مسئولیتپذیری اجتماعی دانشگاه؛ راه برونرفت از مشکلات
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۶۳۷۵۱۶
به گزارش ایکنا؛ به نقل از روابط عمومی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دومین همایش ملی تحلیل مسائل و تامین منابع مالی در آموزش عالی کشور در سالن همایش دانشکده اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد. حسین میرزایی، رئیس این پژوهشکده در این همایش سخنرانی خود را با ابراز خوشحالی از برگزاری دومین همایش تامین منابع مالی آغاز کرد و گفت: اقتصادهای رانتیر خیلی نیازمند مکانیسمهای عقلانی نیستند، در این اقتصادها نیازی به عقلانیت نیست، جایی که میتوان از منابع فسیلی استفاده کرد و مشکلات را به ظاهر در کوتاه مدت حل کرد، قطعا کسی به فکر آینده نخواهد بود.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
میرزایی افزود: اولویت و دغدغه اصلی من استقلال و آزادی آکادمیک است و دغدغه اقتصادی نیست و حتی اگر به اقتصاد میپردازم در پس استقلال آکادمیک است. دانشگاهی که مستقل نباشدآزاد هم نمیتواند باشد و نباید آن را دانشگاه نامید. استقلال و آزادی حق دانشگاه است و به تعبیر دقیقتر حق جامعه و عموم شهروندان جامعه است. دلیل آن هم این است که دانشگاه در خدمت جامعه است. بنابراین اگر دانشگاهی فاقد این حق باشد نمیتواند به جامعهاش خدمت کند. اساسا نمیتواند فکر کند و محدودیتهای روزافزون باعث میشود که نتواند مسئله را ببیند و چارهای برای آن بیاندیشد.
میرزایی گفت: از این منظر اگر نگاه کنیم چارهای نداریم جز اینکه به بحث منابع مالی توجه کنیم. هیچ سازمان یا نهادی نمیتواند ادعای استقلال داشته باشد، اما در بدیهیات خود یا نیازهای زیستی دچار مشکل باشد. حدود شصت سال پیش نتیجه مطالعه مارتین لیپست این است که در کشورهایی که از توسعه اقتصادی قابل قبول و مناسبی برخوردارند، توسعه سیاسی یا به تعبیر دقیقتر دموکراسی تضمین شدهتر است. دموکراسی در جامعهای که در یک آنارشی اقتصادی به سر میبرد صورت نمیگیرد به همین دلیل باید بحث اقتصاد را خیلی جدی گرفت.
وی در ادامه افزود: اینگلهارت هم بحثی درباره ارزشهای بقا و ارزشهای خودابرازی دارد. این بحث هم از این جنس است. یعنی جامعهای که در ارزشهای بقا است نمیتواند به مرحله خودابرازی و کیفیت برسد، بنابراین باید از این وضعیت عبور کرد، دانشگاهی که گرفتار مشکل زیستی و حداقلها است، نمیتواند پیشرفت و تعالی جامعه را نوید دهد، البته خوشبختانه گزارشها حکایت از آن دارد که در دانشگاههای ما، بهویژه در دانشگاههای سطح بالا بخش قابل توجهی از بودجه متکی به دولت نیست و این نویدبخش است، ولی هنوز با امر مطلوب فاصله زیادی داریم.
استاد دانشگاه تهران یادآور شد: دانشگاه از بدو تاسیس در ایران یعنی از ۱۳۱۳ تا کنون آثار درخشانی داشته است، اما در بحث توجه به زیرساختهای خود و مسائل و چالشهایی که در درون خودش با آنها مواجه است که منابع مالی یکی از مهمترین آنهاست، باید بیش از پیش به آن توجه کند تا بتواند تضمین کننده استقلال و آزادی آکادمیک باشد.
