همه آنچه که باید از ترمز ABS بدانید +تاریخچه
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۶۰۸۱۷۷
به گزارش باشگاه خبرنگاران، اگر با خودرو سروکار داشته باشید حتما ترمز ABS به گوشتان آشناست، یک سامانه ایمنی برای سیستم ترمز اتومبیل که اجازه قفل شدن چرخ‌های خودرو را نمی‌دهد، اما آیا این ترمز‌ها واقعا کار می‌کنند؟ و یا اصلا چه تاریخچه‌ای در پشت ساخت و گسترش این ترمز‌ها قرار دارد؟، این‌ها سوالاتی است که باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا به آن بپردازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ترمز ضد قفل یا ای‌بی‌اس (ABS) یک سامانهٔ ایمنی برای ترمز در خودروها است که مانع قفل شدن چرخ‌های اتوموبیل در هنگام ترمز گرفتن توسط راننده می‌شود. عنوان ترمز ضد قفل از دیدگاهی یک عنوان اشتباه است، زیرا این سامانه مانع قفل شدن چرخ‌ها نمی‌گردد بلکه تنها از قفل ماندن چرخ‌ها جلوگیری می‌کند.
از همین رو انجمن مهندسان خودرو در ابتدا عنوان سامانهٔ کنترل لغزش چرخ را برای آن برگزیده بود. قفل نشدن ترمز‌ها باعث می‌شود راننده بتواند حتی در حالی که پدال ترمز را تا آخرین حد فشرده است، بدون از دست دادن کنترل خودرو، موانع را با فرمان‌دادن دور بزند و از محدودهٔ خطر خارج شود.
تاریخچه ترمز ABSایدهٔ اصلی سیستم ترمز ضد قفل در ابتدا با نام سیستم ترمز ضد لغزش شناخته می‌شد و نخستین بار در خطوط راه‌آهن آمریکا توسط شرکت ترمز هوایی وستینگهاوس مورد استفاده قرار گرفت. همین شرکت بعد‌ها متوجه کاربرد این روش برای هواپیما‌ها جهت کاهش میزان ساییدگی چرخ‌ها و در شرایط بدتر ترکیدگی شد و در اواخر دههٔ ۱۹۴۰ میلادی تقاضای زیادی را در این زمینه دریافت کرد. در اوایل دههٔ ۱۹۵۰ میلادی شرکت دانلوپ ماکسارت نیز به این بازار پیوست و توانست این فناوری را وارد بازار خودروهای شهری کند. با این وجود باید توجه داشت که هدف به کارگیری این سیستم در خودرو متفاوت بود، زیرا در چرخ وسایل نقیه میزان فشار‌های وارده به لاستیک در حالت قفل‌شدن بسیار کمتر از یک هواپیما است و آنچه در درجهٔ اول اهمیت قرار دارد حفظ کنترل جهت خودرو و پایداری آن است.
دانلوپ ماکسارت توانست در سال ۱۹۶۶ میلادی اصول این فناوری را روی خودروی جنسن اف‌اف پیاده‌سازی و روانهٔ بازار کند. اما آنچه امروزه سامانهٔ ای‌بی‌اس شناخته می‌شود در سال ۱۹۷۸ میلادی و پس از از ظهور سامانه‌های کنترلی الکترونیکی و حسگر‌های مغناطیسی توسط رابرت بوش در همکاری‌اش با شرکت مرسدس بنز به معرفی شد.
سامانهٔ ترمز ای‌بی‌اس از سال ۲۰۰۴ به عنوان استاندارد در خودروهای مسافربری اروپا مورد استفاده قرار می‌گیرد و چگونگی عملکرد آن در مقررات مشخص شده است.
