دایر شده و کار می‌کند؛ هنوز برای شدت مصرف انرژی در ایران آمارهایی بالاتر از استاندارد جهانی عنوان می‌شود؟
درست است. من همیشه می‌گویم انرژی تمدن ساز بوده؛ حتی بین بشری که چوب مصرف می‌کند با بشری که زغال سنگ مصرف می‌کند، تفاوت است.
ما دومین کشور دارای منابع غنی نفت، اولین کشور دارای منابع غنی گاز دنیا و اولین کشور از بابت منابع هیدروکربنی هستیم. اما چرا وضعمان این است، حتی در تولید چرا این چنین عمل کرده‌ایم؟ اینها و اینکه آینده چه می‌شود؟ سؤالاتی جدی هستند. انرژی امروزه یکی از مهمترین پارامترهای امنیت و اقتصاد و توسعه کشورهاست. ما چه برنامه‌ای برای آینده و امنیت انرژی داریم؟ تحلیل من این است که غرب سرمایه‌گذاری بسیار بسیار هنگفتی روی بحث انرژی‌های تجدیدپذیر می‌کند و شاید چالش اصلی نسل‌های آینده ما این باشد که حق مصرف بیشتر از یک اندازه مشخص از انرژی فسیلی نداشته باشند تا آلودگی زیست محیطی ایجاد نکنند و از این طریق غربی‌ها هم از وابستگی به منطقه خاورمیانه راحت می‌شوند. لذا ما نیز باید با این نگاه پیش برویم و برنامه‌ریزی داشته باشیم. از همین الآن باید راهبرد داشته باشیم، در بحث انرژی‌های تجدیدپذیرو در عین حال برای برداشت حداکثری حامل‌های انرژی و صادرات آن سرمایه‌گذاری کنیم. آن هم وقتی که در کشور ما این میزان پتانسیل هست. برای مثال در ایران متوسط سالانه 300 روز تابش آفتاب داریم.
اما برگردیم به سؤال شما. واقعاً چرا؟ به نظرم یکی از مباحث عمده ما بحث‌های فرهنگی است. شخصی بتازگی برایم مثالی زد و می‌گفت «وقتی به آلمان و خانه یکی از دوستان رفته بودم خانم خانه کف به ظرف‌ها می‌زد اما بدون اینکه آب مصرف کند با یک دستمال خشک می‌کرد و در جا ظرفی می‌گذاشت. یعنی فرهنگ سختکوشی و تلاش به جامانده از ویرانه جنگ جهانی دوم هنوز در آلمان هست و آلمانی‌ها را سربلند و توسعه یافته کرده است. ولی ما چطور؟ آیا ما مردم آموزش ناپذیری بوده‌ایم؟ به هیچ عنوان. این آموزش است که به فرهنگ جهت می‌دهد. ما در این زمینه‌ها کم کار کرده‌ایم. شاید یکی از دلایل عمده‌اش این حجم عظیم منابع خدادادی است که به پشتوانه‌اش به خودمان این اجازه را دادیم هر طوری که دلمان می‌خواهد مصرف کنیم.
کسی به فکر کنترل مصرف نبوده است. این روزها مصرف بنزین را نگاه کنید که چه وضعیتی دارد. تولید کنونی بنزین یک اتفاق بزرگ در این دولت و شاهکار بود. ظرف چهار سال گذشته تولید به مرز 95 تا 100 میلیون لیتر رسید ولی مصرف باز هم دارد از تولید پیشی می‌گیرد. یعنی ما هرچقدر که تولید می‌کنیم، دود می‌کنیم. چند پالایشگاه بسازیم؟ تا چه وقت این کار عقلانی است؟ چرا ما نباید مصرف را کنترل کنیم؟ اینکه ما روزانه 35 میلیون دلار فقط یارانه بنزین بدهیم چقدر عاقلانه است؟ فقط برای بنزین می‌شود تقریباً 15 میلیارد دلار در سال. همین قدر هم برای گازوئیل داریم می‌پردازیم. مگر اعتبار و بودجه کشور چقدر کشش این کار را دارد؟ اصلاً مگر کشور صدقه‌ای و یارانه‌ای می‌تواند به توسعه برسد؟ شما کجای دنیا را سراغ دارید. ما بعد از چین با 5/1 میلیارد جمعیت که 37 میلیارد دلار یارانه می‌دهد، با 35 میلیارد دلار دومین کشور هستیم. تازه این آمارهای سال 95-94 است. اصلاً باورنکردنی است و این آمار و ارقام یک فاجعه است.
اما قرار بود طبق سند چشم‌انداز توسعه در پایان برنامه شدت انرژی‌مان نصف شود. زمان زیادی از دست رفته است. باید برای مهار شدت مصرف انرژی کشور چه کار کرد؟
بله. نگرانی شما بجاست. متأسفانه ما در دنیا تنها کشوری هستیم که شیب نمودار مصرف انرژی‌مان هنوز مثبت است. یعنی دیگر حتی عربستان هم این روند را متوقف و یک مقدار نزولی کرد ولی ما هنوز خیلی جدی سیر صعودی‌مان را حفظ کرده‌ایم. بالاخره خودمان هم مقصریم. مثلاً قیمت بنزین همین بحثی که چالش این روزهاست، من در هر سخنرانی و در هر بحثی علی رغم اینکه دولت و مجلس تأکید دارند که قیمت بنزین را فعلاً افزایش ندهند، به این موضوع اعتراض کرده‌ام. چون شما نمی‌توانید که با این ابزار قیمتی که در دنیا یکی از مهمترین ابزارهاست، قهر باشید و آن را دست نخورده باقی بگذارید و با یک قیمت بسیار پائین بنزین را در اختیار مردم قراردهید؛ اما آنها مصرف کنند.
بعد جالب‌تر آن است که در کنار مرز بنزین ارزان را در اختیار مردم قرار می‌دهند که با 400 متر فاصله 10 تا 15هزار تومان در هر لیتر اختلاف قیمت دارد. یعنی تشویق به قاچاق. اصلاً در مرزها باید خیلی مقید باشید که قاچاق بنزین نکنید. البته من اعتقاد دارم قاچاق سیستماتیک است تقریباً روزی 200 میلیارد تومان قاچاق سوخت را افراد عادی نمی‌توانند انجام دهند. اما چرا دارد این اتفاق می‌افتد؟ ما به عنوان دولت وظیفه‌مان نهادینه کردن قاچاق که نیست. ما باید راهکارهایی ارائه دهیم که خودبه‌خود زیربناها و ساختار را به گونه‌ای بسازد که مردم به سمت قاچاق نروند. قطعاً ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز در سال‌های گذشته کارهای خوبی کرده‌اند ولی اینها کفاف نکرده است. قیمت بنزین باید اصلاح شود. جالب است که 50 درصد یارانه انرژی به سه دهک ثروتمند جامعه می‌رسد. یعنی نصف یارانه انرژی را ثروتمندان می‌برند و بقیه‌اش به هفت دهک ضعیف جامعه می‌رسد. این عین بی‌عدالتی است. یعنی ما دست کرده‌ایم در جیب فقرا و ثروتمندان را منتفع می‌کنیم. چرا اینها را اصلاح نمی‌کنیم؟
پیشنهادتان چیست؟
اولاً هر جراحی‌ای خونریزی دارد؛ بلا استثناء و بدون شک. اگر که ما درست فکر کنیم. واقعاً اعتقاد دارم اگر اعتماد ملت به دولت باشد و با مردم صادقانه صحبت کنیم آنها متوجه خواهند شد که چه اتفاقی در کشور می‌افتد و حتماً به ما کمک خواهند کرد. ضمن اینکه چرا ما نیاییم یارانه دهک‌های کم برخوردار جامعه را اصلاح کنیم؟ با این یارانه‌ای که داریم می‌دهیم درواقع معادل پرداخت یارانه‌ها داریم به سوخت فقط یارانه می‌دهیم. این را بیاییم به چهار دهک پائین جامعه بدهیم. اعتقاد دارم که یارانه بنزین باید به سرانه افراد داده شود. الآن کسی که ماشین ندارد سرانه بنزینش را ثروتمندان استفاده می‌کنند. بدون اینکه بتواند از آن بهره‌مند شود. ما می‌توانیم حساب و روند را اصلاح کنیم. از این طریق تبعات اجتماعی‌اش را اول کنترل کنیم بعد با مردم صحبت و قیمت بنزین را اصلاح کنیم. نباید با این موضوع انتخاباتی و جناحی برخورد کرد. به نظرم دولتی که حدود 24 میلیون رأی دارد باید شجاعت این کارها را داشته باشد. شجاعت عمل جراحی بزرگ اقتصادی را باید داشته باشد. وگرنه چه فایده اگر ما بخواهیم روزمره رفتار کنیم و هیچ اتفاقی نیفتد. کشور ما دیگر کشش اعتباری یارانه‌های سوخت را ندارد. لذا همه اینها دست به دست هم می‌دهد تا ماشین‌های فرسوده کار کنند. ما تقریباً 19 میلیون ماشین سبک داریم که 900 تا یک میلیون آن فرسوده است. در خودروهای سنگین هم تقریباً 300 هزار دستگاه فرسوده است. اینها اتفاقات خیلی بدی در صنعت حمل و نقل ماست. نیاز به یکسری اصلاحات عمیق زیرساختی دارند. اگر بی‌تفاوت باشیم، وضعیت همین است. بله، من می‌دانم که تبعات اجتماعی دارد ولی واقعاً اعتقاد دارم با اصلاح یارانه‌ها، با احیای کارت سوختی که مبتنی بر یک فرآیند گزارش‌گیری دقیق باشد، در عین حال دقت بیشتر روی مرزها، جلوگیری از قاچاق و اصلاح قیمتی، در کنارش بحث فرهنگ سازی، اصلاح قوانین و کارهای دیگر می‌توانیم از این بحران انشاءالله عبور کنیم.