وی در ادامه به مقوله تجاری شدن علم اشاره کرد که به جای واژه تجاری شدن علم بهتر است از واژه مسئولیت اجتماعی دانشگاه استفاده کنیم و سپس افزود: در بحثهای آموزش عالی در واقع یک نگاه ارزش ذاتی به آموزش و پژوهش دارند، که عمدتا سنت اروپایی است و باید حتما به آن توجه کرد. اما در سنت آمریکایی قصه متفاوت میشود. ما باید تئوری آموزش عالیمان را تعیین کنیم. بلاخره تئوری ما چیست؟ ما چکار میخواهیم بکنیم. باید رویکردمان را مشخص کنیم، میخواهیم تلفیقی از سنت اروپایی-آمریکایی داشته باشیم و اقتضائات خود را ببینیم، یا اینکه یکی را اختیار کنیم؟
وی گفت: تعبیر دانشگاه و صنعت که در رشتههای فنی به کار برده میشود تعبیر دقیقتر آن دانشگاه و جامعه است که صنعت را هم شامل میشود، بنابراین مسئولیت اجتماعی دانشگاه مقوله تجاری شدن را در ذیل خود دارد، دانشگاه نسبت به جامعه خود مسئولیت دارد و مسئولیت اجتماعی دانشگاه است که جامعه بیشتر به آن نیاز دارد و جامعهمحور و جامعه گراست.
میرزایی افزود: مخاطب این بحث مقدمهای صرفا مدیران نیستند. اتفاق فرخندهای نمیافتد مگر اینکه در بدنه دانشجویی، هیئت علمی و مدیران توأم با هم این اتفاق بیافتد. امکان نداردآموزش عالی و جامعه بتواند مسائلش را حل کند، مگر اینکه به صورت یک گفتمان اجتماعی در بیاید.
رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی گفت: اگر بیشتر به استقلال آکادمیک توجه کنیم هم ضامن آزادی آکادمیک ماست و هم اینکه ما را از نیازهای اولیهای که ممکن است در آن گرفتار باشیم رها میکند و میتوانیم به افقهای بلندتری فکر کنیم. همچنین مقوله توجه به منابع مالی دانشگاه به مثابه ابزاری که بتوانیم از نیازهای اولیه عبور کنیم، میبایستی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد و در یک نظام جامع ارتقاء سطح دانشگاه و جامعه را به صورت مشترک به دنبال داشته باشد. انتهای پیام
منبع: ایکنا
کلیدواژه: ایکنا دانشگاه پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم حسین میرزایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۳۷۵۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درس مهم برنامه اسکار مهران مدیری : فیلترینگ شبکههای اجتماعی هیچ کاربردی ندارد...
عصر ایران ؛ نهال موسوی - در برنامه اسکار مهران مدیری که در شبکه نمایش خانگی در حال پخش است برای هر شرکت کننده که کمترین امتیاز را کسب کرده باشد به عنوان جریمه، در نظر گرفتهاند که یک مسئولیت اجتماعی انجام دهد برای مثال آن هنرمند که در یک قسمت کمتر از بقیه امتیاز به دست آورده است باید به سرای سالمندان رفته و با هدیه بردن آنها را خوشحال کند.
در بعضی قسمتها از هنرمندی درخواست میشود که در صفحه اجتماعی که دارد و به صراحت هم گفته میشود مثلا برای 3 ماه در صفحه اینستاگرامی که دارید هفتهای یک کتاب را به مخاطبانت معرفی کنید، هنرمند هم با کمال میل حاضر به انجام چنین فعالیتی در قالب یک «مسئولیت اجتماعی» است.
نکته جالب توجه این است که در کشور ما شبکه اجتماعی اینستاگرام فیلتر است ولی برای انجام یک مسئولیت اجتماعی از آن کمک گرفته میشود! قطعا یک جای کار میلنگد.
واقعیت این است که علی رغم فیلنرینگ جمعیت بسیار زیادی از این شبکه اجتماعی استفاده میکنند و هم مردم و هم فیلترکنندگان به این نکته واقف هستند. آمار استفاده ایرانیان از شبکههای اجتماعی هم که موجود است. علاوه بر این شبکه اجتماعی اینستاگرام در کشور ما یک کاربرد چند منظوره پیدا کرده است که شاید در بسیاری از کشورهای دیگر اصلا به این گونه نباشد.
