ترکان: ۴ راهکار برای خروج از بحران اقتصادی/ ۲ دهک به دهکهای فقیر اضافه شدهاند/ باید مشاغل نخبگی ایجاد کنیم
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۸۸۴۹۳
ساعت24-مشاور رئیسجمهور تاکید کرد: دو دهک فقیر افزایش یافته و از دو دهک شدهاند چهار دهک و شش دهک متوسط داشتیم که شدند چهار دهک و دو دهک ثروتمند داشتیم که از منحنی خارج شدهاند. شما خودروی بالای یک میلیارد هم امروز در جامعه میبینید و باید کاری کرد که آن دو دهک ثروتمند پولشان را خرج کنند.
دوازدهمین کنگره بینالمللی مدیریت استراتژیک صبح امروز در محل سالن همایشهای اتاق بازرگانی ایران برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محمدباقر نوبخت رییس سازمان برنامه و بودجه، اکبر ترکان مشاور رئیس جمهور، مسعود خوانساری رییس اتاق بازرگانی تهران و غلامعلی جعفرزاده سخنرانان این مراسم هستند.
این همایش به بررسی رویکردها و مدل های استراتژیک، رویکردهای ارزیابی ریسک، مدیریت استراتژیک برای بخش دولتی میپردازد.
اکبر ترکان در ابتدای این مراسم گفت: من با چالش تحریم همواره روبرو بودهام. زمان جنگ بنده در صنایع دفاع کار میکردم که تحریمهای آمریکا علیه ما جدی بود اما راهحلهایی هم پیش روی مسئولان بود. برخی تسهیلات نظامی را فقط ما داشتیم مثل اف چهارده. هلیکوپتر کبری هم به دست همکاران میرسید. تحریمها اعمال میشد اما در آن شرایط جهانی راههایی هم وجود داشت.
وی تاکید کرد: امروز اگر یک کانتینر در یک نقطه بالای یک کشتی میرود، میتوانند از محتویات آن آگاه شوند. این نوع تحریمهایی که امروز اعمال میشود، سختتر و پیچیدهتر از تحریمهای گذشته است. امروز باید دید وضعمان چگونه است. نرخ رشد اقتصادی ما کمتر از پیشبینیهای برنامه است و بیکاری هم زیاد است شاید سه و نیم میلیون نفر بیکارند. سالانه اگر همه ظرفیتهایمان خوب کار کند، هفتصد هزار شغل ایجاد میکنیم اما سیل بیکاران بیشتر است.
ترکان تاکید کرد: تحریمها حمل و نقل، فلزات، کشتیرانی و نفت را تحت فشار قرار داده است. وضع داخلی ما در داخل هم اینگونه است که در نظام بانکی مشکل داریم. نقدینگی جایی میرود که مولد نیست و نقدینگی جایی میرود که نرخ بازگشت سرمایه بالاست. در بازار سرمایه نرخ بازگشت سرمایه از بازار پول بیشتر است.
مشاور رئیسجمهور یادآور شد: بانکها هفت درصد سود خلق میکنند و بیست درصد سود به سپردهگذار میدهند اما مابقی آن را تولید پول میکند. حال آیا این سود تولید شده است؟ خیر. ترازنامهاش منفی میشود و با ارزیابی غیرواقعی بانکها پوشانده میشود. نرخ بازگشت سرمایه در بانکها بالاست، در صنعت اما اینگونه نیست و نهایت پانزده درصد است. پس بازار پول در مقابل بازار سرمایه قرار میگیرد و مشکل از تولید پولی است که نقدینگی را بالا میبرد.
وی خاطرنشان کرد: اول دولت یازدهم میزان نقدینگی ششصد هزار میلیارد تومان و اول امسال هزار ششصد و پنجاه میلیارد تومان بود و معنی آن سه برابر شدن نقدینگی است، اگر تولید هم به همین میزان بود، متناسب بود. حال باید سطح عمومی قیمتها طوری بالا برود که ارزش آن پایین نیاید.
ترکان با اشاره به اینکه بعضی وقتها میشود با اقدامات سیاسی افزایش قیمتها را کنترل کرد اما ریشه آن در افزایش نقدینگی است، گفت: اگر تنها اراده سیاسی ما این باشد که قیمتها بالا نرود چون نقدینگی افزایش یافته این اتفاق میافتد و عصبانیت ما جلوی آن را نمیگیرد.