تئوری ترمز‌های ضد قفل بسیار ساده است. یک چرخ در حال لیز خوردن (به‌طوری که سطح تماس تایر نسبت به زمین سر بخورد) نسبت به چرخی که لیز نمی‌خورد نیروی اصطکاک کمتری دارد. اگر با اتومبیل خود در یخ گیر کرده باشید می‌دانید که اگر چرخ‌ها بچرنخد هیچ نیروی جلوبری به اتومبیل وارد نمی‌شود، زیرا سطح تماس چرخ نسبت به یخ لیز می‌خورد.
ترمز‌های ضد قفل با جلوگیری کردن از سر خوردن چرخ‌ها در هنگام ترمز کردن، دو مزیت را به وجود می‌آورند:
خودرو زودتر متوقف می‌شود می‌توان خودرو را هنگام ترمز کردن نیز هدایت کرد نحوه پیاده‌سازی ABSبرای مشخص شدن نحوه پیاده‌سازی سیستم ABS باید بررسی کرد که چگونه می‌توان از قفل شدن چرخ‌ها جلوگیری کرد. به‌طور کلی با توجه به نحوه طراحی سیستم انتقال نیرو خودرو در شرایط ترمزگیری، اگر یکی از چرخ‌های خودرو نسبت به سایر چرخ‌ها دارای سرعت دوران بیشتر یا کمتر باشد ممکن است آن چرخ قفل شود. پس اولین گام، بررسی شرایط هر چرخ در حالت ترمزگیری است. برای این منظور مهندسین خودرو به سراغ علم الکترونیک رفته و با استفاده از سنسور قراگرفته بر روی هر چرخ شرایط هر چرخ را بررسی می‌کنند.
در مرحله بعد مهندسین با تغییر نیروی وارده از ترمز، چرخ را از حالت بحرانی خارج می‌کنند. یعنی اگر چرخی نسبت به سایر چرخ‌های خودرو در حالت ترمزگیری با سرعت کمتر دوران کند، با کم کردن نیروی ترمز بر روی این چرخ، سرعت دوران آن افزایش می‌یابد و چرخ از حالت بحرانی خارج می‌شود. در حالت دیگر نیز اگر چرخی نسبت به سایر چرخ‌های خودرو در حالت ترمزگیری با سرعت بیشتری دوران کند می‌توان با زیاد کردن نیروی ترمز روی آن چرخ، سرعت دوران آن‌را کم کرد تا چرخ از حالت بحرانی خارج شود.
برای پیاده‌سازی این سیستم باید نگاهی کلی به سیستم ترمز خودروها بیندازیم. سیستم ترمز رایج هیدرولیکی است، به این معنی که از یک سیلندر و پیستون برای اعمال فشار به لنت ترمز استفاده می‌شود. حال اگر فشار درون سیلندر کم یا زیاد شود، نیروی ترمز تغییر می‌کند. برای پیاده‌سازی ترمز ضد قفل، سوپاپ ورودی سیلندر ترمز را با همنوع الکتریکی آن جایگزین کرده‌اند تا بتوان به‌وسیله پردازنده مرکزی خودرو میزان فشار درون سیلندر را تغییر داد. لازم به ذکر است که برای تامین فشار سیلندر‌ها هم از پمپ استفاده می‌شود.
روند کار سیستم ترمز ABSپردازنده مرکزی خودرو با کمک سنسور‌های موجود در هر چرخ، سرعت دوران چرخ‌ها را در حالت ترمزگیری بررسی می‌کند. در صورتی که سرعت دوران یکی از چرخ‌ها نسبت به سایر چرخ‌ها متفاوت باشد، پردازنده با فرمان لازم به سوپاپ الکتریکی سیلندر ترمز، میزان فشار درون سیلندر را تغییر می‌دهد که با این کار میزان نیروی ترمز وارده به چرخ تغییر می‌کند و چرخ از حالت بحرانی خارج می‌شود. پس احتمال قفل شدن آن نیز کم می‌شود. روند بالا به صورت مداوم و با سرعت زیاد انجام می‌شود، به‌طوری که در هر دقیقه بین ۱۵ تا ۲۰ مرتبه این روند تکرار می‌شود.
عملکرد پایه‌ای سیستم ABS به صورت بالا است که البته عملکرد‌های دیگری مانند EBD نیز به این سیستم اضافه شده است.
اجزا ترمز‌های ضد قفلسیستم ترمز ضد قفل باید بداند چه‌موقع چرخ در حال قفل کردن است، حسگر‌های سرعت که در هر چرخ یا در بعضی مواقع در دیفرانسیل قرار گرفته‌اند این اطلاعات را فراهم می‌کنند.
سوپاپهادر هر لوله‌ی ترمز که به هر ترمز می‌رود یک سوپاپ وجود دارد که با کنترل‌کننده کنترل می‌شود.
در بعضی از سیستم‌ها سوپاپ سه حالت دارد: در حالت اول سوپاپ باز است و فشار از سیلندر اصلی مستقیما به ترمز می‌رسد در حالت دوم سوپاپ، لوله‌ی ترمز را می‌بندد و ترمز را از سیلندر اصلی جدا می‌کند. این حالت از افزایش بیش از حد فشار ترمز وقتی راننده روی پدال فشار می‌آورد، جلوگیری می‌کند در حالت سوم سوپاپ مقداری از فشار ترمز را کم می‌کند پمپچون سوپاپ می‌تواند فشار ترمز را کم کند باید به طریقی این فشار از دست رفته را جبران کرد و این کاری است که پمپ انجام می‌دهد.
بعد از اینکه سوپاپ فشار را در یک ترمز کم کرد پمپ دوباره فشار را ایجاد می‌کند.
کنترلکنندهکنترلکننده یک پردازنده است که با توجه به حسگر‌های سرعت، سوپاپ‌ها را کنترل می‌کند.
ترمز‌های ضد قفل طراحی‌های مختلفی دارند که به نوع ترمز بکار رفته بستگی دارد. ما به آنها بر اساس تعداد کانال‌ها (تعداد سوپاپ‌هایی که به‌طور جداگانه کنترل می‌شوند) و تعداد حسگر‌های سرعت اشاره می‌کنیم:
ترمز ضد قفل با چهار کانال و چهار حسگر سرعتاین بهترین طراحی است که در آن برای هر چرخ حسگر و سوپاپ جداگانه‌ای وجود دارد. با این روش، کنترل‌گر هر چرخ را به‌طور مجزا بررسی می‌کند تا به هر چرخ بیشترین نیروی اصطکاک وارد شود.
سه کانال و سه حسگراین روش بیشتر در وانت‌ها و کامیون‌ها با چهار چرخ ضد قفل استفاده می‌شود و در آن برای هر چرخ جلو یک حسگر و یک سوپاپ وجود دارد، اما برای دو چرخ عقب فقط یک حسگر و یک سوپاپ وجود دارد. حسگر سرعت چرخ‌های عقب روی محور عقب قرار دارد. در این حالت برای هر چرخ جلو کنترل جداگانه وجود دارد؛ بنابراین چرخ‌های جلو به بیشترین نیروی ترمزی می‌رسند. چرخ‌های عقب قبل از فعال شدن سیستم ضد قفل، قفل می‌کنند. با این سیستم ممکن است یکی از چرخ‌های عقب هنگام ترمز کردن قفل کند که نسبت به حالت چهار کاناله باعث کاهش کارایی ترمز می‌شود.
یک کانال و یک حسگراین سیستم در وانت‌ها و کامیون‌ها با محور عقب ضد قفل وجود دارد که یک سوپاپ برای کنترل هر دو چرخ عقب و یک حسگر سرعت واقع در محور عقب دارد. این سیستم مشابه قسمت عقب سه کاناله عمل می‌کند. دو چرخ عقب با هم کنترل می‌شوند و قبل از فعال شدن سیستم ضد قفل، هر دو قفل می‌کنند. در این روش هم ممکن است یکی از چرخ‌های عقب هنگام ترمز کردن قفل کند که باز هم باعث کاهش کارایی ترمز می‌شود. این سیستم به سادگی قابل تشخیص است. معمولا یک لوله‌ی ترمز وجود دارد که با یک اتصال T شکل به دو چرخ عقب وصل می‌شود. شما می‌توانید حسگر‌های سرعت را با مشاهده‌ی اتصالات الکتریکی نزدیک دیفرانسیل در محورعقب پیدا کنید.
ترمز‌های ضدقفل واقعا کمک می‌کنند تا بهتر توقف کنید. آنها از قفل شدن چرخ‌ها جلوگیری می‌کنند و کوتاهترین فاصله توقف را روی سطوح لغزنده فراهم می‌آورند. اما آیا واقعا آنها از وقوع تصادفات جلوگیری می‌کنند؟ این معیاری درست برای کارایی سیستم‌های ABS است.
موسسه بیمه برای ایمنی بزرگراه‌ها چندین مطالعه‌ای انجام داده است جهت تلاش برای تعیین اینکه آیا وسایل نقلیه به ABS تجهیز شوند دچار حوادث مرگبار بیشتر یا کمتر می‌شوند. در مطالعه‌ای که در سال ۱۹۹۶ صورت گرفته بود وسایل نقیله تجهیز شده با سیستم ABS هیچ کاهش احتمالی را در حوادث مرگبار نسبت به وسایل نقلیه عادی نشان ندادند.
تفکر و تعمق بیشتری درباره دلیل آن انجام شد. بعضی افراد فکر می‌کنند که رانندگان از خودروهای مجهز به سیستم ترمز ABS به‌طور صحیح استفاده نمی‌کنند. بعضی افراد نیز اظهار می‌کنند که، چون سیستم‌های ABS امکان می‌دهند تا آن‌را در موقعیت توقف خطرناک تحت کنترل داشته باشند افراد بیشتری با احساس اطمینانی که دارند از جاده خارج می‌شوند و دچار تصادف می‌شوند.
بعضی داده‌های اخیر حتی ممکن است نشان دهد که میزان تصادف خودروهای ABS دار در حال افزایش است، ولی هیچ مدرکی دال بر این وجود ندارد که ABS ایمنی کل را بهبود داده است.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۰۸۱۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) مقایسه سهند و شاهین؛ کدام خودرو بهتر است؟
شرکت سایپا و پارس‌خودرو اخیراً دو خودروی سهند و اطلس را رونمایی کرده‌اند، خودروهایی که بر پایه کوییک و ساینا شکل گرفته‌اند. دو خودروی موردبحث هم در واقع نسخه‌های ارتقا یافته از تیبا بوده‌اند و بنابراین هم‌اکنون شاهد تولید محصولاتی با ریشه مشترک هستیم و تنها در ظاهر آنها تغییراتی رخ داده است.
اگر هم بخواهیم خیلی عقب‌تر برویم باید به پراید اشاره کنیم که سنگ بنای تمامی این خودروها را بنا نهاده است! به‌هرحال سهند پارس‌خودرو جزو جدیدترین محصولات داخلی است که افراد زیادی به دنبال اطلاع از جزئیات آن هستند.
همان‌طور که گفته شد سهند بر پایه ساینا شکل گرفته و با نگاهی عمیق‌تر می‌توان اشتراک ظاهری دو خودرو را یافت. البته وقتی به نمای جلوی سهند دقت کنید شاهد پیشرفت در طراحی این خودرو خواهید بود چراکه چراغ‌های کشیده، جلوپنجره و کاپوت نسبتاً عضلانی آن هماهنگی خوبی با یکدیگر دارند.
البته تمامی این موارد تنها در مقایسه با محصولات داخلی به ویژه کوییک و ساینا بیان می‌شوند و به خوبی مشخص است که سهند در مقابل محصولات مدرن جهانی حرفی برای گفتن نخواهد داشت.
پروفایل جانبی سهند کاملاً مشابه ساینا و تیباست و طراحان نتوانسته‌اند تغییری در این بخش ایجاد کنند. وقتی به نمای عقب سهند نیز توجه کنید فرم چراغ‌ها نظر شما را به خود جلب خواهند کرد هرچند سپر ساده عقب می‌توانست طراحی بهتری داشته باشد.
اگرچه طراحی ظاهری سهند نسبت به تیبا و ساینا پیشرفت کرده، اما در مقابل شاهین که به آن نیز می‌پردازیم برتری خاصی نخواهد داشت. شاهین را می‌توان جذاب‌ترین محصول چند سال اخیر خودروسازان داخلی دانست.
طراحی این خودرو از بیوک الهام گرفته و در بخش جلو مجموعه‌ای جذاب و منسجم به ویژه در بخش چراغ‌ها و جلوپنجره دیده می‌شود. پروفایل جانبی شاهین نیز طراحی بهتری نسبت به سهند دارد و همین موضوع درباره بخش عقب خودرو نیز صدق می‌کند. با این تفاسیر باید شاهین را خودرویی زیباتر، هماهنگ‌تر و ظریف‌تر دانست.
طراحی داخلی کابین سهند ترکیبی از طرح‌های قبلی ساینا و برخی عناصر جدید که اگرچه نسبت به قبل کمی پیشرفت کرده، اما از نظر متریال بکار رفته اصلاً رضایت‌بخش نخواهد بود.
استفاده از فرمان و پانل تهویه مشترک با ساینا به همراه برخی کلید‌های دیگر باعث شده‌اند کابین سهند حس و حال جالبی نداشته باشد. نمایشگر بکار رفته نیز کیفیت بالایی ندارد و همین موضوع درباره سایر بخش‌ها به ویژه داشبورد صدق می‌کند. شاید به جرات بتوان گفت طراحی داشبورد ساینا هماهنگ‌تر و جذاب‌تر سهند باشد.
در مقابل باید به کابین شاهین اشاره کنیم که اگرچه از نظر متریال بکار رفته جای تعریفی ندارد، اما طراحی هماهنگ و یکدست‌تری را نشان می‌دهد. نمایشگر شاهین نیز کیفیت چندانی ندارد، اما در محل بهتری نصب شده و در دسترس راننده است. البته طراحان سایپا می‌توانستند فرمان و کنسول میانی را بهتر طراحی کنند. در مقایسه سهند و شاهین در بخش طراحی داخلی بی‌شک شاهین پیروز خواهد بود.
تجهیزات و امکاناتبنا به اطلاعات منتشر شده قرار است سهند در دو تیپ S و G عرضه شود و مدل G فول‌تر خواهد بود. از جمله تجهیزات این مدل می‌توان به کیسه هوای راننده و سرنشین، سیستم تهویه مطبوع نیمه اتوماتیک، کنترل کشش و پایداری، اتولایت، سیستم پایش فشار باد لاستیک‌ها، مولتی‌مدیا با نمایشگر ۷ اینچی، سانروف و… اشاره کرد.
شاهین نیز دارای چنین تجهیزاتی است هرچند موارد بیشتری از جمله ورود و استارت دکمه‌ای و کروز کنترل در آن دیده می‌شوند. اگرچه تجهیزات و امکانات شاهین بیشتر از سهند است، اما اختلاف دو خودرو چشمگیر نیست. در جدول زیر کلیه تجهیزات و امکانات سهند و شاهین ذکر شده‌اند.
تجهیزات و امکانات سهندتجهیزات و امکانات سهند تیپ G
فرمان هیدرولیک (غربیلک فرمان دی تایپ)
کنترل سیستم صوتی بر روی غربیلک فرمان
سیستم پایش فشار باد تایر‌ها TPMS
سیستم تهویه مطبوع نیمه اتوماتیک
USB با قابلیت شارژ موبایل
صندلی راننده ۶ جهته معمولی + صندلی سرنشین جلو ۴ جهته معمولی
کاور صندلی چرم و پارچه
صندلی عقب مجهز به نگه‌دارنده صندلی کودک
کمربند ایمنی ۳ نقطه‌ای با محدودکننده نیرو + سیستم هشدار نبستن کمربند راننده
کیسه هوای راننده و سرنشین جلو
تریم داخلی دو رنگ
شیشه‌بالابر برقی + آینه جانبی برقی با گرم‌کن و قابلیت جمع شدن
سنسور دنده‌عقب
مه شکن جلو و عقب
چراغ روشنایی اتوماتیک و روشنایی روز
تنظیم‌کننده دستی ارتفاع چراغ
چراغ‌های همراهی تا درب منزل
دزدگیر درب‌های جانبی
چراغ هشدار ترمز اضطراری
دستگیره آسان‌بازشو
سانروف
سیستم ترمز ضد قفل، کنترل کشش، کنترل پایداری، توزیع الکترونیکی نیروی ترمز، کمک به حرکت در سربالایی
مانیتور ۷ اینچی + دوربین دید عقب
تجهیزات و امکانات شاهین
سیستم ترمز ضد قفل، کنترل کشش، کنترل پایداری، توزیع الکترونیکی نیروی ترمز، کمک به حرکت در سربالایی
کیسه هوای راننده و سرنشین
سیستم هشداردهنده امنیتی + ایموبیلایزر
کمربند ایمنی پیش کشنده با مکانیسم کاهنده نیرو + سیستم هشدار نبستن کمربند راننده
نمایش دمای هوای بیرون
سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک
نشانگر تعویض دنده
سنسور پارک دنده‌عقب
سیستم محاسبه سفر
صندلی راننده دستی ۶ حالت و صندلی مسافر ۴ حالت
نگه‌دارنده صندلی کودک در صندلی عقب
مه شکن جلو و عقب
چراغ همراهی تا درب منزل + چراغ روشنایی روز
کنترل صدا از روی فرمان
نمایشگر سیستم کنترل فشار باد تایر TPMS
چراغ‌های اتوماتیک
ورود به خودرو بدون کلید و استارت دکمه‌ای
گرم‌کن آینه‌های جانبی
نشانگر سرویس دوره‌ای
سیستم ناوبری + نقشه آفلاین
دوربین عقب
صندلی با روکش چرم
دستگیره آسان‌بازشو
سانروف
قابلیت شارژ موبایل USB
مولتی‌مدیا با نمایشگر ۷ اینچ
مقایسه سهند و شاهین به بخش مهم قوای محرکه می‌رسد. در این بخش شباهت‌های زیادی بین دو خودرو دیده می‌شود. قلب تپنده سهند و شاهین از نوع ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری ۸ سوپاپ با کد M۱۵ است که البته در شاهین به یک توربوشارژر کوچک مجهز شده است.
این پیشرانه ارتقا یافته در سهند ۹۰ اسب بخار قدرت و ۱۳۷ نیوتون متر گشتاور تولید می‌کند. نیروی تولیدی نیز از طریق گیربکس ۵ سرعته دستی راهی چرخ‌های جلو می‌شود. مصرف سوخت ادعایی سهند حدود ۷ لیتر در صد کیلومتر اعلام شده هرچند بنا به تجربه شخصی در ساینا، این خودرو در سیکل شهری حدود ۹ تا ۱۰ لیتر سوخت می‌سوزاند و احتمالاً سهند نیز عملکرد مشابهی خواهد داشت.
پیشرانه M۱۵i ارتقا یافته.
اما همان‌طور که قبلاً نیز به کرات گفته شده، پیشرانه شاهین یکی از نقاط ضعف آن است چراکه علیرغم استفاده از توربو راندمان بسیار پایینی دارد. این پیشرانه هم‌اکنون ۱۱۰ اسب بخار قدرت و ۱۷۸ نیوتون متر گشتاور تولید می‌کند و طبق ادعای سایپا مصرف سوخت آن حدود ۷.۵ لیتر در صد کیلومتر است.
صفر تا صد کیلومتر در ساعت شاهین حدود ۱۳ ثانیه خواهد بود درحالی‌که انتظار می‌رود سهند حدود ۱ تا ۲ ثانیه کندتر باشد. در جدول زیر می‌توانیم مشخصات فنی دو خودرو را مشاهده کنیم.
مقایسه سهند و شاهیننوع موتور M۱۵ تنفس طبیعی ارتقا یافته M۱۵ توربو
حجم موتور ۱۴۹۷، ۱۴۹۷
حداکثر توان موتور (اسب بخار) ۹۰، ۱۰۹
حداکثر گشتاور (نیوتون متر) ۱۳۷، ۱۷۸
تعداد سوپاپ ۸، ۸
حداکثر سرعت (کیلومتر در ساعت) ۱۷۲، ۱۹۰
صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت (ثانیه) ۱۵، ۱۳.۲
گیربکس ۵ دنده دستی ۵ دنده دستی
مصرف سوخت ترکیبی (لیتر در هر صد کیلومتر) ۷، ۷.۲
طول/عرض/ارتفاع (میلی‌متر) ۴۲۱۵/۱۶۷۷/۱۴۸۵، ۴۴۶۰/۱۷۶۹/۱۵۰۲
فاصله بین دو محور چرخ‌های جلو و عقب (میلی‌متر) ۲۴۱۰، ۲۶۵۰
وزن خودرو (کیلوگرم) ۱۱۰۰، ۱۲۷۰
حجم فضای صندوق‌عقب (لیتر) ۳۷۰، ۴۴۲
از این دو خودرو نباید انتظار شتاب گیری سریعی را داشته باشید. تجربه سواری سهند کاملاً مشابه ساینا خواهد بود و بنابراین مواردی همچون خلاصی زیاد فرمان، صدای زیاد سیستم تعلیق و پیشرانه در کابین انتظار خریداران را خواهند کشید.
سهند برای تردد‌های روزمره گزینه مناسبی محسوب می‌شود، اما به دلیل پیشرانه قدیمی و کم‌توان خود در سرعت‌های بالا فاقد کشش مناسب است و بنابراین در زمان سبقت‌گیری باید نهایت دقت را داشت. همچنین با تجربه‌ای که در ساینا داشتیم انتظار تکان‌های زیاد در بدنه را داریم و هرگونه بازی شدید با فرمان به معنی آشفتگی خودرو خواهد بود.
شاهین نیز اگرچه به لطف گشتاور بالاتر خود می‌تواند سریع‌تر از سهند ظاهر شود، اما در بزرگراه‌ها نخواهد توانست شما را راضی کند مخصوصاً اگر با ظرفیت کامل دل به جاده زده باشید. البته به لطف استفاده از پلتفرم بهتر و سیستم‌های ایمنی و پایداری، هندلینگ و سواری شاهین بهتر از سهند است و تکان‌های بدنه کمتری دارد.
در مجموع باید گفت هیچ‌کدام از این خودرو انتظارات ما از یک سدان جمع‌وجور خانوادگی را برآورده نمی‌سازند، اما شاهین سواری بهتری دارد و به دلیل ابعاد بزرگ‌تر، فضای کابین و بار بیشتری را در اختیار خانواده‌ها می‌گذارد.
قضاوت نهایی
به نظر می‌رسد تلاش نهایی خودروسازان داخلی جهت ارائه محصولات روز به فیس لیفت خودروهای قدیمی و معرفی آنها با نام و نشانی جدید مربوط می‌شود. سهند هم از این قضیه مستثنا نیست و ریشه‌های آن به پراید و تیبا بازمی‌گردد. در حقیقت خریداران می‌بایستی برای برخی تغییرات ظاهری و داخلی نسبت به خودروهایی همچون تیبا و ساینا چند ده میلیون تومان بیشتر بپردازند.
منبع: پدال
tags # خودرو سایر اخبار
مدارس شهرستان مهر فردا غیرحضوری است