به نقل از «ایسنا»

دلم را لرزاندی و رفتی

تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۶۳۴۳۵۷

امروز اول آذرماه سالروز تولد ایرج بسطامی است؛ به همین مناسبت یادداشتی درباره او به قلم حامدی شجاعی ـ از نزدیکان خانواده بسطامی ـ توسط خواهر ایرج بسطامی برای انتشار در اختیار ایسنا قرار داده شده است.

در این یادداشت آمده است:

«‎اگر در بامداد هولناک پنج دی ۱۳۸۲، زمین بم، خویشتنداری می‌کرد و سقف آسمان را بر سر اهالی این شهر کویری، آوار نمی‌کرد، پنجشنبه، یکم آذر، بستگان و علاقمندان ایرج بسطامی، در کنار او، شصت و یکمین زادروزش را جشن می‌گرفتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

‎ایرج بسطامی، از زمره استعدادهای ناب عرصه موسیقی ایران بود که ظهور و بروز عمومی‌اش در سالهای پایانی دهه شصت، رخ داد اما پرورش و شکل‌گیری گوهر هنر وی به سالهای پایانی دهه چهل در زادگاهش، بم، برمی‌گشت. بسطامی از دل نخلستان‌ها و باغ‌های مرکبات بم، مشق آواز را آغاز کرد و تبدیل به خواننده‌ای محبوب و در عین حال متبحر شد. علاوه بر قابلیت حنجره و کیفیت صدا، که بخش عمده آن، ذاتی و اکتسابی است، یکی از مهمترین ویژگیهای بسطامی، به اذعان نزدیکان و آشنایانش، برخورداری از ادب و آداب شاگردی بود.

وی چه در طول تمام سال‌هایی که برای آموختن آواز هر هفته، مسیر بیش از هزار کیلومتری بم تا تهران را طی می‌کرد تا از محمدرضا شجریان فنون و تکنیک‌های آواز را بیاموزد و چه در دوران طولانی که علاوه بر همکاری با پرویز مشکاتیان، از وی اصول تلفیق شعر و موسیقی را می‌آموخت و چه حتی در زمانی که خود در مقام یک معلم آواز در کرمان و بم، جوانان و نوجوانان دیار خود را با اصول آواز ایرانی آشنا می‌ساخت با فروتنی و افتادگی که در میان اهالی آن دیار، صفتی شناخته‌شده است، از آموختن دست نکشید و همین ویژگی باعث شده بود که حتی تا آخرین آلبومی که از وی منتشر شد، رد پای تجارب و آموخته‌های جدید در عین پایبندی اصولگرایانه به چارچوبهای ردیف آوازی ایران به چشم‌ مخاطب بخورد.

این فروتنی توام با حجب و حیای خاص بسطامی، برای کسانی که برنامه "نغمه‌ها" در تلویزیون دهه هفتاد را دیده‌اند، کاملا قابل درک و لمس بود.  آنجا که شرم و خجالت در لب‌زدن‌های بسطامی برای بیننده تلویزیونی ملموس بود. باز هم جای شکرش باقی‌ست که تلویزیون بیست سال پیش، هنوز آنقدر در قبال موسیقی ایرانی، منعطف‌تر از روزگار کنونی بود که لااقل به بینندگانش امکان آشنایی با چهره افرادی همچون ایرج بسطامی را می‌داد. 

‎موسیقی در ایران، در اکثر زمان‌ها، هنری مهجور بوده است و اکثر هنرمندان این عرصه، اگر به برخی مناسبات خاص تن نداده باشند، رنگ تنعم و رفاه ناشی از هنرشان را ندیده‌اند. بسطامی هم از این‌قاعده مستثنی نبود. و چنین بود که این هنرمند جوان، در اوج دوران شکوفایی و درست در زمانی که می‌توانست با کمی عدول از اصول و چارچوبهای اخلاقی و حرفه‌ای که از استادانش آموخته بود، راه ترقی مادی را در پیش بگیرد، پای در راه بازگشت به دیار گذاشت. زلالی صدا، توانایی در اجرای تحریرهای خاص و دشوار، بیان سلیس و درست واژه‌ها و خوانش دقیق ابیات از جمله ویژگیهای وی بود. شاید تعداد خوانندگان موسیقی ایران در یک قرن اخیر که همه این قابلیتها را همزمان داشته‌اند به تعداد انگشتان یک دست هم نرسد و بسطامی، بی‌شک از این نظر جزو استثنائات موسیقی ایران به شمار می‌رفت. شاید از منظر ویژگیهای اخلاقی و قابلیت‌های هنری، ایرج بسطامی را بتوان با قمرالملوک وزیری مقایسه کرد و البته تاسف‌بار اینکه زندگی هر دو نفر، پایانی تراژیک داشت. 

‎اکنون در شصت و یکمین زادروز ایرج بسطامی، مدح یا مرثیه نوشتن برای وی، نه جبران سالهای گوشه‌نشینی اجباری این خواننده توانمند را می‌کند و نه مانع از وقوع زلزله بم و در نتیجه، ادامه حیات و فعالیت وی می‌شود. زادروز هنرمندی نظیر او، که هرگز خود را گرفتار و اسیر مواهب شهرت نکرد، شاید بهترین بهانه برای یادآوری این واقعیت به همه دست‌اندرکاران فرهنگ و هنر کشور باشد که چنین هنرمندانی در سراسر این سرزمین، بی‌ادعا و بی‌چشمداشت، نگهبان و مروج هنر ناب ایرانی هستند و خوب است مسوولان مربوطه، کمی سر بچرخانند و لااقل برای حفاظت از حیات هنری این جماعت، جدیت به خرج دهند.

اهل موسیقی این سرزمین، به بی‌مهری‌ها و کم‌لطفی‌ها عادت دارند اما جای این نگرانی وجود دارد که در پرتو این جفاها، امثال ایرج بسطامی، بی‌جایگزین و بی‌همتا شوند و چنته موسیقی ایرانی از گوهرهای اینچنینی خالی گردد و شنیدن تحریرهای ناب و آوازهای باصلابت که از قضا در اکثر مواقع، ذاتی ساکنان مناطق کویری یا کوهستانی‌ست، برای علاقمندان به موسیقی اصیل، بدل به حسرت شود. آنگاه به معنای واقعی کلمه در فراق امثال ایرج بسطامی باید گفت:

‎"چو مرغ شب خواندی و رفتی
‎دلم را لرزاندی و رفتی"

‎می‌دانید که مراحل بازسازی و احیای ارگ بم، سال‌هاست که در جریان است و این بنای خشتی، در آینده‌ای نه چندان دور، دوباره تبدیل به نماد تاریخی بم می‌شود. ایرج بسطامی هم از نمادهای فرهنگی بم به حساب می‌آمد. برای احیا و پرورش یکی شبیه او در این سالها چه اقداماتی صورت گرفته است؟ زیاده عرضی نیست.»

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ايرج بسطامي

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۳۴۳۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سالن کنسرت در ملایر ساخته می شود

ایسنا/همدان فرماندار ویژه ملایر نخستین جشنواره «شب های موسیقی تاک» را یک رویداد بزرگ فرهنگی و هنری در ملایر طی هفته اخیر دانست و گفت: با توجه به کمبود سالن موسیقی در ملایر،چند پروژه فرهنگی در دست اقدام داریم و یکی از طبقات در یکی از پروژه ها به سالن کنسرت اختصاص داده خواهد شد.

سلمان اسماعیلی شامگاه چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ماه در آیین اختتامیه نخستین جشنواره «شب های موسیقی تاک» در ملایر اظهار کرد: ملایر در این دوره میزبان گروه های موسیقی غرب کشور بود و از همین حالا به فکر میزبانی جشنواره موسیقی های سنتی در سطح ملی خواهیم بود.
وی با بیان اینکه یک سالن به روز، مجهز و در شان مردم تحت عنوان سالن کنسرت پیش بینی خواهد شد، افزود: این سالن به سرعت ساخته می‌شود و تقدیم مردم فرهنگ دوست ملایر خواهیم کرد.

اسماعیلی تصریح کرد: از دیرباز روح و نگاه ما با فرهنگ ها و هنرهای مختلف از جمله هنر پر رمز و راز موسیقی و شعر در هم آمیخته است و اصالتا و ذاتا علاقمند به موسیقی به ویژه موسیقی سنتی هستیم.

وی با بیان اینکه بسیاری از این سازها متعلق به ایران است، گفت: محاسبات پیدا و پنهان موسیقی و پیامی که منتقل می‌کند نشان می‌دهد این هنر با ذات ما هماهنگی دارد و ابزار آلات موسیقی مبتنی بر علم، هندسه و مضامین بلند عرفانی طراحی می شوند.

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی ملایر نیز با اشاره به برگزاری نخستین جشنواره بزرگ «شب های موسیقی تاک» مطرح کرد: قصد داریم سال آینده این جشنواره را در سطح ملی برگزار کنیم.

فرشاد کشاورزیان به حضور چهار استان همدان، لرستان، مرکزی و کرمانشاه در این جشنواره اشاره و تصریح کرد: این جشنواره در سطح منطقه‌ای بود و اساتید مطرح کشوری و هنرمندانی از تهران در این جشنواره حضور داشتند.

کشاورزیان خاطرنشان کرد: وجود ۲۵۰ کارگاه ساز سازی در ملایر می تواند در کنار مبلمان منبت و انگور یک‌ برند ملی برای این شهرستان باشد.

دبیر جشنواره موسیقی «شب‌های تاک» نیز اظهار کرد: طی جشنواره در پنج حوزه اجرای صحنه‌ای داشتیم و همزمان با آغاز به کار جشنواره، دومین نمایشگاه ساز و صنایع دستی در مجتمع فرهنگی و هنری ارشاد افتتاح شد و بعدازظهر هر روز کارگاه‌ها و ورک‌شاپ و تور گردشگری برگزار شد.

رضا قدسی با بیان اینکه در این جشنواره ۳۸۰ هنرمند حضور داشتند که ۲۸۰ نفر از فعالان عرصه موسیقی هستند ساخت یک سالن برای اهالی موسیقی را یکی از مطالبات مهم هنرمندان حوزه موسیقی در شهرستان خواند.

قدسی همچنین از حمایت‌های شهردار و شورای اسلامی شهر ملایر و خانه خلاق رُجا با ۶۰ هنرمند در ملایر و آموزشگاه موسیقی همراز قدردانی کرد.

وی همچنین خواستار حمایت مدیران و مسئولان فرهنگی و هنری شهرستان برای برگزاری این جشنواره در سطح ملی شد و افزود: در ملایر ۲۵۰ کارگاه ساز سازی شناسایی کردیم و امیدواریم ملایر بعنوان شهر ساز سازی در سطح ملی معرفی شود.

هادی فیض منش، معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی همدان نیز تاکید کرد: علاوه بر نام ملایر با منبت و تاک، ملایر باید شهر سازها شود و امیدواریم هر ساله این جشنواره در ملایر برگزار شود. 

انتهای پیام