پژوهش و تحقیقات دانشگاهی متناسب با نیاز کشور نیست/ باید زیرساخت صادراتی در کشور فراهم شود
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۸۹۲۰۲
حسام زند حسامی مدیرکل دفتر نوآوری و کسب وکارهای نوین در گفت وگو با خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، در پاسخ به سوالی مبنی براین که پژوهش ها تا چه اندازه متناسب با نیاز جامعه است؟ اظهار داشت؟ متاسفانه این موضوع دقیقا ضعف دانشگاههای کشور است. تا پیش از این معاونت علمی وجود نداشت و حدود ده سال است که شکل گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در خصوص بحث قیمت گذاری گفت: ما در نمایشگاه تجهیزات قیمت گذاری را انجام میدهیم. یعنی قیمت 10 هزار محصول تولیدی 400 شرکت را ما تایید میکنیم. قیمتها را براساس قیمت نمونه خارجی بررسی و قیمت نهایی را تعیین میکنیم. همچنین سال به سال اجازه میدهیم که یک درصد قیمت را افزایش دهند. بحث دیگر ارزش گذاری کالا است که توسط کارگزارهای مختلف انجام میشود.
زیرساخت صادراتی در کشور وجود ندارد
وی در پاسخ به این سوال که تا چه اندازه توانستهایم از دستاوردهایی کلیدی صادرات داشته باشیم؟ گفت: متاسفانه ما در بخش صادرات به دلایل مختلف ضعف داریم؛ نخست اینکه در کشور زیر ساخت صادراتی وجود ندارد. دوم اینکه شرکتها باید بتوانند تعامل مالی داشته باشند. متاسفانه شرکت های ما نوعا چون دانشگاهی بوده اند خیلی نگاه دقیقی روی طراحی محصول نداشته اند. یکی از برنامه های ما این است که شرکتها را مجبور کنیم روی طراحی های دوست کاربر(user friend) کارکند، در بخش برندها کمتر کار شده است.
وی افزود: ما در سراسر دنیا یکسری کارگزار داریم که کالای ها تولید را در خارج به فروش میرسانند. آفیس داریم که کار گزار محصول ما را می فروشد و درصد میگیرد. همچنین در آفریقا، اسپانیا، هند و روسیه پایگاه داریم که محصولات دانش بنیان را میفروشند.
حسامی در این پاسخ به این سوال که آیا شرکتها در خارج شعبه دارند؟ گفت: نه؛ شعبه نیستند، کارگزارند. چون ما اصلا نباید این کار را انجام دهیم. ما اول کارگزار را حمایت کردیم و این کارگزار با تعاملی که با خارجیها دارد کالاها را به فروش میرساند. در کنار این موضوع ما به این کارگزارها وام عملی بلاعوض میدهیم و چیزی از آنها دریافت نمیکنیم.به ازای فروش درصدی را از شرکتها میگیرد. زمانی که کار تمام شد آنها در کنار اینها مذاکره می کنند. اینطور نیست. اتفاقا آنها باید بتوانند مذاکره کنند.
حسامی تاکید کرد: ما نگران عدم توانایی آنها در مذاکره هستیم. طرف بسته بندی میکند بدون اینکه حتی یک کلمه روسی بنویسد، بدون اینکه بداند. آنها چه رنگ هایی را دوست دارند اینها پیشنهاداتی است که ما به آنها میدهیم.
وی در پاسخ به این سوال که گره مشکلات صادرکنندگان به دست چه کسی باز می شود؟ افزود :به طورکلی اول شرکتها هستند که می توانند به خودشان کمک کنند.در بحث بین المللی هم اگر ما تحریم شویم سیاست ملی ما است. مثلاً وقتی نمی توانیم پول را وارد کشور کنیم این مسئله دیگر دست ما نیست ولی کاری که معاونت عملی میتواند انجام دهد مسائلی است که گفته شد.
برگزاری نمایشگاه در اسپانیا
حسامی از برگزاری نمایشگاه در اسپانیا خبر داد و گفت: قرار است هیاتی از طرف دولت به اسپانیا برود تا در زمینه نمایشگاه اطاعات کافی را کسب کند تا بعدا شرکتها با آنها همراه خواهند شد.
وی در پاسخ به این سوال که شرکت هایی که حضور دارند آیا خودشان وارد مذاکره میشوند؟ اظهار کرد: اگر بلد باشند البته چرا که نه، ما به آنها کمک می کنیم. متاسفانه اکثر شرکتها مذاکره کردن را بلد نیستند. بخاطر همین است که ما تیم همراه را به صورت پاویون میبریم و در کنار اینها مذاکره می کنند.
حسامی افزود: اول شرکت های ما نحوه مذاکره کردن را باید یاد بگیرند. شرکتها بزرگ متولد می شوند و بزرگتر میشوند. ولی در کشور ما چنین نیست. بین الملل ما خوشبختانه روی این کار میکند.
بیتاثیری تحریمها در صادرات شرکتهای دانشبنیان
وی در خصوص بحث تحریمها گفت: اگر نیاز وجود داشته باشد هیچ وقت تحریمها نمیتواندتاثیرگذار باشد. مثلا ایران دارویی درست کرده است که هیچ جای دنیا این دارو را ندارد حالا ما جلوی این را بگیریم وقتی آنها این بیماری را دارند حالا من به اسم آن کاری ندارم این بیماری را دارند و به آن نیاز دارند آنها التماس می کنند دنیای بیزینس تحریم پذیر نیست. بنابراین اگر تقاضا برای کالایی وجود داشته باشد به طور یقین آنها هم تحریمها را دور خواهند زد، همچنانکه ما توانستیم تحریمها را دور بزنیم. بنابراین اگر تولید کننده ما محصولی را تولید کند که بازار چین و شوروی بخواهد و رقیبان زیادی نداشته باشند و یونیت و منحصر به فرد باشد مطمئن باشید که خارج از شعار آنها تحریمها را دور می زنند چون برای آنها به صرفه است.
وی تاکید کرد: واقعیت امر این است شرکتهایی که یونیتهای زیادی داشته باشند در عرصه بین المللی تحریم آنها را از بین میبرد. چون طرف اگر بخواهد از ایرانی بخرد از ترک می خرد چون راحت تر است ولی برای محصولات یونیک تعدادی شرکت در ایران داریم که دنیا منحصر به فرد کار کرده است من فکر می کنم برای این ها خیلی سخت نباشد. مهمترین مشکل آنها ترنس فر مالی است. ما می توانیم کالایی داشته باشیم که بتوانیم دستاوردها و فناوریهای خودمان را که در مقابل آن یک جنس دیگر از آنها بگیریم.
مدیرکل دفتر نوآوری و کسب وکارهای نوین در پاسخ به این سوال که شرکت های استارت آپ یا دانش بنیانی که در کشور فعالیت می کنند شرکت های نوپایی هستند. این شرکت ها چقدر توانسته اند خودشان را با کشورهای خارجی همسو کنند و خود را با آن ها وفق بدهند؟ آیا دستاورد قابل رقابتی داشته ایم؟ تصریح کرد: اگر منظورتان استارت آپ است، قرار نیست با آن ها رقابت کنند. شما اسنپ ، دیجی کالا، ایمیل و آمازون را در نظر بگیرید. آیا این ها توانسته اند رقابت کنند؟ بازار هدف ما ایران است آن ها اصلاً به ایران وارد نمی شوند. دینگ هم از روسیه وارد ایران شده و خوب نتوانسته کار کند ولی اسنپ و تپسی کار می کنند. اسکیل های این طوری داریم چون بازار ایران همین ۸۰ میلیون یعنی ۱ درصد جمعیت جهان آنقدر تشنه است که هر چقدر استارت آپ به آن وارد شود، می توانند کار کنند ولی تا جهانی می شود باید دید اسنپ خود را جهانی دیده است یا خیر؟ این همان حرف اولی است که عرض کردم چقدر جهانی است.
وی اضافه کرد: بخاطر این که ما از اول تحریم بودیم معمولاً کمتر به فراتر از مرزهایمان توجه کرده ایم، خطری که وجود دارد بحث سرمایه گذاری با خارجیها است که به صورت دلار محاسبه میشود. اگر بخواهید روی شرکت استارت آپ ۱ یا ۲ یا ۵ میلیارد سرمایه گذاری کنید به دست آوردن این پول سخت است، ولی وقتی همین را به دلار تبدیل می کنید، پول زیادی نیست و هر کسی خارج از ایران می تواند این را اینوست کند و درآمد دلاری داشته باشد و این ممکن است باعث شود بعضی از شرکت های ما تمایل پیدا کنند به خارج از ایران بروند. ولی آن هایی که نوآورند می توانند بروند. یعنی استارت آپ هایی می توانند به خارج از ایران بروند که برای اولین بار یونیک هستند.
مراکز نوآوری حمایت میشوند
حسامی گفت: یکی دیگر از برنامههای ما حمایت از مراکز نوآوری است. برای اولین بار در ایران این واژه به اسم اینویشن سنتر ایجاد شد. اگر نگاه کنید در دانشگاه، اول وزارت علوم بود بعد وزارت علوم و پژوهش بعد علوم و تحقیقات و بعد علوم و تحقیقات و فناوری شکل گرفت متاسفانه هیچ جا نوآوری مطرح نمی شود. نوآوری کجاست؟ما در دانشگاه اصلاً به این فکر نمی کنیم. برای اولین بار در معاونت علمی اینویشن سنتر را راه اندازی کنیم.
انتهای پیام/
169 / 279 دانش بنیان پژوهش تحقیقات دانشگاه ستاد نانو صادراتمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: دانش بنیان پژوهش تحقیقات دانشگاه ستاد نانو صادرات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۸۹۲۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جوهره و جنس اولیه «مشارکت» در نظام مردمسالاری دینی
مشارکت، فرایند نشان دهندۀ حضور مردم در صحنۀ تعیین سرنوشت عمومی و یکی از ضروریترین و اساسیترین بنیانهای اجتماع و جامعه است. با مشارکت میشود جامعه را سر و سامان داد و بدون مشارکت جامعه بر اساس و قوام خودش قرار نمیگیرد.
مادۀ مشارکت ناشی از «احساس نیاز» هست. انسانهای اولیه که جامعه را تشیل دادند احساس نیاز کردند. نیازهای آنها در زندگی انفرادی تأمین نمیشد و مجبور شدند تن به جامعه دادند؛ برای اینکه لذتها، سودها، منافع، تکامل و سعادت آنها در جامعه تأمین میشد و با تعاون، همیاری و همکاری دیگران میتوانستند نیازها و ضرورتهای خود را تأمین کنند.
بنابراین اگر بخواهیم بحث «مشارکت» را به صورت یک فرایند ترسیم کنیم؛ مرحلۀ اول آن احساس نیاز اولیه بود که انسانها به سمت جامعه بیایند. مرحله بعدی انسانها نیاز به «آگاهی» دارند که چطور در جامعه نیاز آنها رفع میشود. چطور در جامعه با دیگران تعامل کنند تا به کمال برسند و امنیت برای آنها ایجاد و مشکلات آنها رفع شود.
وقتی انسانها احساس نیاز کردند، آگاهی هم پیدا کردند و با جامعه هم وارد مشاوره و تعامل شدند، این فرایند انسان را تبدیل به شهروند میکند. در علوم اجتماعی میگویند شهروند کسی است که منزلت اجتماعی، جایگاه و حق و حقوقی دارد. سرویس به جامعه میدهد و سرویس از جامعه میگیرد. شهروندی در واقع مقدمه اساسی ورود به «مشارکت» هست.
بنابراین مجموعهای از احساس نیاز، اراده به تأمین نیاز، حضور در جامعه، مشاوره و در واقع تأمین منافع، لذات و .... اینها همه مواد مشارکت هستند. اینها همه امور عقلی هستند. یعنی اصلاً دین هم به ما نگوید، همه انسانها این را حس میکنند حتی اینها قبل از انبیاء هم در جامعه وجود داشته است.
خداوند طبق آیه213 سوره بقره، میفرماید: «کانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً»مردم، امت واحد بودند و اختلافی نداشتند. بعد آخرهای آیه میگوید:«فَاخْتَلَفُوا».علامه طباطبایی(ره) «فاختلفوا» را به اول آیه میچسباند، میگوید: «کانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَاخْتَلَفُوا» یعنی بعد اختلاف کردند. عمده دلیل اختلاف انسانها این سه چیز است؛ ثروت، قومیت، سیاست یا قدرت.
قرآن میفرماید وقتی اختلاف شد ما انبیاء را مأمور کردیم که رفع اختلاف کنند. به انسانها یاد بدهند که چگونه از مواهب طبیعی، از لذتها و منافع و سودمندیها استفاده کنند تا به کمال برسند.«فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرین» بهشت و جهنم و خوبی و بدی و ارزشها را به آنها یاد بدهند و اینکه سر ثروت باهم مشکل پیدا نکنند. بنابراین مشارکت به لحاظ دینی هم یک امر ضروری است، همانطوری که به لحاظ عقلی ضروری است. در واقع عقل و دین مبنای فکری ما هستند تا به مقوله مشارکت توجه کنیم.
من برای اینکه مبنای دینی بحث تقویت شود، به چند آیه معروف از قران اشاره میکنم:«قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَة أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنی وَ فُرادی» مردم برای خدا قیام کنید به صورت جمعی یا اگر نشد فردی. اما اول جمعی را میگوید؛ جمعی یعنی مشارکت.
آیه دیگری که به مشارکت تأکید میکند میفرماید که «وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ» امت در اینجا یعنی اجتماع هماهنگ، همسو، همفکر و یک جمع. به صورت جمع وارد مشارکت و اصلاح اجتماعی شوید. دعوت به خیر کنید، امر به معروف و نهی از منکر کنید.
خداوند در آیه دیگر میفرماید«إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُما بِقَوْمٍ»، هیچ قومی و جمعیتی جامعهای را تغییر نمیدهد مگر این که خواست و اراده آنها باشد. نمیگوید بعضی از افراد بخواهند یا حکومت یا رهبران آنها بخواهند. «حَتَّی یُغَیِّرُواما بِأَنْفُسِهِم» یعنی همه آنها اراده تغییر داشته باشند، همه آنها در تغییر مشارکت کنند.
این که رهبری میفرماید که امسال سال تولید ملی و مشارکت مردم هست، چه کسی باید این مشارکت را در مردم ایجاد کند؟ اگر مردم در صحنه نیایند یا منفعل و بیتفاوت شوند آیا دولت باید زمینه را فراهم کند یا رهبران و نخبگان جامعه باید این کار را بکنند؟
در میان بنیاسرائیل، وقتی حضرت موسی(ع) مبعوث شد که 70سال از چالش آنها با فرعون گذشته بود، حضرت مبارزه میکند ومیجنگد و برای قوم خود تبلیغ میکند؛ تبلیغ حضرت موسی برای چیست؟ برای این که زمینه مشارکت فراهم شود.
خداوند یکی از بهترین بندگان خود یعنی حضرت موسی را فرستاده تا کمکشان کند. به وسیله حضرت موسی رود نیل شکافته شد و آنها عبور کردند و حکومت تشکیل دادند؛ یعنی مردم در کار مشارکت کردند. در این داستان یک جاهایی از مردم تعریف و جاهایی انتقاد میکند. انتقاد میکند که چرا در تعیین سرنوشت مشارکت نمیکنید؟ چرا موسی را تنها گذاشتید؟
یک وقتی هست ما قبل از دولت هستیم. یعنی اجتماع تشکیل شده است، جامعه وجود دارد اما دولت نداریم یا دولت مطلوب و دولت اسلامی نداریم؛ مثل زمان شاه. این جا چه کسی باید مردم را مشارکت بدهد؟ چه کسی باید آن جنس اولیه مشارکت را فراهم کند؟ این جا هست که نقش رهبران، نقش بزرگان و عالمان برجسته میشود.
لذا در شرایطی که جامعه اهل مشارکت نیست خداوند میفرماید که یکی از راههای اصلی آن این هست که ما نخبگان، بزرگان، انبیاء و اولیاء خود را فرستادیم تا زمینۀ مشارکت را ایجاد کنند و انبیاء هم همین کار را کردند. در دوره عصر غیبت هم مخصوصاً در زمان شاه چه کسی باید این کار را میکرد؟ در این دوره هم امام راحل در ادامه انبیاء و اولیاء وارد آگاهیبخشی و زمینهسازی برای حضور مردم شد. امام راحل نظرش بود که مردم باید پای کار بیایند و مشارکت کنند. مردم باید بیایند حکومت را تغییر بدهند، مردم باید سرنوشت خود را تعیین کنند.
زمینهسازی برای مشارکت یکوقت قبل از تشکیل دولت است، مثل قبل از انقلاب و یکوقت برای بعد از تشکیل دولت است مثل الان . وقتی دولت اسلامی داریم چه کسی باید زمینه مشارکت را فراهم نماید ؟ آیا منظور رهبری این بود که دولت این کار را بکند؟ رهبران جامعه بیایند این کار را بکنند؟ مثل ما قبل اجتماع و ما قبل دولت، یا اینکه خود مردم قیام به این کار کنند؟
برای مشارکت جامعه اولین وظیفه بعد از تشکیل دولت و حکومت اسلامی وظیفه دولت اسلامی هست که با کمک نخبگان و فعالان جامعه، بستر مشارکت را فراهم کند. یعنی اولین کاری که الان میشود برای فعالسازی جامعه انجام داد، دولت شروع کند شرایط را فراهم کند. یعنی موفقیت و کارآمدی خود را بالا ببرد، اقتصاد، سیاست، فرهنگ و.... را درست کند.
الان موشکهای ایران اسلامی در گوشه و کنار به سمت نقطه اسرائیل در حرکت هستند. این روزها خبری را دیدم که چینیها سفارش پهباد و روسها سفارش موشک بالستیک از ایران داشتهاند؛ این یعنی مشارکت فعال. ما جزء فروشندگان تسلیحات در دنیا مطرح هستیم و اینها نشان میدهد که اگر ما زمینههای مشارکت، حضور و فعالیت را آماده کنیم میتوانیم نقشآفرین و تأثیرگذار باشیم. دراقتصاد، در اخلاق وحوزههای دیگر هم باید به همین شکل باشیم.
خداوند میفرماید«وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ» آن امت، نخبگان جامعه هستند. دولت این نخبگان را به میدان بیاورد و با کمک آنها آگاهیبخشی و آمادهسازی کند و جامعه را به سمتی ببرد که «تَعاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَ التَّقْوی» مسئولیت اجتماعی برای جامعه ایجاد کند. اینها به شرایط و زمینهسازی نیاز دارد که همه عواملی که تأثیرگذارهستند باید این کار را بکنند.
برای ایجاد مشارکت در جامعه باید انسجام اجتماعی، وحدت و عقلانیت ملی شکل بگیرد. استدلالها برای جامعه و مردم معقول و منطقی باشد و رفتارها، کردارها و گفتارها باید توجیه شوند. جامعه باید به لحاظ سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی، معنوی واخلاقی احساس آرامش کند. اگر احساس آرامش بوجود آمد؛ جوهره و جنس اولیه مشارکت در نظام مردمسالاری دینی فراهم میشود.
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903733