وی ادامه داد: ابتدای دولت یازدهم شصت و یک میلیون لیتر در روز و امروز صد میلیون لیتر بنزین استفاده میکنیم. پنج و چهار دهم میلیون بشکه در روز انرژی مصرف میکنیم و اگر با این مصرف ثروت تولید کنیم مشکلی ندارد اما اگر مصرف انرژی منجر به هدررفتن شود، یعنی کارمان درست نیست. اینها مشکلات ماست و آمریکا هم دارد تلاش میکند که به ما ضربه بزند.
مشاور رئیسجمهور تاکید کرد: راه ما این است که ببینیم از راهکارها چطور استفاده کنیم. اولین راهکار انرژی است، یعنی ما میتوانیم این میزان مصرف انرژی را کاهش دهیم، حال اگر کاهش دادیم، این کاهش مثل صادرات میماند و در طرف دیگر آن هم یک دنیا اشتغال وجود دارد. مثالهای متعددی هم برای آن در مصارف خانگی و... وجود دارد.
ترکان ادامه داد: یکی از فرصتهایی که میتواند راهی را برای ما بگشاید همین مصرف انرژی است. ازجمله فرصتهای دیگر صنعت ساختمان است که کمترین وابستگی را به بیرون دارد و الان هم وضعیتش خوب نیست و میتواند موتور محرکی باشد که ما معضل اشتغال را حل کنیم. حتی فعالیتهای آزادراه سازی و جادهسازی و راه آهن هم خوب نیست. در این زمینه چون قدرت خرید مردم پایین آمده باید تحریک تقاضا کنیم، حتی اگر با اقدامات دولتی ورود کنیم و دولت سود تسهیلات را بر عهده بگیرد، با این کار قدرت خرید مردم افزایش مییابد و باعث میشود که عرضه هم افزایش یابد.
وی افزود: حوزه سومی که میتوانیم به عنوان راهکار دوره تحریم استفاده کنیم گردشگری است و همه آن مربوط به بخش گردشگری خارجی نیست.
ترکان با اشاره به منحنی توزیع درآمد گفت: دو دهک فقیر افزایش یافته و از دو دهک شدهاند چهار دهک و شش دهک متوسط داشتیم که شدند چهار دهک و دو دهک ثروتمند داشتیم که از منحنی خارج شدهاند. شما خودروی بالای یک میلیارد هم امروز در جامعه میبینید و باید کاری کرد که آن دو دهک ثروتمند پولشان را خرج کنند؛ راه آن گردشگری است. مردم شهرهای پردرآمد هر از گاهی پولشان را با گردشگری در شهرهای کوچکتر منتقل میکنند که این خوب است.
وی با بیان اینکه گردشگری خارجی بسیار مفید است اما گردشگری داخلی هم وسیلهای برای توزیع درآمد استف گفت: چهارمین راهکار حوزه دانش پایه است. ما ظرفیتهای خوبی در این زمینه داریم و کوششهای اقای ستاری هم موثر بوده است. هرچند که این استعدادها شاید خیلیشان خارج شوند و استعدادهای برجسته تعدادشان کم است ولی اثرش خیلی مهم است. ما یک میلیون و دویست هزار نفر وارد مدرسه میکنیم و پنجاه هزار نفر وارد دانشگاه میشوند. ده درصد از این تعداد که به پنج هزار نفر میرسند در رشتههای توسعهای مشغول به تحصیل میشوند. این برایمان خیلی مهم است و باید برای آنان شغل نخبگی ایجاد کرد و استخدام در دستگاهها که پروار کردن دولت است، جواب نمیدهد. در ایجاد شغل نخبگی برای آنان دولت به عنوان تقاضا و نخبگان در جایگاه عرضه قرار میگیرند.