اینستاگرام در ایران هم شبکه اجتماعی است که افراد در آن عکسها و خاطرات و اتفاقات روزمره را به اشتراک میگذارند و هم برای بسیاری یک درگاه اقتصادی و کسب درآمد است، حتی کارکرد رسانهای هم دارد و به همین دلیل بسیاری از خبرگزاریها، سایتها، سازمانها، نهادها و ... جهت اطلاع رسانی به مخاطب از صفحه اینستاگرام خود بهره میبرند و هم یک پلتفرم آموزشی برای بسیاری رشتههای شغلی و فنون محتلف است.
حال با توجه یه این همه کارکرد چرا فیلتر است؟ واقعا این فیلتر کردن آیا هیچ دستاوردی داشته است؟ بزرگترین خروجی این فیلترینگ این نکته است که مردم به هر شکلی شده و از هر طریقی فیلترینگ را دور میزنند و در ایسنتاگرام فعالیت خود را ادامه دادهاند.
از طرف دیگر یک بازار مبسوط هم برای برخی افراد بوجود آمده است که کاسبان فیلترینگ هستند و با فروختن فیلترشکن برای خود به نان و نوایی رسیدهاند.
تلگرام و واتساپ هم به همین گونه است، آنها هم فیلتر هستند ولی جمعیت بسیار زیادی در کشور از ان استفاده میکنند، حتی روزنامه کیهان، صداوسیما، خبرگزاریهای رسمی کشور و ... هم کانالشان در تلگرام فعال است.
در زمانه قدیم افراد مثلا در تلویزیون دیده و شناخته میشدند و معروفیت به دست میآوردند ولی امروزه دیدهایم که افرادی از طریق همین اینستاگرام و یا دیگر شبکههای اجتماعی به معروفیتی رسیدهاند که تلویزیون برای جذب مخاطب از حضور آنها در برنامههای خود استفاده میکند.
چند روز قبل مجتبی کشوری (مدیرکل اتاق وضعیت معاونت فضای مجازی) آمار بازدید برنامههای تلویزیون در فضای مجازی آماری اعلام کرد و گفت: «در تلگرام 173 میلیون بازدید، در اینستاگرام 1.1 میلیارد بازدید، در ایتا 85.5 میلیون بازدید و در روبیکا 139 میلیون بازدید ثبت شده است.»
حتی مدیران هم برای اشاره به تاثیرگذاری برنامههای تلویزیون از این آمارهای شبکههای اجتماعی فیلتر شده بهره میبرند.
حال پرسش اصلی این است کارکرد این فیلترکردن چیست؟ وقتی هم میدانیم به اسم فیلتر است ولی در واقعیت همه دارند از آن استفاده میکنند، این چه استراتژی است؟ برای مردمی که انواع مشکلات اقتصادی و روحی وروانی دارند دارد این نصب، تهیه و خرید انواع فیلترشکن، این قطع و وصل کردن فیلترشکن غیر از سوهان کشیدن بر اعصاب و روانشان چه دستاورد دیگری دارد؟
وقتی میبینیم که در برنامه اسکار مهران مدیری برای انجام یک مسئولیت اجتماعی از شرکت کنندهها فعالیت در اینستاگرام را درخواست میکند به این دلیل است که او میداند برای تاثیر گذار بودن آن عمل مثبت در راستای یک مسئولیت اجتماعی باید از این پلتفرم استفاده کند، حال مدیران و مسئولان مربوطه نمیتوانند از این عمل مهران مدیری درس بگیرند و آنها هم برای به بار نشستن بسیاری از آموزهها و راهکارهای اجتماعی از این شبکه اجتماعی بهره ببرند؟
واقعا اگر درباره این همه تناقض هر شخص حقیقی یا حقوقی توضیح قابل قبول و منطقی دارد، بسیار لازم است که اطلاع رسانی کند و ما را هم از این اقیانوس پرسشهای بی جواب نجات دهد.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: وقتی شبکههای اجتماعی فیلتر شده برای صدا و سیما تعیین تکلیف میکنند خندههای از ته دل مهران مدیری پس از حرکت عجیب شکیب شجره (فیلم) نعیمه نظامدوست وسط برنامه مهران مدیری عروس شد (فیلم)