اعتراف عجیب اسطوره پرسپولیس
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۶۴۷۴۳
در فوتبال ایران بسیاری از فوتبالیستهای به نام سعی کردند فرزندانشان را در همان مسیری قرار دهند که خودشان آنرا طی کرده بودند اما تعداد کمی از آنها در این راه موفق شدند.
اردلان آشتیانی را باید یکی از این بازیکنان موفق بود که تا حدودی توانست خواسته پدر صاحب نامش را اجابت کند. اردلان فرزند ابراهیم آشتیانی حالا از پدر و خاطرات و سختی هایی که برای رسیدن به موفقیت کشیده می گوید و ما هم شنونده این حرفها بودیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
*می خواهیم دوباره با اردلان آشتیانی آشنا شویم! قبل از اینکه پرسپولیسی شود. خیلی ها دوست دارند بدانند فرزند ابراهیم آشتیانی چطور به پرسپولیس و موفقیت رسید.
من فوتبال را در آکادمی پدرم آغاز کردم. آن زمان خیلی ها با تغییر سن و دستکاری شناسنامه سعی می کردند برای خودشان تیم دست و پا کنند. اما من اهل این کار نبودم. برای همین رقابت کردن با آنها خیلی سخت شد. دیدم هر کاری می کنم نمی توانم با این شرایط تیم پیدا کنم. برای همین بی خیال فوتبال شدم و رفتم دنبال کشتی.
*چه مدت کشتی گرفتی؟!
حدود دوسال زیر نظر آقای سید عباسی کشتی کار کردم. خوب هم تمرین می کردم.
*پس چرا ادامه ندادی؟!
راستش سر یک تمرین هنگام زدن فن از ناحیه زانو آسیب دیدم. ترسیدم زانویم را از دست بدهم. بعد هم دیدم موقع رفتن به سربازی است و برای همین کشتی را رها کردم.
*سربازی کجا بودی؟!
وقتی دانشگاه قبول نشدم دیدم باید بروم خدمت سربازی. یکی از شاگردان پدرم گفت در تیم سرباز هستند و خواستند که من خدمتم را آنجا بگذرانم. من هم رفتم تیم سرباز. یک بار با تیم نیروی زمینی بازی داشتیم جلال چراغپور سرمربی این تیم بود. من را دید و از من خواست که به این تیم بروم. من هم رفتم این تیم و هم برای بزرگسالان بازی کردم هم رده جوانان. سرباز بودم و هر جا که می گفتند بازی می کردم.
*بعد از خدمت به کدام تیم رفتی؟!
یک روز نیروی زمینی با ابومسلم بازی داشت. فرهاد کاظمی سرمربی این تیم بود. از بازی من خوشش آمد و بعد از بازی سراغم آمد و تلفنش را به من داد.
می دانست فرزند ابراهیم آشتیانی هستی؟!
نه ، بعد از اینکه با من صحبت کرد متوجه این موضوع شد. گفت هر جا برود من را هم می برد. بعدا رفت سپاهان و من را هم با خود به این تیم برد. بعد از خدمت به سپاهان رفتم و آنجا هم قهرمان شدیم و اتفاقا جشن قهرمانی را مقابل پرسپولیس در ورزشگاه تختی گرفتیم.
*چطور به پرسپولیس آمدی؟!
وینکو بگوویچ سرمربی شد و خیلی از بازیکنان در ابتدا به خاطر علی پروین به این تیم نمی رفتند. بابا سرپرست پرسپولیس شده بود و به من گفت بیا تمرین ببین این مربی تو را قبول می کند!
*یعنی رفتی تست دادی؟!
بله ، البته قرار بود من به تیم پیام مشهد بروم اما بابا گفت بیا تست بده و من هم رفتم. با اینکه تیم ملی امید بودم اما تست دادم و بگوویچ هم من را پذیرفت.
در آن تیم که آن همه مهره داشت؟!
بله واقعا پر مهره بود. ما ۵ تا کاپیتان تیم ملی را در این تیم داشتیم. گفتم می مانم و رقابت می کنم.
*شرایطت در پرسپولیس چطور بود؟!
در آن تیم رقابت کردن سخت بود. اولین بازی ام را در اهواز و جام حذفی بازی کردم. آن موقع بازیها را تو اوج گرما برگزار می کردند و مثل حالا نبود که بازیها تو شب برگزار می شد. جای کریم باقری به زمین آمد. در آن زمان شرایط بدی نداشتم و بازی می کردم. اما بعدا که راینر زوبل آمد شرایط برایم بد شد.
*چرا؟!
اصلا به من اعتقاد نداشت و بازی ام نمی داد! بعدا که علی پروین سرمربی شد شرایطم عوض شد و او من را در ترکیب تیم قرار می داد.
فکر نمی کنی زیر سایه پدر صاحب نامت بودی؟!
تو ایران زیر سایه نام پدر قرار گرفتن یک اتفاق معمولی است! همین جا خیلی اتفاقات می افتاد که می فهمیدی چون پسر یک فوتبالیست معروف هستی باید دچار مشکلاتی شوی.
*مثلا چه مشکلاتی؟!
مثلا برخوردهای عجیب می دیدم. تو داماش یک نفر که نمی خواهم اسمش را بگویم خیلی رک به من گفت پدرت نامم را از لیست تیم ملی امید خط زده و حالا اینجا برایت تلافی می کنم!
*تو چطور با این موضوع برخورد کردی؟!
چه برخوردی کنم؟! گفتم نمی توانی این کار را بکنی ولی اگر می دیدم شرایط سخت تر می شود کار را رها می کردم و از تیم می رفتم.
خودت را یک فوتبالیست موفق که دارای پدر صاحب نام بود می دانی؟!
نه ! من هیچوقت و هی جا نگفتم که خوب هستم یا خوب بودم. ولی در این فوتبال جز معدود فرزندانی بودم که خودم را بالا کشیدم. هیچوقت هم دنبال مقایسه کردن خودم با بابا نبودم. من کجا و ابراهیم آشتیانی کجا. من یک بازیکن ساده بودم و بابا یک بازیکن تاپ. فقط می گویم به خاطر این مسئله هم فشار روحی داشتم هم کارم سخت تر بود.
*هیچوقت از اسم پدرت استفاده نکردی؟!
نه مگر می شد چنین کرد. پسر یک نماینده مجلس فوتبالیست شد اما رسانه ها به او رحم نکردند! تو فوتبال باید خودت توانایی داشته باشی و اگر نداشته باشی مردم این را می فهمند و دیگر به تو توجه نمی کنند.
بهترین بازیکن که پدر مطرح داشتند به نظر تو کدام است؟
محمد پروین خیلی خوب بود. حیف که کمی تنبل بود وگرنه در این فوتبال خیلی پیشرفت می کرد. امیر عابدزاده هم خیلی خوب کار می کند.
دوست نداشتی با نام دیگر در این فوتبال حضور پیدا می کردی؟!
من نه اما بابا چند بار به من گفت ای کاش فامیل دیگری داشتی. من همه زندگی ام پدرم و نامش بود و هست و نمی توانستم فامیل دیگری داشته باشم. الان هم حاضرم همه چیزم را بدهم اما پدر اینجا پیشم باشد. شاید اگر با اسم دیگر می آمدم فشار روحی و روانی نداشتم و کسی هم نمی گفت این پسر فلانی است. من قبل از اینکه بروم سراغ کشتی به تیم فوتبال استان هم رسیدم اما همه جا در نهایت خط خوردم! اما بابا هیچوقت شخصیت خودش را خرد نمی کرد که زنگی بزند و بخواهد که من را برای تیمشان بردارند.
*از این موضوع ناراحتی؟!
نه به پدرم افتخار می کنم. کاری کرد که بتوانم روی پایم بایستم و مشکلاتم را یک جوری حل کنم. پدر از نظر فنی خیلی کمکم کرد. دائم به من مشورتهای فنی خوبی می داد. اما ارتباط برقرار کردن با تیمها با خودم بود.
راستی چند تا خواهر و برادرید؟
فقط یک خواهر دارم.
*او به دنبال فوتبال نرفت؟!
نه او رفت دنبال زندگی اش و الان دو تا بچه کوچک دارد. البته عشق او به پدر زیاد است ثانیه ای نیست که یادش را برای ما زنده نکند.
*فکر می کنی در فوتبال موفق بودی؟!
تا حدودی موفق بودم. توانستم به پرسپولیس بروم و از همه مهمتر پیراهن شماره ۲ این تیم را که قبلا بر تن پدرم بود را به تن کنم. البته بعد از آن خودم اقرار می کنم که خیلی موفق نبودم. به داماش رفتم اما شرایط یک بازیکن تاپ را نداشتم. می دانم اشتباهاتی مرتکب شدم اما این اشتباهات را در راه مربیگری دیگر تکرار نمی کنم. می خواهم در این مسیر اشتباهات گذشته را جبران کنم.
*از پیش کسوتان کدام بیشتر به تو کمک کردند؟
آقای معینی و علی آقا (پروین) به من خیلی کمک کردند. الان هم در کار مربیگری حمید خان (استیلی) کمک زیادی به من می کند. سعی کردم از ارتباطاتم با همه استفاده کنم و از همه مشورت بگیرم.
*شنیدم از پدرت عکس و فیلم زیاد داری.
فیلم فقط چند تا دارم و تعدادش زیاد نیست. بازی مقابل تیم ملی پرتغال در جام جهانی کوچک را دارم و بازی مقابل پاکستان. اما عکس خیلی دارم. با دقت عکسهای او را جمع کرده ام.
*پدرت برایت از خاطراتش نمی گفت؟!
خیلی زیاد. همه چیز را با جزئیات تعریف می کرد. طوری می گفت که گویی من در آنجا حضور داشتم. همه چیز را با چشم می دیدم. در مورد دربی ۶ تایی آنقدر برایم تعریف کرده که دیگر حفظ شده ام.
*در مورد این بازی چه می گفت؟
می گفت تیم تاج خیلی قویتر از پرسپولیس بود خسروانی حسابی کمک کرده بود تا تاج ملی پوشان بیشتری داشته باشد. همه می گفتند تاج برنده این بازی است. می گفت موقع شروع بازی همه دوربینها جمع شد و همه راهی سالن ۱۲ هزار نفری شدند تا بازی های جهانی کشتی را پوشش بدهند. ظاهرا فرح هم در سالن حضور داشته که باعث شده دوربینها را به سالن ببرند. می گفت قبل از بازی استرس زیادی داشتند اما راجرز در رختکن سربه سر بازیکنان می گذاشت و بعد هم عوامل تدارکات برای همه رقصیدند و روحیه تیم کلا عوض شد. خب اولین سانتری که که منجر به گل اول شد را بابای من ارسال کرد و منصور رشیدی توپ را اشتباه دفع کرد و کلانی گل اول را به ثمر رساند. بابا مسی گفت بازیکنان تاج تو زمین عصبانی بودند و به هم خیلی گیر می دادند و حتی در یکی از برخوردها او میانجی گری کرده بود تا درگیری پیش نیاید.
طوری تعریف می کرد انگاری داشتیم فیلم بازی را می دیدیم.
*خیلی دلتنگ پدرت هستی؟
خیلی ، حیف که دیگر او بر نمی گردد. هیچ چیز جای پدرم را نمی گیرد. تو دنیا هیچ چیز نمی خواهم جز پدرم را. امیدوارم در کار مربیگری نام پدرم را جاودان کنم.
*و صحبت پایانی؟
ممنون از شما که یاد ما هستید و سراغمان را می گیرید. همه ما پرسپولیسی هستیم و در کنار این تیم زندگی می کنیم. امیدوارم این تیم همیشه موفق باشد و هواداران این تیم را همیشه شاد ببینیم. از همه ممنونم که همیشه یاد ابراهیم آشتیانی را زنده نگه می دارند.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: پدر فوتبال رقابت کشتی سربازی بازی پرسپولیس مشهد تیم ملی جام حذفی کریم باقری زمین علی پروین ایران رسانه روحی و روانی عشق پرتغال جام جهانی پوشش استرس پرسپولیس روحی و روانی زمین علی پروین کشتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۶۴۷۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای عکس تکان دهنده اسطوره سینمای جهان چه بود؟
دختر «آلن دلون» در چند روز اخیر، تصویری از این ستاره گذشته سینمای فرانسه در صفحه اجتماعی خود منتشر کرد که توجهات زیادی را به خود جلب کرده است.
به گزارش ایسنا، در ابتدا وقتی این تصویر را در فضای مجازی می‌بینی شک می‌کنی که نکند هوش مصنوعی باشد، اما گویا این تصویر واقعی است.
در این تصویر که «آنوشکا دلون» در صفحه اجتماعی خود منتشر کرده آلن دلون سالخورده با چهره‌ای متفاوت از آنچه در ذهن داریم دیده می‌شود.
«آنوشکا» همزمان با انتشار این عکس نوشت: «صبح جمعه از پدرم عکس گرفتم. به نظر من خاطره‌ای از لحظات‌مان بود. از صرف صبحانه با او بی‌نهایت شکرگزارم و این لحظه‌ای بی‌نظیر و شیرین در دنیای بی‌رحمانه من است. من او را خوش تیپ یافتم. با نگاه همیشگی و آبی فولادینش، سرزنده، مثل یک مبارز، که به من قدرتی غیر قابل تصور می‌دهد».
دلون پس از سکته مغزی در سال ۲۰۱۹ در وضعیت نامناسبی قرار داشت و اخیرا اختلافات خانوادگی میان فرزندانش به رسانه‌ها دزر کرده است. آنتونی، آنوشکا و آلن فابین سه فرزند آلن دلون بر سر نظرات مخالفشان در مورد سلامتی و آینده پدرشان اختلاف دارند.
پسرش آنتونی دلون در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۹ مدعی شد، دلون در حال مرگ است و عنوان کرده: «او ضعیف و خسته است. او زیاد صحبت نمی‌کند، وقتی او را مجبور به تکرار می‌کنیم خسته می‌شود و برایش آزار دهنده است، زیرا صدایش دیگر مثل گذشته واضح و قابل شنیدن نیست».
آنتونی در مورد خواهر ناتنی‌اش انوشکا دلون نیز اظهار کرده بود: «خواهرم هرگز به من و برادرم اطلاع نداد که بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲، پدرم در حین بازدید از کلینیک در سوئیس تحت پنج آزمایش شناختی قرار گرفته است و هیچ یک از آنها را با موفقیت نگذرانده است».
آلن دلون به سرعت از طریق وکیلش «کریستوف آیلا» واکنش نشان داد و گفت که به شدت از جو رسانه‌ای که توسط پسرش آنتونی سازماندهی شده شوکه شده و نمی‌تواند پرخاشگری پسرش آنتونی را که مدام به او می‌گوید که سالخورده است تحمل کند.
دلون از دهه ۱۹۹۰ به ندرت روی پرده ظاهر شده است و آخرین حضور عمومی او دریافت نخل طلای افتخاری جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۱۹ بود. با این حال، او در مراسم تشییع دوست و ستاره همکار خود «ژان پل بلموندو» در سپتامبر ۲۰۲۱ شرکت کرد.
آلن دلون که بازی در ۸۰ فیلم از جمله چندین شاهکار سینمایی را در کارنامه دارد، اولین بار در سال ۱۹۶۰ و زمانی که ۲۵ سال داشت با بازی در فیلم «ظهر بنفش» توسط «رنه کلمنت» کارگردان فیلم کشف شد.
بسیاری از فیلم‌ها با بازی «آلن دلون» تبدیل به کلاسیک‌های سینما شدند و وی در طول دوران حرفه‌ای خود با کارگردانان نامداری، چون «آنتونیونی»، «ویسکونتی»، «ملویل» و «گدار» همکاری کرد و در کنار بازیگران بزرگی، چون «ژن گابن»، «عمر شریف»، «لینو ونتورا»، «کلودیو کاردیناله»، «مونیکا ویتی» و… مقابل دوربین رفت.
دلون نخستین بار در سال ۱۹۶۱ با فیلم «لذت زندگی» قدم به جشنواره کن گذاشت و سپس با فیلم‌های «خسوف» (۱۹۶۲)، «یوزپلنگ» (۱۹۶۳) و «آقای کلین» (۱۹۷۶) حضور در جشنواره کن را تجربه کرد و در سال ۲۰۱۹ جایزه نخل افتخاری کن را دریافت کرد.
tags # سینما ، هالیوود سایر اخبار
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