روایت AFC از رکورد تاریخی تیم ملی فوتبال ایران در جام ملتهای آسیا
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۶۱۰۵۷۷
به بهانه نزدیک شدن جام ملتهای آسیای ۲۰۱۹، سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا گزارشی درباره تاریخچه این رقابتها منتشر و نگاهی هم به سوابق تیم ملی ایران کرده است. ۳۰ آبان ۱۳۹۷ - ۰۹:۲۶ ورزشی فوتبال ایران نظرات
به گزارش خبرگزاری تسنیم، در فاصله یک ماه به آغاز جام ملتهای آسیا در امارات، سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC)، مروری بر تاریخچه این رقابتها داشته است و در بخش مربوط به سوابق تیم ملی ایران مینویسد: جمهوری اسلامی ایران در سه دوره نخست جام ملتهای آسیا نتوانست به مرحله نهایی صعود کند، اگرچه این کشور پیش از آن هم در سطح قارهای توانسته بود خودش نشان دهد و آن زمانی بود که مدال نقره فوتبال اولین دوره بازیهای آسیایی را سال 1951 در دهلی نو کسب کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با افزایش تعداد شرکت کنندگان از 4 به 5 تیم، ایران در مرحله نهایی به تیمهای رژیم اشغالگر قدس، میانمار، هنگ کنگ و چین تایپه ملحق شد، جایی که بازیها در استادیوم امجدیه (شیرودی فعلی) تهران برگزار شد. داستان عاشقانه ایران و جام ملتهای آسیا با پیروزی 2 بر صفر این تیم بر هنگ کنگ آغاز شد. هر دو گل ایران در 20 دقیقه پایانی به ثمر رسید و این سرآغاز روندی بود که با سه پیروزی دیگر همراه شد تا تیم تحت هدایت محمود بیات با رکورد صد درصد پیروزی (4 پیروزی از 4 بازی) از کسب اولین قهرمانیاش اطمینان حاصل کند. 4 سال بعد، ایران دوباره قهرمان شد. در آن دوره که تعداد تیمها به 6 تا افزایش پیدا کرد، شکل برگزاری رقابتها از (شیوهای که در 4 دوره اول رقابتها مورد استفاده قرار گرفت) تغییر کرد و مرحله حذفی هم به آن اضافه شد. ایران در گروهش صدرنشین شد و بالاتر از تایلند و عراق قرار گرفت و در همان حال کره جنوبی قهرمان دوره رقابتها هم بالاتر از کامبوج و کویت در گروهش صدرنشین شد.
اعلام رسمی اسامی بهترینهای AFC در سال 2018/ خبری از بیرانوند نیست؛ در فوتسال 2 نماینده داریمایران در مرحله نیمه نهایی کامبوج را 2 بر یک شکست داد و کره جنوبی هم در ضربات پنالتی بر تایلند غلبه کرد. به این ترتیب دو تیمی فینالیست آن دوره جام ملتهای آسیا شدند که سه قهرمانی از 4 قهرمانی قبلی لیگ ملتهای آسیا به نام آنها ثبت شده بود. گل اول بازی که توسط علی جباری به ثمر رسید را پارک لی چون پاسخ داد تا بازی مساوی شده و به وقتهای اضافه کشیده شود، جایی که حسین کلانی گل برتری را در دومین وقت اضافه زد و ایران را برای دومین دوره متوالی قهرمان آسیا کرد.
4 سال بعد اما حتی اتفاقات بهتری در انتظار ایران بود و «تیم ملی» یک بار دیگر قهرمان ظاهر شد و برای سومین بار متوالی این افتخار را کسب کرد، رکوردی که هنوز تیمی موفق به تکرار آن نشده است. 6 تیم دیگر برای برگزاری مرحله نهایی گرد هم آمده بودند و یک بار دیگر ایران به آسانی به مرحله نهایی صعود کرد و این بار بالاتر از عراق و یمن در گروه دوم. کویت تیم تازه وارد به رقابتها هم در گروه یک بالاتر از چین و مالزی صدرنشین شد.
ایران در وقتهای اضافه چین را شکست داد و کویت به 30 دقیقه اضافه نیاز داشت تا بر عراق غلبه کند. به این ترتیب مدافع عنوان قهرمانی در فینال به مصاف کویت رفت و یک مصاف تماشایی مقابل 100 هزار تماشاگر ورزشگاه آزادی شکل گرفت که در آن ایران پیروز و برای سومین بار پیدرپی قهرمان شد.
علی پروین، کسی که تنها گل آن بازی را به ثمر رساند، گفت: کویت آن زمان بسیار قوی بود، یک تیم قوی که همراه با ایران به فینال صعود کرده بود. بازی نفسگیری بود. در محوطه جریمه کویت، یکی مرتکب اشتباهی شد و من به توپ رسیدم و به لطف خدا توانستیم توپ را شوت کنم و گل بزنم.
انتهای پیام/
R1015163/P35350/S1410,3,27/CT10 واژه های کاربردی مرتبط تیم ملی فوتبال ایرانمنبع: تسنیم
کلیدواژه: تیم ملی فوتبال ایران تیم ملی فوتبال ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۱۰۵۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ شخصیت خبرساز فوتبال ایران در ۱۲ماه گذشته چه کسانی بودهاند؟
سال۱۴۰۲ هم با همه تلخ و شیرینیهایش به خط پایان رسید؛ برگ دیگری از گذران بیوقفه روزگار که گریزی از آن نیست. فوتبال ایران هم در این یک سال ایام پرهیاهویی را پشت سر گذاشت. از همین رو در این آخرین شماره سال خالی از لطف ندیدیم احوالات ۵ چهره خبرساز۱۴۰۲ را مرور کنیم.
امیر قلعهنویی
طبیعتا او یکی از مهمترین چهرههای سال۱۴۰۲ بود. جایگاه حقوقی سرمربی تیم ملی بهاندازه کافی حساس و موردتوجه هست، خود قلعهنویی هم غالبا چهرهای خبرساز بهشمار میرود؛ حالا تصور کنید این ترکیب کنار هم در سال جامملتهای آسیا تا چه حد میتوانستند افکار عمومی را بهسمت خود معطوف کنند. در هر صورت امیر که ۱۶سال تمام ادعا کرد دوره اول حضورش روی نیمکت تیم ملی حقش برکناری نبوده و به او ظلم شده، بار دیگر در جامملتهای آسیا ناکام ماند. تیم او در قطر روزهای پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشت و ناگهان با یک پیروزی ارزشمند و کیفی برابر ژاپن، موجی از امیدواریها را برای قهرمانی ایجاد کرد، اما در ادامه شاهد شکست غیرمنتظره ملیپوشان برابر قطر بودیم. در روزی که شاید خیلیها فینالیست شدن ایران را قطعی میدانستند، تیم ملی بازی بدی برابر میزبان مسابقات ارائه داد و در شرایطی با نتیجه ۳ بر ۲ شکست خورد که منصفانه باید گفت این شکست چندان هم ناسزاوارانه نبود. بعدتر هم دفاعیات امیر و همکارانش کمتر کسی را قانع کرد، اما به هر حال قرارداد او تا جامجهانی بعدی ادامه خواهد داشت و دیگر کسی حال و حوصله اعتراض هم ندارد.
جواد نکونام
بعد از یک جدایی حیرتانگیز و عجیب از فولاد که در آستانه بازی آسیایی با الهلال عربستان اتفاق افتاد، جواد نکونام از ابتدای لیگ بیستوسوم هدایت استقلال را پذیرفت. به این ترتیب او در نیمه دوم سال بهطور مستمر در کانون اخبار بوده است. از یک سو نکونام نتایج خوبی با آبیها به دست آورد و مدتها تیمش را در صدر جدول نگه داشت و از سوی دیگر کشمکشهای بیپایان او با مدیران باشگاه باعث میشد اسمش در سطح رسانهها باقی بماند. نکونام البته اواخر سال ترجیح داد در نشستهای خبری حاضر نشود که این موضوع قدری در فروکش بحران مؤثر بود.
یحیی گلمحمدی
سال۱۴۰۲ برای او ۲نیمه متفاوت داشت؛ در نیمه اول با شروعی توفانی یکیک رقبا را درو کرد و ضمن قهرمانی در لیگ برتر، جام حذفی را هم برد. جالب اینکه در آخرین گامهای دستیابی به هر دو مهم، استقلال را بهعنوان رقیب دیرینه از پیش رو برداشت تا محبوبیتش دوچندان شود. فتح دوگانه در فوتبال ایران کمنظیر است و یحیی بعد از علی پروین و برانکو، سومین سرمربی پرسپولیس شد که چنین افتخاری بهدست میآورد. در نیمه دوم، اما اوضاع چندان بر وفق مراد یحیی پیش نرفت. تیم او در نیمفصل اول لیگ بیستوسوم چندان قبراق و سرحال نبود و سرانجام یکی از استعفاهای پرشمار گلمحمدی منجر به جدایی او از پرسپولیس بعد از ۴سال شد.
علیرضا بیرانوند
تقریبا در تمام طول سال به دلایل مختلف حاشیهساز بود و در صدر اخبار قرار داشت. بعد از پیروزی پرسپولیس در دربی برگشت لیگ، خوشحالی تحریکآمیزی انجام داد که خشم و اعتراض شدید استقلالیها را برانگیخت. بلافاصله در دربی فینال حذفی در معرض فحاشی گروهی از این هواداران قرار گرفت و بعد از برتری مجدد تیمش، مقابل دوربین تلویزیونی عذرخواهی کرد. علیرضا بیرانوند در ادامه حضوری نهچندان موفق در جامملتهای آسیا داشت و پس از ثبت تنها یک کلینشیت در این تورنمنت، بهخودش لقب دروازهبان بهترین نسل تاریخ تیم ملی را داد که بسیار سرگرمکننده بهنظر میرسید! بازگشت بیرو به لیگ هم با افت فنی او همراه شد و گلهای بدی که یکی پس از دیگری میخورد. باور کنید او در همین ۲روز باقیمانده از سال هم پتانسیل خبرسازیهای بیشتر را دارد!
مهدی طارمی
از زمان رسیدن به شهرت، یکی از بدترین سالهای فوتبالیاش را پشت سر گذاشت. در این سال شاهد نزول فنی طارمی در رده ملی و باشگاهی بودیم. آمار او در پایان هفته بیستوپنجم لیگ پرتغال فقط ۱۶بازی، ۳گل و ۲پاس گل است و هرگز به یاد نمیآوریم مهاجم بوشهری فصلی چنین ضعیف را پشت سر گذاشته باشد. طارمی در جامملتهای آسیا هم فوقالعاده معمولی ظاهر شد و حتی چیزی نمانده بود با اخراج ناشیانهاش برابر سوریه، باعث حذف زودهنگام تیم ملی شود. بهنظر میرسد بخشی از دلایل افت طارمی به شایعه حضور او در تیمهای بزرگ اروپایی مربوط میشد؛ پروژهای که گویا سرانجام با انتقال این بازیکن به اینتر ایتالیا قطعی شده و شاید فصل آینده بتوانیم سیمایی متفاوت از این بازیکن ببینیم.
منبع: روزنامه همشهری
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی