وقتی زور یک نماینده بر دیگری چربید/ تأمل بر یک آفت خطرناک وکالت
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۶۱۴۸۹۷
در میان همه خطرات و آفاتی که بطور معمول بر سر راه مسئولان به ویژه نمایندگان مجلس قرار دارد، یکی از آنها بیشتر جای تامل دارد؛ وقتی که نماینده‌ای درگیر «بردار و بگذار» در سطح حوزه انتخابیه و استانش می‌شود. به گزارش جنوب نیوز، شنبه هفته جاری (26 آبان ماه) بود که در لابلای هزاران خبری که بر روی خروجی رسانه‌ها رفت، یک خبر قدری بیشتر از بقیه اخبار جلب توجه کرد؛ البته جلب توجهی توام با طنز و تعجب!
ماجرا از این قرار بود که در جلسه معارفه مدیرکل جدید پست خراسان شمالی که با حضور عضو هیات مدیره شرکت پست کشور، معاون اقتصادی استاندار و مدیرکل فناوری اطلاعات و ارتباطات استان برگزار شده بود، ابتدا فردی با عنوان «محمد خانی» به عنوان مدیرکل جدید پست معرفی می‌شود و حتی حکم انتصاب وی نیز قرائت می‌شود، اما هنگامی که قرار بوده حکم انتصاب تحویل وی شود، مشخص می‌شود که فرد دیگری با عنوان «علی‌اکبر خانی» برای این سمت در نظر گرفته شده است! عضو هیات مدیره شرکت پست کشور هم که میهمان برنامه بوده، در جایگاه حاضر می‌شود و می‌گوید: «اسم آقای خالقی اشتباه تایپی بوده و آقای خانی درست است، از تهران تماس گرفتند و گفتند اشتباه تایپی شده است»!
به این ترتیب و در میان تعجب و خنده‌های ریز ریز حضار، مدیرکل جدید فی‌المجلس تغییر می‌کند و دیگری معرفی می‌شود؛ جالب است که وقتی از فرد جایگزین برای سخنرانی دعوت می‌شود، اعلام می‌کند که چون این اتفاق به یکباره افتاده آمادگی صحبت ندارد!
هرچند در جلسه ادعا شد که «اشتباه تایپی» باعث این تغییر ناگهانی بوده، اما بررسی‌های بعدی خبرنگار فارس نشان داد، اختلاف، رقابت و به قول معروف «کَل کَل» دو نماینده استان در مجلس، بر سر انتصاب آدم‌هایشان برای اداره کل پست خراسان شمالی، باعث این تغییر ناگهانی بوده و در نهایت، زور یکی از این دو که نمایندگی مرکز استان را برعهده دارد، بر دیگری چربیده و بر روی سِن مراسم، مدیر منصوب را تغییر داده و آدم خودش را جا زده است!
از وامدار شدن تا امتیازگیری؛ همه آفات نمایندگی
هرچند این ماجرا در نوع خودش بی‌نظیر بوده و حتما تا مدت‌ها با ریشخند از آن یاد خواهد شد، اما واقعیت این است که این نخستین بار نیست که ماجرای مداخله و اعمال نفوذ نماینده یا نمایندگان مجلس در امور اجرایی و «بردار و بگذار» مدیران، حاشیه‌ساز می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شاید جلسه علنی 17 مرداد امسال مجلس، یکی از نمونههای به یاد ماندنی و در عین حال تلخ از «بگم بگم»های مجلسی‌ها و دولتی‌ها بود که از لابلای آن، نکاتی تأمل‌برانگیز به دست آمد. در این جلسه که به استیضاح علی ربیعی وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی اختصاص داشت، هم وزیر مورد استیضاح از دخالت‌های نمایندگان در انتصاب‌ها و فشار آوردن به مدیران اجرایی گفت و هم نمایندگان اشاره‌های پیدا و پنهانی به ترفندهای برخی دولتی‌ها برای آلوده کردن یا حداقل وامدار کردن نمایندگان داشتند. شاید یکی از هشداردهنده‌ترین اظهارات مطرح شده در این جلسه، ادعای علی ربیعی بود که گفت: «یکی از همین نمایندگان استیضاح‌کننده به دفتر من آمد و گفت که یا فلان شخص را در جایی منصوب می‌کنید و ۵۰۰ میلیون تومان به حساب او می‌ریزید، یا اینکه شما را استیضاح می‌کنیم».
