به نقل از «شبستان»

مهدویت؛ تنها نظریه استراتژیکِ مدیریت جهان/کارکردهای دولت کریمه در ایجاد وحدت

تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۹۱۹۸۳

حجت الاسلام قائمی با بیان اینکه از آدم(ع) تا خاتم(ص) همه زمینه ساز ظهور حضرت حجت(عج) هستند، گفت: در شرایطی که کمونیسم سقوط کرده و لیبرال دموکراسی در مسیر زوال است، مهدویت تنها نظریه دارای استراتژی برای حکومت جهان و ایجاد وحدت است.

خبرگزاری شبستان، گروه مهدویت و غدیر: نهم ربیع الاول، نه تنها سالروز روز امامت امام عصر علیه السلام است، بلکه آغاز دوره ای حیاتی و مهم در تاریخ بشریت نیز به شمار می آید، اعتقاد به منجی در آخرالزمان نه تنها در دین اسلام بلکه در دیگر ادیان الهی نیز مورد تاکید قرار گرفته است لذا تاکید بر این موضوع می تواند موجب همگرایی و وحدت پیروان مختلف ادیان الهی شود همان گونه که امام زمان (عج) نیز بعد از ظهور خود تمام پیروان الهی را در زیر یک پرچم گرد هم می آورد، از این رو، در ایام آغاز امامت حضرت حجت(عج) و هفته وحدت برای بررسی ابعاد مختلف وحدت گرایانه موضوع مهدویت و ظهور منجی در آخرالزمان گفت وگویی با حجت الاسلام «حسن قائمی»، کارشناس مرکز تخصصی مهدویت داشته ایم که در ادامه مشروح آن را می خوانید:

 

مهدویت و اعتقاد به منجی آخرالزمان در ادیان مختلف دارای چه جایگاهی است؟

امام زمان (عج) منجی تمام امت هاست که این مهم عامل وحدت ها میان تمامی پیروان ادیان الهی محسوب می شود، تمام ادیان در رابطه با آخرالزمان صحبت کرده اند و آن را دورانی خوانده اند که منجی می آید و تاریکی ها و ظلم و ستم را از بین می برد و انسان های ظالم را ریشه کن می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روز 9 ربیع که آغاز امامت امام زمان (عج) یگانه منجی عالم بشریت است، در حقیقت روز آغاز امامت کسی است که قرار است جهان را با نور وجود و هدایت خود و برپایی گستره ای از عدل و داد، یکپارچه کند .

 

آیا این منجی فقط به مسلمانان یا شیعیان تعلق دارد؟

در آیه 105 سوره مبارکه انبیاء خداوند می فرماید: «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ؛ و ما بعد از تورات در زبور (داود) نوشتیم که البته بندگان نیکوکار من ملک زمین را وارث و متصرف خواهند شد» این اشاره قرآن تنها به مسلمانان تعلق ندارد بلکه قرآن می فرماید که در زبور گفته شده است، یا قبل از آن در تورات نیز آمده که سرانجام، حکومت زمین را به صالحان خواهند داد و اشاره به این دارد که همه ادیان به نحوی از این منجی بهره مند می شود لذا در تمام ادیان از این منجی سخن به میان آمده است و مسئله مهدویت و منجی عالم بشریت صرفاً به شیعه یا مسلمانان محدود نمی شود.

 

کیفیت اعتقاد اهل سنت به امام زمان (عج) چگونه است؟

امام زمان(عج) در دین اسلام تنها مختص شیعیان نیست بلکه روایت هایی که اهل سنت درباره امام زمان(عج) دارند از روایت های شیعی بیشتر است و در بسیاری موارد بین شیعه و سنی پیرامون مباحث مهدوی اشتراک نظر وجود دارد که یکی از آنها گسترش عدالت توسط منجی است و هر دو در کتاب هایشان ذکر کرده اند که امام زمان(عج) می آید و زمین را پر از عدل و داد می کند بعد از آن که پر از ستم شده باشد.

 

امام زمان (عج) چگونه میان ادیان مختلف الهی وحدت و یکپارچگی ایجاد می کنند؟

در حقیقت می توان گفت: گسترش عدالت خواسته فطری تمام بشریت است  که ادیان مختلف نیز همه به آن اشاره داشته اند. طبیعی است زمانی که امام زمان(عج) بیایند و این عدالت را ایجاد کنند، وحدتی فراگیر میان تمام امت های جهان ایجاد می شود.

البته در دوران غیبت نیز می توانیم حول محور امام عصر(عج) جریان وحدت را ایجاد کرد تا تمام مردم جهان در راه آمدن او، قدم بردارند و به زمینه سازی بپردازند.

برای این امر باید تمام جهان را اصلاح و آماده کنیم تا منجی سریع تر ظهور و برنامه های خود را عملیاتی و پیاده کند.

 

مهدویت در دیگر ادیان الهی مانند مسیحیت، زرتشت و ... چگونه مطرح شده است؟

در دین مسیحیت به صورت مفصل پیرامون منجی آخرالزمان(عج) بحث شده و گفته اند که حضرت عیسی(ع) (برخی نیز به اسم «فارقلیت» به عنوان شفاعت کننده و یاری دهنده در آخرالزمان اشاره کرده اند) می آید و جهان را پر از عدل و داد می کند.

اگرچه اکنون دین غالب در جهان از لحاظ کثرت پیروان، مسیحیت است اما پس از ظهور زمانی که مسیحیان مشاهده کنند، حضرت عیسی(ع) پشت سر امام زمان(عج) به نماز ایستاده و از یاران و سربازان ایشان است، به امامت امام زمان(عج) ایمان می آورند.

یهودی ها نیز در مورد منجی آخرالزمان بحث «ماشی» را مطرح می کنند، که این ماشی در آخرالزمان می آید و جهان را پر از عدل و داد می کند و در پایان تورات نیز مفصل ذکر شده است که او می آید و به فقرا احترام می گذارد و آنها را به اقناع می رساند.

زرتشتی ها معتقد به سوشیانت هستند و می گویند که او فرزند دختر پیامبر آخرالزمان است و قرین کوه های مکه ظهور خواهد کرد و جهان را پر از عدل و داد می کند که مشابه آن را ما نیز در روایات خود داریم؛ حتی گفته اند ایشان عدالتی را برپا می کند که گرگ و میش سر یک جوی آب می خورند اما ترس و وحشتی از هم ندارند که این تشابهات در آمدن یک منجی در آخرالزمان می تواند وحدتی بین تمام ادیان الهی ایجاد کند.

بودائیان نیز معتقدند که منجی سوار بر اسب سفیدی می آید، شمشیر تیزی دارد و جهان را از ظالم ها پاک می کند و عدالت را گسترش می دهد .

بنابر این، تمام ادیان درباره منجی بشریت سخن گفته اند و این وحدت کلمه می تواند عامل وحدت باشد لذا همه منتظر آمدن او هستیم، پس باید برای آمدنش دعا کنیم و در راه او قدم برداریم .

زمانی که در زیارت ائمه اطهار(ع) می خوانیم: ««السَّلامُ عَلَيكَ يا وارِثَ آدَمَ صَفوَةِ اللهِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا وارِثَ نوحٍ نَبى اللهِ، السَّلامُ عَلَيكَ يا وارثَ إبراهيمَ خَليلِ اللهِ» یعنی در حقیقت ثمره و چکیده حرکت تمام انبیاء و ائمه  در حرکت امام عصر ارواحنا له الفداء جمع می شود. یعنی از آدم(ع) تا خاتم(ص) همه زمینه ساز ظهور حضرت مهدی (عج) هستند و اهداف و راهبرد همه شان قطعات پازلی است که با حکومت امام زمان(عج) تکمیل می شود .

 

از فرصت هایی همچون 9 ربیع الاول و ایام هفته وحدت به عنوان سالروز به امامت رسیدن امام زمان (عج) چگونه می توان برای ایجاد این وحدت استفاده کرد؟

حال که همگان، دنیا را پر از صلح، عدالت، محبت و برابری می خواهند ما می توانیم 9 ربیع را با این عناوین مطرح کنیم که به اعتقاد ما آغاز امامت چنین امامی است که قرار است همه گرد او جمع شوند تا جهان پر از عدل و داد شود.

روی نام منجی دعوایی نداریم، هر دینی به هر نامی که می خواهد ایشان را خطاب کند زیرا در روایت هم داریم که امام عصر ارواحنا له فدا زمانی که ظهور می کنند با همه ادیان با زبان و کتاب خودشان  احتجاج می کنند و دلیل می آورند که همان منجی آخرالزمان هستند و زمانی که ادیان مختلف این مهم را درک می کنند، طبق روایت امام صادق (ع) اکثریت مردم دنیا از یهودیان، مسیحیان و ... به حضرت(عج) ایمان می آورند و وحدتی فراگیر بر جهان حاکم می شود .

 

تفکر مهدویت چگونه می تواند جهان را از بن بست نجات دهد و امید را به جهانیان تزریق کند؟

امروز جهان در دوره ای به سر می برد که تمام مکاتب مختلف امتحانشان را پس داده اند و تمامی نظام های قبیله گری و عشیره ای نتوانستند هیچ گونه نظریه ای برای رهایی جهان از مشکلات ارائه دهند، سلاطین و پادشاهان مختلف در این جهان نتوانستند اهداف و برنامه هایشان را پیاده کنند و کنار زده شده اند، نظام کمونیست با شعار برابری هم نتوانست دوام بیاورد و سقوط کرد .نظام لیبرال دموکراسی غربی نیز در حال سقوط است. تنها نظریه ای که باقی می ماند و دارای استراتژی است، نظام امامت و مهدویت است و در حقیقت این نظام می تواند جهانی را که امروز تشنه صلح است، سیراب کند .

مکاتب مختلف دایه دار بودند و ادعا داشتند که می توانند جهانی پر از عدل را تاسیس کنند اما نتوانستند به همین خاطر این جهان تشنه همچین نظریه پاک و زلالی است که مطابق با فطرت انسان هاست و در نتیجه این عطشی را که ایجاد شده، سیراب می کند.

پایان پیام/376

منبع: شبستان

کلیدواژه: ارومیه حسن روحانی آذربایجان غربی وحدت هفته بسیج سفر استانی بیرجند شیراز استان همدان ارزانی سالروز امامت حضرت مهدی عج حجت الاسلام قائمی جشن ۹ ربیع مرکز تخصصی مهدویت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۹۱۹۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فیزیکدان ایرانی، تعداد جهان‌های موازی را مشخص کرد

تینا مزدکی: «آلبرت اینشتین» با تمام نبوغ و دانش خود، تفسیر آماری مکانیک کوانتومی را قبول نداشت و این مفهوم را در جمله معروف «خدا تاس نمی‌اندازد» عنوان کرد. «نیلز بوهر» هم که از پایه‌گذاران مکانیک کوانتومی بود، در پاسخ اینشتین گفت: «به خدا نگو چه‌کار کند!».

به گزارش خبرآنلاین، تحقیقات فیزیک‌دانان طی نیمه دوم قرن بیستم نشان داد که نه‌تنها تعبیر اینشتین در تاس‌بازی اشتباه بود که کازینوی عظیم فیزیک کوانتومی به‌احتمال زیاد دارای اتاق‌هایی بسیار بیشتر از هر آن چیزی است که تاکنون تصور می‌کردیم. حال «ارسلان عادل» و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا در دیویس (UCD)، آزمایشگاه ملی لس‌آلاموس در ایالات متحده و انستیتو فدرال فناوری سوئیس در لوزان می‌گویند که به نظر می‌رسد تعداد این اتاق‌های اضافی، نهایتی ندارد!

این پژوهشگران در مقاله‌ای در آرکایو، نقشه واقعیت بنیادین را دوباره ترسیم کرده‌اند تا نشان دهند که نحوه ارتباط ما با اشیاء در فیزیک، ممکن است مانع از مشاهده چشم‌انداز عظیم عالم شود.

تفسیر آماری عالم

نزدیک به یک قرن است که درک ما از واقعیت، تحت تأثیر نظریه‌ها و مشاهداتی که زیر پرچم مکانیک کوانتومی مطرح شده‌اند، پیچیده شده است. روزگاری که می‌شد اندازه‌گیری‌های دقیقی از اجسام انجام داد و سرنوشت محتوم آن‌ها را با معادلات مکانیک، ترمودینامیک، الکترومغناطیس و نسبیت تعیین کرد، گذشته است.

برای درک تاروپود بنیادینی که عالم را تشکیل داده است، به ریاضیاتی نیاز داریم که بازی احتمالات را به اندازه‌گیری‌های حدودی و غیرقطعی مرتبط کند؛ و این، به دور از دیدگاه شهودی عالم است.

بر اساس تعبیر کپنهاگی مکانیک کوانتومی، به نظر می‌رسد که امواج هر احتمالی همیشه وجود دارند، تا زمانی که آن اتفاق قطعی می‌شود و دیگر احتمالات به ناگاه ناپدید می‌شوند. حتی در حال حاضر هم کاملاً مشخص نیست که درنهایت، چه چیزی سرنوشت گربه شرودینگر را تعیین می‌کند.

نظریه جهان‌های موازی

اما این‌همه ابهام، مانع از آن نشده است که دانشمندان از دیدگاه‌ها و ایده‌های مختلف دست بکشند. «هیو اِوِرِت» (Hugh Everett)، فیزیک‌دان آمریکایی در دهه 1950 (۱۳۳۰) نظریه جهان‌های موازی را پیشنهاد کرد که بر اساس آن، همه اندازه‌گیری‌های محتمل، واقعیت خود را پایه‌گذاری می‌کنند. به بیان ساده‌تر می‌توان این نظریه را چنین توضیح داد که انبوهی از جهان‌های موازی داریم که هر اتفاق امکان‌پذیری در یکی از آن‌ها به شکل تصادفی رخ می‌دهد. آنچه جهان ما را در مقایسه با دیگر جهان‌ها پراهمیت می‌کند، صرفاً آن است که ما در حال مشاهده آن پدیده هستیم.

مدل «جهان‌های متعدد» اِوِرِت را از نظر علمی نمی‌توان «نظریه» دانست (مانند نسبیت یا مکانیک کوانتومی) و نمی‌توان آن را با مکانیک کوانتومی مقایسه کرد که شگفتی‌های مطلق را در پدیده‌ای محسوس به نمایش می‌گذارد؛ بااین‌حال محاسبات فیزیک‌دانان نظریه ریسمان، تعداد حدود ۱۰ به توان ۱۰۰ جهان موازی را محتمل می‌داند؛ یعنی چند ده میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد عالم!

در مدل چندجهانی (برخی آن را «بس‌گیتی» ترجمه کرده‌اند)، با برداشتی از بی‌نهایت عالم از احتمال‌ها شروع می‌کنیم که به زبان فیزیک‌دانان، همان مجموع همه انرژی‌ها و موقعیت‌های شناخته‌شده تحت عنوان «هملیتونین سراسری» است و سپس، روی هر چیزی که توجه‌مان را جلب کند، تمرکز می‌کنیم. بدین ترتیب احتمال‌های نامتناهی را درون زیرسیستم‌های همیلتونی مشخص‌تر و به‌مراتب مدیریت‌پذیرتر، محدود می‌کنیم.

ذره‌بین فریبنده

حال این سؤال مطرح می‌شود که این تمرکز یا بزرگ‌نمایی، درعین‌حالی که می‌تواند ادراکی از نامتناهی در اختیارمان قرار دهد، آیا می‌تواند مانع مشاهده چشم‌انداز کلی شود؟ آیا این کار، رویکرد کوته‌فکرانه‌ای نیست که از آشنایی ما با برخی از اشیاء ریزمقیاس (میکروسکوپی) برآمده باشد؟

به‌بیان‌دیگر، می‌توان این‌طور توضیح داد که در آزمایش گربه شرودینگر، ما به‌راحتی می‌پرسیم که آیا گربه در داخل جعبه، زنده است یا مرده؛ اما هرگز در نظر نمی‌گیریم که آیا بوی نامطبوعی از جعبه منتشر می‌شود یا اینکه میز زیر جعبه، گرم است یا سرد.

پژوهشگران در تلاش برای تعیین اینکه آیا تمایل ما به حفظ تمرکز بر آنچه در داخل جعبه است، اهمیتی دارد یا نه؛ الگوریتمی را توسعه دادند تا بررسی کنند که آیا ممکن است برخی از احتمالات کوانتومی موسوم به «حالت‌های اشاره‌گر»، کمی سرسختانه‌تر از دیگر احتمال‌ها تنظیم شوند و درنتیجه سبب شوند که برخی از ویژگی‌های حیاتی با احتمال پایین‌تری درهم تنیده شوند.

اگر چنین باشد، جعبه توصیف‌کننده گربه شرودینگر تا حدی ناقص است مگر آنکه ما فهرست طولانی عواملی را در نظر بگیریم که بالقوه در سراسر کیهان پراکنده‌اند.

ارسلان عادل، فیزیکدان UCD در توضیح این ایده می‌گوید: «برای مثال شما می‌توانید بخشی از زمین و کهکشان آندرومدا را در یک زیرسیستم داشته باشید و این زیرسیستم، کاملاً درست است». در تئوری، هیچ محدودیتی برای تعریف زیرسیستم‌ها وجود ندارد و فهرست طولانی از حالت‌های دور و نزدیک را می‌توان در نظر گرفت که هرکدام، واقعیت را با اندکی تغییر پدید می‌آورند.

پژوهشگران با اتخاذ رویکرد جدید در نظریه چندجهانی (جهان‌های متعدد) اِوِرِت، به پاسخی رسیده‌اند که آن را تفسیر «جهان‌های بسیار فراوان‌تر» نامیده‌اند. تفسیر جدید، مجموعه‌ای بی‌شمار از احتمال‌ها را در نظر می‌گیرد و آن را در بازه بی‌نهایتی از واقعیت‌ها ضرب می‌کند که در شرایط معمولی آن‌ها را در نظر نمی‌گیریم.

روش نوین هم با شباهت زیادی به تفسیر اصلی، بیش از آن‌که درباره رفتار عالم توضیحی ارائه دهد، به تلاش ما برای مطالعه گام‌به‌گام آن در هر لحظه اشاره دارد.

پژوهشگران امیدوارند که این الگوریتم بتواند در توسعه راه‌های بهتر برای کاوش سیستم‌های کوانتومی مانند الگوریتم‌های داخل کامپیوتر، کاربرد داشته باشد.

منبع: ScienceAlert

۵۴۵۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898204