بی عملی اروپا و نبود خبری از اقدام عملی برای مقابله با کندی آنها
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۶۰۹۲۲۸
«دوصد گفته چون نیم کردار نیست» حکایت این روزهای اروپایی هاست. اروپاییهایی که طی شش ماه اخیر که آمریکا از توافق هستهای خارج شده، در مقام «حرف» برای حفظ برجام خوب پیش آمدند اما پای «عمل» که رسید، نه کمیت شان که ظاهرا همه چیزشان میلنگد.
مقامات اروپایی و در راس آن، «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به طور مداوم تاکید دارند که برجام برای آنها یک دستاورد «امنیتی» و «سیاسی» مهم است که به هرنحو میخواهند آن را حفظ کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با این حال در روزهای اخیر مسجل شده است که اروپا برای استقرار این نهاد در یک کشور تحت حاکمیت خود مشکل دارد و نتوانسته میزبانی برای آن پیدا کند. به سه دلیل مشخص، منطقا اروپاییها باید به اقدامات خود برای حفظ برجام سرعت میدادند:
اول: برجام یک دستاورد «سیاسی» بلامنازع برای اتحادیه اروپایی است. اتحادیهای که حتی حوزه سیاست خارجی اش را در جریان مذاکرات هستهای ایران تاسیس کرد و در جریان مذاکرات 12 ساله و نیز مذاکرات دو ساله منتهی به برجام نقش زیادی داشت تاجایی که برخی آن را تنها دستاورد سیاسی مهم اروپا میدانند.
دوم: به لحاظ حیثیتی مقامات ارشد اروپایی ماه هاست که بر لزوم استقلال این اتحادیه از آمریکا تاکید دارند.این تاکیدات از لزوم بیرون رفتن اروپا از زیر یوغ «بردگی آمریکا» که توسط مقامات فرانسوی مطرح شد، آغاز شد و اکنون به پیشنهادهای مهمی همچون ایجاد «ارتش اروپایی» و حتی «شورای امنیت اروپا» رسیده است. این انگیزه استقلال خواهی در حوزه مالی نیز تاحدودی در ساختار «SPV» قرار بود دنبال شود تاجایی که برخی آن را «خطر» برای سیطره دلار آمریکا خواندند و به واشنگتن هشدار دادند که با محروم کردن ایران از مراودات مالی دلاری و ایجاد سازوکار مالی برپایه یورو، حاکمیت دلار مخدوش خواهد شد و سیستمی موازی با دلار شکل خواهد گرفت که میتواند قدرت اقتصادی آمریکا را کاهش دهد.
سوم: همان طور که اروپاییها میگویند، برجام برای آنها نه یک فرصت اقتصادی که یک موقعیت «امنیتی» است و میتواند امنیت این قاره را مخدوش کند. به راه افتادن رقابت تسلیحات هستهای در غرب آسیا، گسیل بیشتر سرریز مهاجران و آوارگان ناشی از جنگها در منطقه خلیج فارس به سوی اروپا و... از جمله مهمترین تبعات امنیتی برای اروپاست. اروپاییها خوب میدانند که اگر ترقهای در منطقه غرب آسیا منفجر شود، صدایش در پایتختهای اروپایی بیش از پایتختهای عربی و آسیایی ترسناک خواهد بود.
اما با این دلایل مشخص و مهم، چرا اروپا فقط حرف میزند؟ این بی عملی اروپا دلایل متعددی دارد از جمله: فشارهای سنگین آمریکا به سیستم مالی کشورهای اروپایی و ترساندن آنها از تحریمهای ثانویه و جرایم سنگین مالی، لابیهای گسترده تل آویو در اروپا و دوره گردیهای فشرده ضد ایرانی که نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی برگزار کرد، لابیها و دلارهای سعودی، وابستگی پیچیده و سنگین سیستمهای مالی اروپایی و بینالمللی به «فدرال رزرو» یا بانک مرکزی آمریکا به دلیل سیطره دلار و مبادلات بسیار زیاد شرکتها و بانکهای اروپایی با آمریکا، شکافهای داخلی اروپا و تقابلهای کشورهای نزدیک به آمریکا با سایر کشورهای مستقل تر.
اما در کنار همه این شرایط موثر، به نظر میرسد، حالادیگر پس از شش ماه مذاکره فشرده با اروپا میتوان گفت که «بی عملی» اروپا نتیجه مواجه نشدن این اتحادیه با یک اقدام عملی و عینی از سوی ایران است.
اروپاییها اگر در شش ماه اخیر به این نتیجه میرسیدند که چنان چه واقعا و عملا کاری برای حفظ برجام و دورزدن تحریمهای ایران نکنند، دیگر نمیتوانند در سایه امنیتی که برجام برای شان ایجاد کرده زندگی کنند، شاید تا امروز بارها، سازوکار مالی شان را راهانداخته بودند.
اما درحالی که شش ماه از خروج آمریکا از برجام گذشته و اروپا هنوز حتی یک آجر روی زمین نگذاشته تا سازوکارش برای حفظ برجام آغاز شود، ولی ایران کماکان به این توافق پایبند مانده و دنیا از منافع پایبندی ایران به تعهداتش در برجام نفع میبرد، چرا اروپا باید هزینه مقابله با آمریکا را بپردازد و برای حفظ برجام اقدام عملی انجام دهد؟
دراین ماهها مقامات ایران بارها گفتهاند که اگر اروپا به تعهدش عمل نکند، ایران واکنش متقابل خواهد داشت؛ اما ظاهرا خبری از اقدام «عملی» برای مقابله با کندی اروپاییها نیست. یا اگر هست نشانهای نداشته که حداقل اروپا آن را درک کند و به اقداماتش سرعت بدهد. دراین شش ماه مقامات ایرانی به صورت «شفاهی» تهدید کردهاند که با بی عملی اروپا مقابله خواهند کرد، اروپاییها هم در مقابل به صورت «شفاهی» گفتهاند که برجام را حفظ خواهند کرد.
دستگاه دیپلماسی اگر میخواهد اروپا را وادار به عمل کند باید روی میزش یک تهدید عملی بگذارد. هرچند ایجاد تضمینهای عملی برای اروپا باید در این شش ماه انجام میشد، اما حتی همین امروز میتوان برای طراحی یک «پاسخ عملی» به کندی اروپا اقدام کرد.
اشتباه نکنیم این تهدید عملی لزوما ساخت بمب یا افزایش سطح غنی سازی نیست. کاهش سطح همکاریها با آژانس میتواند پیام واضحی برای اروپا مخابره کند، حتی در برجام ظرفیتهایی وجود دارد که براساس آنها میتوان به طرف مقابل پیام عملی و آشکاری داد که اگر به «حرف»های شفاهی اش «عمل» نکند ایران قادر است که جامه عمل به حرف هایش بپوشاند.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۰۹۲۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر واقعی است؛ خبری از کپسول آتش نشانی نیست!+ عکس
طی حوادث سال ۹۶ بود که عکسی در رسانههای غربی از داخل ایران منتشر شد که به اصطلاح نماد اعتراض دانشجویی شد و بازتاب یافت.
"یلدا معیری" عکاس این عکس بود که در مصاحبه با نیویورک تایمز به جعلی بودن آن اعتراف کرد و آنرا کارگردانی شده و تزئینی نامید که دود داخل عکس ناشی از کپسول آتش نشانی است.
وی پیشتر برای آب و تاب دادن به ماجرای عکس جعلیاش ادعا کرده بود در یک شرایط سخت امنیتی این تصویر را گرفته است!
این مصاحبه یکسال بعد از آنکه رسانههای مختلف علیه ایران از آن سواستفاده کردند، انجام شد و وی در همان سال ۹۶ جایزه بهترین تک عکس خبری سال ایران را دریافت کرد!
این عکاس که با سیل انتقادات نسبت به فریب افکارعمومی روبرو شد بعدها وقتی ترامپ از این عکس جعلی برای توییت ضدایرانی استفاده کرد به خاطر اینکه رییس جمهور پیشین آمریکا قوانین سفت و سختی برای تردد ایرانیان در ایالات متحده اجرا کرده که وی نتوانسته خانواده خود را ببیند، انتقاد کرد. با وجود افشای جعلی بودن این عکس، اما سازمانهای غربی بازهم از این عکاس تجلیل کردند.
البته این تنها عکس جعلی دانشجویی در خصوص حوادث ایران نبود. «احمد باطبی» که در سال ۷۸ عکس وی با پیراهن خونی در رسانههای غربی بازتاب یافت و وی ادعا میکرد متعلق به همکلاسیاش است بعدها معترف شد که وی نه دانشجو بوده و نه این خون، خون انسان است!
او تعریف کرده زمانی که عشق رفتن به آمریکا همه وجودش را لبریز کرده بود، با هماهنگی با عکاس همکار نشریه انگلیسی اکونومیست (که دبیر عکس روزنامه اصلاحطلب جامعه هم بود)، در جریان حوادث ۱۸ تیر سال ۷۸، با بالا بردن یک پیراهن ظاهرا خونی، (استفاده از خون مرغ) اسم و رسمی در رسانههای غربی برای خود دست و پا کرد.
استفاده از فیکنیوزهای خبری علیه کشورمان و فضاسازی دروغین با اقدامات و طراحی برخی ایرانیانی که به کشور خود پشت کردهاند، درحالی است که آمریکا امروز ضمن سرکوب شدید اعتراضات دانشجویان این کشور در دانشگاه کلمبیا و دیگر دانشگاههای ایالات متحده آزادی بیان را به شدت نقض کرده است.
«وجد وقفی» خبرنگار شبکه الجزیره در کاخ سفید در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس لینک دسترسی به تصاویر سرکوب دانشجویان دانشگاه اموری را در اینستاگرام منتشر کرد و نوشت: «به گفته این دانشجویان، پلیس ضد شورش آتلانتا با گلوله لاستیکی و گاز اشکآور به سمت آنان حمله میکند.»
دانشجویانی که نه برای ضربه زدن به نظم عمومی بلکه جهت اعتراض به نسلکشی فلسطینیان در غزه اقدام به برپایی تجمع کردهاند. تصاویر برخورد با دانشجویان که با خشونت و به طور قهرآمیز صورت میگیرد واقعی است و ترسها و روی زمین کشیدنها، تک تیراندازهای بالای پشتبام، استفاده از گاز اشک آور و ... همه واقعیت دارد و دیگر خبری از کپسول آتش نشانی برای وهم آلود و امنیتی کردن فضای کارگردانی شده نیست!
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی