به نقل از «ایلنا»

معرفی منتخب چکیده مقالات سمینار پژوهشی «بررسی تئاتر ایران پس از انقلاب اسلامی»

تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۹۸۷۱۶

به گزارش ایلنا، منتخب چکیده مقالات سمینار پژوهشی «بررسی تئاتر ایران پس از انقلاب اسلامی» در بخش «چهل سالگی انقلاب اسلامی» این جشنواره اعلام شد.

رضا صمدپور مدیر بخش «چهل سالگی انقلاب اسلامی» گفت: گروه داوران این سمینار متشکل از آقایان: مهدی حامد سقاییان، محمد باقر قهرمانی و رامتین شهبازی از میان چکیده مقالات رسیده، ۳۵ اثر را انتخاب کرده که عناوین مقالات به این شرح است:

*از دست رفتن سابقه بیمه و حق بازنشستگی هنرمندان تئاتر ایران در همدستی صنف، دولت و بیمه‌گر/ نویسنده: بهزاد خاکی‌نژاد

*امر اجرایی چیست؟ تعزیه پژوهی با رویکرد متریالیستی / نویسنده: سجاد یاری فیروز‌آبادی

*بررسی تئاتر خصوصی ایران در بازه زمانی ۱۳۹۴- ۱۳۹۷ با تاکید بر نظریه و عمل اقتصاد مارگارتتاچر و فریدریش هایک/ نویسنده: حمید‌رضا افشار

*بررسی سبک‌ها و شیوه‌های تئاتر معاصر تجربه‌گرای ایران در بازه زمانی ۱۳۹۴- ۱۳۹۷ با تاکید بر نظریه تحلیل گفتمان انتقادی/ نویسنده: سیدحسین رسولی

*بازتاب مفاهیم انقلاب ایران در نمایشنامه‌های آهسته با گل سرخ اکبر رادی و بام‌ها و زیر‌بام‌های غلامحسین ساعدی با تکیه بر آرا میشل فوکو و همفکران او/ نویسنده: نیلوفر زارع

*بررسی وضعیت شکل‌های مختلف نمایشی، در مقطع پس از انقلاب با تکیه بر تئاتر دفاع مقدس و تئاتر دینی/ نویسنده: سارا الله‌یاری

*بررسی فرجام شخصیت محوری در آثار نغمه ثمینی، امیررضا کوهستانی و محمد یعقوبی در بازه سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ / نویسنده: کیمیا خطیب‌زاده

*بررسی تاثیر تحولات ایران بر سبک شناسی نمایش نامه های ایرانی (مطالعه موردی: بررسی سبک شناسانه آثار بهرام بیضایی و اکبر رادی با رویکردی نقش‌گرا)/ نویسنده: نرجس روشن

*بررسی تاثیر گسست در حیطه تئاتر ایران پس از انقلاب / نویسنده: فهیمه نجمی

*تئاتر خیابانی در گیلان، چالش‌ها و راهبردها / نویسنده: ابوذر آستانی

*تحلیل تطبیقی سیاست‌ها و شیوه‌های مدیریتی تئاتر تجاری در ایالات متحده آمریکا و ایران پس از انقلاب اسلامی/ نویسنده: حسین ملکی

*تحلیل جامعه‌شناختی نقش و جایگاه هیات انتخاب در انتخاب آثار فاخر نمایشی / نویسنده: حمید علی‌زاده

*تحلیل جریان‌های غالب تئاتر انقلابی در ایران با تکیه بر گفتمان‌های فکری فلسفی موثر در سال‌های پیش از انقلاب/ نویسنده: مرجان پور‌غلامحسین

*تئاتر معاصر ایران در عرصه تئاتر بینا فرهنگی/ نویسنده: میترا علوی‌طلب

*تئاتر خصوصی در ایران: پیشینه، موانع و راه‌کارها / نویسنده: بهزاد صدیقی

*تئاتر: تخطی مجاز / نویسنده: علی حاج ملاعلی

*تئاتر خراسان پس از انقلاب اسلامی/ نویسنده: رضا حسینی

*تحلیل گفتمان نحوه بازنمایی رزمندگان جنگ ایران و عراق در نمایشنامه‌های ایرانی/  نویسنده: امین عظیمی

*جمهوری اسلامی تئاتر: بررسی اجمالی نسبت تئاتر با حاکمیت، از منظر مدیوم هنری و نهاد/ نویسنده: رضا شاهبداغی

*چند صدایی در ادبیات نمایشی مدرن ایران با تکیه بر آثار دهه ۵۰ و ۶۰ اکبر رادی/ نویسنده: آیدا حق‌نژاد

*حضور صنفی بازیگران در ایران و جهان با نگاهی به شرایط عضویت انجمن بازیگران خانه تئاتر ایران  و انجمن بازیگران آمریکا و انگلیس و هندوستان / نویسنده: بهزاد خاکی‌نژاد

*خصوصی‌سازی در تئاتر پس از انقلاب اسلامی ایران: کاهش یا افزایش بار دولت؟ / نویسنده: محمد‌رضا رسولی  

*عوامل و دلایل گرایش به تئاتر/ نویسنده: محمد علی مناجاتی

*عوامل اجتماعی موثر بر انتخاب اثر نمایشی از سوی مخاطب/ نویسندگان: مهدی کشاورز افشار- مرضیه اخوان

*فهم تئاتر در فضا: گونه‌شناسی و گفتمان کاوی فضا در جریان تولید تئاتر ایران پس از انقلاب اسلامی/ نویسنده: علی رویین

*گسست‌های معرفتی در نمایشنامه‌های محمد یعقوبی/ نویسنده: محمد هاشمی

*مطالعه گستره حضور و تاثیر تئاتر شهرستان در جشنواره تئاتر فجر/ نویسنده: جهانشیر یاراحمدی

*مقایسه تحلیلی، تطبیقی ساختار روایی آثار عباس نعلبندیان و محمد مساوات بر اساس نظریه هرمونوتیک هانس رابرت یاس/ نویسنده: لیلی عاج

*مطالعه نقش ماهنامه نمایش در رشد، گسترش و اعتلای تئاتر در ایران (در فاصله سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۷)/ نویسنده: غلامحسین دولت‌آبادی

*متون نمایشی ترجمه شده ایرانی به زبان انگلیسی در قرن نوزدهم / نویسنده: بهروز بختیاری

*نقد تئاتر و گفتمان انقلاب (بررسی رابطه گفتمان انقلابی و پارادایم‌های نقد تئاتر در دهه نخست انقلاب اسلامی ایران) / نویسنده: سیدمحمد مداح حسینی

*نقش نشریات تخصصی در انعکاس تئاتر پس از انقلاب / نویسنده: سید میثم مطهری

*نقش کانون و جشنواره نمایش‌های آئینی و سنتی در حفظ، احیا و اشاعه نمایش‌های سنتی و آئینی در سه دهه اخیر/ نویسنده: محمدحسین ناصربخت

*واکاوی گسست و گفتمان اندیشه انقلاب اسلامی در آثار هنرمندان حوزه نمایش (۱۳۵۷ تا ۱۳۶۳) / نویسنده: حسنعلی پورمند

*هویت اجتماعی در نمایشنامه‌های محمد یعقوبی  و علیرضا نادری بر مبنای نظریه ریچارد جنکینز / نویسنده: لیلی عاج

همچنین صمدپور افزود: منتخبین تا تاریخ ۲۵ آذر برای ارائه مقالات فرصت خواهند داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گفتنی است سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از ۲۲ بهمن تا ۴ اسفند ۱۳۹۷ با دبیری نادر برهانی‌مرند برگزار خواهد شد.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: انقلاب اسلامی تئاتر جامعه جشنواره بین المللی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۹۸۷۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بزرگداشت «فرانتس کافکا» در جشنواره کارلوی واری

جشنواره بین‌الملی فیلم «کارلوی‌واری» امسال برنامه مرور آثار «فرانتس کافکا» نویسنده بزرگ اهل چک و تاثیر او بر سینما را برگزار می‌کند.

به گزارش ایسنا، جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری امسال قرار است مروری بر آثار «فرانتس کافکا» نویسنده سرشناس و تأثیر او بر سینما را در برنامه ویژه‌ای تحت عنوان «آرزوی سرخپوست بودن: کافکا و سینما» ارائه کند و در آن به تاثیر این نویسنده بانفوذ چک بر فیلمسازانی چون «اورسون ولز»، «مارتین اسکورسیزی»، «عثمان سمبن» و «استیون سودربرگ» بپردازد.

ژوئن امسال صدمین سال درگذشت کافکا است که در آسایشگاهی در شهر کیرلینگ اتریش درگذشت. جشنواره فیلم کارلووی واری به افتخار این نویسنده فیلم‌هایی چون «کافکا» ساخته سودربرگ، «محاکمه» ساخته ولز، «پس از ساعت اداری» به کارگردانی اسکورسیزی و همچنین «مستاجر» از رومن پولانسکی را به نمایش خواهد گذاشت.

به گزارش ددلاین، پنجاه و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کارلوی واری از تاریخ ۲۸ ژوئن تا ۶ جولای (۸ تا ۱۶ تیرماه) در کشور جمهوری چک برگزار می‌شود.

«فرانتس کافکا» یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان قرن ۲۱ روز سوم جولای سال ۱۸۸۳ در یک خانواده‌ یهودی آلمانی‌زبان در پراگ، ‌پایتخت جمهوری چک، متولد شد. او بزرگ‌ترین فرزند از جمع شش فرزند خانواده بود و زبان اولی که فراگرفت، آلمانی بود اما بعدها توانست زبان چکی را نیز بیاموزد. علاقه‌اش به زبان فرانسه، او را به آموختن این زبان کشاند.

کافکا پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به دانشگاه آلمانی «چارلز فردیناند» در پراگ رفت و در ابتدا به تحصیل شیمی پرداخت؛ اما بعد از دو هفته رشته‌اش را به حقوق تغییر داد و در سال ۱۹۰۶ موفق به کسب دکترای حقوق شد.

تا هنگام مرگ، آثار و سبک نگارش کافکا توجه کمی را جلب می‌کرد. وی پیش از مرگ‌، از دوست نزدیک و مدیر برنامه‌های ادبی‌اش، «ماکس برود» خواست تا تمام دست‌نوشته‌هایش را از بین ببرد.

«دورا دیامانت» که «کافکا» به او علاقه‌مند بود، تا حدودی این درخواست را اجرا کرد؛ اما حدود ۲۰ یادداشت و ۳۵ نامه‌اش را نگه داشت که البته در سال ۱۹۳۳ به دست گشتاپو افتاد. هرچند هنوز تحقیقات برای یافتن دست‌نوشته‌های «کافکا» در حال انجام است.

تمامی آثار منتشرشده‌ کافکا به‌ جز چند نامه‌ای که او در چک به «میلنا جنسکا» نوشت، همگی در آلمان نوشته شدند. کافکا سبک نگارشی منحصر به فردی داشت و البته این مسأله شاید به خاصیت زبان آلمانی برمی‌گردد که این امکان را به وی می‌داد تا از جملات بلند استفاده کند؛ جملاتی که برخی مواقع حتی به یک صفحه می‌رسید.

دو مساله مهم که دائما ذهن «کافکا» را به خود مشغول می‌کرد و وی را تحت فشار قرار می‌داد، رابطه‌ نابسامان او با پدرش و مذهب یهودیت وی بود. ارتباط او با پدرش در بسیاری از آثارش تاثیر گذاشته و امروزه هم از مشخصه‌های بارز این نویسنده برای روانکاوی ذهن وی به کار می‌رود. یهودی بودن کافکا هم از دیگر عواملی بود که موجب می‌شد اکثر داستان‌های او حول محور موضوع بیگانگی به نگارش درآیند.

منتقدان بسیاری سعی کرده‌اند تا آثار «کافکا» را در قالب‌های فکری و عقیدتی خاصی قرار دهند، از جمله مدرنیسم و رئالیسم جادویی، و برخی تأثیر مارکسیسم را در آثار او مانند «قصر»، «محاکمه» و یا «در تبعیدگاه» آشکار می‌دانند. برخی دیگر اگزیستانسیالیسم یا آنارشیسم را سبک مورد استفاده‌ «کافکا» می‌دانند.

شرح‌حال‌نویسان معتقدند «کافکا» همیشه فصل‌های ابتدایی کتابی را که در حال نوشتنش بود، برای دوستان صمیمی‌اش می‌خواند. «میلان کوندرا» بر این باور است که نویسندگان زیادی مانند «گابریل گارسیا مارکز» و «کارلوس فوئنتس» شوخ‌طبعی سوررئالیستی کافکا را در آثارشان استفاده کرده‌اند. «ژان پل سارتر» و «آلبر کامو» دو نویسنده‌ نامداری بودند که بیش از همه تحت تاثیر سبک ادبی خالق «مسخ» قرار داشتند.

«کافکاییسم» (Kafkaesque) اصطلاحی است برای توصیف موقعیت‌های سوررئال، مانند آن‌چه در رمان‌های کافکا رخ می‌دهد و وارد زبان انگلیسی شده است.

با این حال، خوانندگان آثار این نویسنده برای انتخاب یک اثر از او، باید توجه کافی به تاریخ چاپ کتاب داشته باشند؛ چراکه «کافکا» پیش از آن‌که بتواند برخی نوشته‌هایش را برای چاپ آماده کند، درگذشت. بنابراین، رمان‌های «قصر»، «محاکمه» و «آمریکا» همگی توسط مدیر کارهایش «مکس برود»، منتشر شدند.

فشارهای اجتماعی و افسردگی‌های کافکا موجب شد تا او به بیماری‌های متعددی مانند سل، میگرن و بی‌خوابی مبتلا شود. وضعیت وخیم او این اجازه را به او نمی‌داد تا بتواند به اندازه‌ کافی غذا بخورد و از آن‌جایی ‌که آن زمان درمان داخل وریدی هنوز کشف نشده بود، هیچ راهی برای تغذیه‌ او نبود، تا این‌که سرانجام در سوم ژوئن ۱۹۲۴ در آسایشگاهی در منطقه‌ کرلینگ نزدیک وین درگذشت.

پیکر این نویسنده روز یازدهم ژوئن پس از انتقال به پراگ به خاک سپرده شد.

داستان‌های زیادی از کافکا به ‌جا مانده‌اند که از جمله‌ آن‌ها می‌توان به «توصیف جنگ» (۱۹۰۴)، «مقدمات عروسی در ییلاق» (۱۹۰۷)، «تفکر» (۱۹۱۲)، «در تبعیدگاه» (۱۹۱۴)، «رییس آرامگاه» (۱۹۱۷)، «دیوار بزرگ چین» (۱۹۱۷)، «پیامی از سوی امپراتور» (۱۹۱۹) و «محاکمه» (۱۹۲۵). «قصر» (۱۹۲۶) و «آمریکا» (۱۹۲۷) اشاره کرد.

کانال عصر ایران در تلگرام