فکر می‌کنید زیرساخت این تغییرات از جمله حمل و نقل عمومی وجود دارد؟
موضوع بنزین خیلی حساس است و نمی‌فهمم چرا همه استدلال‌ها و منطق‌ها روی بنزین می‌نشیند! در همین مسأله تخصیص ارز در همین یک سال گذشته چه اتفاقی افتاد؟ بعضاً رشد قیمتی واقعاً چقدر بود؟ چطور آنجا ما آنقدر حساسیت نشان نمی‌دهیم ولی وقتی به بنزین می‌رسیم با این پرسش‌ها مواجه می‌شویم. من یک طور دیگر به سؤال شما جواب می‌دهم من می‌گویم اگر نکنیم باید چه کار کنیم؟ تا کی؟ اصلاً ما به آستانه ظرفیت رسیده‌ایم. حتماً باید یک کارهای مهمی انجام دهیم. حتماً باید جلوی قاچاق را بگیریم. حتماً باید قیمت بنزین را اصلاح کنیم. من نظر کارشناسی می‌دهم، اصلاً هم دوست ندارم محافظه کارانه با این موضوع برخورد کنم کما اینکه شاید در این شرایط بهترین کار این باشد که محافظه کارانه برخورد کنیم و بگوییم که ما اصلاً برنامه‌ای نداریم، واقعاً اعتقاد ندارم که این به نفع کشور است. اعتقاد دارم باید بلند فریاد بزنم که این قیمت و این مصرف به هیچ عنوان نه در شأن این ملت است نه به نفع این کشور.
ایران
لینک کوتاه خبر: bzna.ir/000AtT برچسب ها: حمل و نقل عمومی ، قیمت بنزین ، مصرف بنزین ، گازوئیل ، یارانه سوختمنبع: بازار نیوز
کلیدواژه: حمل و نقل عمومی قیمت بنزین مصرف بنزین گازوئیل یارانه سوخت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۵۵۰۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۹ دلیل پنهان «احساس خستگی دائمی» که از آنها بی خبر بودید
احساس خستگی مداوم در دنیای امروز بسیار رایج است. تحقیقات نشان داده تنها اضطراب بالا نیست که می‌تواند باعث شود تمام روز احساس خستگی و خواب آلودگی کنیم.
به گزارش روزیاتو، در بسیاری از موارد عوامل فیزیکی و نه روانی، دلیل این مشکل هستند که تشخیص آنها کار ساده‌ای نیست.
در ادامه از دلایل پنهان خستگی دائمی خواهیم گفت:
۱- مصرف زیاد کافئینما معمولاً تصور می‌کنیم قهوه و نوشیدنی‌های انرژی زا تنها باعث می‌شوند انرژی مان فوراً بالا برود و به کلی فراموش می‌کنیم که انرژی ما بی پایان نیست. به همین دلیل، وابستگی بیش از اندازه‌ای به این نوشیدنی‌ها پیدا می‌کنیم. شاید برای مدت کوتاهی احساس خوبی پیدا کنیم، اما روز بعد خستگی شدیدی احساس خواهیم کرد.
به علاوه، قهوه تأثیر بسیار زیادی بر خواب ما دارد و آن را ضعیف و ناکافی می‌کند. مصرف زیاد قهوه ارتباطی مستقیم با بی قراری‌های شبانه و همینطور افزایش بیداری در نیمه‌های شب دارد و بنابراین، به طور کلی، مدت زمان خواب را کاهش می‌دهد.
به علاوه، برخی افراد به تأثیرات کافئین بر خواب حساس ترند. به همین دلیل اگر متوجه چنین چیزی شده اید، مصرف آن را کاهش دهید و ببینید که کمکی به بهبود خواب و سطح انرژی تان می‌کند یا خیر.
چای سبز هم حاوی کافئین است، بنابراین اگر طرفدار این انرژی زای «طبیعی تر» هستید، باید ببینید که آیا اصلاً برای سلامتی تان خوب است یا نه. مصرف روزانه یک فنجان چای ایرادی ندارد، اما ضرر مصرف زیاد آن ممکن است بیشتر از فوایدش برای سلامتی باشد.
۲- عدم مصرف به اندازه‌ی آببرخورداری بدن از آب کافی برای حفظ سطح انرژی ضروری است. ما با هر کالری‌ای که مصرف می‌کنیم، آب از دست می‌دهیم؛ و همه‌ی این از دست رفتن‌ها باید جایگزین شود. اگر به اندازه‌ی کافی آب ننوشیم، بیشتر و بیشتر احساس خستگی خواهیم کرد و توان مان برای تمرکز به میزان چشمگیری کاهش خواهد یافت.
در حقیقت، کمبود آب تمام بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد، امری که روی چرخه‌های خواب هم تأثیر می‌گذارد، به طوری که آنها را کوتاه می‌کند، مانند همان تأثیری که قهوه دارد؛ و نشانه‌های این مسأله هم بسیار آشنا هستند: تشنگی، احساس خستگی، سرگیجه و حتی سردرد.
ممکن است شنیده باشید که هر روز باید ۸ لیوان آب نوشید. اما این امر تماماً به وزن، سن، جنسیت و میزان فعالیت بدنی فرد بستگی دارد. برای شروع، هر زمان که احساس خستگی کردید، یک لیوان آب بنوشید و خودتان را زیر نظر بگیرید. خواهید دید که خیلی زود حال و روحیه تان بهتر می‌شود.
۳- کمبود آهناین امر باعث مشکل کم خونی می‌شود که ممکن است دلیل اصلی احساس خستگی زیاد شما باشد. کمبود آهن در خون مانع از آن می‌شود که بدن بتواند به اندازه‌ی کافی هموگلوبین تولید کند. با این حال، تا زمانی که آزمایش خون ندهید، نمی‌توان با اطمینان در اینباره صحبت کرد. در برخی موارد شدید، می‌توان از روی رنگ پریدگی زیاد پوست در مقایسه با پوست طبیعی، به کمبود گلبول‌های قرمز پی برد.
اگر احساس خستگی برای شما مدت‌ها است که به امری دائمی تبدیل شده، حتماً به پزشک مراجعه کنید. اگر آهن کافی در بدن شما وجود ندارد، رژیم غذایی خود را تغییر دهید و اسفناج و گوشت بیشتری مصرف کنید. می‌توانید از مکمل‌های آهن هم استفاده کنید.
۴- وگان یا وجترین بودنوگان یا وجترین بودن ایرادی ندارد. اما ویتامین ضروری B۱۲ تنها در پروتئین حیوانی وجود دارد و کمبود آن می‌تواند یاعث احساس خستگی شود؛ بنابراین به پزشک مراجعه کنید و همه‌ی ویتامین‌های لازم را دریافت کنید تا همیشه انرژی داشته باشید.
۵- کم کاری تیروئیدکم کاری تیروئید بیماری بسیار رایجی است و زمانی رخ می‌دهد که غده‌ی تیروئید به اندازه‌ی کافی هورمون تیروئید تولید نمی‌کند، هورمونی که سوخت و ساز بدن را کنترل می‌کند. به همین دلیل است که وقتی سطح این هورمون پایین است، ممکن است احساس خستگی کنیم، دچار اضافه وزن شویم و همیشه احساس سرما کنیم.
لازم به ذکر است که کم کاری تیروئید می‌تواند در نشانه‌های افسردگی هم نقش داشته باشد. اما یک آزمایش خون ساده می‌تواند آن را مشخص کند و پزشک می‌تواند دارو‌های برای شما تجویز کند که به حل مشکل کم کاری تیروئید و بهبود حال تان کمک می‌کنند.