منبع: ایلنامنبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۸۸۴۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه تلخ ربیعی به مخالفان برجام
علی ربیعی در روزنامه اعتماد نوشت: در آخرین روزهای سال در روزنامه دولت خواندم «تبادل پیامها و گفتگوهای غیر مستقیم در عمان میان ایران با امریکا پیرامون رفع تحریمها در جریان است» (ایرنا، ۲۴ اسفند ۱۴۰۲.) البته واقف هستیم عبارت «رفع تحریم» برای نشان دادن اقدامی جدید، جایگزین واژه «برجام» که هدف آن رفع تحریم و غیر امنیتیسازی ایران بوده، شده است.
با خواندن این خبر، از یکسو وضع نگرانکننده جامعه و تودههایی که روزبهروز فقیرتر و نا امیدتر میشوند و از سوی دیگر، بلواهایی که برای ممانعت از تداوم برجام در دولت دوازدهم در همین چند سال پیش به پا میشد را به خاطر میآورم.
خاطرات تلخم دوباره مرور میشود که چگونه از هر ابزار ایدئولوژیک همچون کربلا، دین، اسلام و خدا برای توجیه مقابله با برجام استفاده نابجا میشد.
چگونه میخواهند این رویه را توجیه کنند؟ مفاهیم سخنرانیهای ائمه جمعه، تریبونهای دینی و مجلس، (تحلیلهایی که امروز معلوم شد چقدر سطحی و کم عمق بودهاند)، فریادها و یقه دریدنها علیه برجام را به یاد میآورم. هنوز آن تحلیلها در گوشهایمان طنینی ناموزون دارد: «نان مردم را به تحریم گره زدند، درصد کمی از مشکلات مردم به تحریم مرتبط است، خیزش مردمی و... که ادعاهای بسیاری برای حل مسائل میشد.»
به جامعه تحریم زده میاندیشم؛ بدون تردید بخشی از ناامیدی مزمن شده امروز، مهاجرتهای فرارگونه و. ناشی از یاس به ثمر نرسیدن برجام و گشایشهای ناشی از آن بوده است. نگاه کنید به آثار تحریم از سال ۹۰ تا ۱۴۰۲، که کشور به میزان ۱۲۱۰ میلیارد دلار دچار عقبماندگی شد.
یک مطالعه دیگر نشان میدهد هزینههای اعمال شده علیه ایران طی چهار سال به حدود ۱۹.۱ درصد تولید ناخالص داخلی واقعی رسیده است (اکو نگار). نوسانات رشد در دورههای تحریم که در سالهای تحت تحریم، منجر به رشد منفی شد که این رشد منفی، بخشهای صنعتی را نیز درگیر کرد، و در مجموع، اقتصاد ایران را دچار یک بیماری مزمن نمود. بیماری که درمان آن با گذشت زمان پیچیدهتر میشود. نتایج مطالعات مربوط به ۱۵ سال اخیر نشان میدهد هرجا تحریمها شدت یافته، متغیرهای کلان اقتصادی با چالشهای جدید مواجه شده و هرجا نشانهای از برجام یا توافق حاصل شده متغیرها رو به بهبود رفته است.
این مشاهدات حاکی از آن است که اقتصاد و به ویژه اقتصاد ایران و نیز اقتصاد جهان در جهان امروز تا چه اندازه به سیاستهای خارجی و روابط بینالملل وابسته و از آن متاثر است.
همچنین، مشاهدات و مطالعات نشانگر آن است که در بازه زمانی مورد اشاره، فقرا فقیرتر شدهاند. به این معنی که فقر شدت یافته است. فقر در مناطق روستایی، حاشیه شهر، فقر گروههای آسیبپذیر نظیر زنان سرپرست خانوار، کارگران فصلی و... شدت بیشتری پیدا کرده است. آمارها نشان میدهد که این گروهها در حال حرکت به سمت انواع فقر از جمله فقر سلامت و فقر آموزشی هستند.
افزایش آمار بازماندگی از تحصیل (که در حال کاهش بود)، تعداد قابل توجه افرادی که نه در حال تحصیل و نه در حال آموزش هستند (نیتها NEET)، نشان از افزایش فقر دارد. همچنین کاهش دسترسی به خدمات درمانی به دلیل کاهش درآمد یکی دیگر از آثار مربوط به کوچک شدن اقتصاد تحریمزده است. افزایش هزینههای درمان باعث شده است تا گروههایی از مردم توان تامین هزینهها را نداشته باشند.
با دقت در شواهد پیرامون شاهد نشانههای فقر سلامت حتی در طبقه متوسط رو به پایین هستیم. به عنوان مثال کاهش استفاده از خدمات درمانی در حوزههایی نظیر دندانپزشکی یکی از این موارد است.
به این ترتیب شاهدیم، سلامت و آموزش که دو رکن اساسی عدالت در جامعه هستند، طبقاتی و غیر پاسخگو به طبقات پایین شده است. هر چند طبقه متوسط آسیب کمتری از آثار برجام دیده است، اما تداوم تحریمها در طول زمان سبب شده که شاهد سقوط طبقه متوسط به دهکهای پایینتر درآمدی باشیم. بهطوری که این طبقه نیز به تدریج دیگر قادر نیست از مزایای اقتصادی و اجتماعی برخوردار شود.
آثار تحریم و چالشهای اقتصادی مترتب بر آن، طی این سالها بر بازار کار نیز مشهود بوده است. کاهش فرصتهای شغلی و همچنین کاهش سطح درآمد خانوادهها سبب شده است که افراد از یک سو به اشتغالهای ناپایدار و از سوی دیگر به بازار سوداگری روی آورند. بدینترتیب شاهد افزایش کارکنان مستقل، و اشتغالهایی با درآمد پایین و بدون تامین اجتماعی هستیم که همگی نشان از ضعیف شدن ساختارهای اقتصادی در کشور است.
برخلاف ادعای بسیاری مبنی بر عدم تاثیر تحریم بر اقتصاد ایران و زندگی مردم، باید پذیرفت که تحریم یک عامل مهم در محدود کردن اقتصاد کشور است که نتایج این محدودیت خود را در زندگی مردم نمایان میسازد. این عامل آنقدر شدید است که سیاستگذاریهای متعدد بدون حل این مساله اصلی نمیتواند آثار قابلتوجهی در حل مسائل اقتصادی داشته باشد و صرفا دربردارنده آثار کوتاهمدت و مسکنگونه است. بدینترتیب برخلاف ادعای بسیاری مبنی بر بدون اثر بودن تحریمها، شاهد تاثیر تحریمها طی این سالها بودهایم.
به یاد میآورم که در سال ۹۸ و در پاسخ به سخنرانی رییسجمهور وقت؛ «بلد نیستم بدون ارتباط با خارج، مشکل اقتصاد کشور را حل کنم»، بیست و یک اقتصادخوانده - بیشتر از دانشگاه امام صادق (ع) که امروز کرسیهای دولت را اشتغال کردهاند- اعلام داشتند که ما دهها راهکار بلدیم. همچنین به یاد میآورم جملاتی نظیر «سفره مردم را به برجام گره نمیزنیم»، «ما آب و نان مردم را به دست کدخدا و برجام و مذاکرات گره نزنیم»، «ما یک خیزش هستیم برای نجات اقتصادی کشور»، «ما یک خیزش هستیم برای جلوگیری از فقیرتر شدن مردم»، «ما یک خیزش هستیم که بیشتر از این مردم را تحقیر نکنند» و... وقتی خبر پیشگفته را خواندم با خود اندیشیدم که چه دستاوردی آنقدر ارزش داشت که چنین جامعه را با فقر و رنج مواجه سازد؟!
ناامید شدن مردم از پیگیریکنندگان اصلاحات و گشایش سیاست خارجی با چه بهایی به دست آمد؟ در روز قیامت این افراد چگونه پاسخ خداوند را خواهند داد. اگر مذاکره با امریکا بد بود و برجام و افای تی اف به معنای تسلیم کردن سربازان ایران بود، حالا چگونه به دنبال برگشت به سال ۱۴۰۱ با دستاورد کمتر و هزینه بیشتر هستیم؟!
tags # برجام سایر اخبار توصیه عجیب دانشمندان؛ به این دلیل مهم گوشت مار پیتون بخورید! از حمام در خون دختران باکره تا خوردن خون کودک؛ آیا انسان راه غلبه بر مرگ را پیدا میکند؟ (عکس) جانور عجیبی که آنقدر رابطه جنسی برقرار میکند تا بمیرد! تجربه نزدیک به مرگ چیست و چه حسی دارد؟