Web Analytics Made Easy - Statcounter

تهران- ایرنا- آسمان سومین ماه از سومین فصل سال میزبان ماه نو، ماه کامل و بارش شهابی جوزایی است و در نهایت انقلاب زمستانی به وقوع می پیوندد.

ندا جعفری روز چهار شنبه در گفت وگو با خبرنگار علمی ایرنا در مورد رویدادهای نجومی در آذر ماه جاری اظهار داشت: دومین روز از این ماه شاهد وقوع بدر یا ماه کامل در آسمان هستیم، همچنین شانزدهمین روز آذر، ماه در وضعیت ماه نو قرار می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


وی افزود: اما رویداد مهم تر آسمانی این ماه بارش شهابی جوزایی است که با بارش های شهابی دیگر از جهت منشا آن متفاوت است؛ زیرا بیشتر بارش های شهابی از دنباله دارها ناشی می شوند؛ اما منشا بارش شهابی جوزایی سیارک 3200 فایتون/ Phaethon است.

***بارش شهابی جوزایی
به گفته این عضو انجمن نجوم، این بارش از بزرگ ترین بارش های شهابی در سال است که در بازه زمانی 16 تا 27 آذر در آسمان به وقوع می پیوندد، ولی روزهای 22، 23 و 24 آذر در اوج خواهد بود که در ضمن به دلیل غروب زود هنگام ماه و تاریکی آسمان، شرایط برای رصد این بارش نیز بسیار مناسب است.
وی با اشاره به تعریف بارش های شهابی اظهار داشت: بارش های شهابی زمانی روی می دهند که بقایای دنباله دارها یا سیارک ها از مدار زمین عبور کنند و ذرات جدا شده از آنها در فضا معلق می مانند؛ وقتی زمین از میان توده ذرات به جا مانده از دنباله دارها عبور می کند، تعدادی از آنها وارد جو زمین می شوند و در مجاورت اکسیژن زمین می سوزند که به این پدیده شهاب می گوییم، همچنین از این جهت کانون این بارش را صورت فلکی جوزا می خوانند که به نظر می رسد از آن نقطه به سمت زمین گسیل می شوند.
از آنجا که تعداد شهاب ها در زمان عبور دنباله دارها یا سیارک ها از مدار زمین بسیار زیاد می شود، این دوران با نام بارش شهابی در عرف نجوم نامیده می شود. در بارش‌ شهابی جوزایی انتظار مشاهده شهاب‌هایی پر نور را داریم که اصطلاحا به آنها آذرگوی گفته می‌شود.
جعفری ادامه داد: آذرگوی شهاب هایی هستند که جرم بزرگ تری دارند و ردی از خود برجای می گذارد، بسته به نوع آن و اینکه از چه جرمی باشند این رد می تواند در آسمان به رنگ‌های مختلفی دیده شود و حتی در بعضی موارد صدایی نیز دارد.
وی افزود: سیارک ها اجرام کوچکی هستند که از سنگ و فلز یا ترکیبی از هر دو ساخته شده اند. این اجسام نامنظم دور خورشید می چرخند. کمربند سیارکی بین دو سیاره مریخ و مشتری داریم که بر اساس برخی فرضیه های نجومی سیاره ای وجود داشته که بر اثر جاذبه مشتری خورد شده و از آن سیارکی به وجود آمده و سیارک 3200 فایتون از این امر پدید آمده است.

***عطارد در بیشترین کشیدگی غرب
این کیهان شناس در مورد دیگر رویدادهای آسمانی در ماه آذر گفت: همچنین روز 24 آذر عطارد به بیشترین کشیدگی غربی (بیشترین فاصله از خورشید) می رسد که کمی پیش از طلوع خورشید، شرایط مناسبی برای رصد آن مهیاست.
وی توضیح داد: از دید ناظران زمینی سیارات به طور کلی دو دسته هستند؛ سیاره داخلی و خارجی. سیاراتی که حد فاصل زمین و خورشید قرار دارند و سیاراتی که بعد از زمین هستند. بر اساس این تقسیم بندی زهره و عطارد سیارات داخلی هستند و بیشترین کشیدگی در مورد این سیارات مربوط به زمانی است که سیاره به حداکثر جدایی زاویه ای از خورشید برسد.
جعفری افزود: این سیارات دو نوع کشیدگی غربی و شرقی دارند؛ غربی زمانی است که سیاره قبل از طلوع خورشید در بیشترین ارتفاع از افق باشد و شرقی در صورتیکه بعد از غروب خورشید بیشترین ارتفاع از افق را داشته باشد.
به گفته وی بر همین اساس 24 آذر بهترین زمان برای مشاهده عطارد است که قبل از طلوع خورشید تا حدود 1 ساعت بعد و در همان سمت شرق آسمان، امکان مشاهده این سیاره با چشم غیرمسلح وجود دارد.

***انقلاب زمستانی
جعفری همچنین با اشاره به وقوع انقلاب زمستانی روز 30 آذر گفت: این روز در نیمکره شمالی لحظه ای است که خورشید از دید ناظر زمین در بیشترین فاصله زاویه جنوبی از صفحه استوایی قرار گرفته و در لحظه ظهر 30 آذر کم ارتفاع ترین فاصله را نسبت به ظهر روزهای دیگر سال دارد؛ در پی آن شامگاه 30 آذر در همین نیمکره بلندترین شب سال و کوتاه ترین روز سال است. همچنین لحظه انقلاب زمستانی به طور میانگین در نیمکره شمالی ساعت 6 و 6 دقیقه صبح به وقوع می پیوندد.
علمی**9157**1440

منبع: ایرنا

کلیدواژه: علمي آموزشي نجوم و اختر فيزيك بارش شهابي جوزايي

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۱۶۱۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جهان چگونه به پایان می‌رسد؟ تصویری ترسناک از سرنوشت هر سیاره پس از مرگ خورشید

از آخرالزمان هوش مصنوعی گرفته تا یک جنگ هسته‌ای تمام عیار، به نظر می‌رسد که فهرست تقریباً بی انتهایی از اتفاقاتی وجود دارد که می‌توانند باعث پایان جهان شوند.

اما اگر به هر یک از این سرنوشت‌های ترسناک دچار نشویم، رویدادی وجود دارد که زمین نمی‌تواند از آن اجتناب کند.

یک تصویر ترسناک نشان می‌دهد که چگونه خورشید به یک «غول سرخ» تبدیل شده و آنقدر بزرگ می‌شود که پایان منظومه شمسی را رقم خواهد زد.

دکتر ادوارد بلومر، ستاره شناس ارشد در رصدخانه سلطنتی گرینویچ گفته است:

 احتمالاً چیزی در حدود ۵ میلیارد سال تا مرحله تبدیل شدن خورشید به غول سرخ باقی مانده باشد؛ بنابراین هنوز کمی زمان داریم!

خورشید، مانند همه ستارگان، اساساً یک کوره هسته‌ای غول‌پیکر بوده که اتم‌های هلیوم را تحت نیروی گرانش در هم می‌کوبد.

این نیروی گرانشی عظیم همان چیزی است که ۸ سیاره و تعداد بی شماری از اجرام دیگر در منظومه شمسی را در مدار خود نگه می‌دارد.

در همین حال، انرژی تولیدشده در همجوشی هسته‌ای به صورت گرما به کیهان تابیده می‌شود و یک منطقه قابل سکونت ایجاد می‌کند که از زهره تا مریخ امتداد دارد.

با این حال، به گفته دکتر بلومر این روند روزی تغییر خواهد کرد.

در حدود ۵ تا ۵.۵ میلیارد سال دیگر، خورشید شروع به تبدیل شدن به یک غول سرخ می‌کند.

 این اتفاق زمانی می‌افتد که هیدروژن خورشید تمام می‌شود.

 زمانی که خورشید نهایتاً هیدروژنش تمام شود، هسته آن تحت تأثیر جاذبه خود شروع به فروپاشی خواهد کرد.

 همانطور که لایه‌های بیرونی به سمت داخل فرو می‌ریزند، فشار و گرمای حاصل به قدری شدید خواهد شد که این لایه‌ها شروع به ادغام اتم‌های هلیم به کربن می‌کنند.

 این انفجار باعث می‌شود که خورشید صد‌ها برابر اندازه اصلی خود منبسط شده و رنگش قرمز شود.

این اتفاق در نهایت منجر به نابودی منظومه شمسی می‌شود.

در حال حاضر، قطر خورشید حدود ۱.۴ میلیون کیلومتر است.

اما با تبدیل شدن خورشید به یک غول سرخ می‌تواند تا بیش از ۲۰۰ برابر این اندازه متورم شود و به قطر ۳۰۰ میلیون کیلومتر برسد.

هنگامی که این اتفاق می‌افتد، نزدیک‌ترین سیارات (عطارد و زهره) به سمت خورشید کشیده شده و نابود می‌شوند.

با این حال، دکتر بلومر گفت:

اندازه دقیق غول قرمز دقیقاً مشخص نیست، بنابراین زمین در موقعیت جالبی قرار دارد.

 در فاصله ۱۴۸ میلیون کیلومتری از خورشید، ممکن است که زمین شرایطی مانند یک نان تست داشته باشد.

 اما ۳۰۰ میلیون کیلومتر بیشترین میزان ممکن برای رشد خورشید بوده و ممکن است که به این اندازه هم نرسد.

 در بزرگ‌ترین اندازه‌های ممکن، زمین می‌تواند کاملاً توسط خورشید بلعیده شود و این پایان کار خواهد بود. اما در اندازه‌های کمتر ممکن است که این اتفاق نیفتد.

اما حتی اگر خورشید زمین را به طور کامل نبلعد، باز هم سرنوشت خوبی در انتظار این سیاره نیست.

 با بالا رفتن دمای سطح زمین، اتمسفر و اقیانوس‌ها از بین می‌روند.

 «زمینی» که باقی می‌ماند، در بهترین حالت، یک توده سنگ بی جان بوده که توسط تشعشعات منفجر شده است.

سیارات دورتر نیز در امان نخواهند بود، زیرا مریخ، مشتری و زحل همگی به دلیل گرمای شدید غول سرخ در حال رشد منفجر خواهند شد.

با این حال، دکتر بلومر توضیح می‌دهد که برخی از مدل‌ها پیش‌بینی کرده اند که زحل ممکن است در منطقه قابل سکونت جدید خورشید باشد.

 برخی از مدل‌ها نشان می‌دهند که فاصله زحل از خورشید می‌تواند متعادل باشد. ما نمی‌توانیم روی زحل زندگی کنیم، اما شاید زندگی روی قمر آن تیتان ممکن باشد.

در حال حاضر، به دلیل دمای بسیار پایین و دریاچه‌های اتان مایع و متان زندگی روی تیتان امکان‌پذیر نیست. اما تحقیقاتی برای بررسی این که در آنجا با گرم شدن خورشید چه اتفاقی می‌افتد، در حال انجام است.

سرانجام، حدود ۷ میلیارد سال بعد، انرژی خورشید به طور کلی تمام می‌شود و شروع به بیرون راندن لایه‌های بیرونی خود به فضا کرده و یک سحابی سیاره‌نما به وجود خواهد آمد.

این ساختار‌های عظیم حلقه‌ای شکل زمانی تشکیل می‌شوند که ستارگان در حال مرگ بیشتر مواد باقی‌مانده خود را قبل از تبدیل شدن به یک ستاره کوتوله سفید داغ خارج می‌کنند.

در سال گذشته، دانشمندان از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای ثبت تصاویری از مسیه ۵۷ یا سحابی حلقه استفاده کردند که به ما تصوری از اینکه روزی خورشید ما به چه چیزی تبدیل خواهد شد، می‌دهد.

در این مراحل نهایی، خورشید تغییر شکل خود را در منظومه شمسی تکمیل کرده و دورترین سیارات را از مدار خود خارج می‌کند.

اگر خورشید در طول این فرآیند ۵۰ درصد از جرم خود را از دست بدهد، اورانوس و نپتون به سادگی از منظومه شمسی خارج می‌شوند.

منبع: روزیاتو

tags # زمین ، سیاره زهره سایر اخبار (تصاویر) لئوپون، پادشاهِ پادشاهان؛ حیوان عجیب و غول‌پیکری که حاصل جفت‌گیری پلنگ و شیر است! (تصاویر) دانشمندان چهرۀ یک انسان اولیه را شناسایی کردند؛ انسان اولیه این شکلی بود! (تصاویر) چند سال پس از مردن انسان‌ها زمین چه شکلی خواهد بود؟ انسان‌هایی که خوراکشان گوشت انسان است!

دیگر خبرها

  • جهان چگونه به پایان می‌رسد؟ تصویری ترسناک از سرنوشت هر سیاره پس از مرگ خورشید
  • هوای گرم در انتظار مازندران
  • نفوذ زمینی‌ها به ماه و خورشید در سالی که گذشت
  • ماه در اوج خورشیدی قرار می‌گیرد
  • بارش‌های رگباری در استان چهارمحال و بختیاری
  • جام آسمان، جان زمین را سیراب نکرد/ تداوم عطش در کویر
  • اگر زمین یک لحظه نچرخد، چه می‌شود؟
  • نوروز در هفت آسمان
  • نمای شگفت‌انگیز ماه از ایستگاه فضایی
  • زمین تشنه سیراب از سخاوت آسمان