رئیس مجلس در واکنش به این صحبت ربیعی و مجموع حواشی پیش آمده در آن جلسه اظهار داشت: «همکاران می‌توانستند برخی از مطالب را نگویند، چون برخی از مطالب درست نیست، نامه‌ای را آقای ربیعی به بنده دادند و اعلام کردند که آقای ... فردی را برای ریاست بر شرکت ملی مس به وی معرفی کرده بود، در حالی که اینطور نیست و برای بهزیستی راور بوده است، آقای ... رایزنی می‌کنند که فلان فرد رئیس اداره بهزیستی راور شود، البته اسم بردن از افراد به نظر خیلی غلط بود». لاریجانی ادامه داد: «آقای ربیعی گفتند فرد دیگری آمده و گفته پولی را به حساب فردی واریز کنید، آقای ربیعی! اسامی این فرد را به ما بدهید و بنده از هیأت نظارت بر نمایندگان می‌خواهم در اسرع وقت به این موضوع رسیدگی کند و گزارش آن را اعلام کند».
در نمونه‌ای دیگر و در تابستان امسال که ماجرای استیضاح مسعود کرباسیان وزیر سابق اقتصاد داغ شده بود، هنگامی که کرباسیان در 20 روز منتهی به استیضاح، 18 مورد انتصاب و جابجایی در پست‌های کلیدی این وزارتخانه انجام داد، این شائبه در برخی محافل تقویت شد که شاید علت این موج انتصاب‌ها و حداقل برخی از آنها، زد و بندهای پشت پرده و جلب رضایت نمایندگان مجلس باشد؛ هرچند که وزیر در نهایت توسط مجلس برکنار شد، اما نباید از ریشه‌ها و سوابق شکل‌گیری این شایعه‌ها و شائبه‌ها چشم‌پوشی کرد.
البته رئیس مجلس در همان جلسه حاشیه‌ساز 17 مرداد، این نکته را هم گوشزد کرد که «ممکن است نمایندگان برای موضوعی رایزنی داشته باشند و بگویند فلان فرد را فلان جا بگذارید که این هم متعارف است».
هرچند نمی‌توان همه نمونههای رایزنی و مداخله نمایندگان برای انتصاب مسئولان اجرایی را با یک چوب راند و به قول رئیس مجلس، این تا حدودی متعارف است که نماینده‌ای با درنظر گرفتن نیازها و اقتضائات حوزه انتخابیه‌اش فردی را برای مسئولیتی خاص به دولت پیشنهاد کند، اما مسئله وقتی آفت‌زا می‌شود که این رایزنی متعارف، تبدیل به «فشار و تهدید به استیضاح و در نهایت، امتیازگیری از وزرا و مسئولان اجرایی» شود. گذری کوتاه در راهروهای بهارستان و حشر و نشر مختصری با وکلای ملت، نمونههای قابل توجهی از مکالمات تلفنی برخی نمایندگان با مسئولان اجرایی استان‌هاشان یا حرفهای درگوشی برای انتصاب فلان فرد برای فلان اداره را نشان می‌دهد و این صحنه، کم هم تکرار نمی‌شود. به گفته حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنور نماینده مردم قم «اگر نماینده‌ای قبل از انتخاب شدن و هنگام رقابت انتخاباتی، خودش را وامدار اشخاص و گروهها و احزاب خاص کند، پس از انتخاب شدن نیز برای آنکه از زیر دِین آنها دربیاید، مجبور است امتیاز بدهد» و یکی از راهها هم همین است که آدم‌های یک نماینده در سمت‌های مختلف یک شهرستان یا استان پخش شوند تا هم از خجالتشان درآمده باشد و هم زمینه جاافتادن و انتخاب مجدد خودش فراهم باشد.
فریدون احمدی نماینده مردم زنجان هم نسبت به رواج این عادت و عرف ناپسند در میان نمایندگان مجلس هشدار می‌دهد و معتقد است: «نمایندگان مجلس با دخالت در عزل و نصب، قدرت نقادی خود را از دست می‌دهند و در این صورت ناچار هستند فقط به تعریف و تمجید از مدیران بپردازند. با دخالت نمایندگان در عزل و نصب، قدرت نظارتی آنها از دست می‌رود و این موضوع مغایر با مسئولیت نماینده مردم است».
خطر بده و بستان و سراشیبی سقوط
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، «قانونگذاری» و «نظارت» را دو وظیفه اصلی نمایندگان مجلس عنوان کرده است؛ اگر قرار باشد نماینده‌ای فراتر از وظیفه قانونی خود، درگیر زد و بندهای اجرایی و انتصابی شود، کمترین نتیجه سوء این رفتار، دور شدن از جاده اصلی و افتادن در سراشیبی خطرناک بده و بستان است و سرانجام آن هم معلوم است که چیست.
از سوی دیگر، دود چنین انتصاب‌های معامله‌گرانه‌ای که در آنها به ملاک‌های اصلی و شایسته‌سالاری توجه نشده، به چشم مردم همان استان و حوزه انتخابیه می‌رود و به تدریج، بدنه‌های اجرایی استان‌ها نیز از وجود افراد متخصص، دلسوز و توانمند خالی خواهد شد.
منبع: جنوب نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jonoubnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جنوب نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۱۴۸۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محمودوند، نماینده خرم‌آباد: آقایانی که حرف رهبر انقلاب در خصوص دختربچه‌های مظلوم و معصوم را قبول نداشتند، همه‌کاره انتخابات بودند! درد از این بزرگ‌تر؟
به گزارش جماران؛ روزنامه هم میهن نوشت: برخی از نمایندگان این دوره از مجلس حاضر نشدند درباره اخطار رهبری به مجلس یازدهم که مدتی است درباره آن در فضای اصولگرایی صحبت می‌شود، صحبت کنند. برخی به دلیل آنکه اعتقاد داشتند رهبری از آنها تعریف کرده، موضوع اخطارها را منتفی می‌دانستند و برخی دیگر اظهار بی‌اطلاعی کردند از این تذکرات و اخطارها. درحالی‌که بودند افرادی که به صراحت درباره اینکه این تذکرات نهتنها در رسانه‌ها بلکه صحن علنی و از سوی رئیس مجلس نیز مطرح شده است، سخن گفتند.
مرتضی محمودوند، عضو امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با چند مصداق این تذکرات و عدم توجه برخی از نمایندگان مجلس یازدهم نسبت به آن را تشریح کرد. این گفت‌وگو در ادامه می‌آید:
*موضوعی که در این بین مطرح می‌شود این است که چرا با وجود شعار ولایتمداری رهبری، نمایندگان به‌نوعی رفتار کردند که بیش از سایر مجالس اخطار علنی رهبری را داشتند، چنانچه ایشان 5 اخطار به مجلس یازدهم داده‌اند؟
اخطارهای رهبر انقلاب با موضوع نیامدن پول نفت بر سر سفره‌ها مطرح شده است. هر فرد دلسوز و منصفی می‌داند که فشار معیشتی و اقتصادی بیش از حد طاقت‌فرسا بوده و به مرحله کمرشکن رسیده است. مردم ایران واقعاً نجابت دارند و با بزرگواری می‌سوزند و می‌سازند. اما نجابت و بزرگواری دلیلی بر این نیست که مسئولان به کم‌کاری‌های خود ادامه دهند. من بارها در این مورد تذکراتی را به مسئولان داده‌ام.
*اخطارها اما ربطی به موضوع نفت و کوچک‌تر شدن سفره‌های مردم نداشته است. بیشتر درباره عملکرد و رفتار نمایندگان بوده است...
بله. به‌عنوان مثال استیضاح وزیران و استفاده درست از ابزار نمایندگی یکی از موضوعاتی است که رهبری درباره آن تذکر داده‌اند. من جزو افرادی بودم که استیضاح برخی از وزرا را با 70 تا 80 امضا مطرح کردند و هنوز امضای خود را پس نگرفته‌ام و بر سر امضای خود پا برجا مانده‌ام. در حقیقت امضای طرح استیضاح چند وزیر را که امضا کردم، هنوز در سامانه وجود دارد. در دفاع از مردم هیچ کوتاهی نکردم و با هیچ فردی هم تعارف نداشتم.
*کل نمایندگان مجلس هم این رفتار را از خود نشان دادند؟
اگر این رفتار کل نمایندگان بود که الان مردم مشکلی نداشتند. من به‌عنوان عضو کمیسیون امنیت ملی نه‌فقط درباره موضوعات امنیتی بلکه به موضوعات اقتصادی و معیشتی مردم فریاد می‌زدم. اگر نمایندگان پای کار می‌ماندند قطعاً انقلابی در بودجه رخ می‌داد. نمایندگان در این دوره از مجلس می‌توانستند تحولی عظیم در توجه به معیشت (که به بودجه و تلفیق گره خورده) به وجود آورند.
لابی‌گری در این سطح و به ضرر مردم واقعاً قابل قبول نیست. امیدوارم حسن‌نیت و توجه خیرخواهانه آحاد مردم را به نفع مردم خود تفسیر به رای نکنند. این میزها، مدیریت‌ها و ریاست‌جمهوری‌ها برای هیچ‌کس نمانده است و در پایان باید گفت؛ خوش به حال کسانی که در راه دفاع از مردم مظلوم و با توجه به منافع ملی و کشور حرکت کرده باشند و بد به حال کسانی که رسماً خیانت کردند و خود را در این دنیا و آن دنیا گرفتار کردند.
*مهم‌ترین توصیه رهبری در جلسات خصوصی با نمایندگان مجلس چه بود که اکثریت نمایندگان به اجرای آن تن ندادند؟
تا جایی که من می‌دانم اکثر نمایندگان دستورات رهبر انقلاب را رعایت کردند.
*اگر رعایت می‌شد که نیازی به اخطار احساس نمی‌شد.
به‌عنوان مثال موضوع استعفای نمایندگان مجلس برای حضور در دولت را مطرح می‌کنند که یکی از توصیه‌های رهبر انقلاب در این مورد بوده است. دولت تعدادی از نمایندگان را نشان کرد برای وزارتخانه‌ها و مدیریت‌ها.
*با توجه به توصیه رهبری چرا مجلس قبول کرد که آنها استعفا دهند و از مجلس بروند؟
اتفاقاً در رای‌گیری‌ها بحث لابی‌گری‌ها مطرح بود و برخی از افرادی با خواهش از نمایندگان امضا گرفتند تا با استعفای آنها موافقت کنند که به نظرم این رفتار خوب نبود. یعنی خواهش می‌کردند و تلاش نمایندگان هم این بود که خواهش همکارشان را زمین نیاندازند. البته بودند نمایندگانی که به استعفا و خروج نمایندگان از مجلس رای ندادند.
*در هر صورت آنها از مجلس رفتند و به توصیه رهبری عمل نشد.
اگر فرامین رهبر انقلاب را رعایت می‌کردند شرایط جامعه این نبود. تصور کنید در زمان اعتراضات 1401 رهبر انقلاب درباره مهسا امینی گفتند: «من دلم برای این دختر سوخت.» اما در مجلس نماینده‌ای داشتیم که در مصاحبه‌هایش فقط فحش نمی‌داد. بسیاری از مواقع می‌گویند ولی‌امر، ولایت، مسائل شرعی و... اما در بزنگاه‌ها خود را نشان می‌دهند. به‌عنوان مثال خیانت و جنایت بالاتر از مسمومیت دختر بچه‌های مظلوم کشورمان؟ من چند بار این موضوع را مطرح کردم و در صحن درگیری ایجاد شد، تا اینکه رهبر انقلاب گفتند: «این یک جنایت است.»
بعد از صحبت رهبر انقلاب گرد مرده روی همان آقایانی پاشیدند که با من درگیر بودند. مگر رهبر انقلاب نگفتند این مسمومیت‌ها جنایت است؟ این افراد قبول نداشتند که جنایت است و به آنها برخورده بود که ما مسمومیت این دختربچه‌های مظلوم را جنایت می‌دانستیم. قبل از آنکه رهبر انقلاب این جمله را بگویند، آنقدر غضب و ناراحتی داشتند که از صورت‌شان آتش می‌بارید. من گفتم اینها از مجلس استعفا می‌دهند و می‌روند اما حالا دوباره شده‌اند همه‌کاره جمهوری اسلامی. وقتی رهبر انقلاب گفتند: «این جنایت است.» باید می‌گفتند: «اطاعت امر.»
*به نظر شما آیا این گذاره درباره مجلس یازدهم درست است که این مجلس شعار ولایتمداری می‌دهد اما اطاعت امر نمی‌کند؟
بی‌تعارف؛ جنگ قدرت است و نابرابری و نامردی. ما جانانه از مردم خودمان دفاع کردیم و کوتاه نیامدیم به همین دلیل امروز آرامش داریم. اما جالب است که این آقایان که حرف رهبر انقلاب را در خصوص دختربچه‌های مظلوم و معصوم را قبول نداشتند، همه‌کاره انتخابات بودند. درد از این بزرگ‌تر؟ آنها تمام بچه‌های دلسوز را رسماً و عامدانه تخریب کردند. در این شرایط چه چیزی از نهاد دموکراسی و نظر ملت می‌ماند؟
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد