مهندسی یک ویروس برای گروگانگیری سلولهای سرطانی
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۹۵۱۰۳
دانشمندان دانشگاه آکسفورد موفق به مهندسی یک ویروس شدهاند که به سراغ سلولهای سرطانی میرود و توانایی مبارزه با این بیماری را دارد.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، بخشی از آنچه که سلولهای کارسینوما که شایعترین نوع سلولهای سرطانی هستند را قوی و کشنده میکند، کمکی است که آنها از همسایگان خود دریافت میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دانشمندان اکنون یک ویروس چنگکی پیشگام را توسعه دادهاند که میتواند هر دو را هدف قرار دهد. این ویروس یک ابزار جدید است که به عنوان اولین در نوع خود توصیف میشود.
در میان جنبههای متعدد امیدوار کننده این تحقیق جدید، این واقعیت بیشتر مورد توجه است که این ویروس هماکنون نیز در آزمایشات بالینی دیگر استفاده میشود.
این ویروس که "اندنوتوسیرو"(enadenotucirev) نام دارد، تنها سلولهای سرطانی را آلوده میکند و به سلولهای سالم کاری ندارد.
دانشمندان دانشگاه آکسفورد با ایجاد برخی از تغییرات به دنبال تجهیز هرچه بیشتر این ویروس برای مبارزه موثرتر آن با سرطان بودند. نسخه اصلاح شده این ویروس شامل دستورالعملهای ژنتیکی است که به سرعت سلولهای سرطانی را آلوده میکند تا نوع خاصی از پروتئین به نام "سلول تی بیسپسیفیک"(bispecific T-cell) تولید شود.
این پروتئین از یک طرف به فیبروبلاستهای مرتبط با سرطان و از طرف دیگر به سلولهای ایمنی قدرتمند تی متصل میشود. این اتصالها به سرعت نتیجه میدهد، چون سلولهای تی شروع به کشتن فیبروبلاستها میکنند.
دکتر "جاشوا فریدمن" از گروه انکولوژی دانشگاه آکسفورد و نخستین نویسنده این مطالعه میگوید: ما تشکیلات ویروس را به خدمت گرفتهایم تا سلولهای تی فقط در سلولهای سرطانی آلوده و نه هر جای دیگر از بدن تولید شوند. سلولهای تی آنقدر قدرتمند هستند که میتواند سلولهای ایمنی که توسط سرطان سرکوب میشدند را درون تومور فعال کنند تا به فیبروبلاستها حمله کند.
دانشمندان میگویند این نخستین بار است که فیبروبلاستهای مرتبط با سرطان در تومورهای جامد به این شکل هدف قرار میگیرند، اما هنوز روزهای اولیه توسعه این فناوری امیدوار کننده است.
این روش جدید تاکنون سرطان را در موشها و نمونه سلولهای سرطانی انسان در آزمایشگاه از بین برده است، اما آزمایش آن روی بدن انسان با بسیاری از ناشناختهها روبرو است.
به عنوان مثال، درمانهایی که برای هدفگیری فیبروبلاستهای مرتبط با سرطان ایجاد شدهاند، خطر کشتن فیبروبلاستهای بیگناه را در تمام بدن به همراه دارند. دانشمندان میگویند برخی از علائم مثبت در رابطه با این عارضه جانبی خاص وجود دارد، اگرچه بسیاری از عدم اطمینانها در مورد چگونگی واکنش بدن انسان به این درمان وجود دارد.
آزمایش این ویروس در برابر نمونههای تومور سرطانی پروستات همراه با مغز استخوان سالم، موفقیت آمیز بود و محققان دریافتند که در مناطق سالم هیچ سمی شدن یا فعالیت غیرضروری سلول تی ایجاد نمیشود.
با توجه به اینکه "Enadenotucirev" در حال حاضر تحت آزمایش روی نمونههای انسانی است، امید وجود دارد که نسخه اصلاح شده آن بتواند به زودی در آزمایشات بالینی آزمایش شود.
دکتر "کری فیشر" از گروه انکولوژی دانشگاه آکسفورد میگوید: حتی زمانی که بیشتر سلولهای سرطانی در یک کارسینوما کشته میشوند، فیبروبلاستها میتوانند از سلولهای سرطانی باقی مانده محافظت کنند و به بهبود و رشد مجدد آنها کمک کنند. تاکنون هیچ راهی برای کشتن هر دو سلول سرطانی و فیبروبلاستهایی که از آنها محافظت میکند، در حالی که به بقیه بدن آسیب نرسد، وجود نداشته است.
وی افزود: روش جدید ما به طور همزمان فیبروبلاستها را هدف قرار داده و سلولهای سرطانی را با ویروس میکشد. این روش یک گام مهم در جهت کاهش سرکوب سیستم ایمنی در مقابل سرطانها است.
تحقیقات این تیم در مجله Cancer Research منتشر شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۹۵۱۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تغییرات آب و هوایی میتواند منجر به افزایش ویروسهایی مانند کووید شود
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان میدهد که تغییرات آب و هوایی - و پنجرههای بسته – میتواند به گسترش ویروسهای معلق در هوا مانند ویروسی که باعث عفونت COVID-19 میشود، کمک کند.
محققان گزارش میدهند که به نظر میرسد افزایش سطح دی اکسید کربن در جو و فضاهای داخلی عامل اصلی افزایش طول عمر انواع کووید موجود در قطرات ریز معلق در هوا باشد.
به گزارش ایتنا، آلن هادرل، محقق ارشد و دانشیار ارشد علوم آئروسل در دانشگاه بریستول، گفت:« ما میدانستیم که SARS-CoV-2 مانند سایر ویروسها از طریق هوایی که تنفس میکنیم پخش میشود. اما این مطالعه نشاندهنده یک پیشرفت بزرگ در درک ما بود از اینکه دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق میافتد، و مهمتر از همه، چه کاری میتوان برای متوقف کردن آن انجام داد.»
در مطالعات آزمایشگاهی، محققان دریافتند که افزایش غلظت دی اکسید کربن در هوا میتواند مدت زمان عفونی ماندن ویروسهای موجود در هوا را افزایش دهد. به گفته محققان، هوای معمولی در فضای باز دارای400 ppm از کربن دی اکسید است.
بر اساس نتایج منتشر شده در 25 آوریل در ژورنال Nature Communications، افزایش غلظت CO2 به تنها 800 ppm، بقای ویروسهای معلق در هوا را افزایش داد. محققان دریافتند وقتی هوای داخل خانه به غلظت CO2 3000 ppm می رسد - مشابه غلظت یک اتاق شلوغ – ویروس حدود 10 برابر بیشتر زنده میماند.
هادرل در یک انتشار خبری دانشگاه گفت:« این رابطه روشن میکند که چرا رویدادهای پاندمیک کننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند .ویروس ها به دلیل اسیدیته کمتر قطرات بازدمی، عفونی شدن خود را از دست میدهند. اما CO2 هنگام تعامل با قطرات مانند یک اسید عمل میکند و به ویروس ها اجازه می دهد در هوا بیشتر زنده بمانند.»
هادرل همچنین گفت: «این نشان میدهد که باز کردن یک پنجره ممکن است قویتر از آن چیزی باشد که در ابتدا تصور میشد، به ویژه در اتاقهای شلوغ و با تهویه ضعیف، زیرا هوای تازه غلظت کمتری از CO2 دارد و باعث میشود ویروس خیلی سریعتر غیرفعال شود. نتایج همچنین نشان میدهد که چگونه اهداف تغییر آب و هوا که به دنبال محدود کردن سطح CO2 در جو زمین هستند می تواند به کاهش انتشار ویروسهای موجود در هوا کمک کند.»
محققان خاطرنشان کردند که علم آب و هوای اخیر پیش بینی کرده است که غلظت CO2 در جو تا پایان قرن به بیش از 700 ppm برسد. هادرل گفت: «بنابراین این یافتهها پیامدهای گستردهتری نه تنها در درک ما از انتقال ویروسهای تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همهگیریهای آینده را تشدید کند، دارد.»
هادرل در پایان میگوید: «دادههای مطالعاتی ما نشان میدهد که افزایش سطح CO2 در جو ممکن است با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروسهای تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی میمانند، همزمان باشد.»