۶- اختلال وقفه تنفسی خواب (آپنه خواب)آپنه خواب مشکلی مزمن است که ممکن است تنفس فرد را در حین خواب به طور موقت متوقف کند. این وضعیت تنها چند ثانیه به طول می‌انجامد، اما می‌تواند طی شب بار‌ها رخ دهد. در اغلب موارد، تنفس فرد با یک خروپف یا صدایی مشابه به حالت عادی بازمی گردد. این مشکل خواب فرد را مختل می‌کند و به همین دلیل باعث احساس خواب آلودگی و خستگی در روز بعد می‌شود.
دیگر نشانه‌های آپنه خواب عبارتند از: سردرد‌های صبحگاهی، مشکلات حافظه، تمرکز پایین و زودرنجی؛ بنابراین اگر می‌دانید که خروپف می‌کنید، از اطرافیان خود بپرسید که ایا متوجه شده اند که حین خواب مشکل تنفس هم دارید یا خیر. اگر این نشانه‌ها را داشتید، به پزشک مراجعه کنید. درمان‌های زیادی برای این حل این مشکل وجود دارد که به بالا رفتن کیفیت خواب و روحیه‌ی شما کمک می‌کنند.
۷- حساسیت‌های غذاییبسیاری از افراد دچار حساسیت غذایی هستند، بخصوص اگر به تیروئیدیت هاشیموتو یا هر گونه بیماری خودایمنی دیگر مبتلا باشند. رایج‌ترین حساسیت‌های غذایی عبارتند از حساسیت به گلوتن، سویا، تخم مرغ، ذرت و آجیل.
در اینصورت، با یک آزمایش خون ساده می‌توانید متوجه شوید که آیا حساسیتی دارید یا خیر. یا می‌توانید صرفاً ماده غذایی که فکر می‌کنید برایتان مشکل ساز است را از رژیم غذایی خود حذف کنید. این کار نه تنها به حفظ سطح انرژی تان کمک می‌کند، بلکه شما را از دیگر عوارض حساسیت غذایی تان هم می‌تواند مصون نگه دارد.
۸- نور آبیقرارگیری طولانی مدت در معرض نور آبی بخصوص در زمان شب، می‌تواند تأثیر چشمگیری برای کیفیت خواب ما و سلامت مان داشته باشد. نور آبی از صفحه‌ی تمامی لوازم الکترونیکی که روزانه با آنها سر و کار داریم ساطع می‌شود، از تلویزیون و کامپیوتر گرفته تا موبایل و تبلت.
همچون هر مسأله‌ی دیگری، در اینجا هم کلید حل مشکل رعایت تعادل است؛ بنابراین سعی کنید استفاده از لوارم الکترونیک را تا حد امکان کاهش دهید یا نور صفحه‌ی آنها را کمتر کنید.
با این حال، اگر تصور می‌کنید کنار گذاشتن موبایل و کتابخوانی پیش از خواب، مشکل را برطرف خواهد کرد، باید بدانید که در اشتباه هستید، چرا که لامپ‌های معمول هم یکی از منابع نور آبی به شمار می‌روند؛ بنابراین تلاش کنید به جای آنها از لامپ‌هایی استفاده کنید که ضریب M/P پایین تری دارند. این لامپ‌ها تنها به اندازه‌ی کافی روشنایی تولید می‌کنند و باعث خسته شدن چشم‌ها نمی‌شوند.
اگر نمی‌توانید از کار با موبایل پیش از خواب دست بکشید، یا اگر به بی خوابی دچار هستید، از عینک‌های مخصوص حذف نور آبی استفاده کنید. این عینک‌ها گرچه شما را در برابر تأثیرات نور آبی مصون نگه نمی‌دارند، اما به طور حتم باعث می‌شوند در معرض نور آبی کمتری قرار بگیرید.
۹- سندرم خستگی مزمنسندرم خستگی مزمن به خستگی شدیدی اطلاق می‌شود که بیشتر از ۶ ماه به طول انجامد. این مشکل با استراحت برطرف نمی‌شود و اغلب موجب کاهش عملکرد شغلی، تحصیلی یا اجتماعی فرد می‌شود؛ و حتی می‌تواند باعث شود دائماً احساس کنید در حال غش کردن هستید.
تشخیص این مشکل تنها توسط پزشکان ممکن است و گرچه درمان قطعی‌ای ندارد، اما اغلب نشانه‌های آن را می‌توان با دارو و تغییر سبک زندگی مدیریت کرد. در برخی موارد، نشانه‌های این مشکل می‌تواند سال‌ها به طول انجامد، اما با کمک روش‌های درمانی، بسیاری از افراد به مرور احساس بهبود می‌کنند.
کانال عصر ایران در تلگرام
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت